Hallo allemaal,

Naar paar jaar van afwezigheid hier toch mij weer ingelogd.Ik ben vrouw 58 en al zo'n 25 jaar verslaafd aan alcohol(drink gemiddeld anderhalf liter wijn op een avond ,dat begint direct als ik thuis kom van het werk,dus lig meestal om 8 uur al te slapen want dan heeft de alcohol zijn werk gedaan(heerlijk ontspannen en moe) Ik ben er nu zo klaar mee en ben dus 2 dagen geleden gestopt,zonder hulp of zo want praat hier met niemand over omdat ik mij heel erg schaam.Ik heb het nu zo moeilijk,ik heb al 10 keer op het punt gestaan om naar de winkel te gaa

Ik heb mijn schaamte opzij gezet en ben naar de dokter geweest..neem nu campral en ik moet zeggen dat het redelijk goed gaat..ik dronk elke dag een fles tot anderhalve fles..nu mijn zesde dag zonder ..ben heel blij dat ik de stap gezet heb

@MarciaOch wat een nare situatie, en heel herkenbaar.

Ik drink al heel lang veel, schaam me er altijd voor, nooit durven zeggen dat ik alcoholist ben. Probeerde zo vaak te stoppen als ik weer eens echt teveel had gedronken. Steeds mislukte het.  Voelde me dan zo zwak. 

3 weken geleden de knoop doorgehakt, ik besloot ( weer) te stoppen met drinken   alleen deze keer op een andere manier. Ik heb hardop toegegeven en verteld dat ik alcoholist ben en er klaar mee ben. Dat ik stop met drinken omdat ik de wereld weleens nuchter wil beleven. Ik heb het mijn partner verteld, en mijn beste vrienden.

Het voelt zo bevrijdend dat ik het heb uitgesproken.

Het heeft mij zo geholpen om "mijn geheim" te delen. Misschien ook iets voor jou? Weg met die schaamte....kies voor jezelf!  Er kan alleen maar goeds van komen, leven met zo een zwaar geheim maakt net als drank, meer kapot dan je lief is!

Hoe gaat het nu met je?

Lieve groet!

Hoi Marcia,
Heel herkenbaar wat je schrijft. Ik heb er ook nooit met iemand over gesproken, want net als jij schaamde ik me.
Hier kun je gelukkig eerlijk beschrijven hoe of wat, want op zich zitten (of zaten) veel mensen in hetzelfde schuitje.
Hoe gaat het ondertussen met je?