weer leven, zonder dat drank een rol van belang speelt
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Ben benieuwd Jopie..je haalt dingen aan waar ik mee worstel
Dag Jopie,
Ik ben blij met je verhaal. Alleen al de titel:" weer leven, zonder dat drank een rol van belang speelt",
spreekt me heel erg aan.
Niet gelijk op alles reageren is voor mij een goeie. Gebeurtenissen of beter gezegd conclusies die
ik daar uittrok, kunnen me erg raken.
Ik probeer de dingen met wat meer afstand te bekijken. Hoe je wat er gebeurt interpreteert en dan handelt, daar gaat het om.
Met mijn verstand weet ik wel een heleboel, maar ik moet/ wil nog veel verinnelijken.
Ik heb erg veel last van mijn diepste gevoelens, die erg verdrietig zijn. Niet verdrietig om iets, maar als een soort basisgevoel.
Dat gevoel is ook niet nieuw, maar zonder alcohol ben ik me er meer van bewust.
Ik vind dat ik juist heel veel redenen heb om me blij te voelen.
Mijn doel is nu uitvinden wat ik nu eigenlijk wil en het verschil te zien tussen wat mijn omgeving wil en wat ik nu zelf wil.
Ik hoop zo steeds meer ontspannen te worden.
Jopie, wat fijn dat je zoveel energie stopt in je verhaal. Ik wil graag verder lezen.
Ingri
Hoi Jopie, hoe je omgaat met je omgeving en veel vanuit jezelf bekijkt is erg leerzaam om te lezen. Fijn dat je dit met ons wil delen. Ik lees je graag. Xxx Jan
Ik stap uit die cirkels, mijn eigen cirkels. Dat is voor mij de verslaving achter me laten, en weer op naar vrij leven, onafhankelijk kunnen denken en doen.......quote>
Lieve Jopie,
Dat is wat ik ook zou willen: de verslaving achter me laten. Maar door te denken dat te doen laat ik de verslaving weer helemaal de vrije hand. Als ik er niet aan denk dat ik verslaafd ben kan ik me er niet tegen wapenen. Ik kan me wapenen door me er voortdurend van bewust te zijn dat ik verslaafd ben.
Mijn manier, dat is zeker.. maar ik heb die manier niet uitgevonden, hoor. En deze manier zal heus niet alleenzaligmakend zijn. Het werkt voor mij wel, vooralsnog, maar ik blijf open staan voor allerlei suggesties die bij anderen bewezen hebben dat het werkt.
Wat jij wilt, de verslaving achter je laten, dat doe ik in zekere zin ook wel. In die zin, dat ik door mijn eigen onvolkomenheden die me doen grijpen naar middelen aan de kaak te stellen vrij kan blijven van de obsessie om te gebruiken. Maar ik moet dus wel mezelf blijven zien en bekritiseren in de spiegel die anderen mij voorhouden. Ik moet mezelf blijven toetsen, checken, vragen blijven stellen.. kortom, ik moet dat verleden van aktieve verslaving naast het heden houden om de verschillen te kunnen blijven zien. Zo gauw de verschillen kleiner worden of zelfs verdwijnen.... oei, oei...
Ik ben de afgelopen tijd het verschil tussen hebben en zijn belangrijk
gaan vinden. In hebben zocht ik een zekerheid, zelfs het hebben van
een verslaving was ergens wel een comfortabel hebben.
Hebben lijkt een zekerheid te bieden, drank in huis hebben, man hebben,
volle koelkast, dak boven m’n hoofd, vrienden een forum.
Maar meestal zit er in dat hebben geen zekerheid, want haal het maar eens weg,
geen drank, geen man, geen vrienden, geen forum, lege koelkast, en dan ?
Leegte, paniek, verslavingsbehoefte, voor dat ik het weet zeg ik,
ik heb niks dus ik ben niks etc.
Maar door terug te gaan naar zijn, wat heeft waarde voor mij, leer ik vanuit
die waarde weer te handelen. Als ik in staat ben om bij alles naar mijn
handelen te kijken, hoe doe ik iets en vind ik dat zuiver, dan kan ik niet meer zijn dan dat.
Ik vind dat ik langzaam maar zeker daarmee de verslavingsbehoefte wel
achter me laat. Er is geen opvulling meer nodig. Makkelijk vind ik dit niet altijd
maar wel prettig. Op zich past niet verslaafd zijn beter bij me,
maar ik ben het wel jaren geweest en ben er nog niet volledig van af
(wel volledig drankvrij wil niet zeggen volledig verslavingsvrij).
Impulsief en oppervlakkig vind ik een verslaving makkelijker,
de schijnzekerheid ervan, liever die zekerheid dan mijn angst.
Maar gaandeweg het droog staan vervangt mijn zijn, het nodig hebben van iets
en wordt de verslavingsnoodzaak minder. Zo kan ik alleen een vriend zijn
en een ander kan ik ook niet als vriend hebben/bezitten maar een ander kan
wel mijn vriend zijn. Ik heb daarin maar 1 verantwoording, ben ik er,
zoals ik vind dat ik er hoor te zijn en dat geldt ook naar m’n ouders,
omgeving, werk, manlief etc.
Ik weet niet of ik ooit in staat ben om mijn verslavingsbehoefte volledig achter me te laten,
maar al met al is het leven een stuk leefbaarder/waardevoller voor me geworden.
Dhen,
Mooi!
Dank je wel.
Dit sluit exact op een van mijn ervaringen van vandaag
met dochter
ik heb steeds minder'
maar ben er steeds meer
en vandaag voor haar
ik ben een rijk mens
dankjewel Dhen
Wat zijn deze stukjes belangrijk voor mij.
Jezelf zijn, gewaardeerd worden om wie je bent.
Jezelf respecteren om wie je bent.
Handelen vanuit mijn zijn en niet om goedkeuring te krijgen.
Mijn leven ziet er zo anders uit dan een half jaar geleden
Niet meer reactief leven, maar me ervan bewust zijn dat er andere
keuzes mogelijk zijn.
Realiseren dat je bewust van een afstandje kunt kijken naar waar je mee bezig bent en waardoor je je laat leiden.
Kiezen waar je je energie in steekt.
Ik realiseer me dat ik nu bewust 'onbedreven ben' en soms ook bewust 'bedreven''.
Ik hoef mezelf mijn vergissingen niet kwalijk te nemen. Ik ben aan het leren hoe ik anders kan denken en handelen en ik zal daar in groeien.
Dat vertrouwen heb ik.
Daarom is zo'n draadje als dit zo belangrijk: Ik haal er energie uit.
Ingri
Jopie bedankt voor het delen!!!
Dit sluit exact op een van mijn ervaringen van vandaag
met dochter
ik heb steeds minder'
maar ben er steeds meer
en vandaag voor haar
ik ben een rijk mens
dankjewel Dhenquote>
Jane,
Zijn voor je kind
Zo essentieel
Het is waardevol om van jezelf te merken dat je in staat bent om verschillende mogelijkheden van reageren te zien.
Heftige negatieve emoties kunnen zo uiteindelijk tot waardevolle inzichten leiden.
Zeker als je met compassie naar jezelf kunt kijken en ook kunt doorvragen aan jezelf.
Soms dreigt een emotie mij te overspoelen. Het helpt mij dan om het gevoel onder woorden te brengen en dat vervolgens in een mail naar mezelf toe te sturen.
Ik heb de emotie even geparkeerd en doe er, indien nodig, later wat mee.
Overigens stuur ik ook positieve inzichten naar mezelf, via de mail.
In het proces, waarin ik nu zit werkt dat heel goed.
Ingri
Het doet me goed om dit te lezen. Bedankt Jopie voor het delen.
Een opmerking van dhen vind ik erg van toepassing op mijzelf; dat niet verslaafd zijn mij eigenlijk veel beter past. Daardoor kon ik in het verleden uiteindelijk m'n tabaksverslaving het hoofd bieden en voelt het nu zo richting de alcohol. Ik heb er genoeg van, ik wil het niet meer, zonder past me beter. Het heeft een tijd geduurd om tot dit inzicht te komen en ik ben er nog lang niet maar het roer is om.
Groet,
Piet
Bedankt Jopie en ik zal eens gaan kijken in de dagdraad.
P-)
Heel helder geschreven Jopie!
Mag ik je vragen of je ook iets met verdriet gedaan hebt?
Boos heb je heel goed aangepakt, maar ik neem aan dat jij
ook veel verdriet hebt gekend.
Ik heb namelijk zelf nogal last van verdriet.
Lijkt zoals Ingri het zegt een basis verdriet. Niet aanwijsbaar
op dat moment.
Liefs Myriam.
Af en toe lees of herlees ik bij dit thema stukjes. Ik heb nu anderhalf jaar geen alcohol gedronken en ik heb deze keuze ook vanaf bijna het begin gezien als een voorwaarde om echt te kunnen zijn, om uit te vinden wie ik in essentie kan zijn.
Vanavond las ik weer iets wat voor mij van belang is over je doelen bijstellen tot haalbare doelen. Ik kan de lat voor mezelf zo hoog leggen, maar nu zie ik het weer: wat ik wil bereiken moet ook haalbaar zijn. Ik ga het onthouden!
Ingri
Wat is dit een waardevol draadje.
Door de verhalen, ben ik gaan nadenken over mezelf, mijn alcoholgebruik en hoe dit is ontstaan. Ik kom tot nieuwe hoogtes. Jouw woorden geven inzicht in mijn eigen zijn.
Wat ik me nu realiseer is dat ik heb gevochten, tot ik alles kwijt raakte en mezelf toen ben verloren. Ik heb heel erg veel kapot gemaakt. Door mijn drankgebruik, mijn woede, mijn zijn.
Als ik het goed begrijp, uit jouw woorden, dan ben ik ruim een jaar geleden al begonnen met puin ruimen. Heb ik mensen losgelaten, die energie vraten en toch wel hun eigen weg zouden gaan. Daar hoefde ik niet voor te vechten. Het was goed wat ze deden. Klaar.
Daarnaast ben ik gestopt met de losse vriendjes. Het was leuk, het was fijn, maar het was ook gewoon een moment. Daarna verloor ik mezelf in verdriet, schaamte en verlies van zelfrespect.
Nu ik nuchter ben merk ik dat ik makkelijker los kan laten. Een ruzie met een vriendin ontaard niet langer in smeekbedes en de schuld op me nemen. Maar om een dag later te bekijken hoe ik het heb ervaren en of ik nog steeds boos ben en of ik schuld heb.
Ik ben lief geworden voor mezelf, voor anderen. Ik luister zelfs naar anderen, laat het binnenkomen en als ik me gekwetst voel, dan laat ik het sudderen tot ik begrijp dat andermans woorden niet altijd op mijn persoon zijn gericht.
Ik ben echt blij met dit draadje. Het zegt me dat ik, ondanks dat ik nog extreem dronk, wel bezig was met mezelf weer te vinden. En dat de stap om echt te stoppen met drinken, begon met het loslaten, anders begon te denken, en dat de ondersteuning die ik miste, hier op het forum vind.
Madeleine, wat fijn dat je nu ontdekt dat je eigenlijk al begonnen was met een ander leven
en wat fijn dat je ontdekt dat je zonder drank veel meer reageert zoals je eigenlijk zou willen!
Ik hoop dat dat je inspiratie geeft om door te gaan op je ingeslagen weg!
Jopie, Ik vind het heel bijzonder en waardevol dat je blijft schrijven op dit draadje.
Als je niet meer bezig bent met wel of geen alcohol komt er zoveel ruimte voor andere dingen, zoals onderzoeken waarom je reageert zoals je reageert. Ik vind je verslagen van je zelfonderzoek heel inspirerend.
Liefs Ingri
Hi Jopie,
Dit blijft het draadje dat me het meest aanspreekt. Daarom kijk ik hier af en toe op
en ben ik blij met weer een waardevolle posting van jou.
Ik lees bijna nooit meer op de dagdraad, dus ik weet niet wat er allemaal de laatste
tijd in je leven gebeurd is, maar ik lees wel door de regels door dat er zeker moeilijke dingen voorgevallen zijn.
Je inzichten komen heel doorleefd over en zijn daarom ook heel waardevol voor mij.
Soms kun je ook zo leuk, vol humor en met zelfspot schrijven. Is dat nog steeds iets wat je helpt in moeilijke tijden?
Ik kon in ieder geval wel genieten van je relativerende opmerkingen.
Ingri
Je posts zijn al van een tijdje terug, maar ik ga er binnenkort zeker wat aan hebben.
Staan een hoop goeie tips in. Ik ben hier echt mee geholpen ! Dankjewel voor het delen !!
Hoi jopie.
Alles wat je schrijft herken ik zeker.
Zeker als het gaat om het uitstellen van drinken tot de druk iets van de ketel is.
Maar mijn ervaring is dat als je niet over je frustraties praat met een vertrouweling,het probleem niet zomaar verdwijnt.zo heb ik verschillende malen weer een uitglijder gemaakt door er niet met iemand over te praten.
Zelf heb ik vandaag een weekrooster gemaakt om ook wat structuur aan te brengen.
De uitdaging is alleen om mij er ook aan te houden,want tussen weten wat goed is en je er ook aan houden zijn twee verschillende dingen.
Ik hoop ook wat van deze forum op te steken het is na alle therapien mijn eerste keer op een forum.
Dus vanaf morgen word het weer aanpoten.
Ik wens jou een hele droge week en een goed stuk dat je hebt geschreven.
Het aller belangrijkste en dat geld denk ik voor een ieder slechte dagen zijn er altijd maar probeer door afleiding weer een beetje positievietijd te creeren.
@jopie: gevonden
Ik ga er zeker wat aan hebben.
sorry, wegens privacy toch maar verwijderd.
Dan lees ik even mee Jopie. Dit draadje had ik al die jaren niet eerder gezien. Zonde eigenlijk want er staat zoveel in wat belangrijk voor me is. Thnx voor het omhoog halen.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.