Bedankt Kohtje!

Hanneke

Februari.

2e Stap

" We kwamen ertoe te geloven dat een Macht groter dan wijzelf ons weer geestelijk gezond kan maken".

Goedemorgen,

Wat is het verschrikkelijk rustig hier. Gwen is alles goed met je? En de anderen?

Ik ga weer regelmatig naar de AA.  Op zondagmorgen. Een reis van bijna twee uur. Maar het is de moeite waard.

Het is een open meeting. Dat betekent dat er mensen komen met allerlei verslavingen. Maar alcohol is het eerste en waar iedereen wel mee te maken heeft. Ook komt er "aanhang". Iemand neemt altijd zijn echtgenote mee. Vorige week was er een jonge man met zijn moeder. Het is een grote groep. Over de 40 mannen en vrouwen.

Het is een traditionele groep. We lezen de Stappen en Tradities uit 12&12. 1X per maand een Speakersmeeting. Iemand vertelt dan zijn / haar levensverhaal. Of we hebben een Topic. Een klein vierkant doosje met lootjes dat je kunt trekken met daarop een onderwerp waarover je iets kunt zeggen. Soms is er een businessmeeting. Daar blijf ik ook bij. Gaat over het reilen en zeilen van de groep. Ik wil niet alleen maar halen. Er is AA- literatuur te koop. Ook Engels.

Ik moet zeggen dat ik de hele week op zo'n meeting teer. En als ik daarheen ga kan ik ook gemakkelijk zonder Refusal.

Hoop weer van jullie te horen. Toch jammer dat het hier stilligt.

Hanneke

lieve mensen van dit prachtige forum,

het is tijd voor mij om weer verder te reizen.

met m'n nuchterheid als hoogste goed.

zonder dát lukt de rest van mijn leven niet

en wordt het een enkele reis richting

het afvoerputje.

ik wens jullie allemaal veel liefde en geluk.

en vooral nuchterheid.

<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

mijn dankbaarheid is groot.

heel groot

ik heb lieve mensen leren kennen

binnen de AA en hier,

op dit forum.

het gevoel van eenzaamheid is voorbij.

ik hoef het niet langer meer alleen te doen.

gwen

lieve Gwen

ga goed meis

ik ben blij je

ontmoet te hebben

hier en op de meeting

Lieve Gwen,

Het ga je goed.

Dank voor alles wat je hier schreef.

Hanneke

ook ik ben overnieuw begonnen met stap 1

opvallend dat ik nu meer met die stap kan qua huiswerk dan toen ik stap 1 de eerste keer deed

mezelf vergeven en zelfacceptatie zijn er bij gekomen..............

Dankzij AA is het gevoel het alleen te doen wel minder. Maar dat effect bereikt dit forum ook. De AA ondersteunt het stappenplan en dat pakt het verslavingsgedrag wat dieper aan dan alleen het wegnemen van een middel, in ons geval alcohol. Die laag dieper, daar moeten we het toch zoeken als we blijvend gezond willen zijn, denk ik.

http://youtu.be/LECwIoINbwY

Kan zo het lijflied van de AA worden

Ja als er niet gereageerd wordt word het vanzelf stil.

Natuurlijk is het mogelijk nuchter te blijven. Maar ik kan dat alleen met de AA. Het Forum is zeker niet genoeg. De AA meetings. De literatuur. Het serieus werken met en aan alle 12 Stappen. Iedere dag weer. Dat is het enige dat mij nuchter kan houden. Ik moet er iedere dag aan werken. Me niet teveel focussen op niet drinken. Maar denken aan hoe goed het is nuchter te zijn en daaraan werken.

Stap 1 is de enige Stap die we voor de volle 100% moeten zetten. De andere stappen zijn een streven. Streven naar ze zo goed mogelijk doen. Volmaakt zal het nooit worden. Dat hoeft ook niet. Als de bereidwilligheid er maar is er aan te werken. Maar dat moet dan wel oprecht zijn en ik moet het wel doen.

Hanneke

Stap 1 is voor mij de belangrijkste beslissing in mijn leven geweest.Had ik dat niet gedaan was het in de in de loop der jaren einde verhaal voor me geworden.

De AA voelt als een warme deken.Ik ga er vol voor om nuchter te blijven met al mijn ups and downs.

Dat is mooi gesproken Kookgek.

Ook ik ga er vol voor om nuchter te blijven. De meetings en het stappenwerk bepalen mij daar telkens weer bij. Ik vind stappenwerk niet fijn om te doen maar ik word er een mooier mens van. De AA kan ook hier veel betekenen voor het herstel. 

Lieve Gwen, we zullen je missen hier...

Ook ik ben blij je ontmoet te hebben op de meeting! Ga goed, meisje! En ik volg je nog op fb.... <3

Hoi Nancy Gwen is een grote inspiratie voor me geweest.Toen ik net op dit forum kwam heb ik dit AA draadje o vaak nagelezen dat ik hem bijna kan dromen.

Wat een overtuiging en wilskracht straalde ze uit,Ja daar heb ik veel aan gehad en hoop dat het goed met haar gaat.

Dank je Monster de stappen zijn belangrijk niet altijd even leuk en prettig inderdaad,maar het werkt. als je er aan werkt.

Een docent zei es: De AA is als een moeder............hoe beroerd je je ook gedraagt of voelt; ze houdt toch wel van je. Ja ja, misschien maar je moeder voedt je ook op en vindt veel goed en zal alle goede bedoelingen steunen.......... maar ze is niet gek. Liegen is er niet bij. En dat waardeer ik aan de AA.

Mooi geschreven Agnieta. De stelling van die docent onderschrijf ikzelf ook niet, ik vond het opvallend dat hij dat meldde. Ikzelf vind meetings wel belangrijk. Het helpt te focussen en ik leer daar iedere keer weer iets. Ik leer delen, in meerdere opzichten en het zijn lessen in nederigheid. En het helpt me om mijn verslaving de baas te blijven.

Als de AA als mijn moeder was zou ik er nooit meer komen.

De relatie met de AA is altijd twee richtingsverkeer. Een gelijkwaardige relatie. Bij opvoeding is toch al snel sprake van gezag en autoriteit. Zo beleef ik de AA niet.

Ook al kom ik in het begin bij de AA als een nog drinkende alcoholist er staat niemand  boven mij. Ook niet degenen met een lange nuchterheidsperiode.  We zijn allemaal even ver van dat eerste glas af.

Wel kan ik natuurlijk veel van anderen leren. Maar dat is iets anders.

Hanneke

Ook al kom ik in het begin bij de AA als een nog drinkende alcoholist er staat niemand  boven mij. Ook niet degenen met een lange nuchterheidsperiode.  We zijn allemaal even ver van dat eerste glas af.

 

Wel kan ik natuurlijk veel van anderen leren. Maar dat is iets anders.

 

Hanneke

Juist ja.. we staan allemaal inderdaad maar één armlengte van dat eerste glas af.

Daarin zijn we allemaal gelijk, alcoholist of niet.

Als alcoholist die net bij AA of welke 12-stappen meeting binnen kwam was dát het eerste wat ik leerde,

dat ik kwetsbaar ben en blijf, en dat er geen wondermiddel bestaat dat alcohol van de aardbodem doet verdwijnen.

Ik leer niet zozeer van de verhalen van anderen over wat hun ertoe bracht en/of brengt

om steeds maar weer te drinken.. die verhalen zijn zowel allemaal overeenkomstig (de machteloosheid tegenover alcohol)

als verschillend door de persoonlijke omstandigheden.

Deze verhalen geven me het gevoel er niet alleen in en voor te staan. 

Ik leer er niet echt van, ik troost me ermee.

Waar ik voornamelijk van leer, zijn de verhalen van mensen die al langere tijd clean zijn. En dan vooral

van de verhalen die gaan over wat ze nú anders doen en denken dan toen ze nog dronken/gebruikten.

Het zgn. ómdenken.. niet in problemen denken maar in oplossingen. Niet in denken en doen richting vluchten van de werkelijkheid,

maar in denken en doen richting omgaan met de werkelijkheid.

Vaak is de oplossing van een probleem zo simpel. Ik was het gewoon om een probleem steeds groter te maken,

alleen maar door er in te blijven hangen. Ze groeien in het donker..

De oplossing van een probleem ligt vaak in het probleem te bezien voor wat het is en dan in actie te komen, of nog simpeler gezegd:

gewoon dóórgaan met leven..

En hoe langer ik dat geprobeerd heb en probeer, hoe meer ervaring ik met een nuchter leven krijg.. en dat door goed te kijken en luisteren

naar mensen die langer clean waren dan ik en nog gelukkig leken ook..

Waar ik bij een meeting gesterkt wordt is dat als ik iets deel waarvan ik denk dat het een beetje raar is dat ik dat mee maak in het werken aan stappen.............. dat er herkenning is. Al volgt er geen oplossing, ik ben niet de enige.

Mijn ervaring met AA is, dat de groepen erg kunnen verschillen. In mijn eerste groep was het regel, dat als je 4 x in een jaar een terugval had, dat je dan 6 weken niet welkom was. Om na te gaan denken of je echt wel wilde stoppen. Er werd met een klein boekje gewerkt. Wie 1 jaar droogstond, kreeg het Big Book cadeau. Bij een volgende groep verder weg, werd juist gelijk met het BB gewerkt.

En ik had gehoopt dat ik daar echt vrienden zou krijgen, want het dagelijks leven onder drank is toch het moeilijkst. Maar heb eigenlijk nooit vrienden gekregen. Wel bij een groep kreeg ik een sponsor. Maar die bleek knettergek en kon mij niet helpen.

Kortom, bij alle keren dat ik met het AA programma begon, stopte ik wel met drank. Maar hield het uiteindelijk niet vol. In 30 jaar tijd ben ik wel 10 x gestart met een groep. Al die keren was het een warme deken. In het begin.

Monika welkom op ons forum.

Misschien helpt ervaringen uitwisselen je wel?
Hier kun je echt virtuele vrienden maken.

De drempel is laag en ook jij hebt ongetwijfeld

veel te bieden. Jarenlange strijd heeft meer

opgeleverd dan (nog) niet stoppen. je moet

een taaie zijn, je bent nog steeds vastbesloten.

Op de draad wie is wie kun je een hoekje voor jezelf aanmaken

en op de dagdraad bij ditjes en datjes is onze virtuele huiskamer.

Dank voor je goede woorden Lady Jane. Het is alweer bijna een maand geleden dat ik een bericht postte. Intussen heb ik een intake gehad bij Lievegoed, en denk nu na over een opname, de eerste in mijn leven. Om eerst eens een tijd echt droog te staan. Ook heel goed is: er mag daar niet gerookt worden. I.v.m. vaatproblemen moet ik ook allang daarmee stoppen, ik rook neurotisch wel zo'n 50 a 60 sigaretten per dag. Alcohol en roken, ze zijn beiden gevaarlijk voor me.

Maar het is en blijft een grote stap, maandenlang van huis. Word ik ook weer een beetje opstandig van: potdorie, zou ik het nou echt niet zelf kunnen als ik nog beter mijn best doe? vraag ik me dan af.

ik heb goede berichten gehoord over de Lievegoed Monika

ooit was ik dat ook van plan, maar ik vond de kinderen nog te jong

om ze lang te durven/willen missen. Mooie omgeving, zorgzame mensen

en wat voor mijbelangrijk was, de antroposofische insteek.

Misschien kun je onder goede zorg ook de rookverslaving te lijf.

Misschien het opstandige aanvaarden maar er niets mee doen? Je bent

volwassen nu en verzet tegen iets heeft vaak een belangrijke boodschap in zich.

Wat de AA kan betekenen voor herstel is voor iedereen gelukkig verschillend en variabel. Wat het 12 stappenprogramma kan betekenen voor je herstel is denk ik het feit dat Schuld en Schaamte heel wijd uit elkaar getrokken worden. Schuld kun je vereffenen en dan klaar. Schaamte moet vanuit de wortel bestreden worden want die interne criticus is een oneerlijk deel van het brein. Een oneerlijk deel die ons leugens voor houdt. Het geloven van die leugens is ziekmakend en niet opbouwend voor de lage eigenwaarde waar bijna elke verslaafde mee worstelt. 

Sowieso zijn meetings al helpend omdat je de groei ziet van anderen waardoor er een wens is om óók zo te groeien.