http://www.anonieme-internet-a...is-aia-nederland-.html

De link voor je dagelijkse teksten!

Dat van die fysieke reaktie herken ik en Simon Carmiggelt schreef daarover: Als ik een glas wijn drink, word ik een ander mens, en die ander heeft altijd geweldige dorst...

Dat van dat eerste glas niet nemen heb ik geleerd in het programma dat de AA ontwikkeld heeft.

't Lijkt zo simpel allemaal. En dat is 't ook.
Het 12-stappen programma is een eenvoudig programma voor ingewikkeld denkende mensen.

Je kunt zeggen dat ik rechtlijnig denk, voor mij is dit een poging tot eenvoudig denken. Ik vind eenvoudig denken best ingewikkeld omdat ik in mijn ziekelijke verlangen om alles onder controle te hebben geneigd ben er allerlei zijgedachtes op na te houden.. om allerlei mogelijke "als dit" of "als dat" situaties bij voorbaat al te vangen in theorieën en daarmee zelfs in mogelijke excuses.. het liefst laat ik niets aan het toeval over. Terwijl dit nou juist weer mijn grootste valkuil is.

Toeval bestaat niet, wordt wel eens gezegd. In mijn ogen is dat net zo iets als zeggen dat lucht niet bestaat, of dat een vis zou zeggen dat water niet bestaat.
Toeval is in mijn optiek altijd en overal om me heen. Zoals het woord zelf al zegt is het alles wat ik op mijn levensweg tegenkom, alles wat mij toe valt. En ik heb dat nodig, anders zou er niets meer gebeuren, zou ik niet meer bestaan als denkend mens..

Door toeval op deze manier te zien kan ik me ermee verenigen dat ik geen controle over mijn levensloop heb, dat ik van te voren niet zeker kan weten hoe het er in de (nabije) toekomst uit gaat zien. Dit is wat ik heb leren accepteren als overgeleverd zijn aan Hogere Machten, als nederig aanvaarden dat het is zoals het is. Van hier en nu uit kan ik de richting van mijn volgende stap bepalen maar ik kan niet de garantie eisen dat me die stap oplevert wat ik misschien in gedachten al tien stappen verder voor ogen heb.

Ik moet allert blijven en in die zin is elke dag een kado met de mogelijkheid richting te bepalen en weer één volgende stap te zetten. Niet met de gedachte dat ik nu op de goede weg zit, maar met de gedachte dat deze éne stap een goede kan zijn. Houdt het overzichtelijk, houdt het simpel.. ik doe één rechtlijnige stap per dag.. al deze rechte stappen achter elkaar kunnen misschien een kronkelpad achter me vormen. Maar van wat er vóór me is weet ik niets, kan ik alleen die ene volgende stap min of meer overzien..

Voor mij, als ingewikkeld denkend mens, is het een dagtaak om deze eenvoudige manier van leven toe te passen. Daarom vraag ik elke morgen om kalmte om te aanvaarden wat ik niet kán veranderen, moed om te veranderen wat ik wél kan veranderen en dan ook nog om het inzicht om onderscheid te kunnen maken tussen wat ik wel en niet kan veranderen... ik wil soms teveel kunnen veranderen, en loslaten en accepteren is moeilijk voor me. Het komt er op neer dat ik voor mijn eigen welzijn moet leren vertrouwen... met eerlijkheid, openheid van geest en welwillendheid.

Op deze manier geef ik richting aan mijn leven, heb ik een doel. Niet ver vooruit, in de verre toekomst, maar dichtbij, voor vanavond.. op deze manier loop ik niet als een kip zonder kop van hot naar haar, van hoop naar teleurstelling, van niet-gelukt naar hopeloosheid. Alles wat zogenaamd lukt is het gevolg van die kleine stapjes. Alles wat zogenaamd niet lukt ook, maar dit laatste is dan geen eindpunt, geen desillusie maar een startpunt voor de volgende stap.

Deze week heb ik de big book uit handen van een zeer geliefde AA-er mogen ontvangen tesamen met de dagelijkse weerspiegelingen, enkele andere folders en het 2 maandelijkse contactblad. Ik ging er vanuit de big boek te mogen lenen, maar nee, ik mag hem houden.. Ik zal het boek met respect behandelen en gemotiveerd lezen. Dank u wel..

Zoveel al gekregen bij AA, mijn dankbaarhied is oneindig. Alleen al de wil om terug te geven wat ik ontvang houdt mij zo gemotiveerd dat ik de soms opkomende graving van me af kan schudden.

Een echte alcoholist?

Zo voelde ik me ook niet. Ik? no way! Toch heb ik ingezien dat ik het wel ben en nooit genezen zal.

Schuldgevoelens over vroeger, wrok over wat me aangedaan is, wraakgevoelens die me bekruipen. Tientallen jaren heb ik deze verdronken, maar ze kregen steeds weer adem en begonnen weer te leven..

Dankzij AA heb ik geleerd dat alles om vandaag draait. Deze 24 uren tellen. Kijk niet om naar de dag van gisteren. Loop niet vooruit op de dag van morgen. Nu telt.

Ook vandaag neem ik die eerste niet.

Gezegende zondag lieve mensen

Ik doe met je mee, RIP Queenie,

Vandaag drink ik niet!

Vanochtend heb ik samen met leden van andere 12 Stappen programma's

gemediteerd.

De verbondenheid is enorm.

NA, CA, OA en AA.

We weken allemaal met de 12 Stappen die Bill W. ons

nagelaten heeft.

Alleen onze 'drug of choice' varieert.

Met deze groep heb ik ook meegemediteerd

toen ik op reis was.

Met het tijdsverschil juist uitgerekend kon ik gewoon

met ze mee doen.

We mediteren 45 minuten en delen daarna over

de meditatie of herstel in het algemeen.

De groep toont compassie en betrokkenheid

en deep listening, ècht luisteren.

We reageren niet op elkaars share, waardoor er ruimte blijft.

Ik merk bij mezelf dat ik ook niet meer onmiddellijk

naar oplossingen ga zoeken als ik een verhaal hoor.

Als ik zelf 'skillful' in woord en daad blijf,

en op tijd opzij stap, gebeuren de dingen zoals ze gaan.

(Thy will, not mine).

Hfd 3, BB

De grote dwanggedachte van elke abnormale drinker is dat hij

op de een of andere manier op een goede dag zijn drinken

zal kunnen beheersen en er echt van zal kunnen genieten.

De hardnekkigheid waarmee in deze waan wordt volhard, is verbijsterend;

velen jagen hem na tot aan de poorten van krankzinnigheid

of dood.

griezelig herkenbaar en zo waar

Ik durf nu van mezelf wel te zeggen dat ik de poorten van krankzinnigheid al was doorgegaan. Ik was totaal krankzinnig, oftewel, mijn verstand was ziek. Binnen AA wordt gesteld dat alcoholisme (verslaving) een ziekte is van lichaam, verstand en geest.

Lichamelijk was ik behoorlijk aan het afbrokkelen.

Verstandelijk kwam ik niet verder dan steeds weer gaan drinken met steeds een nieuwe theorie die het me mogelijk zou maken om dit keer niet over m'n grenzen te gaan.

Geestelijk ontbrak het mij aan... tja, aan alles. In mijn egocentrische beleving van de werkelijkheid was alles tegen mij en was ik alleen maar slachtoffer en restte mij geen andere verlichting dan de dood. Hier was ik al een behoorlijk eind naar op weg door die lichamelijke en verstandelijke afbrokkeling. Verder dan dit cirkelgangetje kon ik niet meer zien/denken.. alles draaide om wel en niet drinken, om smoezen, om liegen en bedriegen, om manipuleren.. heel mijn leven stond in het teken van mijn verslaving.

Door op het randje van de (zelf verkozen) dood in mijn uiterste wanhoop en angst de deur tussen mijn eigen Ik en de buitenwereld open te zetten, door mezelf buiten het centrum van mijn universum te plaatsen, ging er een spirituele wereld voor me open. Een wereld van verbazingwekkende nuchterheid, in alle betekenissen van het woord.. Ik kon een Hogere Macht toelaten om m'n eigen gedachten en ideeën in oprechte eerlijkheid aan te spiegelen, ik kon als gevolg daarvan lichamelijk herstellen omdat de Hogere Macht de alcohol verving en ik kon verstandelijk herstellen omdat ik uit dat cirkeltje van verslavingsdenken kon breken.

Ik ben AA dankbaar dat ze me een manier hebben aangereikt om me veilig te voelen zonder dat ik daar zelf eerst een theorie voor hoefde te bedenken..

'Verbijsterend'....

Terugkijkend op mijn dagen gevuld met drank, wanhoop

en diepgewortelde ontkenning zie ik vooral de waanzin

van mijn ziekte.

Hoe ik mezelf steeds wijs meende te moeten maken dat

als ik maar iets veranderde ik wel gecontroleerd zou

kunnen drinken.

Zo heb ik maandanlang alleen maar bier gedronken,

omdat ik bier helemaal niet lekker vond.

Maar omdat mijn lijf toch aan z'n alcoholtax moest komen,

dronk ik liters van het spul en werd ik raar opgeblazen

en nog steeds ladderzat elke avond.

Vanavond op een meeting zei een Amerikaanse fellow

dat ze eigenlijk bij de grens naar een nieuwe 'state'

bordjes zouden moeten ophangen:

‘it doesn't work here either'!

Hahaha, the insanity van ons, alcies.

Pas toen ik op sterven na dood was kon ik eindelijk

volledig 'surrenderen'.

Nu ben ik zo dankbaar voor die rockbottom.

Het maakt dat ik vandaag niet hoef te drinken.

Ik heb net mijn 18 maanden penning ontvangen

van mijn nieuwe vrienden.

Yipeeee!

PS

Ik vierde mijn 18 maanden sobriety op 10 maart.

Ik was op reis, in Myanmar.

Dus vandaag, bijna een maand later heb ik mijn chip

kunnen ophalen.

Alsnog gefeliciteerd, Gwen.

Welke penningen hebben ze eigenlijk bij AA, ik bedoel, bij welke cleantijden zou je er een kunnen krijgen? Ik ben meer bekend met NA. 18 Maanden is daar ook een key-tag.. en dan vervolgens nog 2 of meerdere jaren clean.

Dank je Kohtje!

Volgens mij dezelfde...

Ik ga ook regelmatig naar NAmeetings,

vooral als een bepaalde groep support nodig heeft.

Ik ben dol op de mooie NA sleutelhangers!

Nu je het zegt :-)

Ik ga volgende week de 18 maanden keytag samen met een fellow ontvangen....

Hfd 3 uit het BB;

'Hier zijn enkele manieren die wij hebben geprobeerd:

alleen bier drinken, het aantal glazen beperken,

nooit alleen drinken, nooit 's morgens drinken,

slechts thuis drinken, nooit alcohol in huis hebben,

nooit drinken tijdens de werkuren, uitsluitend

drinken op feestjes.......'

wordt vervolgd

Als iemand voor het eerst naar een meeting komt,

lezen we dit gedeelte samen.

En altijd zie ik hoofdschuddende fellows

bij het opsommen van de 'oplossingen'

die wij, alcoholisten hadden bedacht om ons drinken

onder controle te krijgen.

'Overgaan van de ene soort sterke drank (bv whisky)

op de andere(bv cognac), alleen wijn drinken,

afspreken ontslag te zullen aanvaarden als we ooit

weer dronken op het werk zouden komen,

een reisje maken, geen reisje maken, het drinken

voor eeuwig afzweren(al dan niet met een plechtige eed),

meer lichaamsbeweging nemen, inspirerende boeken lezen,

rusthuizen of klinieken bezoeken, vrijwillige opname

in een inrichting..... een lijst die we tot in het oneindige

kunnen aanvullen'.

Hfd 3, BB

'Als we na een periode van nuchterheid weer beginnen te

drinken, zijn we in de kortste tijd weer even ver als toen

wij stopten'.

Dat vond ik echt beangstigend te ervaren.

Ik heb wel een paar keer 2 maanden niet gedronken.

Puur op wilskracht.

Ik herinner me hoe ik met geklemde kaken werd

gefeliciteerd 'hoe goed ik het volhield'.

Als ik dan toch zwichtte, maakte ik een inhaalslag

die ronduit gevaarlijk was.

Het werd alleen maar erger.

Alsof mijn lichaam precies wist waar ik was

opgehouden, om er onmiddellijk weer een schepje

bovenop te doen.

Ik hoef niet te beschrijven hoe gigantisch de deceptie was,

als ik dan wakker werd uit zo'n binge.

'Ik was verloren', 'niets zou nog helpen'.

Op wilskracht kon ik niet stoppen met drinken.

En ik heb het ook niet alleen hoeven doen.

Gelukkig heb ik een programma gevonden dat

de obsessie te drinken bij me weggenomen heeft.

Daar ben ik diep dankbaar voor.

Nu kan ik weer leven.

Bij mij neemt het programma de obsessie niet zomaar weg. Doe ik iets verkeerd? Zie ik iets over het hoofd? Doe ik toch niet goed en intensief genoeg ALLE 12 Stappen? Ik weet het niet.

Ik weet ook niet hoe dat bij jou werkt, Hanneke. Ik weet voor mezelf wel dat alleen kennis van de 12 Stappen niet genoeg voor me is.

Het toepassen van de Stappen in alle facetten van m'n leven heeft wel de obsessie weggenomen omdat er een andere manier van denken in de plaats is gekomen voor mijn egocentrische manier van denken. Die ommekeer was er niet van de ene dag op de andere. Met hulp van mijn sponsor(s) en groepsgenoten werd ik keer op keer geconfronteerd met mijn oude manier van denken. Niet altijd even leuk, maar wel leerzaam, en achteraf dan toch ook wél weer leuk omdat steeds duidelijker werd waar ik het mezelf en anderen steeds zo moeilijk maakte.

We lezen niet alleen de stappen, we leren ze te leven.(uit: NA-Anonieme Verslaafden).

Hanneke

Het programma, met alle gereedschap dat ik erbij gekregen heb,

houdt me nuchter.

Het vertellen van mijn verhaal over de totale ontreddering,

de afhankelijkheid, mijn diepe ellende tijdens mijn actieve verslaving.

Het luisteren en actief werken met mede verslaafden,

op meetings ervaren mensen echt beter te zien worden, dag per dag beter!

Vooral dankbaarheid houdt me nuchter.

Dat ik de obsessie te moeten drinken kwijt ben.

Meditatie houdt me nuchter.

Door inzicht te krijgen en mindful in het leven

te staan.

Met vooral aandacht voor de positieve kanten van het leven.

Zodat ik me niet snel meer in situaties zal bevinden waarin

ik geen uitweg meer weet.

Vooral:

Delen is helen.

Daarom werkt dit schone forum!

Een van de laatste zinnen uit het BB,

Hfd 12.

'Maar als U echt wilt stoppen met drinken en als

U oprecht voelt dat U hulp nodig heeft, dan weten wij dat

wij een antwoord voor U hebben.

Het faalt nooit, al doet U er maar half zoveel

moeite voor als U vroeger deed om aan drank te komen'.

Als dat waar is waarom dan hulpmiddelen als Baclofen of Refusal?? Die middeltjes hadden ze toen nog niet.

Wel is het denk ik zo dat als ik half zoveel moeite doe van de drank af te komen als ik vroeger deed om eraan te komen dan moet het lukken. Toch, terwijl ik dit zo schrijf denk ik: maar ik heb er nooit zoveel moeite voor moeten doen. Ik kocht het gewoon. Vroeger kon ik me dat financieel nog veroorloven. Nu eigenlijk niet. Wat dat betreft is er nu sprake van enige moeite. Het BB heeft het hier denk ik vooral over de "Laatste snik" gevallen. Zo voel ik me ( nog) niet.

Ik heb doorgedronken tot ik bijna dood was.

Tot de 'laatste snik'.

Mijn leverwaarden waren zo hoog dat ze dachten dat ik ook

hepatitus C had en geen refusal kon nemen, ivm met de slechte

conditie van mijn lever.

Alcohol had mij volledig overgenomen en ik kon niet meer

stoppen met drinken.

Eenmaal fysiek nuchter in de detox kon ik zien dat het

echt klaar was.

'Gwen kan niet drinken'.

Het besef van mijn machteloosheid tegenover alcohol en

hoe stuurloos mijn leven was geworden was heel duidelijk.

Op die eerste meeting na de detox zonk het duidelijk in.

Vanaf nu is alles anders.

Gelukkig kon ik toen niet overzien hoe groot en ingrijpend

mijn herstel zou zijn.

Ik bekijk het per dag.

Heel dankbaar voor deze nieuwe kans in dit leven.

Ik hoef het niet alleen te doen.

Ja Gwen, zo'n "laatste snik" geval was ik niet. Maakt het misschien in zekere zin ook moeilijker. Zoals ze bij de AA wel zeggen: je moet de bodem hebben bereikt wil je werkelijk bereid zijn.