-

Voor mij is het het monstertje op mijn schouder , dat mij dingen influistert.

Hoewel ik natuurlijk best weet dat ik het allemaal zelf ben; dat ik het eigenlijk niet buiten mezelf moet plaatsten door het een monstertje te noemen.

In het begin heb ik regelmatig momenten gehad dat de gedachte naar voren kwam dat ééntje nu wel kon. Of alleen op die ene gelegenheid, want dat was toch zo saai anders.

Later werden de gedachten steeds doortrapter. Richting een jaar kan ik me herinneren dat het idee dat ik de zaken onder controle had, alleen bewezen kon worden door iets te drinken en dan weer te stoppen.

Heel soms komt er nog iets naar boven, meestal naar aanleiding van iets wat ik zie of hoor of ruik. Of een bepaalde situatie waar ik me in bevind.

Het is echter eenvoudig geworden om die punten te passeren. Het zijn geen aanvallen meer, maar meer kleine hobbeltjes op mijn pad.

Op het jaarpact heb ik van mensen, die al vele jaren droog staan, wel gelezen dat alcohol geen rol meer speelt. Zover ben ik niet. Misschien kom ik daar ook, misschien niet. Zoals het nu is, is het ook prima vind ik.

Succes Jeanne!

quote:

eens een alcoholist, altijd een alcoholist?

Ja.

Eigenlijk: eens verslaafd, altijd verslaafd.

Maar , en ik besef nu dat ik daar het eerste jaar zó naar snakte om te kunnen zeggen: Alcohol speelt geen rol meer. Of: Alcohol speelt nu geen rol.

Dat is, net als geluk, geen verdienste. Het komt, je weet niet wanneer en je kunt het niet forceren.

Het beest gaat dus wel weg. Maar het beest zal in de vorm van een ander 'dier' terug kunnen komen waardoor je het niet herkent:

onmatig sporten of werken

onmatig eten

obsessief kopen

obsessief in liefde, sex of aandacht

Verslavingsgedrag. Hoe ging ik met dát beest om?

Door mezelf te leren waarderen want ik deed het allemaal voor mezelf maar ik wist niet wie of wat ik was en wat ik waard was.

Door me bewust te worden waar ik mee bezig ben en wat ik wil met mijn leven.

Mijn verslavingsmonstertje slaapt.

Zolang ik hem niet wakker maak heb ik er weinig last van.

Wel moet ik aandacht geven aan mijn gevoelens..

Alles wat er is mag er wezen of het nu leuk of niet leuk is.

Voorheen dronk ik alles weg..al mijn gevoel.

Ik had ook altijd een reden om te drinken.

En nu ik er weer wezen mag met al mijn gevoelens word het steeds makkelijker om het beest slapende te houden.

Ik heb drank niet meer nodig om te leven

Ik heb de alcohol vervangen door vele kopjes koffie (wel cafeïnevrij), slechte dingen eten, zoals chocoladehoudende dingen, extreem veel met mijn hobby bezig zijn. En dan nog heb ik momenten dat ik erg veel trek heb. Mijn beest is nog steeds niet weg. Zal ook wel altijd bij me blijven. Ik koester dan maar de Refusal, want met mijn impulsiviteit ga ik zo voor de bijl.

-

Met roken is het beest bij mij helemaal weg. Ik rookte 40 sigaretten per dag en als ik bij eerdere stoppogingen 1 trekje nam, was ik weer verkocht. Nu ben ik 10 jaar gestopt en ben in die tijd nooit meer in de verleiding gekomen. Misschien is het er nog wel: als ik 1 sigaret zou roken ... maar daar heb ik helemaal geen behoefte aan. Ik zou er veel voor over hebben, als dat met drinken ook zo kon gaan.

Jeanne, dat kan met drinken óók zo gaan. Dat is tenminste mijn ervaring. Ik dronk een fles port én een fles wodka per dag,

en nu bijna zeven jaar geen druppel meer. Als ik nu het leven even niet aan denk te kunnen, dan gaan mijn gedachten niet richting drank maar richting

mezelf... waaróm denk ik het leven even niet aan te kunnen??... wát is er zo verschrikkelijk??...

Is dat werkelijk het leven zélf of zijn mijn gedachten zo zwart?

Altijd blijkt dat, door mijn gedachten te veranderen, het leven niet zo onoverkomelijk is.

Maar de hoop die ik in je berichtje lees ken ik wel. Bij mij is het namelijk net andersom als bij jou...

Ik zou er veel voor overhebben als dat met roken ook zo kon gaan.

Het Beest waar je het over hebt is voor mij de ziekte verslaving. Die gaat nooit over/voorbij.

(De ziekte) verslaving tast alle facetten van het leven aan.

Wel is het mogelijk om met die ziekte een "normaal" leven te leiden.

Maar daar moet ik dan wél voor in aktie komen. Ik moet me elke keer realiseren dat ik bepaalde dingen niet

uit vrije wil doe maar gedirigeerd door mijn ziekte.. Door dáár tegen in te gaan kan ik mijn ziekte beheersen.

Niet af en toe, maar elke dag weer.

Dagelijks een vinger aan eigen pols houden houdt me bewust van het feit dat ik een verslaafde ben.

Een dagelijkse inventaris opmaken, een dagelijkse reality-check.. en mijn fouten inzien en toegeven..(stap 10 uit het 12-stappen programma).

@Blekje en Monster: Ik heb nu ook de neiging om meer te gaan eten. Constant op zoek naar 'iets lekkers'. Ik hoop dat het tijdelijk is.

 

Met roken is het beest bij mij helemaal weg. Ik rookte 40 sigaretten per dag en als ik bij eerdere stoppogingen 1 trekje nam, was ik weer verkocht. Nu ben ik 10 jaar gestopt en ben in die tijd nooit meer in de verleiding gekomen. Misschien is het er nog wel: als ik 1 sigaret zou roken ... maar daar heb ik helemaal geen behoefte aan. Ik zou er veel voor over hebben, als dat met drinken ook zo kon gaan.

Ik was 12 jaar gestopt met roken en toch weer begonnen. In tijden van depressie of grote stress val ik altijd terug op de eoa verslaving.

-

-

Blekje,

 

Had je in die 12 jaar dat je gestopt was met roken wel nog af en toe trek in een sigaret? In tijden van depressie/grote stress?

Dat heb ik niet namelijk. Het komt gewoon niet in mij op om te gaan roken, zelfs niet als ik heel erg depressief ben.

Het is net alsof ik nooit gerookt heb (in werkelijkheid zo'n 20 jaar).

 

Groetjes,

 

Jeanne

Soms had ik trek. Maar ik zat meer in een crisis en de situatie was heel heftig. Later ben ik ook nog een paar maal jaren gestopt en ook weer begonnen. Ik zit nu weer vast aan de electrische sigaret

Bij mij lijkt het wel alsof het beest nooit meer weg gaat. Na 3 1/2 jaar droog heb ik nog altijd trek. Maar ik geef niet toe..

Als je het er steeds over blijft hebben @Adrian dan wordt het steeds groter. Het lijkt wel of je in een aanloop naar een crisis zit, is dat zo?

er is geen beest @Adrian
er is jij
en er is de verslaving
kun jij die loslaten?

10 uur geleden zei bumperjim:

Als je het er steeds over blijft hebben @Adrian dan wordt het steeds groter. Het lijkt wel of je in een aanloop naar een crisis zit, is dat zo?

Klopt Bumperjim, ik steven op een enorme crisis af!

Dacht ik al want je zendt steeds signalen uit. Maar wat ga je eraan doen?? Niemand anders heeft de touwtjes in handen dan jijzelf.