Hoi jetset, je doet je best schrijf je
en meer kun je niet doen, misschien wel
steeds een beetje langer volhouden tot je door de ontwenningsverschijnselen
heen bent en gemotiveerder raakt door het resultaat.
Ik ben 56 en je wilt niet weten hoeveel jaren in in mijn uppie heb geploeterd.
na de 1e keer hulp gevraagd te hebben lukte het me om 7 maanden niet te drinken.
Dat was eind 2004 begin 2005. Toen weer een paar jaar gejojo'd.
Begin augustus ontdekte ik deze site, las mee op t forum, meldde me aan met een
giga kater en spijt, spijt, nou je kent het wel.
Binnen 3 dagen kon ik starten en ik ben zo blij en weer eens trots. ik kan het dus wel.
De knop moest om. Dat kan langzaam gaan, en geleidelijk, het kan ineens en het kan dat het
nog niet gebeurt. Voor iedereen verloopt het proces verschillend. maar wat wel bij bijna iedereen hier gebeurt is dat de ervaringsdeskundigen elkaar kunnen steunen zonder te veroordelen. Want wie zijn wij tenslotte? Maar als ik het kan, dan jij ook jetset. Gewoon vaak terugkomen en vooral nuchter lezen wie
en wat je raakt. Niet wegblijven, dat zie je daardoor ontdekte je deze draad, en er is nog veel meer te ontdekken. Heel veel succes gewenst!

Zo draadje weer naar boven gehaald.

Dank voor het omhooghalen hoor!
Tsja mijn vervelende ervaringen?

Goh wel moeilijk hoor! Ben eigenlijk niet zo'n schrijver.
Het lichamelijke is dat ik ben gaan beven.
Ook ben ik te zwaar voor mijn doen, maar dat ben ik nu al jaren.
Vroeger toen ik nog niet echt veel dronk woog ik 58, nu 65.
Het op elkaar klemmen van mijn kaken, word je moe van op dn duur.
Mijn huid gaat er op achteruit.
Ben nu al 3 jaar niet bij een tandarts geweest, nu durf ik echt niet meer!
Mijn prachtig gebit, gaat erg achteruit, zo zonde!
Door de zuurtegraad in wijn tast het mijn glazuur aan.
Dikke plofkop als het echt heel erg was de dag ervoor.
Wallen onder én boven mijn ogen.
Pffffffffff het is me het lijstje wel!
Oh ja, last van mijn gewrichten, vooral pijn bij het liggen.

Het geestelijke?
Black-outs, niet meer weten waar mijn grenzen liggen.
Sexualiteit op een zeer laag pitje.
Weinig contacten met de buitenwereld.
Er vreselijk tegenop zien om te reizen, zeker met het vliegtuig.
Dat komt omdat ik dan geen drank zomaar bij de hand heb door alle controles met vloeistoffen.
Ja dat klinkt raar maar wij hebben een kantoor in Indonesië, en ik ging altijd mee, soms wel elke maand een paar dagen.
Heb ook vaak angsten en pieker me dan suf. Dan zie ik alles heel zwartgallig.
Ach ik zal nu vast nog iets vergeten zijn.......

ja geheugen op korte termijn madelief;)
hoort er ook nog bij nl.
wat een lijst he meis.
Wel goed om eens de balans op te maken.
Je kunt m uitprinten en ophangen in de buurt van de wijn,
wie weet werkt het door.
En je bent hier, en je durft het aan alles te lezen
en serieus ervover na te denken.
dat zijn de eerste stappen op weg naar heling!
Je lijf heeft gelukkig ook een oerkracht die bijna alles kan overwinnen,
samen met de geest en de wil.
BamBam zou schrijven: been there, done that, got the T-shirt.
je bent hier niet alleen in Madelief, wat ik kon kan jij ook!!

*

Jet geweldig. En nu niet meer denken dat je niet goed bezig bent hé?

Laat ik ook eens een bijdrage leveren:

Wat me vaak overkwam was: kort lontje, black outs, ruzie maken, jankbuien, onverschilligheid (als ik mijn glas maar had:$), dubbele tong praten, kater....

Ik dronk vooral thuis, dus heb niet zo heel erg raar gedaan gelukkig..
Het ergste dat me is gebeurd is dat ik 5 maanden geleden stomdronken over de tafel ben gelazerd..Alle kandelaars op de grond, kon niet meer op mijn benen staan...Vriendlief heeft me naar mijn bed moeten hijsen. Was ook niet meer aanspreekbaar. Het enige wat ik blijkbaar bleef herhalen was: sorry...
Ben de volgende dag gestopt met drinken en heb het toen 4 maanden volgehouden tot mijn uitglijder van 1 avond en nu weer verder waar ik gebleven was....

*

*

Wat betekent dat Bolletje? Al twee keer een lege mail van jou op dit onderwerp. Als ik heel goed kijk miscchien alleen een piepklein sterretje.

Groetjes

Hanneke

Hanneke. Als ik het draadje weer naar boven wil halen moet ik iets plaatsen dus doe ik dat d.m.v. een sterretje. Dan staat het weer boven aan de lijst en kunnen mensen de draad weer aanvullen met ervaringen.

Nou volgens mij is het goed om hier ook te reageren en dan als het weer eens fout gaat terug te lezen.
Ik begon ook jaren geleden als sociaal drinker.
Is toch niet mis?????
Iedereen deed het het maar in 2006 is het geheel de verkeerde kant op gegaan.
De dagen dat ik niet dronk waren minder dan de dagen dat ik wel dronk niet altijd veel maar te veel.
Afgelopen 2 jaar werd het steeds meer niemand die het merkte.
Veel black outs en met een smoes aan de kids of partner vragen wat was er ook weer afgesproken of is er iets dat me is ontgaan.
Hoogte punten:Bij een concert van boven af naar onder van een ijzeren trap af donderen.
Dag erna als de alc uitgewerkt is er achter komen dat er meer gekneust en blauw is dan je denkt.
Met partner naar de ehbo en dan word er en de partner gevraagt als er iets anders is.(rel.problemen)
Een keer uit bed gedonderd met overgeven en niks weten en terug in bed kruipen dag erna stom op kijken een giantische kater en een gekneusde hand.
Bij de dokter niet de vraag kunnen willen beantwoorden wat is er gebeurd.
Ook heb ik als het goed fout loopt een kwade dronk en ook ik val mensen lastig met mijn gelal.
Partner heeft het nu in de gaten en de oudste van de twee ziet nu ook dat er iets niet klopt nu is het dus echt het punt om er mee te kappen.
Tja een ding heb ik wel altijd goddank onder ogen gezien als ik moet werken,dan was de alc minimaal of niks.
Nu het laatste stukje nog.
Een ding wil ik hierover wel nog kwijt vrienden heb ik met mijn maatje alc niet gemaakt eerder vijanden en verdrietigen mensen.

Lieve Moontje,
Heel herkenbaar voor me jou verhaal.
Als je het moeilijk hebt kun je ook schrijven op ons pact-draadje,
daar is altijd wel iemand.
Het helpt mij enorm om door de moeilijke uurtjes heen te komen,
Dan hoef je dat niet allemaal op de dagdraad te zetten.
Het is maar een klein clubje die daar schrijft, dus je word altijd wel gehoord.

Moet zeggen dat ik dan erg duizelig ben de volgende dag en is na een tijdje over.

Maar omdat ik meniere heb is dat niet bevordelijk voor mijn gestel dat drinken maar kan het nog niet laten.

Moontje, ik kan je de ADB training hier online echt aanbevelen!
De verantwoording naar partner en kinderen, en jezelf natuurlijk,
is vele malen groter dan die naar werk.

Slokje, mijn ex en een kollega zijn beiden van de Meniere af
door te stoppen met drinken!

Blackouts en vallen.

Ik dronk uit verveling en wanhoop. Naast de drank nam ik daar vaak ook teveel medicijnen bij en had ik vreselijk gedrag. Allemaal tijdens blackout. Ik werd uiteindelijk door almaar te drinken zo suïcidaal dat ik van alles ondernam maar niet 'goed genoeg'. Was allemaal wanhoop.
Vorig jaar 5x opgenomen op de Jellinek detox.
Zat altijd onder de blauwe plekken en heb nogal wat botten en spieren gescheurd.
Veel te hoge bloeddruk.
Nu, bijna 8 maanden verder en de nieuwe medicatie lijk (!!) ik weer sociaal te kunnen drinken. Het blijft opletten!!

Vaak als ik drink is het 's nachts achter de computer. Als ik dan opsta dan komt de alcohol pas aan en baal ik ervan dat ik zo veel heb gedronken omdat ik dan ziek word. Ik mag niet kotsen, anders verdenken mijn ouders me.

Ook ben ik ooit onder invloed van de trap gevallen en brak toen mijn vinger.

Nog een andere negatieve ervaring met drank is er zo afhankelijk en verslaafd aan te zijn zodat ik in paniek raak als ik door omstandigheden tijdelijk zonder geld zit, bijvoorbeeld financiële tegenvaller en salaris iets later gestort dan verwacht of als de bankpas is geblokkeerd.

Hierdoor ben ik al in veel rare situaties terecht gekomen, dat ik het laatste restje kleingeld bij elkaar tel en boos en gefrustreerd door de supermarkt loop omdat ik toch net te weinig geld heb om drank te kopen.

Dit vind ik afschuwelijk. Het is altijd vervelend om even buiten je schuld om zonder geld te zitten, maar in principe heb ik altijd genoeg eten en (non-alcoholisch) drinken in huis.

Deze soort situaties bewijzen dat ik verslaafd ben, en hier wil, nee, hier kom ik vanaf.

ik drink al jaren 'keurig netjes" mijn borrel op een vaste tijd...elke dag vanaf 16 uur
eerst had ik er geen enkele problemen mee lees slechte ervaringen, was altijd gezellig 2 x een uitzondering gehad.
In 2008 ging het mis toen ik opeens paniekaanvallen kreeg, begon iets eerder te drinken om de angsten te laten verdwijnen, mijn medicijn om te overleven. Ik kreeg op een gegeven moment therapie en lexapro 15 mg, tja en dat was het einde van de gezellig Silke waant alc en lexapro verterkte de alcohol bij mij. Na 3 borreltjes kreeg ik al in de gaten dat het mis gaat, na de 4de ging mijn geheugen achteruit en wist ik niets meer ook de volgende dag niet. Heb met zoveel mensen gebeld iets afgesproken maar wat nee dat zat er niet meer in mijn zatte kop. Ik begon ook agressief te worden, gooide dingen stuk, schold mijn man uit en ja ik sloeg hem zelfs. Gisteren was bij mij het punt bereikt dat ik zei tot hier en niet verder...kreeg zomaar weer ruzie met mijn man die zich dan wijselijk terug trekt. Gisteren ging ik achter hem aan maar hij had de
slaapkamer door geblokkeerd...ik heb die uit zijn voegen geschopt, er zit een gat in de muur nu...ik ben op mijn man afgevlogen, heb hem geslagen...ging mijn hele leven uitkrijsen. Uiteindelijk ben ik naar beneden gegaan heb een mes gepakt en wou mijn polsen doorsnijden...weer na boven geloof ik want het mes lag vanochtend in de slaapkamer...mijn man brulde dat ik op moest rotten dat we gingen scheiden. Ik ben met de auto ervandoor gegaan maar kwam weer terug, ben niet meer in de slaapkamer geweest tot vanochtend.
Ik heb een deur die zo'n 40 kilo zwaar als het niet meer is open getrapt en dan zo dat de scharnieren niet meer in de deur zitten maan alleen nog maar aan het kozijn, er zit een gigantisch gat in de muur, een oorring lag op de grond, ik ben op een raadselachtige manier mijn accu van mijn mobiele kwijt ik heb blauwe plekken en schaafwonden en het aller aller ergste is het bewustzijn dat ik het liefste wat ik heb mogelijk iets ernstigs had aan kunnen doen. Ik weet nog het een en ander en daar ben ik mezelf even dankbaar voor want dit gaat nooit meer gebeuren en ik heb me ook opgeven voor een internet behandeling...wat rest zijn heftige schuldgevoelens en schaamte...

Radicaal stoppen met drinken is voor jou denk ik echt het enige dat rest.

Ik kreeg van de alcohol allerlei angsten en depressies. Medicijnen. Nu een poosje gestopt met drinken. Heb nergens meer last van een nog nauwelijks medicijnen.

Is de AA niets voor je? Daar ontmoet je lotgenoten. Is toch nog echt anders dan online. Ik zou het zonder de AA niet gered hebben.

Heel veel sterkte. Goed dat je het hier zo durft op te schrijven.

Lieve groeten van Hanneke

Hallo Hanneke

Ik zou wel naar de AA willen maar ik heb een paniekstoornis gecombineerd met agorafobie oftewel straatvrees...ben al blij dat ik zo af en toe de supermarkt overleef

Misschien is er een mogelijkheid dat je gehaald en gebracht wordt. Je zou het ze kunnen voorleggen. Of is dat ook geen oplossing?

Ik ken mensen die toen ze stopten met drinken dit soort problemen ook kwijt raakten. En echt ze hadden het in sterke mate. Ze lieten zich door echtgenoot naar de groep brengen. Misschien ook nog een optie. De omgeving werkt er vaak maar al te vaak aan mee.

Groetjes

Volgens de psychiater is mijn alcoholprobleem secundair. Als gevolg van..

Na jaren gedoe heb ik me er nu bij neergelegd dat ik de rest van m'n leven medicatie zal moeten blijven nemen zoals iemand met suikerziekte.

De Pregabaline tegen angststoornis heeft mij, tot nu toe enorm geholpen!

ik ben heel erg angstig in vreemde gebouwen en mensen, het zweet breekt me uit alleen al aan die gedachte...vorig jaar sinterklaas intocht was een heel maar ik had het mijn dochtertje beloofd, op een schaal van 1 tot 10 was het een tien ondanks dat wij bij een rustig plekje stonden...is echt niet leuk meer.

Groetjes
Silke

Silke meid, dit gaat verder dan alleen ADB hoor,
de alcohol heeft bij jou juist de paniek veroorzaakt
en ik ben bang dat je bij het afkicken het heel moeilijk in gaat krijgen.
Ik hoop dat je een begeleider of goede vriendin hebt die bij jou aan huis kan
komen. Dit is voor je man ook zwaar en ik ben bang dat je hem nu niet als
hulp kunt ervaren of heb ik het mis? Als hij het nog op kan brengen ook.
Misschien idd iemand van de AA die bij wijze van uitzondering je individueel begeleidt
tot aan het moment dat je een groep kunt/wilt bezoeken?
Ik wens je veel kracht toe, de motivatie moet nu idd groter als ooit zijn. je hebt alleen maar te winnen
door nu de knop heel radikaal om te zetten. Sterkte meis.