IS GOED
TRUSTE MEIS

Hoi Gaby,

Het is weer enige tijd geleden hoe gaat het nu met je?

Liefs Myriam

Hi Myriam, vandaag droog,maar las net mijn stukje van juni, en er is weinig veranderd in de situatie, vindt ik eigenlijk wel shocking, maar leerde vanavond bij de AA dat ik eerst rust in mezelf moet gaan vinden, blabla.... alleen gelukkig op de bank, ik vindt er niets aan in mijn eentje,lig veel in bed, ach.... ik weet het ook niet, zit een beetje gecompliceerd in elkaar denk ik, nu echt slapen, want morgen weer werken,

maar jij gaat echt super, goed hoor! en bedankt voor het vragen, lief van je

wat mij erg hielp is deze zienswijze;

STEL JE EEN VERSLAAFDE VOOR DIE NIET AAN HEROÏNE KAN KOMEN.

STEL JE DE PANIEK VOOR EN ALS GEVOLG DAARVAN HET BEVEN, TRILLEN

EN ZWETEN. STEL JE DE ULTIEME OPLUCHTING VOOR ALS ZE EEN HYPODERMATISCHE

NAALD IN HUN ADER DUWEN EN DIE SYMPTOMEN VERDWIJNEN.

ZOU JE NAAR DIE PERSOON KIJKEN EN DENKEN; HEROINE SPUITEN LIJKT ME

HARTSTIKKE LEUK, ZODRA IK DE KANS KRIJG MOET IK DAT OOK EENS PROBEREN!

Liefs Myriam

Myriam heeft mij een tijdje geleden gevraagd of ik hier wat wilde schrijven

dus hierbij ga ik dat alsnog doen

ik moest er namelijk vrij lang over denken of ik bezig was geweest met terugval of dat het uitglijders waren geweest

zelf denk ik dat het bij mij nog net wel uitglijders zijn geweest

maar.....met de neiging tot terugval!!

want dat is natuurlijk snel gebeurd voor een (ex)alcoholverslaafde

10 januari 2011 werd mijn stopdatum, ik zou nooit meer drinken zei ik tegen mezelf

ruim een half jaar had ik het vol gehouden

de borreling in mijn gedachte kwam of ik wijn nog wel lekker zou vinden

ach, na een ruim half jaar droog zou 1 glaasje toch geen kwaad meer kunnen

dacht ik....

hoe zou het me nu smaken, zou ik het nog wel lekker vinden, kan ik het bij 1 glaasje houden...

toch met hulp van mijn maatje(s) het weten te weerstaan, in eerste instantie!

maar de borreling bleef aan me knagen en knagen

ondanks dat ik in mijn hart wist dat het geen wijsheid zou zijn om uit te gaan proberen

op de een of andere manier bleef ik ermee in mijn gedachte spelen

en toen kwam de avond dat ik een emotionele brief moest gaan schrijven

en daar hoorde die wijn bij die me al zolang door het hoofd speelde

dit vond ik een goede gelegenheid dat het wel mocht en kon, dacht ik

hup, gewoon alla directe de suup in en bewust wijn gekocht want ik wist dat ik het zou gaan halen!

dat was mijn doel op dat moment, niet het flauwekul boodschapje wat ik erbij kocht

misschien voor mezelf het idee dat ik daarvoor kwam?

nee, want ik wist dat ik met een fles de winkel uit zou wilde komen, hoe dan ook

wijs (?) genoeg maar 1 fles gehaald immers had ik lang niet gedronken dus het effect kon nog wel eens aardig aanslaan

twijfel bij het openen van de fles....zal ik wel, zal ik niet, sta al zo lang goed droog

heen en weer om die fles heen...

maar een alcoholverslaafde maakt de fles uiteindelijk open, dus ook zo ik

ik kon het nu toch wel gebruiken bij die brief, gewoon even (?) 1 glaasje maar

ik vond het van mezelf geoorloofd

het eerste glas was bitter, totaal niet de smaak die het voorheen had

was nog wel een dure fles ook, was dus zelfs nog over nagedacht door me!

1e glas maar aangelengd met water, was toch niet zo als ik had gehoopt

aangelengde glas was nog niet leeg of toch al wat wijn erbij

leek wel wat lekkerder te worden...hmmmm....nog meer wijn erbij

voor ik er erg in had was de fles leeg

en....het smaakte naar meer maar gelukkig had ik niets meer voorhanden

de volgende ochtend was ik zo beroerd als een hond

vreselijke hoofdpijn, misselijk.....

en oh wat was het 's middags toch moeilijk om niet alsnog een nieuwe fles te gaan halen

niet gedaan, moest maar weer over zijn (dacht ik)

maar de 'drang naar' en de 'trek om' was al meteen weer gezet

na dit gebeuren ben ik vorig jaar nog 4 tot 5 keer de mist ingegaan

ik wilde geen alcohol meer maar de drang ernaar was alweer te groot geworden

ik had het er zelf weer toe 'gezet'

het nu weer stoppen was oh zoveel moeilijker dan de eerste keer!!

op de een of andere manier leek de weg terug vinden naar een alcoholvrij bestaan zoek te zijn

paar dagen goed of een weekje of wat, en ik moest weer drinken

waarom, ik wilde toch niet??

ik wist toch dat de problemen er de volgende dag ook zouden zijn,

de roes zou toch tijdelijk zijn...

ik zou er niets mee oplossen alleen maar voor mezelf erger maken

want met drank op kon ik alles veel moeilijker handelen

ook de dag erna

al met al,(achteraf).....ik had nooit dat 1e glas moeten proberen en nemen

met veel moeite en nu even tijdelijk aan de refusal hou ik het droog

en zo wil ik het houden

misschien heeft deze ervaring wel zo moeten zijn, voor mij (!)

het heeft mijn ogen nog beter geopend dan begin 2011, dat wel

en nu....ik ben er klaar mee

ik hoef niet in de toekomst te weten of ik het nog lust, of ik het bij 1 glaasje kan houden

ik ben alcoholverslaafd....en zal dat de rest van mijn leven blijven

nu heb ik dat eindelijk geaccepteerd

ik zal nooit alcohol meer kunnen drinken, ik vind het niet erg meer want ik ken nu de positieve kanten van het niet drinken

en die zijn me oh zoveel meer waard!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Mijn terugval was voor mij

het ergste wat mij kon gebeuren.

Ik heb het niet aan zien komen,

gewoon van het éne op het andere moment

na jaren droog besloot ik weer te gaan drinken.

Op dat moment was ik mij er niet van bewust

dat het wel eens lang zou kunnen duren eer

ik de draad van het stoppen weer op zou

kunnen pakken.

Nou, hier welbekend heeft het mij drie jaar gekost.

En het verraderlijke van het nog eens drinken, was

bij mij dat het gevoel van de roes willen langzaamaan

steeds meer werd aangewakkerd.

De 1e keer dat ik weer dronk was het eenmalig

maanden later weer eens en toen werd de tijd

tussen het niet drinken steeds korter.

Het was voor mij een worsteling om weer

helemaal te stoppen, nu ben ik er blij mee.

Ik denk nog regelmatig aan mijn impuls om

opeens weer te gaan drinken.

Het was op een feestje en ik wilde gewoon

ook meedoen.

Met alle gevolgen van dien.

Niet meteen op dat feestje,

wel de jaren erna.

Ik weet dat als ik nu weer zo'n impuls

zou hebben ik niet toegeef.

Dan maar geen feestje, ik denk dat ik snel

naar huis zou gaan en het zekere dan maar

voor het onzekere nemen.

Ook denk ik dat het met mijn onzekerheid te maken

heeft gehad, ik ben geen held in grote gezelschappen

en zeker niet op feestjes waar iedereen drinkt.

Ik ben meer een mens voor kleine groepjes of

één op één contacten.

Wat mij nog altijd een raadsel is dat ik er toen

zo makkelijk over heb kunnen denken.

Gewoon, tegen beter weten in, ik kan niet drinken,

tenminste niet op een normale manier.

Dat had ik niet moeten vergeten, het maakt mij er elke keer wel

weer van bewust dat het iets is om altijd allert op te blijven.

Het weten hoe en waarom en vooral mijn valkuilen.

Ik ga ze hier niet allemaal noemen,

sommige houd ik voor mezelf.

Aldoende heb ik geleeerd en ik besef mij dat

ik altijd op mijn hoede moet blijven.

En ik denk dat dat voor de meesten hier zo is,

daarom, hoe vaak je ook terugvalt, het is altijd

de moeite waard weer te stoppen.

Door steeds weer te stoppen en je valkuilen

te leren her en erkennen gaat het lukken,

waar een wil is is een weg.

Zo, mijn stukje staat er op

eindelijk

iets langer geworden dan ik dacht

Kijk twee mooie leerzame stukjes.

Dank jullie, Sha en Tina.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Shahire en Albertina,

Bedankt voor jullie openhartigheid!

Ik denk niet dat het er toe doet of je een terugval hebt of uitglijders.

Wat wel belangrijk is dat je dat doet wat je juist niet wilde.

Waarvan je gezegd had; dat nooit meer!

Sterkte, liefs Myriam

Shahire en Albertina!!

Heel, heel erg herkenbaar.

Gewoon mijn leven.....

Nu wil ik ook niet meer.

Voel me sterk, maar oeh wat kan je vanuit het "niets"omslaan.

Dat vind ik wel eng.

Maar geen zorgen...nu is nu en nu ga ik goed!!

Dank jullie voor jullie verhaal en Myr bedankt voor deze pagina.

Liefs,

Tine

Weer even omhoog gehaald voor alle nieuwkomers!

Liefs Myriam

Dit draadje geeft precies de essentie waarom

ik op dit forum kom.

Dank Myriam, en dank jullie allemaal

voor deze postings, voor mij van onschatbare waarde.

Inzicht in terugval.

Mijn terugval was noodzakelijk.

Zeg ik nu.

Twee maanden nuchter in een

kliniek.

Ik voelde me "on top of the world".

Ik voelde dat ik alles weer aankon.

Terwijl ik twee maanden daarvoor

de deur niet uitging zonder een flesje wodka

in mijn tas.

Ik was er heel slecht aan toe toen ik

me meldde bij de detox.

Twee maanden nuchter dus.

Ik zat in de trein, terug van een

stranduitje met een lief nichtje.

Ik bedacht mijn nieuwe leven

te gaan vieren met een klein

flesje wijn in de trein.

Het ging immers zo goed allemaal!

Er volgden 10 dagen onafgebroken drinken.

In 10 dagen, waarin mijn man uiteindelijk vervroegd

terug moest keren van zijn werk in het buitenland.

Ik liet hem steeds geloven dat ik veilig in de

kliniek was.

Waarin de HA dagelijks vergeefs voor

de deur stond.

Waarin ik op onverklaarbare wijze

toch steeds de weg naar meer

drank heb weten te vinden.

Waarin ik ouders, zus vrienden en fellows

op afstand heb weten te houden.

Na die 10 dagen ben ik meer dood dan levend

weer bij de detox afgeleverd.

Dat was mijn rockbottom.

En het was nodig.

Ik heb eindelijk het lichtknopje gevonden.

Ik ben alcoholist.

Mijn nuchterheid is het allerbelangrijkst

wat ik bezit.

Ik koester het als een baby.

Nu ben ik bijna 8 maanden nuchter.

Elke dag is een feest!

Ik wist niet meer dat het zo mooi kon zijn;leven.

Gwen

@ Dhen en Myriam 7: ik snor hier als nieuweling door alle post en zie deze van jullie van reeds 02/2011. Heel herkenbaar en goed om te lezen.

Een moeilijk moment!

Ik was naar de sauna en zat buiten op het terras in de zon.

Aan een ander tafeltje zat een man te eten. Als dessert nam hij een Irish Coffee. Ik zag hem dit lekker op eten. Toen dacht ik; mmmm dat lust ik ook wel, echt lekker! Zal ik dit doen ? zou ik dit kunnen? zou ik dit als toetje kunnen eten en niet als drank voelen?

Ik durfde het niet, ik kreeg toch het sterke vermoede dat het geen toetje gevoel zou zijn maar als drank. Ik voelde bijna het monstertje weer de kop op steken en zeggen; Jaaaaaaa

Gelukkig niet gedaan dus.

Groetjes Myriam

Goed Myriam!

Gatver...dat dat monstertje, hoe klein het ook is, zo in een keer op kan komen duiken.

Afgelopen zomervakantie heb ik dat monster met enige regelmaat weg moeten sturen.Het was een keer zo erg dat het monstertje in mijn brie werk mee gebreid was.

Pff, wat is het soms lastig geweest.

En nog....uit het niets "hallo hier ben ik weer"......is het er weer.

Op feestjes, afscheidt nemen op het station van je kinderen,bij je zieke tante, het terras, lege avonden.....komt ie weer aan

Maar ik laat het niet binnen!!!!!!

Maak er een mooie dag van allemaal!!

Liefs Tine:present:

Naar boven gezet voor Truitje

Herkenbare verhalen hier. Hoe moeilijk het is na een terugval de draad weer op te pakken.

Ik was 4 1/2 jaar nuchter. Ben nu alweer ruim 2 jaar geleden opnieuw begonnen met drinken. Omdat ik het wilde. Ik dacht het wel in de hand te houden.

Ik ben in de afgelopen twee jaar niet dronken geweest. In die zin heb ik het in de hand gehouden. Maar ik merkte wel dat ik steeds meer ging drinken. Ook dat ik er in gedachten de hele dag mee bezig was. En als ik het in huis had moest het op. Ik dronk soms al s'morgens vroeg omdat ik wat had overgehouden van de vorige dag. Dat vond ik geweldig en ik dacht: Zie je wel ik ben geen alcoholiste. Ik hoef niet alles op te maken. Ik kan wat bewaren tot de volgende dag. Maar dan 's morgens vroeg....

Nu kost het me vreselijk veel moeite weer droog, laat staan nuchter te worden. Ik doe er al ruim 2 jaar over. Want het is niet zo dat ik de afgelopen 2 jaar aldoor wilde drinken. Ik dacht toen: een keer een paar pilsjes en dan stop ik weer. Maar zo werkt het niet!!! Het kan me een paar weken lukken niet te drinken. Maar iedere keer komt weer dat moment waarop ik denk: kom op, het moet kunnen! Om iedere keer weer te ontdekken dat het niet kan.

Ik volg nu de online behandeling en krijg daar wel meer inzicht in het waarom. Wat triggert me. Ik krijg handvatten hoe met de valkuilen om te gaan.

Misschien kom ik nu uiteindelijk wel verder dan in die 4 1/2 jaar nuchter. Dankzij die behandeling. het allerbelangrijkste is denk ik echt vol toe te geven en te erkennen dat ik een alcoholiste ben. Niet denken: misschien kan ik eens weer drinken. Ik kan niet drinken. Voor mij is drank vergif. Het beheerst heel mijn leven. De enige weg voor mij is: eraf blijven. Ik moet me dat dagelijks inprenten. Ik moet mijn nuchterheid koesteren. En dat zal ik moeten blijven doen. Ook als ik weer lange(ere) tijd nuchter ben.

Dank Lavendel!!

Hanneke, wat mooi!

Je klinkt zo goed!

Ik koester mijn nuchterheid als ware

het een baby.

Mijn nuchterheid is het allerbelangrijkste

wat ik nu bezit.

Dàt op het ene spoor, en dan kan op het andere

spoor mijn leven rollen.

En dat ik alcoholist ben heb ik

vaak genoeg bewezen.

Ik hoef niet meer te "jaywalking".

Zoals het Bigbook zegt.

Wijsheid, Hanneke. Blij mee, ikke

Mooie zin: misschien kom ik wel verder

dan in die 4 1/2 jaar nuchter.

Ik herken daar veel in. Af en toe word

ik lui en niet alert in het niet drinken. ik mag mezelf dan graag

wijsmaken dat niet drinken dus vanzelfsprekend is voor me.

En dat voelt lekker sterk.

Maar waarom blijft het forum dan zo belangrijk voor me?

Het houdt me scherp!

Dus maar even hier opschrijven om dat weer goed te onthouden.

thnx Hanneke.

Tine, misschien moet je hier maar eens schrijven WAT er met je gebeurd als het monstertje weer op komt dagen!

Waarom is hij nog niet dood?

Liefs Myriam

Dank voor het delen van de verhalen

Heel waardevol

Toen ik stopte met drinken heb ik veel in een schrift geschreven waar ik allemaal tegen aanliep gedachtes..pijn..verhalen van mezelf over de drank

Heb dit maanden volgehouden om in dit soort van dagboek te schrijven

Ik heb het toen ook afgesloten ...eigenlijk omdat ik mezelf kon vertrouwen

Dit schriftje ligt in mijn burola klaar om zo te pakken...voorals ik het ooit weer moeilijk heb

Misschien voor andere mensen ook een optie