Geestelijk lui? Je bent toch niet geestelijk lui als je van bloemen geniet, wat bedoelden ze daarmee dan?

ik denk (jaja) te weinig aan moeilijke boeken lezen, politieke gesprekken voeren
teveel thrillers, sporten ipv huishouden doen, ..................????
Ik weet het eigenlijk niet, vroeger had ik minder oog voor de natuur, en probeerde
meer in de geldende normen plaatjes te passen.
Maar mijn moeder vond dat ik teveel las, al op hele jonge leeftijd. Nog steeds dus.
Zelf ben ik er wel tevreden mee inmiddels, en daar gaat het nu om.
En af en toe hoor ik nog zo'n stemmetje

In geval van onderdrukt kinderverdriet las ik wel dat je die emoties ook ‘moet’ doorleven/ rouwen eer je ‘verder’ kan/ tot je ‘echte zelf’ kan komen. Dat gebeurt nu wel bij mij sinds de stop: overvallen worden door enorme huilbuien…dat laat ik nu maar wat toe, met het idee dat de kroppen zo ‘opgelost’/ geheeld zouden worden…

@Reacher er zijn inderdaad verschillende methodes/ technieken voor meditatie, niet alleen stil zitten. Misschien is dit ook wel iets voor jou?

(voor mij ook, 2 vliegen in één klap!)

Veeg je zorgen weg

https://www.bol.com/nl/p/veeg-je-zorgen-weg/9200000101887227?referrer=socialshare_pdp_iphoneapp

Ik zie dit nu pas @Musashi! Bedankt! 
 

En lopend mediteren is het proberen waard. Niet terwijl ik op een trap loop overigens. 

Iemand nog een (verslavingsgerelateerde) stelling? 

Op 29-6-2021 om 09:07 zei lady jane:

ja ik geniet ook altijd op de fiets naar het strand zo
van duizenden klaprozen, gele en paarse veldbloemen
de vlier in de duinen, speciale bloemen die op de sporen van
paardenpoep bloeien en over een poosje gaan bloeien.
Ik werd vroeger (en later) vaak geestelijk lui genoemd
iets wat me erg kwetste destijds.
Nu mag ik het, een beetje lui, noemen en voor de grap mindful.
Maar mijn simpele leven is ook echt meer mindful geworden, heerlijk!

Wat een goede beschrijving en het doet me echt denken aan "zijn" van Lao Tse en daar intens van kunnen genieten. Dank je Lady Jane,

We hopen altijd dat een ander het antwoord geeft.
Dat ooit alles duidelijk zal zijn.
Maar dit is wat het is.
Niemand anders heeft het antwoord.
Nergens anders zal het beter zijn.
En alles is er al.
In het diepste van je wezen ligt het antwoord.
Luister naar je hart.
En weet dat het enige wat je te doen staat, is zijn.

#Lao Tse#

Stelling: als het je niet lukt om te stoppen met drinken, of met ander gebruik, stop dan in ieder geval met het zelfmedelijden. Zelfmedelijden zorgt dat je in de vicieuze cirkel blijft. Zelfmedeleven is ok. 

Mijn definitie van zelfmedelijden is het zelf overcompenseren van het gemis aan medeleven, compassie en liefde dat je mist of gemist hebt vanuit je omgeving.
Hoewel het vaak geuit wordt in de vorm van en zelfverwijt en in de vorm van zelfkritiek blijkt het vaak kritiek op de omgeving. En dat is dan weer een excuus om verder te gebruiken. 

Zelfmedelijden zorgt er ook voor dat de omgeving met medelijden wordt ervaren in plaats van met compassie en mildheid en medeleven. 
En daar komt dan weer drama uit voort.

Drama= Excuus voor gebruik.

zelfmedelijden kan de weg zijn naar een hekel aan jezelf krijgen,
juist om dat zelfmedelijden o.a. Bolletje schreef daar wel eens over,
haar hielp het juist. Ik heb me er ook in gewenteld,  maar mij bracht het niets (dat ik me bewust ben)

Het feit dat zelfmedelijden zo'n raar woord is komt denk ik doordat de zelfmedelijdenaar(?) in een mentale spagaat zit. Zit met zichzelf mee te lijden alsof het een gespleten persoonlijkheid is. In plaats van gewoon 1 team te vormen met jezelf en zeggen OK het is mijn schuld, of als het je schuld niet is OK het is niet mijn schuld, maar we gaan uit de ellende proberen te komen. 

Wentelen in zelfmedeleven, het kind of de volwassenen in jezelf horen en troosten zou inderdaad goed kunnen helpen. Misschien bedoelde @bolletje dat @lady jane? 

5 uur geleden zei Etty:

Noemen we het zelfmedelijden bij iemand als we geen medelijden of medeleven kunnen voelen bij zijn situatie? 

Mais non! Vaak gaat het over schrijnende situaties. Maar bij het niet of nauwelijks erkennen van de eigen verantwoordelijkheid of het eigen aandeel daarin vind ik het wel moeilijker om mee te leven.  

Vervang ‘schuld’ voor verantwoordelijkheid  en ik kan me er in vinden.

 Boks @bumperjim (kijk ik heb ook een geel knuistje)

Zelfmedelijden is nooit goed. Maar ik weet niet goed wat ter vervanging. 

Compassion in het Engels wordt vaak vertaald door medelijden en dus zelfmedelijden…voor mij heeft het iets van blijven wentelen in je ongeluk…

Mededogen is een betere vertaling…het lijden wordt er uit weg genomen maar het mild zijn voor jezelf blijft dan wel

Niet wentelen dan in het ongeluk maar wel begrip voor jezelf hebben zonder zelf-veroordeling…dat is voor mij de levenskunst…een groeipad…

4 uur geleden zei Reacher:

Wentelen in zelfmedeleven, het kind of de volwassenen in jezelf horen en troosten zou inderdaad goed kunnen helpen. Misschien bedoelde @bolletje dat @lady jane? 

als ik me goed herinner hielp/helpt het haar om bij diepere emoties te komen
waarna ze weer verder kon groeien,
maar ze kan het zelf beter omschrijven, mocht ze hier lezen.
maar alles kan wel een pos. funktie hebben als je er maar het juiste mee doet (@Claudius)
is mijn mening dan weer

Omdat je het moeilijk vindt om bij je verdriet te komen, dan is het wel een goede om te wentelen @bolletjeDankzij jou en @lady janezie ik eindelijk iets nuttigs in dat zelfmedelijden.

Misschien is het een goed alternatief om jezelf met mededogen te bezien ipv met zelfmedelijden zoals @Musashihierboven al zo mooi beschrijft @Claudius ? 
 

Mensen die verdrinken in zelfmedelijden aan moeten horen of aan moeten zien; het is inderdaad een les in leren omgaan met machteloosheid @Etty. Dank. 

Tijd voor een nieuwe stelling? 

"De geest blijft jong, maar het lichaam verouderd?"

Daarmee bedoel ik dat mensen zich steeds jong voelen, maar veel dingen gewoon niet meer aankunnen. En dat levert problemen op. 

Goede stelling, dankjewel. Daar wil ik ook wel iets over schrijven. Ik ben inmiddels 70 en dus op een leeftijd aangekomen dat lichamelijke gebreken merkbaar toenemen. Dat is normaal en heel natuurlijk. Levert dat problemen op? Ja, in zekere zin, maar voor veel van die problemen is er wel een oplossing te verzinnen. De stelling spreekt over "veel dingen gewoon niet meer aankunnen" maar dat vind ik te sterk uitgedrukt. Veel dingen gaan langzamer of hoeven niet meer zo nodig en voor andere dingen bestaan hulpmiddelen. 

Ik heb vorig jaar een scootmobiel aangeschaft en gebruik die nog niet dagelijks maar af en toe en ik weet dat dat in de toekomst vaker zal zijn. Ik had er al eens eentje gehuurd toen ik langere tijd slecht ter been was vanwege een enkelblessure. Een mooie test was dat meteen. En echt: het zijn mieterse dingen, reuze handig en vet kicken eigenlijk. Toch wachten veel senioren uit een soort schaamte veel te lang met zulke hulpmiddelen. Ik heb bij het lopen al enige tijd een wandelstok nodig en in de toekomst komt daar vast een rollator voor in de plaats. Misschien dat ik nog een heupoperatie kan krijgen om het uit te stellen maar eens houdt het op. Ja, dat weet je van te voren, dat je lichaam met klimmende leeftijd achteruit zal gaan. Moet ik me daar droevig over gaan voelen? Somber? Wanhopig? Nee, natuurlijk niet, het is immers de natuurlijkste zaak van de wereld.

"De geest blijft jong", maar ook dat is betrekkelijk. Ook de geest veroudert en daar moet je wel degelijk rekening mee houden. Het geheugen gaat bijvoorbeeld achteruit, maar met todo-lijstjes en een agenda kom je nog een heel eind. Ik pas mijn activiteiten ook aan en ben begonnen functies af te bouwen waarbij ik een verantwoordelijke rol had. Die moeten jongeren maar overnemen.

Accepteren dat er gebreken komen is veel beter dan ertegen vechten en je er wanhopig bij voelen. Hulpmiddelen zoeken en je aanpassen waar dat zinvol is (dat noem ik geen vechten) moet je juist wel doen. Dat is eigenlijk nog leuk ook.

Ik heb momenten dat ik me 40 voel en soms 80.
En alles ertussenin. Word chaotischer, vergeet meer
dan ik onthoud en flitsen over vroeger komen vaker.
Mede door Corona is de aftakeling wat versneld.
sorry ineens dikke letters

@Bob Blijkbaar zal ik mijn stelling toch moeten aanpassen, met de geest blijft jong, bedoel ik meer dat mensen zich blijven jong voelen. 

15 minuten geleden zei lady jane:

Ik heb momenten dat ik me 40 voel en soms 80.
 

Zo bedoel ik mijn stelling meer. 

4 uur geleden zei Etty:

Voel je je dan juist niet oud? 

 

Op het werk voelde ik mij de laatste tijd/ jaren dikwijls oud ja. Ik had nog een groot voordeel/  ervaring. 

Anderzijds de weinige keren als ik met jongeren praat voel ik me jong.