Voortbordurend op het dagdraadje donderdag 10 juni 2021 hierbij een draadje voor hersenspinsels. Het onderwerp Sterfelijkheid hebben we net gehad.
 

Dus nieuwe stelling: een alcoholverslaving wordt deels in stand gehouden omdat het ons ook iets oplevert op psychologisch  gebied. Voorbeeld: je hoeft minder verantwoordelijkheid op je te nemen als anderen geen verwachtingen van je hebben. En soms is dat ergens ook wel fijn.

 Zin of onzin? Graag beargumenteren. 

Hmm... ik denk dat je in bredere zin kunt stellen dat elke verslaving je iets oplevert. In die zin dat als het echt niets op zou leveren, het vanzelf zou verdwijnen. Alleen is het de vraag of dat wat het oplevert wel iets echts is, of iets dat juist niet echt is. Bijvoorbeeld wanneer drank je rust oplevert, door je klem te zuipen, val je in slaap, je lijkt rust te hebben. Dat is gelul, het is geen echte rust, maar toch heb je rust. Beloning. Althans, gevoelsmatig voor het verslaafde brein. Veel beter dan de door het zuipen verkregen rust is natuurlijk echte rust, fysiek moe zijn en moeten slapen, omdat je het niet helpen kunt. 

Dat is maar er eentje, wat mij betreft.

Bij mij was ‘gepermitteerde’ rust er zeker ook eentje...niets hoeven te doen omdat je te wazig bent of katert...dan ‘mocht/ moest’ ik niks doen...anders gaat ‘niets doen’ toch vaak gepaard met een schuldgevoel...in het geval van dronken of kateren werd het schuldgevoel dan uitgesteld...

Een andere is toch zeker ook ‘ongegeneerd’ ‘mezelf’ zijn...maar ook hier met slechts uitgestelde schaamte...

Kortom, wat leverde het me op?

Uitstel van schuld en schaamte

Kater was zeker ook boetedoening om mezelf te straffen...iets van verdiende pijn of zo...

De stelling poneert dat verslaving iets oplevert. Dat staat er mijns inzins los van of drank je rust oplevert, of vrolijkheid of wat dan ook. 

Ik vind het een rare stelling overigens, want het zou suggereren dat je daarvoor kiest. Iemand die verslaafd is houdt zich m.i. niet bezig met de vraag of dat verslaafd zijn voordelen heeft, die wil gebruiken, niet verslaafd worden of verslaafd blijven.

In de verslavingskliniek was een van de opdrachten. De voordelen en nadelen van gebruik en niet gebruik. Op te sommen. Mijn werkstuk daarover heb ik nooit kunnen bespreken. 

Ik denk dat de bedoeling van zulke opdrachten is, dat een verslaving op lange termijn nooit wat oplevert. Slechts kortstondig verdwijnen persoonlijke  problemen.

@Musashi Het ongeneerde had ik nooit, misschien een beetje vrolijker. 

Ok opnieuw dan  verslaving ontneemt je van je verantwoordelijkheid...je bent verslaafd dus ligt het buiten je verantwoordelijkheid...wat ik overigens nooit gedacht heb, want ik was niet ‘verslaafd’ 

1 minuut geleden zei Claudius:

 

@Musashi Het ongeneerde had ik nooit, misschien een beetje vrolijker

 

Niet? Amai ik wel hoor, Allee ja, zoals gezegd, schaamte wel achteraf, niet op het moment zelf...

Wat verslaving voor mij in stand houdt hield heeft gehouden is ook de deken die het biedt. Door mijn comfy blanket die verslaving heet, kon ik me niet of nauwelijks met mijn echte problemen bezig houden. Een excuus dus ook, die verslaving.

Ik dronk om iets te doen te hebben, stomme series werden er een stuk leuker van, zo heb ik alle Sharknado’s met plezier bekeken. Daarna inderdaad het moe en ziek zijn. Dus niets hoeven zoals @Musashi ook zegt.
@Claudiushad misschien minder rem op zijn creativiteit?

 En het eeuwige: eerst maar eens stoppen met…(vul in)  en dan pak ik de rest aan. De comfy blanket van @QuinnEen heleboel van die redenen zijn korte termijn oplossingen die een gezonder alternatief hebben: verveel je je? Neem een hobby. Geen zin om iets te ondernemen? Leer nee zeggen. 
Dus het zijn drogredenen.  

@Bob ik denk dat het een onbewust ‘beloningssysteem’ kan zijn. Dus je bedenkt niet tevoren ik word verslaafd want dan…  -bijvoorbeeld-: verwacht men niets van mij, maar gaandeweg bemerk je proefondervindelijk dat er bijkomende voordelen zijn aan verslaving en via een glijdende schaal kunnen die voordelen nog wel eens zwaar gaan wegen. 

De gedachte achter de stelling is: misschien bracht mijn verslaving me wèl iets.
 

Een beetje een heikel punt want hier op het forum zeggen we vaak ‘drank doet helemaal niets voor je’. 
Soms helpt die mantra bij het stoppen, maar weten wat jou als individu beweegt om te gebruiken en die motivatie vervolgens ombuigen naar iets dat constructief is kan dat misschien ook doen? 
 

Een duidelijke stelling bedenken is trouwens best moeilijk. 

Ik zei wel dat ik het een rare stelling vond maar hij is wel helemaal raak. En knap bedacht. Alleen denk ik dat we de verslaving  niet als een keuze of afweging moeten zien. Dat is nu juist het kenmerkende van een verslaving, dat die de regie van je overneemt. Overgenomen heeft zelfs, voordat je het zelf wilt toegeven. 

Blijkbaar moet ik in 't vervolg veel duidelijker proberen te zijn. Het ging mij over ongegeneerd zijn nadat ik gedronken had. Daar was nauwelijks verschil. Het drinken maakte mij niet minder verlegen. Of toch niet direct, misschien dat langdurig drinken wel een rol speelde. Er was wel een plaats waar ik niet erg verlegen was en zeker niet dronk, weken lang. In de verslavingskliniek hadden gevoelens een bijna vrije loop. 

Ik probeer nu ieder woord een beetje af te wegen. 

dat het fijn zou zijn dat men geen verwachtingen meer van je heeft?

Hm, dat is toch verschrikkelijk, dat je als incompetent gezien wordt.

Alcohol verslaving levert je niets positiefs op , in geen enkel opzicht.

De verslaafde heeft  de  alcohol alleen maar nodig om zich ‘normaal’ te voelen.

Net als de roker moet roken om de dalende nicotine spiegel aan te vullen, en zich weer ‘rustig’ te voelen.

De niet-verslaafde zou iets kunnen hebben aan het pijnstillend effect, het verbeteren van de stemming, zelfs het verlies van oordeelsvermogen, de zaak dus wat lichter

opnemen en  dat allemaal kortdurend tot er tolerantie optreedt, want dan zijn er onbeschofte hoeveelheden nodig voor enig effect.

Nog een gedachte hieromtrent is hoe het mijn leven ‘vergemakkelijkte’, als een excuus of vlucht om je volle potentieel niet te verwezenlijken of realiseren...misschien wel overeenkomstig met het warme dekentje...comfortabel genoeg zodat je niet uit je pijp hoeft te komen en je dus niet kwetsbaar hoeft op te stellen...je steekt niet uit boven het maaiveld zodat je geen risico loopt om afgemaaid te worden...onder de radar blijven als het ware...

19 uur geleden zei Bob:

Ik zei wel dat ik het een rare stelling vond maar hij is wel helemaal raak. En knap bedacht..

19 uur geleden zei Bob:

Alleen denk ik dat we de verslaving  niet als een keuze of afweging moeten zien. 

Mijn woordkeuze bij de stelling is ook dat de verslaving in stand wordt gehouden omdat het je iets brengt.

Niet dat iemand aan een verslaving begint omdat het je iets brengt.

19 uur geleden zei Bob:

Dat is nu juist het kenmerkende van een verslaving, dat die de regie van je overneemt. Overgenomen heeft zelfs, voordat je het zelf wilt toegeven. 

Oei maar wij zien verslaving wel heel anders vrees ik. Ik zie er veel meer vrije wil in verslaving en minder dat de verslaving de regie overneemt. 
Is het niet zo dat je ieder moment dat je bijvoorbeeld besluit een glas wijn te drinken dat een keuze is? Dat zie jij anders? 

Ah dan had ik je verkeerd begrepen @Claudius. Ik vind de ongeremdheid die drank bij anderen teweeg kan brengen onverminderd een nadeel. 

9 uur geleden zei Etty:

Je mag toegeven aan het afhankelijk zijn op een manier die net zo prettig voelt als een kind waar goed voor wordt gezorgd. Het hoeft er niet bij stil te staan dat het afhankelijk is. 

Iets hebben dat je niet kwijt kunt raken  en wat de illusie in stand kan houden dat het alles is wat je nodig hebt. Je niet afhankelijk voelen.     

Ik heb je bericht nu een aantal keer gelezen maar ik begrijp het niet.  Kun/wil je toelichten? 

1 uur geleden zei brazer:

dat het fijn zou zijn dat men geen verwachtingen meer van je heeft?

Hm, dat is toch verschrikkelijk, dat je als incompetent gezien wordt.

Incompetent is misschien iets tè?  Het kan soms moeilijk zijn om nee te zeggen tegen een verzoek van iemand, het kan dan al een opluchting zijn als je niet eens meer wordt gevraagd. Je hoeft je niet schuldig te voelen etc. Zoiets? 

21 minuten geleden zei Musashi:

Nog een gedachte hieromtrent is hoe het mijn leven ‘vergemakkelijkte’, als een excuus of vlucht om je volle potentieel niet te verwezenlijken of realiseren...misschien wel overeenkomstig met het warme dekentje...comfortabel genoeg zodat je niet uit je pijp hoeft te komen en je dus niet kwetsbaar hoeft op te stellen...je steekt niet uit boven het maaiveld zodat je geen risico loopt om afgemaaid te worden...onder de radar blijven als het ware...

Verwachtingenmanagement bedoel je? 
Of jezelf niet willen teleurstellen? 

20 uur geleden zei Reacher:

Een beetje een heikel punt want hier op het forum zeggen we vaak ‘drank doet helemaal niets voor je’. 

Ik bleef hier op haken. Drank deed wel degelijk wat voor me, het hielp me ook echt wel door moeilijke dingen heen. Constructief en blijvend? Nee, dat denk ik niet. De beste oplossing was het ook vast niet. Maar het deed wel degelijk iets voor me. Totdat het dat niet meer deed.

Misschien was dat wel het moment dat verslaving de overhand nam.

33 minuten geleden zei Reacher:

Of jezelf niet willen teleurstellen? 

Dat is inderdaad wel ne goeie ja...denkend ‘er zit meer in mij’ maar de angst dat het er toch niet zou zijn...dan blijft het een mooie illusie en kan het tegendeel ook nooit bewezen worden...

4 minuten geleden zei Quinn:

Maar het deed wel degelijk iets voor me

Maar wat dan?

@Quinn Zoals ik reeds eerder in dit topic plaatste, op korte termijn heb je er misschien wel wat aan. Op lange termijn nooit. 

Drank gaf me een uitweg naar knock out, als ik de wereld niet meer aan kon. Het zwart, het niets, van alles wegraken en niets meer meekrijgen. Vergetelheid, voor een tijdje althans. 

Again, ik wil drank niet idealiseren. Maar mijn vijandvriend bood me dat wel degelijk.