lieve An, je hebt Gisteren overleefd! En minder dan 1 kan amper, dus omhoog maar weer. Trots op jou!

An, goed bezig!

Goedendag mensen,

Met mij is het op vakantie helemaal mis gegaan. Ik kan er mooie verhalen over vertellen hoe en waarom maar dat heeft geen enkele zin! Ik ben wat eerder terug gekomen om de draad bij deze weer op te pakken. Ik kom er langzamerhand achter dat ik het best gedij met rust orde en regelmaat. Alles wat de boel verstoord geeft aanleiding tot spanning en dat is niet goed voor mij. Voorlopig blijf ik thuis. En:

Hij zit er weer in!

Hoi Wimmelt dat is ook mijn ervaring als je met deze zware zaken bezig ben. Gewoon weer verder. (Mijn methode..lol)

Hier weer genomen.

jammer Wimmelt, een ervaring die

je vast liever niet gehad had.

je weet nu dat je ook buiten je gewone

structuur om, toch de Refu als steuctuur

erin moet houden! Zet m op weer!

Ik had me voorgenomen even een tijdje helemaal niet meer op het forum te komen.  Ik kan niet verwerken wat er allemaal voorbijkomt op de dagdraad, maar hier is het wat rustiger, dus misschien is dit voorlopig een beter idee. Hoewel ik hier ook aardig wat leesvoer tegenkomt. Mijn koppie werkt nog een beetje traag  op het moment.

ik heb veel trek sinds ik gisteren ontslagen ben uit de kliniek en nu heb ik zelf weer de regie over mijn refu. En dat laat me weer met de gedachte spelen van laten staan. Daar schiet ik niks mee op natuurlijk, maar toch zit het duiveltje te fluisteren. ik heb hem maandag nog gehad en ben dus morgen weer aan de beurt. ik weet niet goed wat ik moet doen. Ik kan natuurlijk vragen aan mijn casemanager of ze me tweemaal in de week belt om te vragen of ik hem gehad heb en zo nee, of ik dat dan misschien meteen kan doen. Maar ik vind het zo kinderachtig om dat te vragen. Mijn man wil ik er niet mee belasten. Die strijd wil ik niet met hem aangaan en hij vergeet het toch te vragen. Wat is wijsheid. 

Hai Blekje, fijn dat je er weer bent. Jammer dat je weer/nog veel trek hebt.

Meteen maar even reageren hier, op een draadje waar ik eigenlijk niks te zeggen heb.

Maar er valt me iets op dat niet zozeer met refusalgebruik te maken heeft alswel met het "sneaky verslaafden denken"..

Je zit (nog steeds) met dat fluisterende duiveltje. Zal ik wel, zal ik niet..?

Je zegt dat je het kinderachtig vind om je casemanager te vragen om je twee keer per week ter controle te bellen.

Maar denk je niet dat je het eigenlijk niet zozeer kinderachtig als wel nutteloos vindt? Oftewel, eigenlijk wel makkelijk te beduvelen?

Door de telefoon valt immers niet te controleren of je daadwerkelijk je refusal slikt.

Dan zeg je ook dat je je man hier niet mee wilt belasten omdat je die strijd niet met hem wilt aangaan. Welke strijd?? En hoezo

vergeet hij het toch te vragen?

Als jij echt refusalcontrole wilt, kun je hem toch vragen om ernaar te vragen? Hem betrekken bij je (eenzame) strijd?

Hij staat dichter bij je dan iemand aan de telefoon.

Je vraagt wat wijsheid is. Geen idee, maar je moet het ergens zoeken in het verschil tussen aanvaarden van wat je niet kunt

veranderen en moed om te veranderen wat je kunt veranderen. Zo mogelijk mét hulp.

Het lijkt me niet wijs om (controle)hulp niet dichtbij te zoeken (man) maar ver weg (telefoon).

Tenminste, voor iemand die echt anders wil..

De pest is echter dat veel verslaafden het liefst willen gebruiken. Daarom heet het ook verslaving.

En om daadwerkelijk wat aan die verslaving te doen is het nodig om over allerlei drempels heen te stappen.

Het gaat niet vanzelf over, en zeker niet met onze verslaafde manier van denken.

Dat laatste lees ik in je bericht hierboven. (vorige pagina)

Kalmte, moed en wijsheid gewenst.

Blekje wij lezen je !!

Zit er weer in! Voor de zekerheid maar iedere dag een halve voorlopig. Ik ben blij weer bij de les te zijn.! Alweer gesport en eigen gezond eten gemaakt. Zo glij ik weer in wat mn eigenlijke patroon is zo langzamerhand. Het was een goede les! Ik knoop hem in mijn oren.

Wimmelt, hartstikke goed van je!

Blekje, goed bezig!

Vandaag telt. Kijk niet vooruit, zeker niet als je het zo moeilijk hebt.

De bevrediging op korte termijn brengt niks. En ik ken iemand die 2 x in de week contact heeft met zijn case manager via Skype.

Zodat ze elkaar zien. Werkt goed.

Ik zelf vraag aan de meest naaste of ze af en toe vragen of ik het nog neem. Was een enorme drempel.

Het is zoals Kohtje schrijft.....kwam ik later achter.

Stiekem die deur open houden.

Ik ga weer berg opwaarts!!! Joepie.

vragen is niet kinderachtig Blekje

sjoemelen wel

je houdt dan jezelf voor de gek

hup neem verantwoording meis

anders riskeer je zo weer een opname

en het wordt steeds moeilijker.

En..dr'in.

Ik kan niet liegen. Ook niet over de telefoon. Heb ik ook nooit gekund over mijn gebruik. Mijn man heeft ADHD en vergeet het absoluut. Ach, gistermorgen was het even heel erg daarna voelde het al beter. En vandaag niet eens aan gedacht. En er komt bij mij altijd een moment van bezinning. Ben nu langer dan een half jaar droog met 1 uitglijder. Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik bij een volgende uitglijder opnieuw moet gaan tellen. En dat doe ik niet graag. Ik ben er nu ook trots op dat ik het al zo lang heb weten te laten staan. 

Kom hier maar vaak Agnieta. Dit is een belangrijk draadje.

Blekje ......geweldig!!!

En weer genomen.

Zit er weer in!

Bij mij er ook weer in

en weer geslikt!

ZBB ik heb geen verstand van deze medicatie.

Maar dat je het zonder kunt kan ik niet geloven,

na wat ik hier van je gelezen hebt.

En jij ook niet...

Geef het in ieder geval een kans...toch?!

wel heb ik ooit

wat waren velen blij dat je naar de HA ging én dat je zo snel al medicatie kreeg..............................................

Het lijkt een beetje alsof je bang wordt Zeil, bang om niet meer 'je ding te kunnen doen'. Het zou begrijpelijk zijn. Misschien zie ik het fout. 

Het avontuur aangaan zou ik zeggen. Iedereen die het slikt spreekt van rust, en die rust gun ik je zo!!

Kappie...met pilletje ben je net zo sterk als iedere stopper zonder pil.

Het gevoel dat je zonder kunt is onbeschijvelijk

Dat is mijn ervaring

En vandaar uit weer verder

Succes Kappie

gelukkig ZBB

nu heeft je herstel

tenminste echt een kans.

gek hoe de stem van de angst

zo sterk kan worden

op het moment dat je een volwassen besluit

wilt uitvoeren.

Maar je hebt het gedaan, klasse!

Nu vol blijven houden dan wordt dat

stemmetje steeds kleiner en jij steeds trotser.

Top!

En dat je bang bent is helemaal niet raar....

Succes man!

Fijn dat je de refu genomen hebt Zeilboot!

En troep? Alcohol is grotere troep in de hoeveelheden die jij en wij voorheen dagelijks innamen.

Trots op jou.