Tijdens mijn eerste groepsbijeenkomst stelde de leider mij de vraag:'wat is de maximale duur dat je ooit nuchter bent gebleven?'.

Dat weet ik heel goed, dat is 8 weken. Dat houdt voor mij in dat dat op 14 maart 2017 het geval is. Hij vroeg me ook of ik tegen die grens opzie. En ja, dat doe ik ergens ook. Dat zit tussen mn oren, dat weet ik. Maar toch.

Ergens zou ik het moeten vieren, want sinds mijn zwangerschappen resp 16 en 13 jr geleden ben ik nooit langer dan 8 weken zonder alcohol in mijn bloed geweest.

Hoe zijn jullie hiermee om gegaan?

Lieve groet,

Cathy.

Ik denk zelf dat ik na mijn zwangerschappen nooit langer dan 2 dagen niet heb gedronken. Dus zo'n grens als jij hebt, ken ik niet. Zo voelt dat voor mij dus ook niet.

Niet drinken: op een enkel dagje overslaan na, of door een korte ziekenhuisopname en zwangerschap na, dronk ik veelal elke dag.
Toen ik bewust wilde minderen lukte het me om wekelijks 2-3-4 of 5 dagen niet te drinken. En als ik dan dronk, dronk ik meestal echt minder (met wel de lust tot meer; hard werken toen) Alles wat ik minder dronk zag ik als meegenomen, echter, het brein kreeg steeds weer opnieuw dat seintje: HA ER KOMT WEER WAT, dus ook telkens een milde vorm van afkick weer... (zie de presentatie Van Mw Noorlander/psychiater, op youtube of elders hier op het forum) Erg vermoeiend eigenlijk....
Mijn 1e stoppoging was 13 dagen droog (en weer wat gaan proeven: FOEI). En nu zit ik op plusminus 6 weken. Ja, overtuigd gestopt!

Ik heb geen grens tussen mijn oren over een bepaalde tijdsspanne of periode. Snap wel dat je er tegenaan hikt.

Wat goed van jou dat je zo de gedachte hebt. Die lijkt me erg sterk.

Ik leef veel meer met dat ik weet wat ik moet doen, dat is nuchter zijn en blijven. En dat de goede dingen die ik nu weer ervaar het gevolg zijn van leven zonder alcohol.

Afgelopen bijeenkomst bij de AA was er een deelnemer die net ontslagen was uit ontwenningscentrum en bij ons zat met een beste slok op. Nou mag dat al helemaal niet omdat je 24 uur nuchter moet zijn maar goed, ze was er dus wel en eigenlijk was het triest om te zien wat voor een mentaal wrak zij ook was op dat moment door drank. Ze stonk een uur in de wind en viel in slaap tijdens de bijeenkomst en toch antwoorden op vragen of ze gedronken had, dat dat niet het geval was......

Ik vond het confronterend, want dit is precies wat ik ook deed als ik dronk....

Cathy, die vrouw was vast geen aanwinst, zo op het eerste gezicht. Toch had zij misschien wel een waardevolle bijdrage.

Dit Nooit Meer.

zoiets toch?