Beste allemaal,

ik ben nu 3 jaar nuchter, ik dacht altijd dat ik gelukkiger zou zijn als ik niet meer zou drinken. Maar dat blijkt niet zo te zijn. Ik mis alcohol elke dag, op het begin dacht ik dat het wel voorbij zou gaan het gemis. Ik vind het leven zo ontzettend niets waardzonder alcohol dat ik me vaak alleen en depressief voel. Niks vind ik meer leuk ik kan al drie jaar nergens meer van genieten weet iemand of dit nog ooit goed komt 

Dag Kim,

Ik denk dat je meer geholpen bent als je eens gaat praten met een professionele hulpverlener in plaats van advies vragen hier. Bespreek je problemen bijvoorbeeld met je huisarts. Hij of zij weet vast samen met jou de juiste hulp te vinden. 

Heel veel sterkte. 

Maarten 

welkom Kim
als ik je lees, vraag ik me af, was je wel (echt) gelukkig toen je nog wel dronk?
Want je had immers niet voor niets een drankprobleem, anders was je niet radicaal gestopt,
dat doe je nl niet zomaar, en het 3 jaar volhouden wil zeggen dat er je veel aan gelegen is/was
om het stoppen een kans te geven en vol te houden.
Misschien moet je je verwachtingen rondom geluk bijstellen, of idd prof. hulp zoeken bij wat je nu tegen komt.
Persoonlijk denk ik niet dat het zomaar alcohol is wat je mist. De alcohol verving waarschijnlijk het achterliggend gemis.
En dat gemis kom je nu tegen. En daar moet je wat mee, wil je vrede krijgen met jezelf. of je nu wel of niet drinkt.
Beter zonder ervaar ik zelf. En nee ook mijn wereld werd niet snel halleluja na het stoppen. Ik heb een zware depressie
gehad destijds, die achteraf, grotendeels door de alcohol was versterkt, en het verdriet wat de oorsprong van mijn drinken had,
moest ik alsnog aangaan. Een komplexe tijd was dat, die echt wel eens uitzichtloos was/leek. Dit forum met alle mensen en
verhalen, heeft veel voor me betekend, want als anderen het konden, waarom ik dan niet?
Na mijn lichaamsgerichte psychotherapie, en Mindfulness training, begon ik grip te krijgen op hoe ik zelf invloed heb op hoe
ik met verleden, heden en mensen/omstandigheden omga.
Soms kan ik niets veranderen, maar altijd wel hoe ik ermee omga. Best zware issues werden in stukjes, best behapbaar.
Ik werd sterker. 
Dat word jij ook. Er komt een manier die bij jou past. Dus geef niet op en blijf daarnaar zoeken. soms is het een mens, soms een
therapie, meditatie, sporten, boeken, films. Ergens ligt iets of iemand op je te wachten.

3 minuten geleden zei lady jane:

welkom Kim
als ik je lees, vraag ik me af, was je wel (echt) gelukkig toen je nog wel dronk?
Want je had immers niet voor niets een drankprobleem, anders was je niet radicaal gestopt,
dat doe je nl niet zomaar, en het 3 jaar volhouden wil zeggen dat er je veel aan gelegen is/was
om het stoppen een kans te geven en vol te houden.
Misschien moet je je verwachtingen rondom geluk bijstellen, of idd prof. hulp zoeken bij wat je nu tegen komt.
Persoonlijk denk ik niet dat het zomaar alcohol is wat je mist. De alcohol verving waarschijnlijk het achterliggend gemis.
En dat gemis kom je nu tegen. En daar moet je wat mee, wil je vrede krijgen met jezelf. of je nu wel of niet drinkt.
Beter zonder ervaar ik zelf. En nee ook mijn wereld werd niet snel halleluja na het stoppen. Ik heb een zware depressie
gehad destijds, die achteraf, grotendeels door de alcohol was versterkt, en het verdriet wat de oorsprong van mijn drinken had,
moest ik alsnog aangaan. Een komplexe tijd was dat, die echt wel eens uitzichtloos was/leek. Dit forum met alle mensen en
verhalen, heeft veel voor me betekend, want als anderen het konden, waarom ik dan niet?
Na mijn lichaamsgerichte psychotherapie, en Mindfulness training, begon ik grip te krijgen op hoe ik zelf invloed heb op hoe
ik met verleden, heden en mensen/omstandigheden omga.
Soms kan ik niets veranderen, maar altijd wel hoe ik ermee omga. Best zware issues werden in stukjes, best behapbaar.
Ik werd sterker. 
Dat word jij ook. Er komt een manier die bij jou past. Dus geef niet op en blijf daarnaar zoeken. soms is het een mens, soms een
therapie, meditatie, sporten, boeken, films. Ergens ligt iets of iemand op je te wachten.

Tijdens de dinsdagavond meetings die ik geregeld bezoek is de meest gehoorde klacht: "het leven is zo saai sinds ik clean ben". Als remedie wordt dan ook vaak geadviseerd de bakens te verzetten. Het geluk te zoeken, precies wat Jane schrijft. Da's makkelijk gezegd en helemaal niet makkelijk gedaan. Maar je zult toch de drive moeten vinden er mee aan de slag te gaan.

En delen, delen, delen. Met mensen die begrijpen wat je meemaakt. Hier op het forum en in meetings.

Succes daarbij!

Eén ding weet ik zeker: met alcohol erbij komt het niet goed.

Heel knap, dat je niet drinkt.  Maar ook zwaar om zo te worstelen met depressieve gevoelens en somberheid. En ik kan me voorstellen dat de gedachten aan alcohol blijven opspelen Even niet willen voelen. Tenminste dat is wat ik daarbij ervaren heb. 

Ik weet niet of je ook hulp, therapie, of wat dan ook hebt gehad in de afgelopen drie jaar.  Handvatten om nuchter met de 'moeilijke dingen van het leven' om te gaan.  Iedereen doet dat op zijn manier, en er is vast een manier die bij jou past.  Zelluf doen, niet alleen.  

KMW gewenst.

Ken het gevoel dat soms het leven wel alleen zin lijkt te hebben als je er af en toe ff 'uit' kan (out of your mind) dmv drank. 

Die golven gaan zo nu en dan ook echt door me heen. Soms lijkt het idee zo afschuwelijk aantrekkelijk. 

Zit nu precies op 2 jaar alcohol vrij. Het lijkt idd soms saai maar met mijn drinkgedrag was het maar 2 u gezellig in mijn hoofd. Daarna was ik vooral bezig niet te aangeschoten over te komen. Of viel in slaap op de bank en werd beroerd wakker.

Nu zoek ik overal uitdagingen in, werk/sporten maar ook bezig zijn in mijn hoofd podcast luisteren/studie etcetera

Ben 50 jaar en in mijn drinktijd begonnen de jaren te tellen en dacht constant ga niet oud worden en raak zo alles kwijt. Ondanks dat ik functioneerde op werk en in grote delen ook privé. Maar alles draaide om drank, vandaag niet drinken/wanneer kan ik er 1 drinken/ niet meer dan half liter vanavond/ merkt de rest het/ruik ik naar alcohol.

Nu ik niet meer drink is het niet zo uitbundig in mijn hoofd maar: als ik ergens binnenkom val ik op als fitte man van 50/kan een goed gesprek voeren/merk dat veel stiekem de discipline willen hebben.

De meeste 50 plus zijn oude mannen en leven vooral in het verleden. Toen was het allemaal zo mooi. Lichamelijk gaan ze ook snel achteruit etc. De meeste ontmoeten ook vooral dezelfde soort personen die ook graag gezellig willen zijn en over de goede oude tijd praten ^^

Ik blijf scherp want de verleiding blijft. Maar ik leef nu en voel me een eind dertiger wat ook veel denken. Zal niet veel ouder worden zonder drank maar de kwaliteit fysiek en mentaal zijn vele malen hoger de aankomende jaren. Liever fit overlijden dan 20 jaar jezelf door het leven sleuren en ongelukkig met je echte ik zijn!

Drank maakt niks beter en zou persoonlijk op ontdekking gaan naar jezelf en wie je echt wilt zijn. Dat houd ook in veel afscheid nemen van gewoonten en mensen.