Hebben jullie het je familie verteld

mijn schoonmoeder denkt dat ik al vanaf me 20 ste niet meer drink omdat ik er toen zo vaak ziek van ben geweest

nu twijfel ik of ik het alsnog moet vertellen.

Ze is heel erg anti alcohol en ik ben bang dat ze boos wordt -.-

Toen ik stopte heb ik het mijn man...mijn beste vriendinnen en mijn zus vertelddus eigenlijk de mensen waar ik op kan bouwen

En mijn huisarts

Ben eigenlijk ook wel blij dat ik het ze verteld heb

Viel ook een last weg.....

Ik had zoveel stiekum gedronken..dat bij deze ook de cirkel doorbroken werd

Tis aan jou of je het verteld of niet

De eerste keer toen ik stopte vertelde ik het niet en hield daardoor de achterdeur open waar na 4 maanden de wijn toch weer naar binnen sloop.

De tweede keer vertelde ik het meer mensen maar die probeerden me over te halen om weer te beginnen ( want waarom deed ik nou niet gezellig mee) Na 7 maanden zwichtte ik.

De derde keer ( de laatste keer) heb ik in het begin steeds om de hete brei heen gedraaid met smoesjes ( ik moet nog werken, ben met de auto , ik heb antibiotica enz) omdat ik bang was dat ze zouden denken : jaaa hoor alweer gestopt

Toen ik me krachtig genoeg voelde heb ik zo tussen neus en lippen wat los gelaten.

Ik vond t lastig omdat ik me schaamde.

Schaamte omdat ik het nodig had om te stoppen , niet sociaal kan drinken

Nu is iedereen er aan gewend.

Heel af en toe vraagt er iemand hoe het gaat . Maar de meesten hebben het voor kennisgeving aangenomen.

Geen enkel benul van wat het met een mens doet.

Maar dat kan ik ze niet kwalijk nemen.

En daarom is het forum ook zo fijn.

Succes finniks

Ik vertel het inmiddels echt iedereen als de gelegenheid zich aanbiedt. Geen enkel probleem meer mee. Over het waarom ben ik wat vager, maar dat lukt best zonder te hoeven liegen. Als ze er echt direct naar vragen, en dat is tot nu toe slechts één keer gebeurd, ben ik vrij open.

Ik ga het ze met Pasen vertellen, dat ik nog steeds dronk. Ik ben namelijk vandaag gestopt en nu voor goed. Ik hoop dat ze me Steunen en ga daar ook gewoon vanuit. Want ze zullen eigenlijk heel blij moeten zijn!

Mensen die erg 'anti-alcohol' zijn hebben vaak zelf iets negatiefs meegemaakt met alcohol. Dat is niks persoonlijks tegen jou. Maar meestal hun eigen ervaring. Ik weet niet hoe open je schoonmoeder normaal is, maar er zo zomaar iets positiefs uit kunnen komen. En daarnaast, afwijzing van je probleem hoort ook bij je proces. Er zijn altijd mensen die zeggen, je hebt geen discipline, of je doet het jezelf aan. Misschien kun je je vriend/man meenemen naar het gesprek als hij je kan steunen?