Regelmatig komt de AA op de dagdraad voorbij.

Wellicht kunnen we onze ervaringen delen op dit lijntje!

Gwen

Hoi Eline!

Wel, de AA.

Ik ga iedere week, en de groep is geweldig. We beginnen met het rondje over de ervaringen van de afgelopen week. Dan bespreken we 1 van de 12 stappen, en daar mag iedereen (als hij/zij wil) op reageren.

Het is een fijne groep, van jong tot oud, van net-stoppers tot oudgedienden.

We leren veel van elkaar, en ook lachen we veel.

Ik ga er graag naar toe, het is heel bijzonder omdat je niets hoeft uit te leggen over je verslaving.

Bij de mensen in mijn naaste omgeving is het soms moeilijk te begrijpen.

Het kost bijvoorbeeld heel veel van mijn energie, en dan krijg ik hele lieve en bemoedigende reacties van mijn AA'rs.

Ik heb daar ook iemand,en die is mijn 'maatje', we schrijven elkaar. en ik heb veel aan haar. Zij is al lang gestopt, en kan me goed helpen.

Kortom: het blijft mijn kluppie, en ik blijf gaan!

Hoi Eline,

Ik vind die "statements of the day" of hoe je het ook noemt altijd zeer waardevol.

Dus blijf die maar gezellig neerzetten!

Daar heb ik meer aan dan aan een hoop gewauwel, gezuig en getreiter af en toe hier op de dagdraden.

Ben in een ver verleden ook wel eens bij de AA terechtgekomen maar voelde me daar niet thuis tussen de zware shag rokende oudere mensen. Ik voelde me daar erg vreemd en ben misschien 2 of 3x geweest. Wel zonde - want nu zit ik dus hier en ben zo'n 20 jaar verder.

Wat kan AA kan betekenen voor mijn herstel?

AA heeft een programma voortgebracht dat bestaat uit 12 Stappen waarmee ik mezelf totaal anders in het leven kan zetten. Het is niet zozeer AA als wel dat programma dat voor mij levensreddend is. Het programma leert me mijn ziekte verslaving te onderzoeken, niet in m'n uppie, maar met de hulp van andere herstellende verslaafden die soms veel meer, soms minder ervaring hebben met het werken met de Stappen.

Ik heb geleerd dat alcoholisme niet mijn probleem is. Alcoholisme is slechts een uitingsvorm van een veel dieper gaande en wijder vertakte ziekte. Alcohol is slechts een middel waarmee ik de problemen die mijn ziekte me geeft, verdoof.

Door te stoppen met drinken ben ik de onderliggende problemen nog niet kwijt. Sterker nog, ze komen dan tot me zoals ze werkelijk zijn.. zo hevig, dat mijn eerste reaktie zal zijn om te willen gaan drinken, zodat ik die werkelijkheid maar niet hoef aan te gaan. Deze eerste reaktie leert me dat ik, als ik wil stoppen met drinken, die werkelijkheid anders moet gaan ervaren. Anders ervaren, want de werkelijkheid zélf kan ik niet veranderen. Ik kan alleen mezelf veranderen.

De belangrijkste ingrediënten van mijn verslaving zijn obsessie (het allesoverweldigende verlangen om te drinken, zelfs als ik weet dat ik mijn leven aan het verwoesten ben) en dwangmatigheid (het onvermogen om te stoppen met drinken als ik eenmaal ben begonnen).

De obsessie laat mij keer op keer terugkeren naar mijn persoonlijke drug (alcohol) of één of andere vervanger daarvan, wat betekent dat als ik geen alcohol neem (zelfgekozen of door "overmacht") ik op zoek ga naar iets anders dat mij een instant-beloning geeft zoals bijvoorbeeld eten/snoepen, woede, dingen kopen, sex... om maar weer even die aloude bevrediging te ervaren. Vanwege mijn fysieke gevoeligheid voor drugs/alcohol en van alles en nog wat dat me maar enigzins GOED doet voelen, ben ik compleet in de greep van een destructieve macht die groter is dan ik ben.

Op deze manier kan ik dus inzien dat ik zowel mét als zónder alcohol mijn leven niet onder controle heb. Het 12-Stappen programma biedt mij een leidraad die ik geheel vrijwillig volg. Wil het programma werken, dan moet ik mij wel onderwerpen aan een aantal zaken die ik eerder altijd bij voorbaat al verwierp. Een van de eerste dingen was dat ik moest toegeven dat ik totaal verslagen was, dat het leven mij in een wurggreep had gekregen. Hulp bij anderen zoeken wilde ik alleen, als ik kans maakte die anderen op een gegeven moment weer te slim af te kunnen zijn.

Dit programma kent geen "te slim affers".. Ik heb het zelf gemerkt (eigenwijs als ik ben) en ik heb het vele malen bij anderen gezien (net zo eigenwijs): op het moment dat ik denk het programma te slim af te kunnen zijn, stopt het met werken.. en zodra het programma voor mij stopt met werken bevind ik mij op een glijdende schaal naar beneden, naar drinken. Dit hoeft niet meteen te gebeuren, maar ik zal dan elk probleem dat ik tegenkom weer aanpakken om MIJN manier, op de manier die MIJ het beste uitkomt, met als uiteindelijk resultaat dat ik weer net zo diep in de nesten zit als toen ik aan het programma begon.

Om er voor te zorgen dat het PROGRAMMA voor me BLIJFT WERKEN, zal ik ZELF aan het programma MOETEN BLIJVEN werken. Dat kan ik niet alleen, daar heb ik hulp van anderen voor nodig, zoals mijn sponsor, de mensen in de groepen (AA, NA, CA) die ook op hun manier aan het programma en hun herstel werken. Maar ook het geven van voorlichting in klinieken, het vertellen van mijn levensverhaal met de nadruk op mijn herstelperiode aan andere verslaafden, kortom het uitdragen van de boodschap van kracht en hoop. Want alleen door mijn ervaringen met anderen te delen kan ik behouden wat ik heb en kan ik groeien. Dit werkt trouwens vice versa, want ik kan groeien door naar anderen te luisteren en hún ervaringen proberen toe te passen in mijn dagelijkse leven.

Als ik het 12-Stappen programma nooit geprobeerd had, het geen kans had gegeven, was ik nu nog steeds in gevecht geweest met mijn verslaving zonder daar daadwerkelijk resultaten in te behalen. Door me open te stellen voor dingen die ik niet voor mogelijk houdt, geef ik mezelf een kans op herstel, op een prettig en hanteerbaar leven. En omdat ik geleerd heb om van mezelf te houden, vind ik dat ik me die kans niet mag ontzeggen. Maar daar moet ik dan wel wat voor doen.

Ik hoef maar één ding te veranderen: alles!

O ja, wat me ook enorm geholpen heeft om het in dit programma vol te houden, is het bezoeken van veel verschillende meetings. De ene meeting is de andere niet. Ook ben ik niet alleen bij AA wezen kijken (en luisteren) maar ook bij NA (Narcotics Anonymous) en CA (Cocaine Anonymous) Niet het middel is het probleem, de onderliggende ziekte is het probleem. Hoe meer meetings, hoe meer verschillende ervaringen en - bijkomend - hoe meer kennissen. Door me blind te staren op één meeting, op één groep, is het gevaar groot dat ik me, óf een buitenbeentje en/of niet welkom ga voelen, óf dat ik me een hele pief ga vinden in zo'n groep.... beide zijn niet goed voor mij. Nederigheid, onbaatzuchtigheid en anonimiteit zijn voor mij van levensbelang. Ik draag mijn kleine steentje bij en neem vele kleine steentjes mee naar huis om mijn eigen herstelhuisje mee te bouwen.

@Tuvalu, @Travel en @Kohtje.

Dank jullie wel.

Toen ik in mijn allerdiepste, ellendigste goot lag,

totaal machteloos tegenover alcohol, mijn

grote vijand, kwam de AA op mijn pad.

Dat mijn leven stuurloos was geworden

was evident....

Dus stap 1 was gezet!

Ik kom net van een beginnersmeeting,

Vol van alle verhalen;vrolijke en treurige,

fiets ik naar huis.

Ik kan wel janken van geluk.

Ja. Er is een programma .

Een programma voor alcoholisten,

op weg naar herstel.

Samen kunnen we hier een zinvolle

draad van maken.

Ik ga proberen de "daily reflections"

(dagelijkse weerspiegeling), en Bezinning

op de draad te krijgen.

Ik ben een digikluns, wie kan helpen?

Mag het wel?

Ja, vast.

Ik ontvang de Daily Reflection elke dag in mijn mailbox.

fijn dat jullie er zijn!

Eline

@Sofie, aan wie?

Het Gebed om Kalmte gebruik ik dagelijks;

het werkt voor me.

Voor mij is het ook een vorm van overgave;

geeft me veel rust.

Ik heb 't geleerd in 't Engels;

"God grant me the serenity to accept the things I cannot change;

courage to change the things I can;

and wisdom to know the difference.

Living one day at a time;

Enjoying one moment at a time;

Accepting hardships as the pathway to peace;

Taking, as He did, this sinful world as it is,not as I would have it;

Trusting that He will make all things right if I surrender to His Will;

That I may be reasonably happy in this life and supremely happy

with Him.

Forever in the next. Amen

@Sofie, dank je!

Aan het werk, Eline

Subscribe to; Online Daily Reflections

Je vindt dan iedere dag een mooie overpeinzing in je mailbox.

Ik ben ook aan het proberen om ze iedere dag hier te krijgen,

Help!

@Sofie, hartje, hartje (die emoticons gaan nog niet soepeltjes!!)

Na mijn behandeling bij de Jellinek heb ik

deze winter met mijn man een lange reis

gemaakt door Azie.

Ik vond het heel spannend.

Voor het eerst nuchter.

In mijn rugzakje had ik alle

AA literatuur in pocketformaat.

Ook heb ik een dagelijks

mailcontact met mijn sponsor

kunnen hebben.

Ik heb zelfs lokaal meetings

bezocht!

Ik werd zo liefdevol en warm ontvangen!

Ik ben erg onder de indruk van de kracht

van de AA. en de fellowship!

Vandaag drink ik niet

Eline

hoi allemaal,ik denk dat de aa heel veel kan doen voor ons. door er met lotgenoten over te kletsen wordt het veel makkelijker om erover te praten. ik zeg DOEN.

@Ricardo, welkom!

Heel erg waar wat je zegt;

Ik heb tijdens mijn eerste AA-meeting met stomme verbazing

om me heen gekeken; deze mensen waren allemaal zoals ik!

Dat voelde geweldig, en niet meer alleen...

Eline

Naar aanleiding van de dagdraad van Paaszaterdag;

"If you don't remember your last drunk,

you didn't have your last drink.."

Mijn laatste drunk was zo waanzinnig "rockbottom"

en staat zooo duidelijk op mijn netvlies,

dat ik geen foto ( ik ook niet, Coco) nodig heb.

"Je hoeft maar EEN ding te veranderen; ALLES!

De dagelijkse weerspiegeling van 14-1

Geen spijt

Wij zullen geen spijt hebben over het verleden,

maar er ook geen doek over laten vallen.

from; the Big Book

-Spijt dat ik niet 20 jaar geleden al gestopt ben.

-Spijt dat ik zoveel mensen pijn gedaan heb.

Maar ik heb geleerd dat mijn zelfzucht en oneerlijkheid

voor een groot gedeelte aan mijn drinken te wijten waren,

en dat ik dronk omdat ik alcoholist ben.

Nu ik nuchter ben, kan ik deze ervaringen delen

met mijn mede-alcoholisten.

Op weg naar herstel!

vanwege 2e paasdag ben ik vandaag vrij, dus zie eigenlijk wel op tegen de avond alleen, dus ik heb net besloten om vanavond naar de AA te gaan , best trots op mezelf, en ik heb het dus gered deze paas

Heerlijk, Gaby, met gelijkgestemden...

Vooral op deze toch voor veel van ons beladen dagen;

komen er veel prachtige shares voorbij, waar ik zooo

veel steun aan heb.

De AA staat toch op christelijke fundament? Met alle respect naar de gelovige medemens toe: ik moet niets van afgoderij hebben. God redt mij niet van een verslaving, dat doe ik zelf!

"Anonieme Alcoholisten" is een gemeenschap van

mannen en vrouwen die hun ervaring, kracht en

hoop met elkaar delen om hun gemeenschappelijk

probleem op te lossen en anderen te helpen bij het

herstel van hun alcoholisme.

Het enige vereiste voor lidmaatschap is een verlangen

op te houden met drinken.Er zijn geen geldelijke

verplichtingen voor het AA-lidmaatschap, wij voor-

zien in onze behoeften door eigen bijdragen.

AA is niet gebonden aan enige sekte, genootschap,

politieke partij, organisatie of instelling, wenst zich

niet te mengen in enig geschil, steunt of bestrijdt

geen enkel doel.

Ons hoofddoel is nuchter blijven en andere alcoholisten

helpen nuchterheid te bereiken.

"uit Grapevine"

nu ik was er Eline, alleen was er verder niemand, gebouwtje dicht, heb het nr nog gebeld, voice mail, dus ws afgelast vanwege de Pasen? NU ja, ik ben er niet op gaan drinken, maar baalde wel, maar ook dit hoort erbij, ik zou best vaker naar meetings willen, maar moet er best een eind voor rijden, en ik werk in de avonden, dus dat maakt het lastig, maar niet onmogelijk, dus ik wil er eigenlijk weer eens meer werk van maken, misschien dat ik nu wat meer open sta voor contacten, want voorheen luisterde ik, maar durfde niet te sharen, had ook geen maatje/buddy, maar nu ik voorbij de 3 maanden ben, wil ik eigenlijk ook wel een penning (terwijl ik dat altijd te stom voor woorden vond ) haha

en ik merk ook dat nu ik dus echt niet meer wil drinken , ik toch tegen dingen aanloop waar ik niet echt mee om weet te gaan, zonder drank, dus ik kan denk toch wel wat hulp/steun gebruiken, juist nu ik iets langer droog sta...

hoe vaak ga jij Eline? en heb je een vaste groep?

@Gaby. helaas...een dichte deur.

Haha, ik had dat precies zo, met de penningen.

Beschroomd haalde ik mijn witte sleutelhanger (de NA-24 uurspenning)op.

Na 3 maanden sobriety zat ik te popelen om hem in

ontvangst te mogen nemen!

Mijn half jaar nuchterheid heb ik in het buitenland

gevierd, maar eenmaal terug heb meteen de blauwe

penning opgehaald!

En ik draag hem bij me, want nuchterheid is de sleutel

naar mijn nieuwe leven.

Hoe langer ik nuchter ben, hoe meer vragen ik heb.

Ik heb 25 jaar in te halen!

Ik begrijp je behoefte aan maatjes en fellows

heel goed. Ik heb ook veel aan mijn sponsor;

we mailen dagelijks.

Een vaste groep heb ik niet, ik ga ongeveer 4 keer per week

naar een meeting, als ik thuis ben.

Ik ben ook naar meetings in het buitenland geweest,

en werd liefdevol ontvangen!

De dagelijkse weerspiegeling van 10 April;

"De kern van elk groeien is de bereidheid tot omschakeling

naar het goede en een niet aflatende bereidheid elke

verantwoordelijkheid die dit meebrengt op te nemen".

uit; de visie van Bill; nr 115

Groet, Eline

Wij gaven toe dat wij machteloos stonden tegenover

alcohol, dat ons leven stuurloos was geworden.

Uit; Twaalf Stappen en Twaalf Tradities; Eerste Stap

Het is geen toeval dat de allereerste stap spreekt van machteloosheid.

De aanvaarding van persoonlijke machteloosheid tegenover alcohol

is een hoeksteen van de grondvesten tot herstel.

Ik heb geleerd dat ik niet de macht en de contole heb die ik ooit

dacht te hebben.

Ik ben machteloos tegenover wat de mensen over mij denken.

Ik ben machteloos als ik net voor mij de bus zie wegrijden.

Ik ben machteloos tegenover de wijze waarop andere mensen

de Stappen beleven, of niet beleven.

Maar ik heb ook geleerd dat ik tegenover een aantal zaken niet

machteloos sta.

Ik ben niet machteloos over mijn houding.

Ik sta niet machteloos tegenover mijn negatieve gedachten.

Over het opnemen van verantwoordelijkheid voor mijn

eigen herstel ben ik niet machteloos.

Ik heb de macht op mijzelf, op mijn beminden en op de wereld

waarin ik leef, een positieve invloed uit te oefenen.

Daily Reflections, Jan 3

De Dagelijkse Weerspiegeling van 12 April

....als het om drank ging, waren we ergens krankzinnig.

(uit;AA, the Bigbook)

Alcoholisme dwong mij te drinken, of ik het wilde of

niet. Waanzin domineerde mijn leven en het was de

kern van mijn kwaal.

Hij beroofde me van de vrijheid van keuze omtrent drinken

en daardoor ontnam hij mij ook alle andere keuzen.

Wanneer ik dronk, was het onmogelijk zinnige keuzen

te maken, en mijn leven werd stuurloos.

Ik vraag God mij te helpen de ware betekenis van de

ziekte van het alcoholisme te begrijpen en te aanvaarden.

De Dagelijkse Weerspiegeling van 13 April

Sentimenteel martelaarschap.

Zelfbeklag is een van de meest ongelukkige en vernietigende

gebreken die we kennen.

Het is een belemmering voor elke geestelijke vooruitgang

en kan elke heilzame omgang met onze vrienden

uitsluiten door zijn buitensporige vraag naar aandacht

en medeleven.

Het is een sentimentele vorm van martelaarschap,

die we ons moeilijk kunnen veroorloven.

uit; De Visie van Bill: nr 238

De valse troost van zelfmedelijden kan me maar tijdelijk

van de werkelijkheid afschermen en vraagt dan, zoals bij

verdovende middelen, een steeds grotere dosis.

Wanneer ik hieraan zou toegeven, zou dat weer tot drank

kunnen leiden. Wat moet ik doen?

Een betrouwbaar tegengif is het aandacht besteden, in het

begin misschien oppervlakkig, aan anderen die het moeilijker

hebben dan ik, en dan het liefst andere alcoholisten.

In dezelfde mate waarop ik mijn medeleven met hen

betoon, zal mijn eigen overdreven lijden verminderen.