Blondie:heart:
kracht meis,
en maak de lijst niet te lang
dat zul je zelf misschien ook al bedacht hebben,
het gaat om prioriteiten om te kijken of er zo
weer beweging kan komen.
Ik leeg erg met je mee,
als er een balletje aan het rollen wordt gebracht
(het stoppen dus), zie je pas wat er allemaal mee
samenhangt, en wat mee het drinken in stand hield.

Lieve Blondy

Teneerste wil ik je zeggen dat ik het ontzettend knap vindt
hoe jij de dingen aanpakt, en dat meen ik ,
Je gaat zo hard dat het mij weleens griezeld,van hoe houd
ze het vol,
maar wat heb je weer een waanzinnig moedig besluit genomen
Wens je er heel veel sterkte mee meis

Lieve knuf van me:heart:

wegens typvaut

Jane ik las je berichtje net. als ik straks thuis kom zal ik het proberen op te schrijven. (kan ik meteen stiekum oefenen voor morgen )

Hoi Blondie,

Twee en een half jaar geleden zat ik in een zelfde soort situatie wat betreft relatie.. nou ja, heel anders eigenlijk, maar er was hier ook sprake van kiezen en niet delen.
Mijn vrouw stuurde mij het huis uit omdat ik maar bleef drinken, ondanks allerlei vage beloftes van beterschap. Ik vond dat uiteraard heel erg zielig voor mezelf, maar...

Zij had besloten voor zichzelf te kiezen. Ze ging naar Al Anon bijeenkomsten en maakte kennis met het 12 stappen programma. Ze leerde los te laten. Klinkt je waarschijnlijk niet onbekend in de oren.
Ze liet mij dus los en probeerde haar eigen leven weer voor zichzelf te gaan leiden. Dat lukte haar.

Toen ik zag hoe zij opbloeide en hoe ik bleef hangen in m'n eigen ellende, heb ik de knoop doorgehakt en me aangemeld bij een 12 stappen behandeling, je weet wel...

Ik leerde daar ook over loslaten en zo. En dat er twee soorten loslaten zijn. De ene soort is met de handpalm naar beneden, zodat dat wat je loslaat valt. Dat ben je dus kwijt. De andere soort is met de handpalm naar boven. Wat je loslaat heeft vrije keuze om op je hand te blijven zitten of weg te fladderen, zoals een vlinder of vogel. Die tweede soort is loslaten uit liefde. En dat is wat mijn vrouw met mij deed. Ze liet me los maar verstootte me niet. Ik had de keuze om door te blijven drinken en afhankelijk te blijven, echter zonder de "bescherming" van mijn vrouw, dus weg te fladderen van die beschermende hand, of aan mezelf te gaan werken en m'n eigen verantwoordelijkheden (weer) op te pakken. Dat laatste heb ik gedaan, waardoor ik nog steeds op die open hand zit. We zijn vrij van elkaar, hebben ieder onze eigen verantwoordelijkheid, maar houden ook nog altijd van elkaar en kunnen op elkaar rekenen. Door elkaar los te laten is onze band hechter geworden.

Als jij en je vriend elkaar loslaten hoeft dat allerminst te betekenen dat alles over en uit is. In een evenwichtige relatie heeft ieder zijn verantwoordelijkheden, naar elkaar, maar vooral ook naar zichzelf. Als hij zijn verantwoordelijkheid oppakt en jij laat hem los met je handpalm naar boven, kan dat een prachtig begin zijn.

Heb moed om te veranderen wat je kunt veranderen. Heb vertrouwen dat wat er ook gebeurt, het jouw weg is. Soms is de uitkomst niet wat we droomden. Maar door onze dromen hoe dan ook na te jagen zijn we al vaak op een dood spoor beland. Alleen voor vandaag...

Mooi Koh.

Ja, Bammie.. dat ben ik helemaal met je eens. Ik vind het geweldig.

Thnx lieve Kohtje,

Zit hier nu met tranen in mn oogjes je tekst keer op keer te lezen...

Ik hou door dit ultimatum, wat ik morgen bij hem voorleg, mijn handpalm juist omhoog gericht en ik hoop dat mijn partner inderdaad zijn verantwoordelijkheid gaat nemen en beseft dat er twee nodig zijn om een relatie te laten groeien, maar ik ben ook realistisch genoeg dat het net zo goed de ander kant op kan gaan...
Dat zij dan maar zo !!!

Ik heb de Moed om te veranderen en het Vertrouwen dat het mijn weg is !!! Wat de uitkomst ook mag zijn...

Thnx

Meiske, Jij trouwens ook nog bedankt voor je vertrouwen in mij en de steunende woorden...
Btw, duizelt mij soms ook hoor, maar ik weet waarvoor ik het doe !!!
Mijzelf hervinden en spiritueel verder groeien !!!

Lieve Blondie,

ben een paar dagen niet op het forum geweest, maar dat kun je lezen op de dagdraad, heb net berichtje geplaatst. Meid ik wens je heel veel sterkte, heb je verhaal een beetje gelezen en ik weet dat het nu heel moeilijk is maar je moet voor jezelf kiezen, hoe het ook uitpakt. Mooi verhaal van met de hand omhoog iets afsluiten of met de handen omlaag... dat is echt heel confronterend en eerlijk...

Succes, sterkte en veel wijsheid.

samen staan we sterk!

Liefs, Tobbertje:present:

Jane ik zou nog antwoorden:
ik voelde me gewoon rot maandag. ik had die week bezoek gehad (er is niets gebeurt hoor) maar door het gesprek voelde ik me gewoon een dom goedkoop sloofje (de ander heeft het niet door gehad).
s'morgens kreeg ik nog een opmerking die ik helemaal niet leuk vond, maar die wel terecht was. dan zie ik nog vreselijk op tegen een verjaardag wat voor mij heel veel spaning meebrengt. ik had niets in huis , ik ben de winkel voorbij gereden en via een ander weg toch daar beland. ik voelde me waardeloos, dom dus wat maakt het uit dat ik me 'ka..'t' drink. ik wou slapen en niet meer denken of voelen.

Lieve Igor ; Delen !!!
Ga je ook naar meetings met lotgenoten ?
Dat helpt mij heel erg goed door het kunnen delen van mijn gevoelens en het begrip van de anderen!!!
Sterkte vandaag !!!

Goedemorgen pacters,

Dag 74.
Ik neem de eerste vandaag niet !!!

Vandaag belangrijk gesprek met mijn partner.
Ik schijt nu al peentjes !!!
Maar goed, moet gebeuren...
Ik kies nu voor mijzelf en laat het met handpalm omhoog aan mijn partner over om zijn keuzes te maken...
Ik ben niet verantwoordelijk voor zijn keuzes, alleen voor die van mijzelf !!!

Gelukkig straks weer therapie !!!
Veel steun aan en door de vele verschillende inzichten van de groep en de therapeuten word ik gesterkt voor het nemen van mijn eigen beslissingen...

OK Igor, bedankt. Fijn te weten dat je niets in huis hebt, want dat verhoogt de drempel toch wat.
Voor mij helpt het goed, want werd in de nachtwinkel ooit begroet met: hallo moeder van.........
Schaamte neemt een grote plaats in bij mij, maar achteraf prima, ik kom daar dus nooit meer.
En de aanleidingem die je noemt, ja dat zijn de oorzaken niet he, dat weet je denk ik wel.
Ik neem aan dat je biecht al straf genoeg is, en je zult wel absolutie krijgen, en ik neem aan dat ze je
gaan helpen om de drempels hoger te maken of weer drinken te voorkomen. Ik hoop dat je een soort buddy krijgt daar, dat lijkt me heel fijn als het klikt, drempelverlagend dus, want ik proef vaak eenzaamheid in je postings. K&B vormen daar een mooi medicijn tegen, maar ja, die zeggen niks terug he, laat staan dat ze je kunnen konfronteren of juist stimuleren. Wel troosten, maar dat is achteraf dan.
Nou ik heb er wel vertrouwen in met jou igor, je zet reuzestappen hier en thuis vast ook.

Jane en Blondie dank je wel. vond het vreselijk vanmorgen en ik klapte natuurlijk weer dicht. waar ik nog verdrietiger van wordt. ik heb zitten denken om alles maar op te schrijven en aan 1 van de leiding te geven. heb het gevoel dat ik storend bezig ben met m'n zwijgen

Igor,
Je kunt het ook hier opschrijven...
Op die manier gebruik ik dit pactdraadje dus ook...
Zo kan ik mijn proces volgen en en mijn struikelblokken eerder herkennen, zodat ik er wat mee kan voor de volgende keer.
En niet te vergeten, andere forumleden halen eruit wat voor hen herkenbaar is en hebben daardoor er misschien ook wat aan...
Je bent een kanjer !!!

Blondie ik zit zo vreselijk opgesloten in mezelf. en m'n verhaal hier opschrijven durf ik niet. ik ben bang dat ik dan te herkenbaar ben.

Juist PP, Wijze woorden...

Goedmorgen pacters,

Dag 75.
Ik neem de eerste vandaag niet !!!

Zal gelijk maar met de deur in huis vallen...

Het gesprek gisteren is goed gegaan.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik in het begin wat om de hete brij heb rondgedraaid, maar uiteindelijk toch mijn standpunt duidelijk heb kunnen maken. Al was het dan wel wat hakkelend en vrij emotioneel.

In het begin was het zoals ik al verwacht had met name ontkenning en verdediging van zijn kant.
Ik heb daar naar geluisterd en ook hem de mogelijkheid gegeven bepaalde dingen waar hij tegen aanloopt met mij te delen en gevraagd om ook een lijstje op te stellen omdat het ook bij hem vrij veel is wat hem dwarszit.
Zo zie je maar weer, een open communicatie opent mogelijkheden om verder te komen in de relatie.

Mijn partner is het er zeker mee eens dat er dingen moeten veranderen omdat anders de relatie geen toekomst heeft en erg geschrokken van mijn ultimatum dat wanneer er komende maand geen vooruitgang inzit ik dan alleen verder wil gaan met de kinderen.

De wil is er bij beiden om te veranderen, echter nu is het afwachten of het omgezet wordt in actie.
Ik heb al wat vaker de punten uit mijn wensenlijstje mondeling bij mijn partner aangehaald, echter dat werd aangehoord en vervolgens niks mee gedaan.
Nu het op papier staat met een ultimatum erbij hoop ik dat het nu ook wezelijk voor een verandering gaat zorgen.
Afijn, wordt vervolgt...

Na gesprek overviel mij een groot gevoel van opluchting en vermoeidheid en ben ik vrij direct naar bed gegaan, vandaar mijn reactie nu pas...
Ik zal waarschijnlijk ook minder op het forum aanwezig zijn, want dat was toch wel een van de punten van mijn partner, waar ik hem ook wel gelijk in geef.
Ik blijf komen op het forum, maar ik ga het nu de prioriteit geven om samen met mijn partner te werken aan mijn herstel... en het herstel van de relatie !!!

Liefs Blondie

Ps. Zonder jullie was ik weer gevlucht in mijn oude gedrag en het gesprek niet aangegaan.
Mijn dank is groot hiervoor...

Lieve Blondie,
het wandelingetje met je hond was precies goed voor je denk ik.
Je hebt het goed aangepakt, vooral door je partner aan te raden/bieden ook
een lijst te maken. Het is denk ik wel belangrijk om in contact te blijven over
hoe snel je de punten aangaat. Dus bijv. steeds 1, 2 of 3 prioriteiten in overleg,
zodat je het respect houdt voor elkaar en dat er niet na een maand weer niks is gebeurd.
Ik heb zelf gemerkt dat een ultimatum ook lam kan leggen, net zo goed als dat het net de schop
onder de kont kan zijn die me in actie brengt.
Wat ook belangrijk is is dat je schrijft dat je partner ook verslaafd is (aan cannabis).
Om van een verslaving afscheid te nemen, kan het niet anders dan dat je door de verschillende lagen van rouwen heengaat, en de volgorde is voor iedereen verschillend, sommige lagen zijn hardnekkiger dan andere en komen terug als je er niet meer op bedacht bent. Elisabeth Kubler Ross heeft hier heel
mooi en begrijpelijk over geschreven. een bezoekje aan de bieb. eer dan waard dus.
Als hij nog wel dingen van je aanneemt, dan zou je hem extra begeleiding aan kunnen raden, want hij
loopt achter bij jou, als ik het zo cru mag zeggen, dat is geen benijdenswaardige positie en hij zal moeilijk
jouw adviezen uitvoeren, want in een relatie hebben we er meestal wel belang bij dat de ander doet wat wij willen/nodig vinden. En jij hebt gelukkig steun van derden, dat gun je hem vast ook, dan is jouw last wat lichter ook.

Igor, ook ik ken dat.
Maar de loyaliteit in stand houden
(weet niet of dat ook jouw dilemma is).
kost veel en vergroot je eenzaamheid.
Als de angst voor herkenbaarheid er is, dan niet doen.
Bor idem, hoeveel anderen ook misschien aan jouw verhaal hebben,
je moet altijd eerst aan jezelf en hen die je liefhebt denken.
Misschien onderling iets uitwisselen?
Ik kan erg veel bij mijn maatje kwijt
en vind het virtueel veiliger soms dat in het echt met
hulpverleners, ik begruik beiden naast elkaar en het
helpt mij om dingen op een rijtje te krijgen, en zuiver te houden.

Goedemorgen pacters,

Dag 76.
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren vrij druk geweest om samen met mijn partner een verdeling in het huishouden te maken en daarbij ook mijn kids wat verantwoordelijkheid gegeven (wat betreft huishouden).

Daarnaast ook duidelijke huisregels op papier gezet, aangezien er wat de mening van mijn partner te weinig structuur in het gezin is en er niet altijd consequent en in een lijn door ons gereageerd wordt op de kinderen.
Daar kon ik mij ook wel in vinden, vooral gezien mijn zoon(autistisch) een duidelijke structuur wel nodig heeft.

Verder samen de gezamelijke financieen doorgenomen, ook daar wordt door beiden actief over nagedacht en actie op ondernomen.

Al met al dus een grote stap vooruit...
Ik ben er erg blij mee en het geeft mij net dat beetje meer rust en steun wat ik nodig heb om verder te groeien in mijn herstel.
Nu is het natuurlijk nog vrij vers, dus het zal moeten blijken of dit proces op deze manier doorzet, maar hoop doet wel leven...

Vandaag weer therapie en ik heb er zin in !!!

Blondie: blij om te horen dat het goed werkt wat je in gang hebt gezet. Hij denkt nu tenminste mee. Prachtig hoor!

Goedemorgen pacters,

Dag 77
Vandaag neem ik de eerste niet !!!

Vandaag een lekker rustig dagje.
Samen met partner genieten van het mooie weer en wat leuks gaan doen met de doggies.

Als tegenhanger toch ook de administratie die al sinds de verhuizing in dozen staat organiseren.
Kijk daar al een tijd tegenaan om het alleen te doen, maar we gaan het nu samen doen !!!
Als mijn koppie weer georganiseerd is (de administratie), dan kan ik weer een zorg wegstrepen(enigszins dan, want hiermee zijn de financiele problemen natuurlijk nog niet de wereld uit), wat weer ten goede komt aan mijn herstel !!!

Hoi Blondie, je zit in de goeie helft van Ned.
hier hoost het!
ik zal het jouw kant opsturen zodat je aan je administratie toekomt,
lief he van mij, dan houden we hier de zon over, want mijn was moet
eigenlijk naar buiten!
Ik lees 2 x Samen in je berichtje, fijn is dat!
go girl:rose:

Goedemorgen pacters,

Dag 78.
Ik neem de eerste vandaag niet !!!

Gisteren dus nergens aan toegekomen, ja ik wel hoor... Ik ga gewoon door !!!
Maar partner was te ziek,zwak en misselijk om wat te doen...
Vandaag dus maar de druk erop gezet en inmiddels is het huis aan kant...
Gestoft, gestofzuigd, gedweild...
Afijn, niet zo goed als dat ik het zou doen, maar alla... Dat moet ik nu eenmaal ook loslaten !!!
Mijn perfectionisme staat me wat dat betreft nog in de weg, maar ik leer...

Ook de administratie moet nog gedaan worden, dus geef morgen een steekje onder water om dat in de avond ipv de tv samen aan te gaan pakken...

Straks een verjaardag van mijn schoonpa en daarna mn kids ophalen...
Druk, druk, druk dus... met niets...
Loslaten maar wat er allemaal nog moet gebeuren en maar proberen te genieten van een dagje niksen verder...