hi Mea Culpa, heeeeel herkenbaar, we zitten hier allemaal in het zelfde schuitje,

maar herken veel in je verhaal, het vergeten wat je hebt gedaan, en gezegd, nou heb ik geen woede-aanvallen, maar andere dingen die ik de volgende dag dan niet meer weet!!

Dat is een heel naar gevoel, die onzekerheid die dat geeft, de schaamte etc

Ik hoop dat het je gaat lukken om adb te blijven

sterkte en heel veel succes

gr

tjeetje borretje, is net of ik mijn verhaal lees!!! wat zijn we toch stom bezig eigenlijk.

Ik neem vandaag de eerste niet en ga er voor

Ik heb een plan in mijn hoofd en daar kan ik alleen komen als ik nietmeer drink

jij ook heel veel suc6. dag 5 of 6 toch!!! is toch maar mooi weer bijna een week!!!

heel herkenbaar deze verhalen

mijn relatie is ook mede door drank kapot gegaan

in mijn gedrag zat ook heel veel woede..maakte geen dingen kapot

maar deed wel me eigen zeer

was heel onredelijk tegen de kinderen en kon niks hebben

was het liefst alleen

heb nu met mijn ex een lat relatie,,de ene keer gaat het goed en de andere keer niet

is veel gebeurd en veel kapot

mijn woede is gelukkig voor 80 procent weg en ben veel rustiger geworden

bor:heart:

wat lijken we toch allemaal op elkaar hier

en als ik het allemaal lees,,komt het allemaal weer naar boven

voel me nu vreselijk verdrietig...dat drank je leven zo kan verzieken

wat je natuurlijk zelf doet..

het kan niet meer terug gedraaid worden

we kunnen het nu alleen maar beter doen zonder drank

Mijn relatie is ook kapot door de drank. Ik was net 18 toen ik halsoverkop het huis uit vluchtte en ging samenwonen met een man die ik nog maar twee maanden kende. Thuis speelde de drank een grote rol en ik koos heel cliche iemand die ook stevig dronk dus kwam ik van de regen in de drup.

Zelf zag ik dat niet zo. Er was geen huiselijk geweld maar meer verbaal geweld. Alle fatsoensnormen te buiten. Toch had ik pas acht jaar later de moed om voor mezelf te kiezen en weg te gaan. Het ironische is dat ik zelf nu ook drink. Ik zie mezelf niet als slachtoffer, ik heb

bepaalde keuzes gemaakt die toen logisch leken. Ik heb ook nergens spijt van, ik neem ook mijn ouders niets (meer) kwalijk.

Nu vrij en tijd om mezelf te leren kennen. Valt niet mee, zo leuk vind ik mezelf niet geloof ik. :-)

Borretje een voor jou, wat heb je veel meegemaakt.

wat een verhalen, lief dat jullie dat allemaal willen delen.

het is dus echt waar drank maakt meer kapot dan je lief is.

en toch word de drank je vriend, die er altijd is, en je altijd een lekker gevoel geeft, dingen laat vergeten, de scherpe randjes eraf haalt!! maar dat gaan we veranderen

want uiteindelijk maakt drank alles net ff erger, zo'n vriend die je belazerd waar je bij bent, lief en aardig zijn, maar je achter je rug uitlacht!!!

nou zulke 'vrienden' willen we niet toch

Borretje, ik heb echt enorm respect voor je hoe je jezelf in de hand houdt, dat je elke dag weer het gevecht aangaat!!

en het komt uiteindelijk allemaal goed.

Hoe gaat het nu met je zoontje? zal wel een enorm heftig zijn allemaal

Dat is ook mijn grootste angst mijn kinderen verliezen en als ik zo doorga, ben ik op de verkeerde weg bezig.

nogmaals bedankt voor de verhalen

Alles

De hele inboedel inmiddels

Maar goed..

Was nodig aan wat anders toe

Jeetje wat een verhalen,

En ja ik herken er ook veel in.

Ik werd ook heel agressief, gooide met spullen, krapte mijn vriend

zijn huid tot bloedens kapot.

In de ochtend zag ik overal bloed of kapotte spullen en wist er niets

meer van. Ik durfde het dan vervolgens ook niet te vragen aan mijn vriend

waar ik wel mee samen woonde. En onze relatie was heel goed op mijn angst

na dat hij mij zou verlaten.

Maar kon er natuurlijk niet omheen.

Wat een schaamte voel ik nu weer nu ik deze verhalen lees.

In het verleden ( gelukkig kan ik dat nu zeggen ) ben ik wel eens langs

de snelweg wakker geworden in het gras met de vraag; welke snelweg is dit

en waar moet ik heen?

Ook een keer op een industrie terrein en niet weten waar?

Met mijn auto over de kop.

Jeetje............

Maar NU niet meer...........

Ik hoop dat ook jullie dat geluk mogen proeven!

Zeker, het proeft heel wat beter!

Liefs Myriam

Poeh.......... nu ik dit draadje even lees, weet ik weer waarom ik niet wil drinken,:$ wat een herkenning,

gister had ik er alweer een ''romantisch'' iets van gemaakt,

maar dat is een illusie.......

Het is de woede en onmacht die je richting jezelf hebt, maar reflecteert op een ander.

Zelf wordt ik altijd heel bijdehand en 'grappig'. Ik verander dan in een soort cabaretier die zijn kop niet kan houden. Mijn grapjes zijn nogal heftig soms en daardoor is, door iemand die wél een kwade dronk heeft, mijn snuit aan diggelen geslagen. Gelukkig voel je niets als je dronken bent, hehehe. Õ_õ

Ik wordt juist agressief als ik niet heb gedronken. Heel irritant, zeker omdat ik wil minderen/stoppen. Ben dan wel eens bang dat ik een chagrijnig en woedend sieraad zal worden.