Hoe voel jij je als je in de supermarkt staat met als doel alcohol kopen?

Koop jij het bij je dagelijkse boodschappen en valt het minder op.
Ga je bv een paar keer per dag voor kleine aantallen en herkennen ze je bij de kassa als alcoholist (en boeit je dat niet)
Of koop je bv voor een paar dagen, en dan steeds bij een andere winkel.

Ik ga meestal naar dezelfde winkel. Voor een paar dagen. 
Het gevoel wat ik dan heb is echt naar. Zeker op weg naar het drankrek. 
Zenuwachtig ivm misschien kom ik een bekende tegen. Lood in de schoenen. Gevoel van falen. 

Sartre zei: de hel dat zijn de anderen. Als ik me niet vergis bedoelde hij daarmee: als je jezelf door de ogen van anderen ziet en je daarvan afhankelijk opstelt, dat dat nogal wat ellende veroorzaakt.  

Als je stopt met drinken ben je niet af van de zorg om hoe een ander naar je kijkt. Maar het scheelt wel enorm en je bent meer in staat om er wat mee te doen.   Als je door gaat met zuipen kom je misschien op een punt dat het je niet meer kan schelen. 

In de supermarkt zitten we klem tussen onze afhankelijkheid van drank en onze afhankelijkheid van de goedkeuring van anderen.  Ik zag van de week een groepje alcoholisten zoals we ze graag zien zodat we kunnen zeggen: ik ben geen alcoholist. Vlak bij de opvang,  lekker op een bankje met z'n vijven in de zon, drank erbij, druk kletsen, de schaamte voorbij. Zou je een opmerking maken dan kreeg je de wind van voren.  Mijn vader was er zo één.  Best een pittig leven, maar het kent zijn momenten van saamhorigheid en gezelligheid en tobben over of de buurman ziet hoeveel hij zuipen ging deed ie niet.  

Als ik iemand om half zes bij de zelfscanner zie staan met een fles wijn en een komkommer, dan heb ik zo mijn gedachten. Iemand die niet weet wat een alcoholprobleem is, zal misschien denken oh ja een komkommer moest ik ook eigenlijk hebben.