Wat een goede draad om te lezen en zo herkenbaar. Ik ga hier regelmatig lezen.

Iets schrijven helpt ook, dat kan heel therapeutisch werken  Maar is geen verplichting natuurlijk.

Nadelen:

Wakker worden, rotzooi zien, glas wijn op de grond. Snel opruimen omdat zoon het anders ziet. 

Schaamte de volgende dag. 

Moeten werken met een enorme kater en dat de dag dan 10x meer energie kost. 

Sowieso alles kost 10x meer energie. 

0,0 uitvoeren terwijl ik normaal juist graag productief ben en vraag bezig ben. 

Niet meer weten wat er gebeurd, controle verliezen. 

Sorry, zal dit draadje helemaal gaan leden maar ik wilde graag de nadelen voor mij op papier zetten. 

Dii draadje helpt me ook nog steeds. Stukken in geheugen kwijt (voornamelijk door slaapmedicatie). Man gevraagd mensen uit het verleden te bellen. In bad gevallen en hoofd opgehaald. En dieptepunt nog even kijken bij kind en knock-out gaan door de slaapmedicatie boven zijn bed. Hij vond het grappig. De volgende dag heb ik hulp gezocht. 

Eens in de zo veel tijd had ik soms ineens van die momenten op de zuipavonden - vaak als ik een paar hijsjes van een joint nam, en die erin klapten - dat ik me ineens zeer pijnlijk bewust werd van wat ik aan het doen was. Dan zag ik mezelf als het ware zitten, dwangmatig glazen wijn wegtikkend alsof het water was. Dat glas wijn werd ineens een gifbeker in mijn ogen, waarbij ik me dan bewust ervan werd er hopeloos verslaafd aan te zijn. Het besef hoe ik tot over m'n oren in de problemen zat. Dat die verslaving daaraan me langzaam maar zeker zeker keihard aan het slopen was. Dat daar als het ware m'n sluipmoordenaar voor me op de tafel stond. Heel pijnlijke momenten. En denken dat je dan stopt op het moment dat dat je zo glashelder wordt op zo'n moment? Vergeet het maar. Gewoon in vol besef doorgaan met slokken nemen, want die drang gaat gewoon door, en er niet aan toegeven geeft ook een rotgevoel. Het lichaam vraagt op dat moment gewoon om weer een slok te nemen. En dat zie je jezelf dan doen. Dan voel je je letterlijk een soort slaaf van de duivel. 
Die momenten konden zó enorm duister voelen. Man man, wat besef je dan snoeihard wat een probleem je hebt. Heeft echt iets duivels... Ik denk dat je op die momenten echt op de meest eerlijke manier het ware gezicht van de drank en de verslaving ziet. Hele pijnlijke momenten. 

Die sprongen er voor mij altijd uit, en zijn me het meest bijgebleven. Die maken dat als ik daar nu aan denk, en ik mocht even zin hebben, dat ik weer redelijk snel genezen ben van alleen al het idee. Die status heeft alcohol gekregen voor mij nu.

En natuurlijk zijn er wel meer negatieve ervaringen. Maar deze herinner ik mij graag ff als ik er zin in krijg....

Ik drink al sinds mn dochter 4 is maar in vlagen..,toch (al besef ik dat natuurlijk niet heb ik verschrikkelijke dingen gezegd

Op 2-12-2021 om 13:59 zei Strijkbout:

Sorry maar moet ook echt lachen om sommige reacties hier.  

ik vind er NIKS grappigs aan, ik heb mijn kind verloren grappig hoor

Al doet iemand grappig voel jij het verdriet blijkbaar er niet echter, zielig hoor.... niet oordelen, eerst nr jezelf kijken lieverd

47 minuten geleden zei Sulvie777:

ik vind er NIKS grappigs aan, ik heb mijn kind verloren grappig hoor

Al doet iemand grappig voel jij het verdriet blijkbaar er niet echter, zielig hoor.... niet oordelen, eerst nr jezelf kijken lieverd

Vraagje: heb je op dit moment gedronken?

het antwoord was neen ik ben nogal opstandig het spijt me

4 uur geleden zei Sulvie777:

het antwoord was neen ik ben nogal opstandig het spijt me

Maakt mij niet uit hoor   Het is mij duidelijk dat het duidelijk iets van jou was, en niet van mij. 
Alleen het kwam voor mij nogal emotioneel over, en niet heel evenwichtig. Dus vandaar dat ik dact dat je het misschien onder invloed had getypt. Ook gezien het tijdstip.. Maar gelukkig niet dus 

ik ben niet onevenwichtig van nature maar erg verdrietig, veel meegemaakt laatste 5 maanden: vader, 2 vrienden plots gedtorven, kankerdiagnose, dementerende eenzame moeder....

5 uur geleden zei Sulvie777:

ik ben niet onevenwichtig van nature maar erg verdrietig, veel meegemaakt laatste 5 maanden: vader, 2 vrienden plots gedtorven, kankerdiagnose, dementerende eenzame moeder....

Oh jeetje. Dat is idd wel erg veel in korte tijd. Pfff. Sterkte iig... 

Dit is wel echt een motiverend draadje. Na bijna 20 jaar alcohol heb ik ook zeker wat negatieve ervaringen. 

2x opgepakt met alcohol achter het stuur. (1x rijbewijs half jaar kwijt geweest ) toen ik 19 was. 

Blaastest gekregen op mijn werk omdat mijn werkgever alcohol rook om mij heen (20 jaar oud) 

Tegen de vangrail aangereden op de snelweg in de middenberm. 

Lam op de parkeerplaats gestaan dat mijn vader mij moest ophalen. 

Dit was zo'n beetje allemaal onder de 25 jaar. 

Daarna :

mezelf talloze keren voor lul gezet en het niet meer weten. 

Ruzies gemaakt dat de hele buurt het gehoord heeft. De dag erna zoveel schaamte. 

Hele wandelingen gemaakt (zag ik via mijn stappenteller) en geen idee waarheen of wie ik ben tegengekomen. Enorme schaamte achteraf als ik naar buiten ging. 

Op een bankje voor het huis gaan zitten en dat iemand de politie heeft gebeld omdat ik niet wist waar ik woonde... 

Alle verjaardagen (van mezelf mijn kinderen mijn vriend mijn moeder en vader en zus) de halve dag in een black-out door gebracht omdat ik niet tegen die stress kan. Volgende dag niks meer herinneren. 

Beneden op de stoel slapen of op de bank. Snachts wakker worden en er niks van snappen en naar bed gaan. 

Bijna elk weekend heel de dag nadenken over wat er de vorige dag is gebeurd en niks herinneren. Lam voelen , hoofdpijn ... 

Vaak ook ineens heel emotioneel zijn met drank op terwijl ik zonder drank nog "normaal erover kon praten " ook ruzies ineens zomaar bijleggen omdat het met drank toch niet uit maakt. Alles is lollig en geen grenzen.

Vaak bang om gezondheid en elke keer maar nadenken over stoppen of minderen. Er zoveeeeel mee bezig zijn. 

Laatste keer was wel 1 van de dieptepunten. Gedronken in de middag en savonds kwamen ze aan de deur van de vriendenloterij en ik heb daar blijkbaar een abbo afgesloten? Kan mij er 0.0 van herinneren helemaal niks en die blackouts zijn een hel. 

(Dat was het meeste wel denk ik. Onder invloed rijden ben ik zeer zeker niet trots op is ook de laatste 15 jaar niet meer geweest. Verder wel echt domme idiote dingen als ik ze zo terug lees. ) 

@Vamos86, zo goed om hier te delen en op momenten dat je weer naar de drank wil grijpen, het even weer terug te lezen.  Mij verging dan de trek wel  .

Omdat ik , vanwege me onveilig voelen hier , heb gevraagd aan de moderator mijn account te verwijderen , is dat ook gebeurd .  Daar heb ik nu best spijt van omdat alles dus ook weg is .  Terugdraaien kan ik het niet meer , wel jammer .

Ik had bijna helemaal geen negatieve ervaringen met drank. In de avond lekker ontspannen. Als het niet zo slecht zou zijn begon ik er weer aan.

het ziek zijn..

nooit hoofdpijn ,maar altijd hartstikke beroerd..ook soms een dik strottenhoofd of een raar gevoel bovenin de borst  

water drinken en misselijk worden van het volle gevoel..

neiging tot overgeven ,maar toch niet..

plakzweet ..niet kunnen slapen..overgevoeligheid bij aanraking  

daaraan kun je zien en voelen dat je gewoon een soort van vergiftiging bent opgelopen..

die alles aantast..alsof je benzine gedronken hebt..

Misschien wordt het ook maar eens tijd om op dit draadje iets te plaatsen, kan ik het nadien teruglezen...
Meest negatieve ervaringen..

- Zich beroerd voelen de dag nadien. Hoofdpijn, misselijk, niet uit bed geraken, de dag niet kunnen starten. Kids maken een hels lawaai. Niet in staat zijn om de drukte aan te kunnen. Eens effectief tijdens het weekend een ganse dag in bed blijven liggen en partner voor de dag laten opdraaien (voelde me daar toen niet schuldig over, want ik moet dit vaak alleen doen, maar toch. Ik KON het gewoon niet. Voelde me een beroerde mama).
- GEEN energie. Het leven somber inzien. NIKS leuk vinden (lees: geen enkele dopamine-aanmaak meer, niks is fijn, ontroert,...afvlakking, ik wou niet meer voelen)
- op een gegeven moment last van maagpijn, erge pijn waar ik niet van kon slapen. Had dit voorheen nog nooit eerder gehad
- slechte slaap. Gewoon knock out gaan 's avonds en doodvermoeid wakker worden
- op het laatst: 's morgens drinken in de auto onderweg naar het werk. Levensgevaarlijk, het is ver rijden. 
- op het laatst (afgelopen weken): ook drinken op het werk. En verstoppen. En vrezen dat ze het kunnen ruiken. Echt rock bottom.
- na hoogoplopende discussie eens 's nachts in mijn auto geslapen. Het was verdorie koud
- na veel stress/discussie veel te veel drinken, op een gegeven moment knock out op de bank, 's nachts wakker worden in mijn eigen overgeefsel (bank vies, tapijt moeten weggooien). Iets uitleggen aan de kinderen waarom we een ander tapijt hadden
- een schram in mijn auto gereden bij het onvoorzichtig parkeren
- angstaanvallen, druk op de borst, nachtelijke onrust en zweten
- werk dat blijft liggen
- huishouden dat niet gedaan wordt
- depressieve gevoelens. Het verhaal van de kip en het ei. Er écht niet meer willen zijn. 1x mij bewust laten opnemen tijdens een crisis. Wanneer ik de kids terug kan vastnemen: diepe schaamte, teleurstelling in mezelf...

- de black-outs. pfff... angstig dat ik weer iets gezegd heb, iets beloofd, iets geroepen in mijn opgekropte woede naar mijn partner toe, wat ik helemaal niet op die manier had willen zeggen,... constant praktische afspraken vergeten, niet meer mee zijn in het schoolgebeuren van de kids (regelmatig iets vergeten meegeven van knutselgerief of dergelijke,...) Black-outs werden de laatste maanden steeds erger. 1x in de middag liggen slapen omdat ik 's morgens al had gedronken en dan wakker gebeld worden omdat ik één van de kids naar hobby moest brengen en men zich afvroeg waar ik bleef...het was toen al avond. De hobby nog net gehaald.
- het stiekeme. O mijn god dat is het ergste. Aanschouwd worden als iemand die makkelijk liegt (ik kon vroeger, bv. tijdens gezelschapsspelletjes NOOIT liegen of bluffen). Als de dood dat mijn partner het zou ontdekken. Water in de vodkaflessen in de barkast doen, zodat dit niet opviel. Naar de winkel rijden en flessen verstoppen in de auto, in zakken, overal, thermosflessen,.... En het kwam telkens uit. Ik was niet alleen een slechte lieger, maar ook een slechte verstopper. Het ergste: eens staalhard staan liegen in mijn partners gezicht toen hij vroeg wat ik aan het drinken was. Ik doodleuk: 'appelsap'. Yes, met een enorme scheut vodka. Bij confrontatie hierbij, hier staalhard bij blijven liegen. 

Zucht. Wat een drama. Hier wil ik nooit meer naartoe. Het is vermoeiend, het leidt tot zoveel miserie, ... 
Er zullen nog dingen zijn. Maar dit is hetgeen me nu het meeste voor de geest komt.

Bril laten aanmeten toen ik goed in de olie zat. Nu een bril waarvan de sterkte absoluut niet voldoet 

Op 8-5-2010 om 22:25 zei Emmaroos:

Ik was een stille drinker, gewoon thuis.
Het ergste vond ik dat ik mensen ging bellen en de volgende dag niet meer weten wat je gezegd hebt.
Dat die mensen dan je gelal aan moesten horen, gelukkig heb ik al die mensen nog en weten ze nu hoe ik ook ben.
En één keer heb ik mijn werk gebeld, ben er met een sisser afgekomen.
ook kreeg ik een kwade dronk, ik heb erg veel boosheid in mij en als ik dronk kwam dat naar buiten.
Ach en nog veel meer dingen, tenenkrommend gewoon. Bah.

hallo< ik herken er veel in, 

het appen , het bellen, niet meer weten wat je gezegd hebt, het boos worden. ik ben net op dit forum en probeer nog een beetje de weg te vinden.