Pact...
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Bol ;
Ik heb dat afgelopen weekend al tegen hem gezegd, dat ik op het moment geen behoefte heb aan toenadering.
Helaas voor dovemansoren:huh:
Harry ; Nu ben ik wel heel erg benieuwd wat je geschreven had...
Goedemorgen pacters,
Dag 115
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een emotionele dag gehad.
Veel gejankt, wat op zich wel een opluchting gaf.
Meerdere toenaderingen van mijn partner, maar op de een of andere manier kan ik gewoon geen gevoel voor hem meer opbrengen en geeft het mij alleen maar irritatie.
Dat stemt mij verdrietig...
Ik verlies de hoop dat de relatie nog toekomst heeft, ook met inlassing van een adempauze voor ons beiden.
Afspraak was dat hij al zijn blowtroep mee zou nemen naar zijn werk, aangezien ik het niet meer in huis wil hebben.
Gisteren had hij het toch gewoon thuis gelaten en zoals ik hem al gewaarschuwd had, heb ik die troep weggegooid.
Hij was daardoor al vrij geirriteerd toen hij thuis kwam en heeft daardoor ook niks kunnen gebruiken.
Met als gevolg dat hij vannacht niks geslapen heeft en ik het gevoel heb dat hij mij daar dus de schuld van geeft.
Jammer voor hem...
Vandaag een gesprek met mijn counselor om te bespreken hoe ik het in het vat ga gieten mijn partner te vertellen dat ik een adempauze nodig heb, omdat de relatie op dit moment mij zoveel pijn,verdriet, irritatie en onrust geeft, waardoor ik mij nu niet meer op mijn herstel richt maar meer op hem.
Ik twijfel nog om zijn moeder erbij in te schakelen, zodat hij in ieder geval iemand heeft om op terug te vallen.
Soms schieten de gedachten door mijn hoofd om maar gewoon weer te gaan drinken.
Om de pijn maar even niet te voelen, om te vluchten van alle relatieperikelen die mij zoveel energie kosten dat ik soms denk "ach, als ik weer ga drinken, dan kan de relatie gewoon weer verder sudderen op het niveau wat het was" ...
Ik ben echter in die mate verandert dat dit geen optie meer is en daarnaast wil ik gewoon niet terug naar waar ik vandaan kwam...
Vandaag neem ik de eerste dus weer niet !!!
Hoi Blondie,
Ik ben onder de indruk van je eerste en laatste stuk.
Niet van je opmerking zijn moeder erbij in te schakelen.
Misschien eerst met je counselor bespreken? Ik vind het niet zuiver.
Hij kan dat zelf doen als hij dat wil. Jij bent niet zijn moeder, hij heeft er al een.
Ik zou eerder willen zegge, blijf bij jezelf en ga niet voor hem denken.
Dan geef je hem ook de kans dit zelf te leren, maar door het goede voorbeeld.
Jij hebt het ook op je eigen manier en tempo geleerd, toch?
Lieve Blondie:heart:
ik ben even een paar dagen niet op het forum geweest maar lees je ontwikkelingen...
Je zit echt in een emotionele achtbaan, meid... Je gaat snel maar ook gestaag; maar misschien is het goed om af en toe eventjes stil te staan en de balans op te maken van hoe je proces verloopt.
Je bent met zoveel tegelijk bezig: jezelf vooropgesteld, en dat is hartstikke goed! Dan je partner, je kinderen, je werkgever, je collega's, je familie... Probeer het overzicht niet te verliezen in dit megaproject waar je je nu in bevindt...
Met alle respect hoor meid; ik vind je een kánjer! Je bent bewust bezig met alles en je blijft van de alcohol af terwijl er zoveel factoren zijn waardoor je juist zou gaan drinken... De triggers zijn niet te tellen in jouw relaas. Maar je slaat je er heel erg moedig doorheen hoor, dat meen ik uit de grond van mijn hart.
Maar Jane heeft ook een beetje gelijk over wat ze zegt dat je niet voor 'moeder' moet proberen te functioneren voor je partner... dat is aan hem; daar kan ik Jane in steunen, ik deel dezelfde mening.
Je hebt al genoeg voor jezelf om aan te pakken, en waar je aan werkt.
Blijf vooral bij jezelf, en ik hoop van harte dat het helemaal goed uitpakt voor je... hoe de uitkomst ook zal zijn.
Blijf zo doorgaan maar loop jezelf niet voorbij...
Heel veel sterkte en liefs; Tobbertje:present:
Ik had je vandaag in de dagdraad gelezen Blondie. En dit was ook precies wat bij mij naar voren kwam toen ik je daar las. Het moet wel een enorme trigger zijn idd. Dus daarvoor kwam ik naar dit draadje om je te waarschuwen, omdat ik weet dat je iig hier bijleest. Maar je hebt dit dus zelf al herkend als mogelijke valkuil.
Ik kan me goed voorstellen dat je nu geen toenadering wilt. Waar je wel voor moet oppassen is dat jij zijn verslaving wilt doorbreken (door bijv. te zorgen dat zn middelen weg zijn).
Is het voor jou mogelijk om een tijdje ergens anders onderdak te vinden? Of hij even ergens anders?
Goedemorgen lieve mensen,
Dag 116
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een verwarrende dag gehad met veel verwikkelingen.
Gesprek met counselor heeft mij goed gedaan.
Ook aangegeven dat ik eigenlijk best boos was op de andere counselors voor hun gebrek aan begrip.
Ook zij had daar met haar mannelijke collega's al over gepraat en gaf aan dat het waarschijnlijk toch aan het verschil tussen mannen en vrouwen ligt hoe iets opgevat en beleefd wordt.
Gistermiddag stond mijn partner in ene voor de deur !!!
Hij was naar huis gestuurd omdat hij flink overstuur in tranen uit was gebartsen op zijn werk.
Gaf aan de druk die er nu in de relatie gaande is niet meer aan te kunnen en flink depri ervan te worden tot zelfmoordgedachten aan toe.
Aan de ene kant geschrokken, maar als een soort zelfbescherming kon ik mijn medeleven niet tonen naar hem toe.
Ik heb hem duidelijk in een gesprek verteld dat ik een leven met iemand in actieve verslaving niet als toekomstmogelijkheid zie, en nu komt het kleine wondertje : HIJ STOPT MET GEBRUIKEN, AANGEZIEN HIJ MIJ NIET KWIJT WIL !!!
Aan de ene kant is de reden dat hij wil stoppen (voor mij dus) niet helemaal zuiver, want hij moet het eigenlijk voor zichzelf willen, maar een klein sprankje hoop leeft er nu bij mij dat er toch nog toekomst voor ons is.
Gisteravond kon ik zelfs weer enigszins gevoelens voor hem hebben, wat een opluchting...
Nagedacht daarover en toch wel enigszins tot de conclusie gekomen dat ik in de situatie van mijn relatie verviel in mijn oude manier van omgaan met pijn...
Het optrekken van een grote muur van onverschilligheid en het onderdrukken van mijn gevoelens als een soort van zelfbescherming...
Leerpunt !!!
Ik voel me weer blij en opgelucht en tijdens de meeting gisteravond werd er zelfs een opmerking gemaakt dat ik er rustiger en kalmer uitzag... Een soort van sereniteit die ik uitstraalde volgens hen ???
Vandaag weer therapie.
Ik heb het gevoel alsof ik nu weer ruimte en energie heb om verder te werken aan mijn programma, iets wat ik een lange tijd niet heb gehad...
Blondie,
Wat geweldig!
Harry
Goedemorgen pacters,
Dag 117
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een fijne en rustige dag gehad op therapie.
Wat een verschil met afgelopen tijd.
Mijn emoties lijken weer te zijn teruggekeerd naar de basis en fladderen niet zo erg meer op en neer.
Vandaag een lekker dagje vrij van therapie.
Tijd en ruimte nu om mij weer te richten op mijn stappen.
Straks onderhoud met mijn sponsor en mag haar het enigszins blije nieuws gaan mededelen.
Enigszins blije nieuws, omdat het natuurlijk nog af te wachten is of onze relatie te redden is, maar de wil en de bereidheid is er, dus ik laat het maar gewoon op mij afkomen...
Komende dinsdag gaan we in ieder geval voor het eerste gesprek bij de systeemtherapie.
Ik kan weer hoopvol zijn.
Vandaag ook aan de slag met stap 3.
Door de omstandigheden heb ik de presentatie van die stap bij mijn counselor uitgesteld afgelopen dinsdag, maar door de ruimte die nu in mijn koppie ontstaat kan ik er weer vol tegenaan...
Aanpassing : Sponsor kan vandaag niet, maar spreek haar vanavond wel bij de meeting
Kan ik lekker gaan soppen in huis en hoef ik ook niet door dat rotweer te fietsen
Goedemorgen pacters,
Dag 118
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een lekker relaxt dagje gehad.
Veel kunnen doen in huis, was ook wel nodig, waardoor ook dat stukje onrust weer wat weggewerkt is.
Ook gewerkt aan stap 3 en tevreden over het resultaat.
Merk aan mijzelf dat ik minder hoge eisen aan mijzelf stel dan voorheen en dat geeft ook rust.
Vandaag weer therapie en ik heb er zin in.
Ben wel verschrikkelijk moe op het moment, kan het klokje wel rond slapen dat gevoel heb ik.
Merk nu pas onder welke spanning ik afgelopen tijd overleefd heb, tijd om weer te genieten van het leven en te leven !!!
Goedemorgen pacters,
Dag 119
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een relaxte dag gehad.
Op therapie toch weer stof tot nadenken gekregen.
Zwart-wit denken, waar ik toch wel snel in terugval.
Mijn mening als enige waarheid zien.
Iets om over na te denken komend weekend.
Ben daarnaast sinds een paar dagen verschrikkelijk moe.
Er maar aan toegegeven door gisteravond lekker vroeg mn bedje in te duiken, en nog ben ik moe...
Vandaag maar rustig aan doen.
Wat boodschapjes voor morgen als de verjaardag voor mijn partner voor zijn familie gevierd gaat worden en verder lekker relaxen...
Languit op de bank met een goed boek of een mooie film.
Tijd voor ontspanning in plaats van al dat rennen en vliegen dat ik de afgelopen weken aldoor doe.
Niet raar Jet, maar wel strontvervelend dat het nu net toeslaat als alles weer in rustiger vaarwater terecht is gekomen...
Maar goed, ik accepteer het maar en geef er maar aan toe...
Er tegen vechten kost me meer energie;)
Goedemorgen pacters,
Dag 120.
Ik neem de eerste vandaag niet !!!
Gisteren nagedacht over het zwart-wit denken waar ik toch nog wel eens in wil vervallen.
Toch wel confronterend om dat te moeten horen, maar er bij nadenkend zie ik wel in dat ik soms nog wel verval in mijn egoistische denken dat mijn weg de enige goede weg is, de enige waarheid...
Het verschil met vroeger is wel dat ik open sta om te luisteren naar de mening van anderen en daar over na ga denken en me bewuster word van mijn gedrag en de beperkingen van dat zwart-wit denken.
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden zal ik maar zeggen en dat besef komt meer en meer bij mij binnen.
Vandaag een drukke dag met verjaardagsvisite en het ophalen van mijn kids bij mijn ex.
Een reis van ruim 4 uur, waar ik eigenlijk best tegenop zie omdat ik de laatste tijd zo verschrikkelijk moe ben, maar waar ik nu eenmaal niet onderuit kan komen.
Muziekje dan maar hardop in de auto en gaan met die banaan...
Neem de dag maar als dat ie is !!!
Blondie hier zo voor jou meid. Meer kan ik niet zeggen dan wat ga je goed zeg. Heerlijk om te zien. Hier zijn ze dan, af en toe schiet ik wel een door met al die kusjes maar dat is in dit geval helemaal niet erg.
Dank je lieve Bol...
Kusjes kan ik niet genoeg ontvangen dus kom maar op ;)
Goedemorgen pacters,
Dag 121
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een vermoeiende dag met visite en ophalen van mn kids.
Maar ook de intense realisatie dat ik zo blij ben met wat ik inmiddels heb bereikt door te stoppen met drinken.
Het leven wordt er niet makkelijker op, maar ik ben nu wel aan het leven in plaats van aan het overleven.
Realiseerde dat gisteren toen ik aan het genieten was van mijn kids, iets wat ik niet aan het doen was toen ik nog in actieve verslaving zat.
In actieve verslaving was de drank helaas belangrijker dan mijn kids... Hoe geestelijk ziek kun je zijn !!!
Vandaag weer therapie en ik heb er zin in.
Ik ga in ieder geval aan de groep vragen om mij te wijzen op mijn zwart-wit denken.
Er zijn meerdere wegen om te bewandelen bij de problemen in het leven die ik tegenkom en tot zover zijn de manieren waarop ik met die problemen omga niet altijd even effectief gebleken, dus tijd voor vernieuwing en verandering...
Blondie men kan ook alleen maar gelukkig zijn als men weet wat ongeluk is.
Heel veel suc6 weer vandaag met de therpie meis.
Goedemorgen pacters,
Dag 122
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een rustige en ontspannen dag gehad op therapie...
Voel me sterk.
Zorgen en problemen van de ander raken mij nu minder aangezien ik steeds meer bij mijzelf blijf... Voelt fijn !!!
Vandaag gesprek met mijn counselor en daarna gesprek betreffende systeem/relatietherapie samen met mijn partner.
Ben benieuwd.
Hiervoor kon ik mij bij voorbaat al druk maken over zo'n gesprek, zag ik vaak al allemaal beren op mijn weg.
Nu sta ik er open en onbevooroordeeld voor en stap nu veel meer ontspannen het gesprek in.
Ik zie wel hoe het gesprek gaat verlopen en wat de toekomst mij brengt.
Probeer de beren te vergeten. Die zijn er NU niet. Als er een beer verschijnt kun je hem dan alsnog anpakken!
Goedemorgen pacters,
Dag 123
Ik neem de eerste vandaag niet !!!
Gisteren best een fijne relaxte dag gehad, tot het gesprek met mijn partner bij de systeemtherapeut.
Vannacht flink liggen piekeren en verdrietig en teleurgesteld dat de ernst van de problemen in mijn relatie niet onderkent worden
Ik voel me niet serieus genomen wat betreft de problemen in mijn relatie en ik heb het gevoel dat de problemen in de relatie flink onderschat worden.
Misschien zijn mijn verwachtingen wat betreft de systeemtherapie te hoog gegrepen en niet helemaal zuiver, maar ik neem toch niet voor niks na maanden van onrust het besluit dat er wat in de relatie moet veranderen, dat anders de relatie geen toekomst heeft?
Mijn partner is ondanks de dip waarin onze relatie zit nog erg positief, naar mijn gevoel steekt hij zijn kop in het zand en daardoor kan hij de problemen in onze relatie niet (h)erkennen.
Hij heeft het idee dat nu hij gestopt is met gebruiken het allemaal weer koek en ei is, maar naar mijn idee is er meer nodig dan alleen stoppen.
Ook hij zal aan de relatie en zichzelf moeten gaan werken en of hem dat alleen lukt, daar heb ik weinig vertrouwen in.
Ik heb dit duidelijk bij de therapeut aangegeven en daardoor gelukkig wel een 2e gesprek bij de therapeut eruit kunnen slepen.
Ik hoop de ernst van de situatie dan wel duidelijk te kunnen maken naar hem toe.
Maar die 2 weken voordat we op 2e gesprek mogen komen, daar zie ik gewoon flink tegenop.
Ik voel me verdrietig en alleen nu en ik heb het idee dat ik het allemaal weer alleen moet doen en daar heb ik gewoonweg nu niet de energie voor, naast mijn therapie.
Vandaag weer therapie.
Weet nu al dat het een zware en emotionele dag gaat worden.
Moe...
Lieve Blondie,
Je hebt het gevoel dat je het allemaal helemaal alleen moet doen en je bent verdrietig. Dat laatste kan ik me wel voorstellen, maar bedenk dat je de laatste maanden met hulp die je zelf gezocht hebt voor jezelf, zoals daar zijn: de behandeling, de NA- en AA meetings, de relatietherapie en ook dit forum, je toch al een heleboel bereikt hebt. Dat je nu midden in een - voor je gevoel - turbulente en niet altijd even prettige periode zit, doet niets af aan het feit dat er veel aan het veranderen is, zowel bij jouzelf alsook in je relatie. Wat de uiteindelijke resultaten van je handelen nu zullen zijn heb jij niet in de hand. Het programma leert je ook te vertrouwen op een Hogere Macht. Wat die voor je in petto heeft gebeurt tóch, of je dat nu wilt of niet. Maar door te aanvaarden wat je niet kunt veranderen en de moed op te brengen om dingen te veranderen die je kunt veranderen, door eerlijkheid, openheid van geest en bereidwilligheid, ben je al een heel eind op de goede weg. Het programma belooft ons geen leven van rozengeur en maneschijn, maar wel gemoedsrust. Als we maar accepteren dat de resultaten van ons harde werken precies dat zijn wat we nodig hebben. En dat, als de resultaten ons niet bevallen, we iets hebben gedaan in het verleden dat we in de toekomst misschien anders moeten doen.
Blijf alsjeblieft doorgaan op de weg die je bent ingeslagen, en heb vertrouwen dat je loon naar werken krijgt.
Blondie, was dat ook niet onderdeel van je relatieproblematiek:
het je niet serieus genomen voelen? Bij mij wel, daarom dronk ik
ook voornamelijk en nam dus mezelf ook niet serieus.
Ook ik werd daar niet in onderkend bij arts/hulpverleners en partner,
waardoor ik het jaren langer heb laten slepen dan nodig.
Je schrijft dat partner het niet nodig vindt systeemther., dus logisch dat de hulpver-
leners die conclusie nemen, het heeft ook alleen zin als beiden er voor gaan.
Vaak slepen vrouwen hun partners mee en mislukken die therapieen, mede daardoor.
Jouw partner zit nu in een stuk (euforie?) dat hij denkt de stap tot stoppen moet maar even genoeg zijn.
Pas als ook hij, net als wij, merkt dat dan de cruciale onderliggende problematiek, aan de oppervalkte komt en aangepakt moet worden, dan kan hij de volgende stap zetten.En het zou kunnen dat hij eerst
individueel ther.o.i.d. nodig heeft voordat hij al of niet voor systeemther. kan kiezen en deze ook zin krijgt.
Ik snap dat dit voor jou heel pijnlijk kan zijn om te lezen, want dat zou betekenen dat jij er geen contole op hebt en voor een deel af moet wachten. Niet leuk voor een juffertje ongeduld, maar het hoeft je niet te belemmeren, er is nog zat werk aan de winkel voor jouzelf en het goede voorbeeld geven kan voor je partner een betere stimulans zijn dan je misschien denkt. Bij mij lukte het pas nadat hij een jaar weg was; ik gun jou dat niet, maar ook in een relatie kunnen we het leven niet forceren/afdwingen.
De tijd zal het leren of de basis in jullie relatie sterk genoeg is om deze impasse te doorbreken.
Het kan zo maar lukken en anders is je eigen proces en hoe het met jou en de kinderen gaat voor nu je drijfveer. Ik hoop van harte dat hij net zo sterk blijkt als jij en zich realiseert waar hij alles voor doet.
Hoi Blondie, als mij iets niet beviel vond ik het vrij gemakkelijk om te zeggen;
pfff ja maar mijn partner..... Toch bleek onvrede over mijn partner meestal iets van
onvrede in mezelf. Wat stoort je zo in hem? En is dat niet iets waarin je toch aan jezelf ergert?
Jij werkt actief aan je verslaving dus vind je dat je partner net zo hard werken, is dat reëel?
Kijk uit dat je je herstel niet als een strafexpeditie ziet voor je verslaving,
als een soort boetedoening voor je verlsaafde jaren en partner moet maar mee lijden.
Herstel is lollig vind ik, als je kijkt naar je inzicht, je ontwikkeling, je genieten van dingen
en mogelijkheden waar je in afgestompt was. Probeer het leuk te houden voor jezelf.
Mijn verslaving is toch vooral mijn problematiek en manlief verandert wel mee maar anders
en traaaaaag . Loslaten en partner zijn ontwikkeling op zijn manier gunnen, denk ik.
Goedemorgen pacters,
Dag 124
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een leerzame dag voor mij op therapie.
Ook de reacties hier hebben mij wel aan het denken gezet.
Ik sta er inderdaad niet alleen voor, dat inzicht was ik even uit het oog verloren (thnx Kohtje)
Het is bij mij wel doorgedrongen (wederom;) ,ik ben wat hardleers) dat ik bij mijzelf moet blijven en dat ik alleen mijzelf kan veranderen en niemand anders.
Wanneer ik mijn energie steek ik de onmogelijke taak om de ander te veranderen, gaat er energie verloren die ik zelf veels te hard nodig heb om aan mijzelf te werken.
Tijd is bij verandering een belangrijke factor.
Ik heb de tijd gehad om te werken aan mijzelf en ik moet ook de ander die tijd gunnen.
Geduld is bij mij nog steeds een heikel punt van aandacht.
Erop vertrouwen dat het gaat zoals het gaat is een ander heikel punt, ook wel samenhangend met mijn geduld.
Ik heb nog steeds de neiging om alles onder controle te willen hebben en houden.
Daarmee samenhangend de hoge verwachtingen die ik van iets en/of iedereen heb.
Ik kan niet altijd verwachten dat ik alles onder controle heb (zelfs niet bij mijzelf) en dat er aan mijn hoge verwachtingen wordt voldaan.
Ik kan alleen maar hoop en vertrouwen hebben in het leven,dat het gaat zoals het gaat.
Ik heb daar zelf mijn eigen aandeel in, maar invloed op andermans aandeel heb ik niet !!!
Gisteravond een goed gesprek gehad met mijn partner, waarin we beiden onze gevoelens naar aanleiding van het gesprek bij de therapeut hebben uitgesproken.
Een fijn gesprek omdat er nu eindelijk weer eens een keer echt naar elkaar geluisterd werd...
Vandaag een rustig dagje.
Geen therapie, maar wel gesprek met sponsor.
Een start maken met het lezen van stap 4 en nadenken over herstart op het werk.
Wat ben je toch een moedig mens!
Als het om tijd gaat, waar anderen het zo vaak over hebben, dan betekent dat voor mij: na jaaaaren!
Pas dán kun je vaak (terug-) zien wat er gebeurde.
Er is zooo weinig controle meis. Geloof erin, het leven ter hand te nemen, maar controle (totaal) is onmogelijk. Dus begin ook met jezelf kleine foutjes, luiheden toe te staan. Wees even niet de perfecte. (je snapt me wel...). Kijk ook eens uit het raam... en kijk naar wat je daar ziet, met aandacht.
Vecht voor je geluk. Maar vechten en verzet kunnen ook veel stuk maken.
Kijk daarom goed naar hoe je partner het doet... zijn manier en intenties, ook de daden natuurlijk.
Je gaat goed!
Ook voor Jane
Goedemorgen pacters,
Dag 125
Ik neem vandaag de eerste niet !!!
Gisteren een dag gehad van veel nadenken en overdenken.
Ondanks of misschien wel dankzij het overdenken van mijn onrust en wat ik daar zelf aan zou kunnen veranderen mijn rust weer enigszins gevonden.
Vandaag de laatste dag therapie weer voor deze week en ik ga er met plezier naartoe.
Werk hervatten heb ik voorlopig nog even uitgesteld, aangezien de balans in mijn emoties nog erg fragiel is.
Ik keek erg op tegen het telefoontje, maar gelukkig werd het door mijn bazin goed opgevat.
Ik ben op het moment nog steeds erg moe, wat ik ook niet zo goek vind in deze turbulente periode.
Mijn voornemen is om het weekend wat rustiger aan te doen.
Genieten met mijn kids, doggies en partner, niks moeten !!!
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.