Ik ben erg verbaasd,- echt - ik heb er vanavond volledig de brui aan gegeven. De rem was weg; héél gemeen en onopgemerkt. ( dat was lang geleden) Dus daar zit ik nu: wetende dat er morgen een offday voor de deur staat en ik me ziek moet melden zelfs misschien? (of: nog 1x dom doorzetten en wel gaan?)

Vanavond was ik hartstikke lekker bezig, knutselen, zal ik maar zeggen, gedachteloos. Fijn.
Ik forum wat ondertussen... en liet mijn gedachten de vrije loop. Beetje mailen etc.

Dan is het ineens laat, maar dat deert me dan niet meer... zo raar is dat!

Ik bedenk me net wel dat ik mijn ad telaat heb ingenomen.
Ik zoek naar een verklaring. Verd...
Er zijn meer verklaringen. Halt: honger, angst, lonely, tired? Volle maan? Waar ik doorgaans idd gevoelig voor ben.
Eigenlijk geen van allen wat HALT betreft.
(wat een gedoe zeg, dat zelfonderzoek> deze zelfreflectie...grumpff)

Hooguit ben ik diepdown inside bang voor het verhuizen van mijn ex vriend.
Dat zit er aan te komen en die bewegingen komen eraan, er staan al dozen hier en daar.
Het definitieve krijgt vorm.

Voor de rest denk ik nog steeds dat ik het aankan. Dat het beter gaat worden straks. Dat ik gemakkelijker aan de thee zal zitten en mijn bed vroeger in zal gaan.
Voor mijn gezondheid is zo'n leven wel beter.

Nu dus nog even op de blaren zitten.

en me blijvend afvragen hoe dat toch zit: het vaak zelf zo goed te weten, maar... er is één moment waarop je dom doorgaat / keuze maakt: "flits"... laat maar gaan...


Ik weet ook wel dat dit een bekend verhaal is, maar ik schrijf het toch op!
De repeterende ellende... wie kent m niet.
Is ie in te ruilen voor .. noem es wat : een bos bloemen?
Een belofte: dat het ooit ophoudt??

xxx

Cathy begrijp ik ht goed en heb je gedronken?

Ja, over de limit, zeg maar.

Ik denk werkelijk dat als ik mijn ad pil niet op tijd inneem ik impulsiever word en gevoeliger. Volle maan vind ik geen gekke reden, daar heb ik altijd last van gehad.
Balen in elk geval. De kop er beter bijhouden!
En waar ik ook voor moet zorgen is: het niet te druk te hebben, daar ga ik ook de mist mee in!
Dus: pas op de plaats weer...

Het is dus het probleem van een minderaar in feite. Kunnen stoppen na 2 of 3 glazen; alleen die ene keer toch doorschieten. Dat moment van doorschieten begrijp ik dus niet goed.

Cathy als ik je lees
dan ben je geen minderaar.
Je kunt steeds op je wil een poosje met minder toe
en elke keer weer schrijf je dat je nog niet weet of je wilt stoppen of niet.
Je hebt denk ik nog geen keus gemaakt, blijft uitstellen, sjoemelen en als
het goed gaat lijkt het positief. Maar zo voelt het niet om te lezen. Je schrijft ook vaak midden in de nacht,
meestal (voor mij dan) geen goeie tijd om met dit soort zaken bezig te zijn.
Als je meer in het hier en nu kunt blijven dan haal je gewoon niets in huis, zo simpel kan het zijn.
En als je echt kiest om te minderen dan zorg je dat je weinig in huis hebt, maar dat is natuurlijk veel moeilijker. de maan mag van jou een reden zijn, of je pillen vergeten, maar NIETS is een reden, dat weet
je toch wel na al die tijd? Wat heb je aan zelfreflectie als er geen actie volgt? de kop er beter bijhouden
klinkt alsof je genoegen neemt met goeie voornemens. Actie meid, harde actie! Ik gun je die rust zo
en als je vriend straks echt weg is, dan kun je die eenzaamheid en het rouwen ook echt aangaan! het hoort erbij helaas, ik zit er zelf ook middenin en het is net als de belastingen; leuker kunnen we het niet maken, gemakkelijker wel.

Die uitschieters blijven ook komen denk ik Cathy. Ik heb het zo vaak geprobeerd, eindeloos. Jij wilt graag minderen schrijf je maar hoe vaak lukt dat niet?

Dat heeft niets met wilskracht te maken of doorzettingsvermogen. Dat heb ik genoeg. En jij ook, net als zovelen die hier schrijven.
Maar ik ben een alcoholist. Als ik die ene neem is de rem eraf en wil ik meer. Altijd. Het lukte soms om maar een paar glazen te drinken maar meestal niet.
Ik ben allergisch voor alcohol. Gooi er wat in en dan is 1 teveel en 10 niet genoeg. Zo werkt het voor mij. Herstel begon voor mij pas echt toen ik gestopt was. Niet dat ik daarvoor niets heb geleerd, tuurlijk wel. Maar nuchter is het beter te doorleven en te overzien. Ik heb gemerkt dat niets een reden hoeft te zijn om te gaan drinken. En als iemand er nog niet klaar voor is; is alles een reden om te drinken.

Ik wens je kalmte, moed en wijsheid Cathy.

Bedankt voor jullie reactie meiden!
Ik snap m supergoed!
( gelukkig nu weer in de pas)

xxx

Wat doen deze berichtjes met jou Cathy?

Ik vind ze wel confronterend nl.
Soms denk ik, stoppen lijkt makkelijker.
Aan de andere kant als ik me goed voel, is er niet veel aan de hand
en kan ik het gezellig houden, zoals gezellig hoort te zijn.
Als het bij mij mis is, ben ik nog steeds heel blij met het forum, waar ik dan bijv om een pact vraag
of ben ik blij met mn maatje waar ik dan de boel weer vlot mee trek.

Daarom ben ik zo benieuwd hoe dit op jou overkomt.

Ja ze zijn ook als confronterend bedoeld, denk ik, en dat is goed. Ik sta daar wel open voor.

xxx