42 minuten geleden zei Descartes33:

En nog aanvullend - simpelweg dit, waar ik nu in zit. Hevig brakend, wanhopig, niet stil kunnen zitten, 30 sigaretten in een nacht. Weten dat ik altijd volledig ziek moet worden voordat ik kan stoppen. En steeds maar weer die terugval, wanhoop dat ik weer ben begonnen. Steeds maar weer beloften aan mijn lief, steeds maar weer plannen. 
 

ik schaam me wel vreselijk voor mijn posts. Maar ik hoop dat het helpt: 

Hoef je je niet voor te schamen we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en weten waar je doorheen gaat. Ik was vorige week ook doodziek en toch de volgende dag weer lekker verder drinken.

Het is raar hè hoe we dat doen. Ik was vrijdag al ziek. Maar toch weer flessen goedkope Chardonnay weggezet. Alles er weer uit natuurlijk.

Maargoed, vandaag weer een beetje moed verzamelen. En nuchter blijven.

3 uur geleden zei Cleo66:

Herkenning @Descartes33, beschamend,  dat je onder invloed van drank jezelf laat misbruiken . Is mij ook overkomen. En je kunt nergens naartoe met dit misbruik,  want je hebt he zelf zover laten komen .  En ergens ben ik zelfs dankbaar , dat het gebeurd is , want dat was voor mij de druppel om echt de drank af te zweren en me hier aan te melden  

Ging bij mij juist vak kwaad naar erger. Ben door drank in 2008 misbruikt, bedreigd en gechanteerd en dat tot 2010. Ben erdoor erg genoeg juist meer gaan drinken.

Dat herken ik ikkanhet. Dit soort ervaringen doen vreselijke dingen met je eigenwaarde. Het heeft mijn manier van drinken ook veranderd, echt naar dat vernietigingsdrinken. Maargoed het is gebeurd en het is lang geleden en ik heb het inderdaad over mezelf afgeroepen. 

1 uur geleden zei Descartes33:

Dat herken ik ikkanhet. Dit soort ervaringen doen vreselijke dingen met je eigenwaarde. Het heeft mijn manier van drinken ook veranderd, echt naar dat vernietigingsdrinken. Maargoed het is gebeurd en het is lang geleden en ik heb het inderdaad over mezelf afgeroepen. 

Voor mij ook 10 jaar geleden in september maar is geen dag dat het niet voorbij komt. Vandaag ook moeilijke dag is dag 6 en voelt alsof ik al 4 weken niet meer gedronken heb haha. Want is ons brein toch een vreemd wezen.

Vreselijk hè? Maar goed bezig, knap hoor. En tjah dat brein, heel gevaarlijk iets. Maar ik sta er wat positiever in vanmiddag, ergste zit er weer op.

Zojuist zei Descartes33:

Vreselijk hè? Maar goed bezig, knap hoor. En tjah dat brein, heel gevaarlijk iets. Maar ik sta er wat positiever in vanmiddag, ergste zit er weer op.

Goed zo, we gaan ervoor en kunnen elkaar hier gelukkig steunen. Heb net een bittburger 0.0 genomen en nu heb ik weer ff rust. Zet hem op.

Speciaal hiervoor ook maar even een account aangemaakt...

- Blackouts staan toch bij mij wel op nummer 1. Ik vergeet complete avonden en naarmate ik ouder wordt lijkt dit erger en erger te worden.

Tijdens de blackouts achtelijke dingen doen, ruzie maken met vrienden of vreemden, bijna niet meer kunnen lopen en ongemakkelijke dingen zeggen.

En dan de volgende dag wakker worden, alles vergeten, maar de vrouw die het dat even haarfijn uitlegd. Pure schaamte.

- Iedereen bellen / whatsappen wanneer gedronken

- Ik heb soms de neiging een kwade dronk te worden als ik samen ben met mijn vrouw. Ik heb vorig jaar bijvoorbeeld tot bloedens toe de lichtknop kapot geslagen.

- Op het midden van de dag in slaap vallen (als ik toevallig een dagje vrij heb), als mijn vrouw dan thuiskomt weet ze al genoeg.

- Drank verstoppen achter een rooster in de badkamer

- Drank kopen met een kaart waarvan je partner niet weet dat je die hebt....

- En dan gister als afsluiter... Vrouwtje kwam laat thuis, uiteraard had ik een aantal lekkere sterke speciaalbiertjes gehaald. Flinke ruzie via whatsapp met mijn vrouw gehad (reden doet even niet toe), net voordat zij thuiskwam ben ik gaan slapen. Blijkbaar toen zij thuiskwam is ze in de woonkamer gaan zitten en ben ik wakker geworden. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben blijkbaar uit mijn bed gekropen om te plassen, maar besloot halverwege dat dit in de slaapkamer ook wel kon... Vrouwtje kwam kijken wat ik in godsnaam aan het doen was en toen schoot ik een soort van wakker. Of dit dus de alcohol was of 'slaapwandelen' of een combinatie hiervan, het was weer een hoop praten vanochtend.

Anyways, waar ik zeer zeker achter ben gekomen. Alcohol verpest meer dan je lief is. 

Ik heb een prachtige vrouw (ik weet dat je niet mag opscheppen over je eigen vrouw, maar ze heeft een prachtig karakter, is beeldschoon en ik zou haar never nooit kwijt willen), toch weet de alcohol het flink moeilijk te maken.

Ga ik zo door zal het huwelijk ook niet lang volhouden, dat heeft ze al meerdere keren (terecht) gemeld en heb ik ook al meerdere keren (onterecht) schijt aan gehad....

Toch heb ik mij vanochtend ziek gemeld van werk, en zojuist toch weer wat pilsjes open getrokken.

Ik baal van mezelf, walg van mezelf. Time to change!!!

Welkom Wog!

Time to change: heb je een plan?

Wat een ellende zeg. Dat wil je toch echt niet meer. Misschien kan je je nog voorstellen bij Wie is wie, dan krijg je waarschijnlijk meer reacties dan hier. Als je dat wilt natuurlijk.

Mij zojuist voor het forum aangemeld na een week te hebben gebinged. Ik zit nu dus met gevoelens als:

- trillend gevoel in mijn lijf maar handen trillen niet

- geen eetlust

- geen energie

- afwezig gevoel, angst (niet erg heftig gelukkig)

-de welbekende hartkloppingnlen en iets oorsuizen

- huid zeer slecht

- aanslag op de tong

- pijn in mijn buik

- heel veel schuld want ik heb hierdoor afgelopen weekend de verjaardag van mijn partner gemist, heb hem mij op zondagmiddag op laten halen om bij hem te slapen

- heb voedselvergiftiging geveinsd

Dit bingen is nieuw voor mij en is pas dit jaar begonnen, voorheen dronk ik ook wel en ook te vaak en te veel. Maar sinds ik vaker wat langere periodes zonder alcohol ben geweest (want hee, je voelt je dan écht een stuk beter, productiever, huis is schoner, geen zorgen maken om afspraken in het weekend etc etc the list goes on). Ik zit ook met behoorlijk wat levensfase issues en het gevoel dat mijn relatie op dit punt is vastgelopen, want er is bij hem ook een heleboel aan de hand en hij kan nu even geen keuzes voor de toekomst maken, zoals hij dat zelf aangeeft.

Maar ik zie nu dus een patroon, na langere periodes zonder krijg ik blijkbaar een binge. Nou waren die langere periodes zonder al een uitdaging voor mij, maar gaan mij steeds makkelijker af dus dat obstakel is van tafel. Nu dus van het bingen afkomen want ik maak mij hierdoor een stuk meer zorgen om mijn gezondheid dan ik voorheen deed, omdat in mijn omgeving het niet super vreemd is om veel te drinken met feestjes en verjaardagen en de welbekende 'meidenavondjes'.

Lastige is dat ikzelf overmorgen jarig ben en zaterdagavond heb ik een belangrijke verjaardag van het gezin van een van mijn dierbaarste vriendinnen. Ze weet deels hoe het gesteld is met mijn drinkgedrag, maar ze weet niet van het bingen. Ik zit nu dus in tweestrijd, dat is iets wat ik als enorm negatief ervaar als gevolg van mijn ongezonde drinkgedrag.

Ik stel me wellicht nog een keer voor in het daarvoor bestemde topic, zodat ik daar steun uit kan halen wanneer ik het moeilijk krijg.

Voor nu, ik herken enorm veel in alle verhalen en ik wil iedereen bedanken voor de openheid want het lotgenootcontact steunt mij nu al, ik voel een kracht in mij 'I can do this!'.

Welkom! Wat is de tweestrijd precies? Of je wel of niet gaat bingen zaterdagavond? Wat dacht je van een droge zaterdagavond?

Nee ik ben niet bang om zaterdag te bingen. Mijn tweestrijd is of ik überhaupt ga of niet.

Nog maar eens wat aanvullen hier. Ik speel al jarenlang piano, probeer dat maar eens in fase van detox, terwijl je hart wanhopig aan het pompen is om dat gif weg te krijgen. Stramme vingers, elke toets klinkt te hard of te zacht, ik heb medelijden met de buren.
 

Maar dit is echt een belangrijke negatieve ervaring voor mij: de fijne dingen, dingen die me gelukkig maken niet meer kunnen doen. Het gif geeft je de illusie dat alles hetzelfde blijft maar een stukje prettiger maar dat is nooit zo (bij mij althans). Ik kan na vijf dagen helemaal niks meer.

Op 1-9-2020 om 14:55 zei Kaartje:

Nee ik ben niet bang om zaterdag te bingen. Mijn tweestrijd is of ik überhaupt ga of niet.

Hi @Kaartje, goed dat je schrijft. Ik lees dat het bingen nieuw is voor jou. Mijn eigen ervaring is dat het in elk geval niet minder werd. 
De dilemma’s die je beschrijft herken ik. Als je stopt zullen die onderdeel worden van het leven denk ik. Ik merk zelf dat ik mijn probleem nog niet volledig erken. En dan komen er best vaak drankgedachten in me op die ik wel een paar weken kan uitschakelen maar dan komt er een (schijnbaar) goede reden. 
Ben benieuwd hoe het nu met je gaat?

Ik ben weer 4 maanden wezen drinken. Daarvoor was ik 3 weken gestopt. Niet echt lang. Ik herken dat bingen heel erg, het wordt steeds meer. Eerst vond ik 1 fles per avond veel en nu drink ik er soms wel 2. En de dag ervoor ook 1 en de dag ervoor ook 1. Soms een dagje niet. Ben ik trots. Denk ik wouw voel me fijn maar morgen weer wijn! Nu .. gisteren weer gebinged. 2 flessen. Ging om 22 uur zat naar bed. Werd wakker met oh nee toch wat heb ik veel gedronken! Zou vandaag fietstocht gaan doen maar dat lukt niet. Sociale contacten vermijd ik ook liever, ga liever zuipen thuis. Schaam me ervoor dus ga ook minder langs bij familie en stel hobby’s uit .. sport niet meer want wil liever drinken avonds. Kom met kater op werk. Mijn kinderen zien me vaak dronken en weer schaamte .. lig nu in bed ... de zaterdag is al verprutst. Moet naar een etentje maar geen zin. Ik ga daar niet drinken. Maar dan is het niet gezellig denkt mijn ego. Voel hartkloppingen en ik zie er slecht uit. Nou wat een feest dat drinken!
Ik wil weer stoppen .. ik hoop hier weer steun te vinden 

pats 

Jaja als de wijn naar binnen is gegoten is het weekend naar de 

Hoe ga je het doen @Pats heb je een plan? Door de gootsteen?

En waarom was je weer begonnen eigenlijk?

@bumperjim

ik weigerde het te zien .. wat het doet .. me langzaam sloopt. Ik herken mezelf niet meer. Plan; geen alcohol meer drinken en mezelf terug proberen te vinden. Ben in soort alternatieve therapie gegaan en aan yoga begonnen. Heb me ingeschreven voor een tekenles op donderdags. Oude hobbys die verslonst zijn door drinken. Meer leuke heldere dingen doen en langs mijn ouders straks. Kleine stappen .. oppakken van een hernieuwd leven en kijken hoe dat voelt. Ben wel bang voor mijn valkuilen : ah kan wel weer want is zo lekker en gezellig. Even niets meer voelen en rust. Ik ben redelijk hyper zonder drank en wil teveel aanpakken en daar word ik dan ook weer moe van en dan wil ik die wijnrust.. 

Hopelijk valt er in die alt. ther. dan ook iets van Mindfulness te ontdekken?
Wijnrust is geen rust, eenmaal geleerd die rust in jezelf te ontwikkelen, heb je
geen wijn meer "nodig"; het is slechts je brein die denkt wijn nodig te hebben,
je lichaam heeft 0 wijn nodig. Je geeft zoiets ook niet aan je planten of dieren.

Vandaag is wel een goed moment om dit te updaten. Ik heb geen flauw idee meer van de afgelopen dagen. Ik ben wel een paar keer naar de winkel geweest waar ik me voor schaam. Wat moeten die mensen denken. 
Verder ben ik nu vreselijk benauwd, alsof mijn ademhaling niet goed meer werkt. Tijdens zo’n binge rook ik ook voortdurend sigaretten. En het braken, keelpijn. 
En de wanhoop, zeker als ik bedenk dat ik hier al 15 jaar mee worstel, gewoon een vernietigd leven. Het is een gevangenis ook als ik niet drink. Maar dat gaan we nu aanpakken.

En dan het herstel: urenlang doorliggen op de bank, een troep in huis. Verdriet en machteloosheid. Schaamte want je doet het toch zelf. Zoveel spanning. Niet kunnen/durven te slapen en toch steeds het gevoel dat ik in slaap val, heel eng.

Het moeten uitleggen aan mensen, werk afzeggen. Mijn vriendin teleurstellen.

Die nachten na een terugval zijn vreselijk. Zit uren voor de televisie. Morgen moet ik weer werken maar ik ben helemaal niet helder. Ik ben dan zo kapot dat ik nauwelijks uit mijn woorden kom bij overleggen.

En de fysieke angst, bang voor een hartaanval, enorme spanning, bang om om te vallen. Bang dat ik er nooit uitkom. Pijn aan mijn ogen van het lezen op dit forum.
 

Het leven kan zoveel leuker zijn. Maar dan moet ik me hier wel aan blijven herinneren. Ik wil het nooit meer. En ook niet meer roken. Die dingen zijn samen gegaan vroeger.

Ik heb lang volgehouden dat ik wel functioneerde maar bij AA geleerd dat er niet zoiets is als een functionerende alcoholist. Ik heb niet alles uit mijn leven, baan en studie gehaald. Of mijn relaties.

En dan heb ik het nog niet over de incidenten: dat ik in 2017 me ziekmeldde voor werk wat maanden duurde. Dat was een afschuwelijke tijd. Ik viel voortdurend om, een keer zelfs op het balkon knock-out gegaan waarna een stel werklui de buurvrouw inschakelden. Dat ik twee begrafenissen trillend en zwetend moest bijwonen. 
 

Dat ik jarenlang niet meer wist welke film ik de avond ervoor had gezien. Dat ik een keer 24u lang de hik had. 
 

Dat ik woedend het bureau van mijn vriendin omgooide. Dat vrienden me uit het café naar huis moesten dragen. 
Dat ik na een tijdje zo moe werd van het feit dat ik dronken ging bellen dat ik besloot ‘s avonds geen contact meer te hebben met mensen waardoor ik vrienden verloor. 
En de ochtendbezoekjes aan de supermarkt natuurlijk voor pakken wijn. Het mag voorbij zijn hoor. Oh nog vergeten: mijn neiging om dingen uit het raam te gooien, telefoons, laptops. Dat was in de tijd dat ik nog heel woedend was. Nu ben ik wel wat milder en verdrietiger.

Mijn meest negatieve ervaringen met drank van de afgelopen jaren:

- dagelijks een kater. Moeite om op te staan, laat staan om aan het werk te gaan. 

- de blackouts die ik het afgelopen jaar bijna dagelijks had. 

- m'n tenen breken tijdens een dronken bui. 

- van de trap vallen en m'n schouder breken. 

- omvallen terwijl ik bij m'n ouders op visite was. 

- het niet kunnen slapen s'nachts. Hele nachten voor de televisie zitten. 

- het niet durven slapen snachts vanwege hartkloppingen. 

- elke dag naar een andere supermarkt gaan zodat het niet zo opviel dat ik dagelijks meerdere flessen wijn kocht. 

- het verstoppen van flessen door het hele huis en het liegen over mijn gebruik tegen mijn naasten. 

- het niet langer naar buiten gaan/ondernemen van sociale activiteiten omdat de alcohol altijd belangrijker was. 

- dronken boodschappen gaan doen. Het niet meer uit m'n woorden kunnen komen op het moment dat ik aangesproken werd op straat. 

- in het weekend s'ochtends als eerste denken aan wijn en die vaak in de ochtend al drinken. 

- na het drinken gevallen in de keuken. Niet meer kunnen opstaan en een breuk in m'n kin. 

- s'avonds de telefoon niet meer durven opnemen omdat ik dan al te dronken was. In het weekend midden op de dag telefoongesprekken voeren terwijl ik dronken was. 

- dronken op het strand liggen. Omstanders die vervolgens een ambulance hebben gebeld omdat ik er zo slecht aan toe was. 

- op kantoor niet meer uit m'n woorden kunnen komen. Dusdanig trillen dat ik nog geen kopje koffie kon vasthouden. 

- de eindeloze stoppogingen waardoor mijn omgeving het vertrouwen in me verloor en ikzelf eigenlijk ook. 

- het gevoel van schaamte. 

- depressieve gedachten/onzeker. 

Kortom genoeg redenen voor mij om de drank te laten staan! 

1 uur geleden zei Renaldo61:

@Descartes33 Ik snap veel niet, sorry. Als ik samen was bij mijn ex dronk ik bijna helemaal niet. Ik was niet eens verliefd op haar. Ik ben zeker dat ik helemaal niets meer zou drinken mocht ik een bepaalde persoon dagelijks terugzien. Absoluut zeker van. 
@Roos33 Waarom dronk je ? Je lijst is erg lang. Sommige herken ik. Andere punten absoluut niet. 

Als ik het zo terug lees is het inderdaad een behoorlijke lijst. Ik gebruikte alcohol als een uitvlucht. Ik leg de lat voor mezelf heel hoog, wil altijd voor anderen klaar staan en daardoor ging ik vaak aan m'n eigen grenzen voorbij. Door te drinken hoefde ik even niet na te denken over alles wat ik nog moest doen of wat beter kon. Negatieve ervaringen met drank zijn misschien voor een deel ook wel afhankelijk van de persoon. 

Up ivm spam

En daar zijn we weer. Vandaag was een nieuw dieptepunt, voor de tweede keer in mijn leven moest de ambulance komen. De vorige keer was in maart vorig jaar, na een trauma. 
Gister ben ik een paar keer gevallen waarvan de laatste keer heel heftig was, gat in mijn kop. Mijn lief belde 112. Toen kwam er eerst zo’n kleine ambulance en die vond dat ik opgehaald moest worden. Ik weet er bijna niets meer van; zat al dagen aan de whisky. Slapen-whisky-slapen-whisky. Ik raakte het gewoon helemaal kwijt.

Als ik mezelf teruglees dan zie ik een tragisch figuur. Ik wil zo niet zijn. Ik wil dit niet meer, nooit meer. 
Ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld als vandaag. Ik wil het nooit meer. Dit moet de bodem zijn. Ik ben 33 en het moet klaar zijn. 
 

Het ergste vind ik nog dat toen we weer thuis waren ik gewoon door wilde drinken. Dan is het toch wel heel erg mis hè. Gelukkig was er niks meer dankzij mijn vriendin. 
Dat is zo’n engel. Vannacht lig ik natuurlijk wakker. Om de 20 minuten roken op het balkon, kan gewoon niet blijven liggen. Ik begin haar ook kwijt te raken. Drank heeft mijn leven kapot gemaakt. En mijn lichaam. 
Ik lig echt compleet in de kreukels, erger dan ooit tevoor. Ik ontdek nieuwe pijnen; blijkbaar ben ik ook vol voorover op mijn neus gevallen, voordat ik daarna achterover viel. Verder overal blauwe plekken door dat infuus. En een brandwond op mijn arm, geen idee hoe ik daaraan kom. En elke keer als ik aan drank denk weer paniek, ik ben zo bang voor mezelf geworden.

Het ergste is dat Ik mezelf ben gaan haten door de drank. Het organiseert zichzelf en dat kan niet meer, mag niet meer. De bodem. Klaar. Normaal doen. Niet meer proberen de eerste te nemen. Nog een terugval overleef ik denk ik niet.  Ik zie misschien nu pas in hoe dodelijk dit echt is. Misschien moest het zover komen om tot inkeer te komen.

Het allerergste is het gevoel geen keuze te hebben. Na twee drie weken is alles weer weg. Alle spijt, al het geleerde, het schuldgevoel. En na het eerste glas weet ik alweer precies het traject. Ik moet gewoon helemaal ziek gaan van mezelf. Ik zit muurvast in dat patroon. Afgelopen dagen probeerde ik het te versnellen door heel veel sterk te drinken. Dat voelt dan als “zelfzorg” maar ik belandde in het ziekenhuis. Ik krijg het gewoon niet rechtgedraaid. 

Het is idd een patroon en daarom is het niet genoeg alleen maar te stoppen met drinken. Je moet een nieuw, gezonder patroon creëren en dat gaat niet zomaar ff vlug. Daar gaat veel tijd overheen (net als dat je niet in 3 dagen aan de alcohol bent geraakt) en daarom is het na lange tijd dan ook zo sterk.

Wij hadden de vuilnisbak van de ene kant naar de andere kant vd keuken verplaatst, ik geloof dat ik minstens een maand lang eerst naar de verkeerde kant liep echt wel tig keer per dag. Kan je zien hoe we op de automatische piloot leven. En een vuilnisbak is geen hard drug. Moet je de verslavende eigenschappen van alcohol er nog aan toevoegen, kan je zien hoe sterk zo'n mechanisme is.

Begin NU al met de basics van een nieuw patroon. Wat ga je doen als er een craving komt. En dan nog een stap terug: wat veroorzaakt de cravings en dus wat ga je doen VOORDAT er een craving komt? Preventief ingrijpen.

De kunst is om je bewust te worden van je oude automatismen en die te vervangen door nieuwe.