Ik kom net terug van de zelfhulpgroep waar ik sinds een jaar bijna elke week heenga, en daar hadden we vanavond een discussie over wanneer je van een terugval kunt spreken. Bijna elke aanwezige had wel een soort definitie voor terugval, maar een éénduidig antwoord werd niet gevonden. Ik ben wel benieuwd hoe dat hier op het forum zal zijn.
Zelf zie ik de meest minimale hoeveelheid alcohol die ik bewust tot me neem al als terugval, omdat ik voor mezelf de limiet op nul heb gesteld. Die limiet heb ik zo gesteld omdat ik van mezelf weet dat een slokje van iets met alcohol erin me kan, let wel, kan aanzetten tot meer. Ik weet dat dat gevaar er inzit voor mij, sterker nog, ik weet (uit ervaring) dat dit niet een gevaar is maar een feit. Maar hier spreek ik dus voor mezelf maar ik ben ook wel geschrokken van het feit dat anderen na tijden droogstaan weer eens drinken, varierend van een glaasje tot helemaal door het lint gaan, en dat dan toch geen terugval noemen, maar een experiment. Tijdens de behandeling werd je geacht een terugvalformulier in te vullen als je zelfs maar een slokje van 't één of ander had genomen, en dat vind ik, als je vecht tegen alcohol, een goed standpunt. Ben benieuwd.

Hoi Kohtje,

Ik zou een heel klein beetje alcohol nog geen terugval willen noemen. Hoewel bij iedere slok het risico van een terugval er wel in zit, volgens mij. Bijvoorbeeld: ik heb vrijdag enkele slokken gedronken van een glas wijn dat voor mijn neus werd gezet. Achteraf vind ik wel dat ik meteen had moeten zeggen dat ik het niet wilde. Dat heb ik niet gedaan, omdat ik een beetje beduusd was, en misschien ook wel omdat ik niets uit wilde leggen. Toch vind ik niet dat ik nu terug gevallen ben, ik heb het immers niet opgedronken. Maar ik ben bang, dat als ik wél het hele glas had leeggedronken, ik 's avonds ook weer trek in wijn gehad zou hebben. En het misschien ook wel genomen had.

In experimenten geloof ik niet. Bij iedereen die een alcoholprobleem heeft gehad ligt een terugval op de loer. Dus zodra je een keer iets gedronken hebt, al is het maar 1 glas, moet je jezelf meteen weer bij de les roepen, en het niet nog een keer doen. Vandaar ook dat je meteen dat formulier moet invullen denk ik.

Tja, en waar leg je dan de grens? Ik weet het niet zeker. Ik denk dat ik voor mezelf van een terugval zou spreken als ik meteen weer zoveel zou drinken dat ik aangeschoten of dronken ben. En ook, als ik bijvoorbeeld een of twee glazen zou drinken, en dan binnen dezelfde week nog een keer, want dat zou voor mij betekenen dat ik de smaak weer te pakken heb. Maar misschien is dat voor anderen weer anders.

Anna

Ha Kohtje,

Voor mij zou een terugval zijn als ik weer een glas wijn heb gedronken. Ik weet uit eerdere ervaringen dat het niet bij 1 blijft maar de rest volgt en de volgende dag en de volgende totdat ik binnen een week weer in mijn ouwe patroon terugval.

Toen ik begon met de internetbehandeling in april heb ik weleens aan een fles wijn geroken, dat moest ik niet doen. Ik voelde mijn maag samentrekken van de hunkering, dus ook dat is geen optie.

Dus terugval voor mij is 1 teveel.

gr. CG

Dag Anna en Chinagirl.

Bedankt voor jullie reacties. Slechts door deze twee reacties is me al duidelijk geworden dat ook hier de meningen verdeeld zijn, en daaruit blijkt dus maar weer dat een ieder z'n individuele gevecht aan het voeren is. Het zou ook wel heel mooi zijn als we allemaal hetzelfde dachten, dan was er ook voor iedereen een universele oplossing voor het probleem. Lees dit boekje maar even door en je bent genezen!! Succes gegarandeerd! Wat een megaseller zou dat zijn, en wat zou de wereld dan ineens veranderen.

Nog even over dat terugvalformulier, dat moest je invullen als je ook maar het minste gebruikt had (in deze groep betrof het niet alleen alcohol, maar ook drugs en gokken) om dan al analyserend, zowel door schrijven als discussieren er achter proberen te komen wat de aanleiding was geweest en hoe je in de toekomst zo'n aanleiding van te voren zou kunnen herkennen en dan eventueel ombuigen. Een proces dat inderdaad niet van de ene op de andere dag plaatsvindt en meestal ook niet zonder vallen en opstaan. Vooral het formuleren van alternatieve gedachten en er dan ook nog wat mee doen is niet gemakkelijk. En dan had je aan zo'n groep heel veel steun, net als hier op het forum.

Kohtje.

hoi allemaal,

Ik denk dat een terugval is als je weer meerdere dagen achtereen drinkt, weer terugvalt in je oude gewoonte. Een keertje de fout in gaan door een glas te drinken, maar de volgende dag de draad weer oppakken en niet meer drinken, zou ik een uitglijder willen noemen. Maar een uitglijder kan wel snel leiden tot een terugval.
Voor mijzelf heb ik het onderwerp sociaal drinken allang afgesloten, dit gaat niet meer . Nadat ik tot die conclusie was gekomen en aanvaard heb was het stoppen een heel stuk makkelijker, omdat je voor jezelf geaccepteerd hebt dat je nooit meer kunt/mag drinken.
Dit zal voor iedereen anders zijn maar mij gaf het een grote innerlijke rust.

groeten wil

Heel interessante discussie, kohtje,
en de conclusie zal wel, net als in jouw groep, zijn dat iedereen er anders over denkt.
omdat het ook voor iedereen anders is.
voor sommigen (ik denk dat ik daar zelf bij hoor) is terugval een glijbaantje naar beneden
het eerste halve glas gaat goed
misschien 3 weken niks, in de wetenschap dat je het
helemaal onder controle hebt
dan een heel glas op een feestje
weer veilig
na 2 weken ben je erg moe en somber
voor de ontspanning een glaasje, werkt heel goed
na 1 week ben je gefrustreerd, 2 glaasjes
etc
etc

er zijn ook mensen die meteen helemaal de controle kwijt raken
dat is dan duidelijker, minder geniepig, maar ook confronterender

ik heb begrepen dat opnieuw stoppen steeds moeilijker is.
dus ik vind het veiliger om maar even niet meer te beginnen.
nu

Hoi Petra,

LIjkt me een goed plan. Alleen nooit klinkt zo vreselijk vind je ook niet, zelf heb ik daar nog wel eens moeite mee, maar dan denk ik een helpende gedachten. Je hebt 30 jaar gedronken dus...... nu 30 jaar niet, nou dan ben ik 78. Wie dan leeft dan zorgt:huh:

Volhouden hoor,

Succes CG

Goedevandaag,

Ik heb deze draad nog weer even naar boven gehaald n.a.v. een vraag die Ziza gisteren stelde op de dagdraad. Hij vroeg ons wanneer je nou eigenlijk niet ADB bent. En ik kan me die vraag goed voorstellen.

Als je heel sec kijkt naar het begrip, Alcohol De Baas, dan is het kleinste slokje méér dan je je voorgenomen had (of dat nou nul is of 1 glas of 2 halve liters...) al het bewijs dat je op dat moment Alcohol Niet De Baas bent. Je hebt je (bewust of onbewust) laten verleiden tot die ene slok meer.
Een grens is een grens, en alles wat daarbuiten valt valt onder onmacht op dat moment.

Op dit forum wordt veel gesproken over uitglijders, die dan weer gladgestreken worden omdat daarna de boel weer onder controle is gekomen. Maar toch is er voor dat moment een moment geweest van Niet de Baas zijn, anders is er ook geen uitglijder. Ik snap dat er voor de gemoedelijkheid en gezelligheid op de draadjes wat luchtigjes over gedaan wordt, maar elk uitglijdertje is toch een serieuze zaak die aan het denken moet zetten. We willen niets liever dan Alcohol De Baas zijn. Maar we houden onszelf voor de gek als we elk uitglijdertje en misschien zelfs wel elk trek moment niet durven zien als Alcohol niet de baas zijn.... Ja, ook trekmomenten... op zo'n moment ben je alcohol niet de baas maar ben je in gevecht, zijn er twee gelijken en de winnaar die uit dat gevecht voortkomt is pas de baas.

Dit lijkt misschien op muggenzifterij, en je kunt zeggen dat het voor iedereen anders is... maar in mijn optiek is dit (in de kern gezien) voor iedereen gelijk. Of je het nou leuk vindt of niet.

Het tellen van dagen, weken, maanden etc. is vooral in het begin wel fijn, je kunt daaraan afzien hoe goed of niet goed je het er in de strijd vanaf brengt. Dat kan stimulerend werken, maar tevens is er het gevaar dat je denkt dat het na zo en zoveel tijd misschien wel weer eens kan. Of iemand door wil tellen of opnieuw wil beginnen na een uitglijdertje is puur persoonlijk. Maar eerlijk en streng naar jezelf zijn is wel belangrijk. We vechten hier niet voor de andere mensen op het forum maar elk individueel voor zichzelf....

Met dit stukje wil ik echter niet zeggen dat troost en meelevendheid over en weer flauwekul zijn..Integendeel, die zijn nou juist zo nodig en daar valt heel veel warmte, moed en zelfvertrouwen uit te halen.

Hoi Kohtje, moeilijke discussie. Wat is ADB? en waar ligt dan de grens. Heb je besloten volledig te stoppen, ja dan is een glas denk ik niet ADB. Heb je besloten om het weer sociaal te doen en kun je het bijeen paar glaasjes houden dan wel ADB?

Kohtje, bij deze vraag komt onvermijdelijk ook weer de eeuwige discussie over stoppen of minderen om de hoek kijken. Je zou kunnen zeggen dat je alcohol de baas bent, als je voor jezelf een bepaalde limiet hebt gesteld, en je komt daar niet boven uit. Probleem daarmee is dat je die limiet dus zelf ook weer kunt verhogen. en dan ben je alcohol niet de baas.

Je kunt ook een objectieve limiet hanteren, bijvoorbeeld die van Tactus. Niet meer dan twee glazen per dag, en twee dagen in de week niets. Als je je daaraan kunt houden ben je dus alcohol de baas. Maar hoe zit het dan met mensen die met gemak twee maanden niets drinken, maar die ene keer op een feestje 10 glazen naar binnen kiepen en dan goed aangeschoten zijn? Zijn die nou wel of niet alcohol de baas. Ik denk dat ze zichzelf bij die ene gelegenheid bewust toestaan zover te gaan, en aangezien ze het grootste deel van de tijd geen moeite hebben met niet drinken, zijn ze alcohol de baas.

Ik heb aan het einde van mijn behandeling aan mijn hulpverlener gevraagd of mensen met een alcoholprobleem in staat zijn op een gegeven moment weer met mate te drinken. Ik heb het hier al eens eerder over gehad. Het antwoord is dat sommige mensen het kunnen, maar het succes hangt van een aantal factoren af. Uit het rijtje wat genoemd werd, was voor mij duidelijk dat ik niet tot de kategorie mensen hoor met een grote kans van slagen. Dus is niet drinken veiliger.
Op het moment dat je zin hebt om te drinken, vanwege het effect dat je ervan verwacht, ben je volgens mij niet ADB. En ook alle uitglijders zijn in principe niet ADB. Maar als iemand die altijd grote hoeveelheden dronk uitglijdt, en dit beperkt weet te houden tot een fractie van de vroegere gewoonte, verdient dit wel waardering volgens mij. En daarom wordt er op het forum luchtig over gedaan, wordt diegene bemoedigd om weer op staan, en opnieuw te beginnen of verder te gaan. Als ik in de stress zit, en de spanning wordt me teveel, en ik heb zoveel zin om dat rotgevoel weg te drinken dat ik ruik aan een fles, of ik neem een slok, dan ben ik op dat moment niet ADB. Dan is de alcohol mij de baas. Maar als ik ondanks het feit dat alles in mij nog steeds schreeuwt om alcoholverdoving die fles weer sluit, en dicht laat, en de gremlins weersta, dan ben ik denk ik dat moment daarna toch weer wel ADB. De alcohol is me even de baas geweest, en vervolgens ik de alcohol weer de baas.

Niet bij iedereen gaat de trek helemaal over, sommige mensen moeten blijven vechten, uur na uur, dag na dag, maand na maand, ja zelfs na meer dan een jaar. Prijs je maar gelukkig dat jij dat niet hebt. Maar iedere dag dat je dat gevecht gewonnen hebt, ben je voor mij weer een dag alcohol de baas. En dat is een hele prestatie.

Anna

Anna,

je geeft jezelf het hele berichtje door steeds de juiste antwoorden. Ik wil ook helemaal niet beweren dat iemand die constant aan het vechten is geen waardering verdient. Integendeel, die mensen verdienen respect en van mij krijgen ze dat ook. Ik was en ben nog steeds zelf ook blij als iemand zijn waardering over mijn droogstaan uitspreekt...
En ook zeg ik niet dat ADB te maken heeft met stoppen of minderen. Het gaat om de grens die je jezelf stelt, dat kan nul zijn, dat kan een bepaalde hoeveelheid per dag of per week of zelfs per gelegenheid zijn. Als die grens je geen of weinig moeite kost ben je ADB, maar als die grens -als ie eenmaal bereikt is- een strijd oplevert of als je er overheen gaat, dan ben je op dat moment niet ADB. Wat ik wil zeggen is dat degene die even niet ADB is of was door hetzij een hevig trekmoment, hetzij een uitglijder niet moet vergeten bij zichzelf te rade te gaan over het hoe en het waarom.. Natuurlijk is troost van anderen fijn en belangrijk, om niet het gevoel te krijgen een mislukkeling te zijn, want dat zijn we niet zolang we doorgaan met strijden. Maar we moeten liever niet wegstoppen wat er gebeurd is, de kans op herhaling is dan levensgroot aanwezig.

Alleen met je laatste alinea ben ik het niet helemaal eens. Als je de hele dag met trek in gevecht bent ben je niet ADB. Ik zei het eerder al, in een gevecht is er geen baas, die is er pas als er een winnaar uit de bus komt, als één van de twee zich gewonnen heeft gegeven. Maar dit is dus echt de zuivere betekenis van Alcohol de Baas. En zegt niets over geen respect mijnerzijds voor strijders. En ik prijs me heel gelukkig dat ik die strijd niet hoef te voeren. Maar realiseer me ook dat dat nu is en dat de toekomst er weer heel anders uit kan zien.

.

.

.

!

Sally,

Schaamte is goed, het is een signaal naar jezelf dat je niet tevreden bent met hoe je bezig bent. Maar hier op het forum over je schaamte praten is ook heel goed. Beter dan het voor jezelf te houden en jezelf helemaal de grond in praten zonder dat iemand het merkt.
Hier kun je veilig over die schaamte praten waardoor je jezelf een stuk openbreekt. Jezelf ter discussie stellen kan heel verhelderend werken door de reacties die je krijgt.
Er is hier op het forum (bijna) niemand die géén diepe gevoelens van schaamte kent. Maar hier praten we er openlijk over. Het gevoel van herkenning bij elkaar werkt heel bevrijdend. Iets waarvoor je je schaamt hangt dan niet meer als een molensteen om je nek.

Ik ben ook verslaafd aan het roken. Daar kan ik ook nog maar niet vanaf komen. En ik schaam me dan wel eens dat ik de alcoholverslaving wel heb leren beheersen maar dat dat me met de nicotineverslaving nog maar niet wil lukken. Daardoor voel ik me geen minder mens, wel een die nog wat te doen heeft. Niemand is perfect, zelfs ik niet:D maar dat hoeft ook niet. Zolang ik maar niet onverschillig ben of word.

Dat jij al je bloedreferentiewaarden kent kan uiteindelijk ook in je voordeel gaan werken. Je weet in cijfertjes heel goed hoe je er voor staat. Dat zou een mooi uitgangspunt kunnen worden om beter te worden... Je hartproblemen lijken me ook heel belangrijk, maar vlak andere lichamelijke problemen t.g.v. alcoholgebruik niet uit.

.

Sally, je moet niet zo tegen me op kijken hoor. Ik heb ook veel hulp gehad en nog steeds leer ik dingen bij. Ik dank je voor de complimentjes, die doen een mens ook altijd goed, maar je moet jezelf niet zo negatief zien. Dat jij hier je problemen zo in het "openbaar" neerzet is ook een groot compliment waard. En dat jij ondanks dat je weet dat je zo fout bezig bent toch doorgaat met drinken en roken.... niets menselijks is je vreemd zou ik zo zeggen... Pluspunt is dat je het weet.
Net zoals ik weet dat roken slecht is.... Maar wat je zegt: je moet er voor jezelf aan toe zijn, je moet het zelf helemaal willen, anders blijf je jezelf voor de gek houden. Daar gaat het feitelijk om op deze draad.

Poeh Sally, moeilijke situatie. Ik kan me heel goed voorstellen dat je ontzettend baalt van jezelf, en graag weer de alcohol de baas wilt worden. Maar kennelijk lukt dat op dit moment niet door de stress. Ik durf ook niet op de stoel van je huisarts te gaan zitten, als hij zegt dat je nu andere prioriteiten hebt. Wat zeggen - behalve de huisarts - de cardioloog en internist er eigenlijk van? Zijn zij het met je huisarts eens, of hebben zij wel liever dat je nu stopt?

Ik vind het knap van je dat je er zo eerlijk over bent naar je artsen toe. Ik vind het buiten het forum nog steeds erg moeilijk om er voor uit te komen dat ik een alcoholprobleem heb. Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen, en het advies de raad van je artsen op te volgen.

Liefs, Anna