De Dagelijkse Weerspiegeling van 15 februari.

Handelen.

Zijn dit overdreven beloften?

Wij geloven van niet.

Ze worden alle in ons midden vervuld,

soms snel, soms langzaam.

Ze worden verwezenlijkt als we er aan werken.

Uit; Anonieme Alcoholisten, hfd; aan het werk

Door te handelen in naleving van de 12 Stappen bij

alles wat ik doe, ga ik een leven tegemoet waarvan

ik alleen maar heb kunnen dromen.

Te beginnen met nu...

De Dagelijkse Weerspiegeling van 16 februari.

Verbintenis.

Begrip is de sleutel voor de juiste principes

en een juiste houding.

Goed handelen is de sleutel voor een goed leven.

Uit 12/12, de Twaalfde Stap.

Er brak een moment aan in de beleving van mijn herstel-

programma, waarop de derde zin van ons gebed om

gemoedsrust, "De wijsheid om het onderscheid

te maken", onuitwisbaar in mijn gedachten gegrift werd.

Vanaf dat moment moest ik mezelf voortdurend

antwoord geven op de vraag of mijn daden, gedachten

en uitspraken in overeenstemming waren met de beginselen

van het programma.

Ik kon me er niet meer vanaf maken met onschuldige

smoesjes en me verbergen achter de waanzin van

mijn ziekte.

Als ik prijs stelde op een vreugdevol leven voor mij,

en dus ook voor mijn omgeving, stond er maar één

weg voor mij open en dat was een verbintenis met mezelf aan te gaan

voor het betrachten van dicipline en verantwoordelijkheid.

"I am responsible,

when anyone, anywhere,

reaches out for help

I want the hand of A.A.

to always be there

And for that,

I am responsible".

De Dagelijkse Weerspiegeling van 17 februari.

De liefde in hun ogen.

Sommigen onder ons willen niet in God geloven.

Anderen kunnen er niet in geloven en nog

anderen geloven wel dat God bestaat, maar niet dat Hij dit

wonder in hen zal tot standbrengen.

Uit 12/12, Tweede Stap

Het waren de veranderingen die ik zag bij de nieuwkomers

in de fellowship die mij hielpen van mijn angst af te komen

en mijn negatieve houding in een positieve om te zetten.

Ik zag de liefde in hun ogen en ik was ervan onder de indruk

hoeveel hun "Alleen voor vandaag-nuchterheid" voor hen

betekende.

Zij hadden zonder omwegen de Tweede Stap bekeken

en gingen geloven dat een Macht groter dan henzelf

hen weer geestelijk gezond kon maken.

Dat gaf mij vertrouwen in de fellowship en de hoop

dat het ook voor mij zou kunnen werken.

Ik ondervond dat God een liefhebbende God was.

Vandaag weet ik dat Hij het was die mij naar AA

leidde, en dat ik een wonder ben.

Onze wegen zijn persoonlijk.

"Er restte ons niets anders dan de eenvoudige

bagage van geestelijke middelen op te nemen".

Iedereen vindt gaandeweg bij het beleven van de Stappen,

zijn eigen ritme.

Beetje bij beetje probeer ik volgens de aangeboden

principes te leven.

Als gevolg van het zetten van deze Stappen,

kan ik vandaag zeggen dat mijn houding tegenover het leven,

de mensen en tegenover alles wat met God te maken heeft,

gewijzigd en verbeterd is.

Uit de Dagelijkse Weerspiegeling van 18 februari

oeps, even het stof komen afdoen van dit toch wel wonderlijke draadje

met een uitspraak van Krishnamurti:

Zolang u uzelf niet begrijpt, zolang u uw eigen diepte niet peilt,

kunt u overheerst worden en gegrepen worden in het rad van voortdurende strijd.

Zoek het goede niet buiten u:

zoek het in uzelf

of u vindt het nooit

Gwen

miss you

Lavendel,

Huttula,

Jane,

Oeps,

VM,

Een dankbaar hart.

Ik probeer mij te houden aan de waarheid dat er

in een vol en dankbaar hart geen plaats is voor

verwaandheid.

Wanneer mijn hart overloopt van dankbaarheid,

dan moet dat onvermijdelijk eindigen in een

uitstralende ljefde.

Een fijnere emotie bestaat er niet.

Uit: De Visie van Bill: nr 37

Mijn sponsor zei me dat ik een dankbare alcoholist moest zijn

en dat ik altijd een "dankbare houding" moet aannemen.

Die dankbaarheid is de grondslag van de nederigheid,

en nederigheid is de grondslag voor anonimiteit,

en anonimiteit is de geestelijke grondslag van al onze

Tradities die er ons altijd aan herinneren om principes

voor het individu te plaatsen.

Als gevolg van deze richtlijnen, begin ik elke dag met

God te danken voor de volgende drie dingen:

Ik leef.

Ik ben nuchter.

Ik ben lid van AA.

Ik probeer te leven met een "dankbare houding" en geniet

de volgende 24 uur van de AAmanier van leven.

AA is niet iets waaraan ik meedoe.

Het is iets wat ik beleef!

(uit de Dagelijkse Weerspiegeling van 24 februari)

Zondag vertrek ik vanuit Thailand naar Birma,

waar AA nog heel klein is.

Ik zal daar fellows ontmoeten en heb vanuit

Thailand AA literatuur meegekregen.

In het Engels, weliswaar. Het is nog niet vertaald in het Birmees,

wèl in het Thai.

Een prachtig avontuur.

Wat ik kan aangaan omdat ik de obsessie

om te drinken vandaag niet meer heb...

Daarvoor ben ik ongelofelijk dankbaar

want iedere dag weer realiseer ik me hoe

slecht ik er aan toe was, toen ik 17 maanden

geleden AA binnenkroop.

Ik zal mijn bro's en sisters missen hier...

Nieuwe vrienden die ik ontmoet heb

in de Fellowship.

Gelukkig zijn jullie, hier op dit mooie forum

een constante factor tijdens dit nuchtere pad.

Thnx for keeping me sober!

De grootste weelde is

tevreden zijn met weinig,

want als de geest voldaan is,

is er niets anders meer nodig.

Zolang u blijft proberen

hebt u de strijd nog niet verloren

Een verslaving overwinnen is naar mijn idee de grootste strijd die je met jezelf kunt voeren

Het kent slechts maar 1 winnaar

De strijd is hard,jij tegen de verslaving

Enigste houvast heb je dat er meerdere mensen jou zijn voorgegaan en deze strijd hebben gewonnen

Nu jij nog.....je bent het waard

Huttala, binnen AA/NA kom ik regelmatig mensen tegen die (soms al tien jaar of langer) strijden tegen hun alcoholverslaving. Zij komen wekelijks bij elkaar om met elkaar deze strijd te delen en elkaar moed in te spreken. Zij hebben het nog altijd moeilijk als zij iemand anders een glas zien nuttigen en op pure wilskracht maar met de nodige zweetdruppeltjes, kunnen zij op dat moment de verleiding weerstaan. En zo kunnen zij dag na dag, week na week, maand na maand, jaar na jaar een nuchter leven leiden. Heel knap, maar erg vermoeiend, lijkt mij.

Door de strijd op te geven, toe te geven dat ik ben verslagen door de alcoholduivel, dat ik, hoe hard ik ook vecht nooit uit die wurggreep kom, kortom door me over te geven en de strijd te staken, kon ik me ontspannen en verslapte die wurggreep. Zo ontstond er ruimte voor me om m'n "vechtenergie" om te zetten in vertrouwen. Ik heb ervaren dat ik een waardevol leven kan leiden waar ik niet voor hoef te vluchten, niet voor hoef te vechten, niet voor hoef te vergelijken, geen houvast voor nodig heb, enkel maar hoef te aanvaarden dat het goed is zoals het is.

@kohtje lijkt mij ook vermoeiend een leven lang strijd

Strijd opgeven ..en ermee kunnen leven is ook een optie

Leef je eigen leven...als je er zelf maar tevreden mee bent.

De strijd tegen de alcohol of een andere verslaving verlies ik altijd. Ik kom in een kramp, focus me erop. En dat is precies wat ik niet moet doen.

Ik heb mij overgegeven aan mijn Hogere Macht, voor mij God. Dat betekent voor mij dat ik probeer niet mijn wil door te drijven maar te zeggen "Uw wil geschiede". Dat betekent dat niet alles om mijn persoontje draait maar dat ik zie wat ik bij kan dragen aan... Meer gericht op het welzijn van anderen dan op mijn eigen welbevinden.

Heel behulpzaam daarbij is goed tot me door te laten dringen wat het Grote Boek zegt over de 3e Stap ( bl 101-105). Ik ben het op dit moment aan het lezen en aan het herlezen. Zin voor zin werkelijk tot me door laten dringen.

Ik denk dat de 3e Stap cruciaal is. Pas al we die werkelijk doen, kunnen we los komen van onze egocentriciteit. Want dat is het hele probleem van iedere verslaving. Teveel gericht op mijzelf. Ik als middelpunt van het heelal.

Moet ik dan niet voor mijzelf zorgen? O zeker. Maar het beste doe ik dat door voor een ander te zorgen. Dat geeft ware vreugde. (Zie 12e Stap).

ik steek al even een vuurtje aan tegen Gwenn terug komt

want teksten vinden zoals zij, kan ik vooralsnog niet

Herinner je gisteren

Droom over morgen

Geniet vandaag

Kwam deze spreuk vandaag tegen ,vond hem mooi

Ik gooi nog even een blokje op het vuur...

Mijn wil om te stoppen was er al langer, maar de discipline om de eerste niet te nemen dat was veel moeilijker. Keer op keer ging ik in de fout. Vreselijk vond ik dat, het haalde mijn eigenwaarde naar beneden. Discipline vond ik een fout woord, daar hield ik niet van.

Totdat ik deze omschrijving tegenkwam:

Discipline is een handelwijze die aansluit bij jouw essentiele behoefte.

Mijn behoefte om meer eigenwaarde te hebben was heel groot. Nadat ik dit kon erkennen was de stap om de eerste niet te nemen wat minder groot.

En nu ben ik acht maanden verder en ben zo blij dat ik mijn essentiele behoefte serieus genomen heb.

Eigenlijk hoort dit misschien beter bij wie missen we maar ik schrijf het hier omdat ik haar vooral hier mis:

Gwenn!!

ze zit in Birma VM

met minder Wifi mogelijkheden

dan wij westerlingen ge/verwend zijn.

Ik mis dr ook!!

Hoop dat ze het leuk heeft op vakantie!