Goedemorgen pacters,

Dag 126
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een rustige dag gehad op therapie.
Mijn balans in mijn emoties is nog vrij fragiel, maar het lijkt wel of ik steeds sneller de rust weer terug weet te vinden.
Door bij mijzelf te blijven (enige die ik kan veranderen ben ikzelf) en erop te vertrouwen dat mijn leven goed is en zo moet zijn whatever de toekomst voor mij in petto heeft.

Vandaag een rustige dag.
Lekker genieten van mijn kids.

Goedemorgen pacters,

Dag 127
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Lekker rustig weekend tot nu toe.
Niks moet, alles mag en kan.
Geniet steeds meer van het hernieuwde contact met mijn kids.
De blijdschap bij mijn kids dat ik gestopt ben met drinken laat nog wel sporen achter van schuld en schaamte over de periode dat ik nog wel dronk.
Dat moet ik nog wel een plaatsje geven...
Komt !!! Voor nu is het voor hen genoeg om te zien dat ik gestopt ben en blijf en voor mij motivatie genoeg om vol te houden op de weg die ik ben ingeslagen.

Vandaag voorbereiden op mijn koffiebezoek op mijn werk.
Ik ga morgen op bezoek bij mijn collega's op het werk en mededelen wat de reden is dat ik nu inmiddels bijna 6 maanden niet aanwezig ben op het werk.
Eerlijk gezegd kijk ik er niet eens tegenop, maar voelt het als een soort bevrijding dat ik ook op mijn werk mij niet anders meer hoef voor te doen dan wie ik ben.

Lieve meid, ik hoop dat dit in goede aarde valt.
Dat je verantwoording durft te nemen voor de uitkomsten van jouw ontboezeming.
Ik wens je veel wijsheid en geluk toe.

Voor mij ben je al moedig genoeg hoor! :light:

xxx

Goedemorgen pacters,

Dag 128
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een lekker relaxt dagje gehad.
Genoten van de tijd met mijn kids.

Vandaag koffiedrinken en mijn werkelijke reden van ziekteverzuim mededelen op het werk.
Voelt goed om eindelijk eerlijk en oprecht uit te kunnen komen voor de reden van mijn afwezigheid.
Ik hoef me niet langer anders voor te doen als wie ik ben en niet meer op te passen voor versprekingen, ik kan mijn masker gaan afwerpen, ook naar mijn collega's toe en dat voelt bij voorbaat al prettig.
Kijk wel op tegen het gesprek, maar meer de manier waarop ik het ga brengen.
Er zal ongetwijfeld wel een traantje gaan vloeien.

Gelukkig vanmiddag ook weer therapie.
Zin in !!!

Cathy ;
Dank je voor je lieve complimenten.
Ik heb er veel steun aan.

Goedemiddag pacters,

Dag 129
Ik neem de eerste vandaag niet !!!

Gisteren een fijn gesprek gehad op het werk.
Wel een traantje gelaten, maar dat kwam meer doordat alle spanning van mij afviel op het moment dat ik eindelijk eerlijk en open tegen mijn collega's kon zijn. Opluchting !!!
Erg fijn is dat mijn collega's erg meelevend, meevoelend en begripvol zijn en absoluut niet veroordelend.
Ik realiseer mij maar al te goed dat ik geluk heb met zulke collega's en zo'n lieve baas.

Vandaag voor het eerst in 6 maanden 2 uurtjes gewerkt in mijn eigen functie als verpleegkundige en ik voelde mij als een vis in het water.
Ik heb nog wel duidelijk aangegeven dat ik nog geen verantwoording wil dragen, maar gewoon alleen al het menselijk contact met de patienten en mijn collega's doet mij realiseren wat ik zo heb gemist al die maanden.
Afijn, ik ben blij.
Ik voel mij heerlijk, zelfverzekerd en sterk.
Gevoelens in balans.
Maar ik blijf alert, wil in mijn enthousiasme niet overmoedig worden en vervallen.
Ik blijf bij de les !!!

Goedemorgen pacters,

Dag 130
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een fijne dag gehad op het werk.
Een dag van lachen, maar ook een dag met serieuze gesprekken.
Ik merk dat ik een bepaalde rust over mij heen heb gekregen.
Tevreden gevoel over hoe mijn leven zich nu ontwikkelt.

Gisteravond weer naar een meeting geweest, waar er gesproken werd over stap 4.
Stap 4 : "We maakten een diepgaande en onbevreesde morele balans op van ons leven."
Ik moet eerlijk bekennen dat ik erg opzie tegen deze stap.
Ik ben niet zozeer bang voor wat er allemaal uit die beerput komt zetten, maar meer wat angstig om het fijne gevoel van nu (rust en kalmte) weer kwijt te raken...
Maar alla, als ik niet blijf werken aan mijn stappen raak ik geheid op de lange of korte duur mijn rust en kalmte kwijt en verval ik in het ergste geval weer in gebruik, en dat wil ik echt niet meer...

Vannacht onrustig geslapen.
Liggen nadenken over het beginnen aan stap 4 en wat mijn sponsor daarbij voor mij zou kunnen betekenen.
Gelukkig zo weer een gesprek met mijn counselor en daarna weer therapie, waar ik mijn twijfels en mijn zorgen ga delen.
Het uitstellen met het beginnen aan stap 4 lijkt meer onrust te geven, dus voor mijn gevoel is het tijd om de knoop door te hakken en er gewoon maar aan te gaan beginnen;)

Dit draadje is al bijna aan een nieuwe naam toe Blondie
(Blonde ontboezemingen of zo, ha ha
begrijpelijk dat je de rust en kalmte niet los wilt laten,
onrust en opgewonden zijn zijn nl triggers. En horen bij het leven
natuurlijk, dus hup ga dr maar aan staan, dan komen ze ook weer terug.
Go with the flow meis! De basis is al rustiger en kalmer en saai hoeft het echt niet te worden.

Hei Blondie,

"Sommigen van ons maken de fout de Vierde Stap te benaderen alsof het een bekentenis is van hoe afschuwelijk we zijn - hoe slecht we zijn geweest. In deze nieuwe manier van leven kan een overvloed aan emotionele problemen gevaarlijk zijn. Dit is niet het doel van de Vierde Stap. We proberen ons te bevrijden van oude, onbruikbare leefpatronen. We doen de Vierde Stap om te groeien en om kracht en inzicht te verwerven...."

".....Om het vertrouwen en de moed te hebben een onbevreesde inventaris te schrijven, zijn de Stappen Een, Twee en Drie de noodzakelijke voorbereiding. Het is aan te raden, voordat we beginnen, de eerste drie stappen met een sponsor door te nemen. We gaan ons op ons gemak voelen met deze stappen. We gunnen onszelf het voorrecht ons goed te voelen over wat we aan het doen zijn. We hebben lange tijd ons voor niets uitgesloofd en hebben niets bereikt. Nu beginnen met de Vierde Stap en laten onze angst los. We zetten het simpelweg op papier, zo goed als we op dit moment kunnen.
We moeten klaar zijn met het verleden en er niet aan vast blijven houden. We willen ons verleden onder ogen zien, het bezien voor wat het werkelijk was en het loslaten zodat we vandaag kunnen leven....."

".....Een inventarisatie opmaken wordt een opluchting omdat de pijn van het wél doen minder is dan de pijn van het niet doen. We leren dat pijn een motiverende factor voor herstel kan zijn...."

Zomaar wat stukjes uit de Basis Tekst (ook in het Witte Boekje) van NA-Anonieme Verslaafden in het hoofdstuk Stap Vier.
Lees dit hoofdstuk nog eens rustig door, bespreek stap 1, 2 en 3 nog eens met je sponsor. Kom in het reine met je geweten en vertrouw erop dat je goed bent zoals je bent (zowel in het verleden als nu). Fouten maken doen we allemaal. Maar door te onderzoeken waarom we dat als fout ervaren, kunnen we erachter komen wat te doen om het in het vervolg goed te doen. Dat is de basis van Herstel.

Een liefhebbende God, zoals ik Hem begrijp, zal me keer op keer, tot in het oneindige, vergeven als ik een fout maak, ook als ik steeds dezelfde fout maak. Maar misschien word ik het zelf een keer zat om steeds diezelfde fout te maken. Dan is het tijd om het anders te gaan doen. Dan is het tijd om te vragen om de moed die nodig is om te veranderen wat ik kan veranderen.

Kohtje. Wat goed beschreven. Hier heb ik veel aan! Dank je wel.

Goedemiddag pacters,

Dag 131
Vandaag neem ik de eerste niet !!!

Gisteren een rustige dag gehad op therapie.
Gesprek gehad met counselor over het starten met stap 4 en wat ik daar allemaal bij nodig heb van haar en mijn sponsor.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik een andere sponsor moet gaan zoeken wil ik zo grondig mogelijk mijn stap 4 gaan schrijven.
De sponsor die ik nu heb geeft eerlijk toe de stappen nooit zo grondig gedaan en ik vrees dat zij naarmate ik verder kom in het Stappen-programma tekort gaat schieten wat betreft steun en hulp die ze mij kan bieden.

Daarnaast kreeg ik gisteren het blijde bericht te horen dat mijn laatste dag op de therapie 6 December gaat worden. Dan neem ik afscheid van de groep.
Ik heb ook wel het gevoel dat ik daar wel aan toe ben.
Nazorgprogramma volgt en natuurlijk heb ik steun aan mijn counselor, mijn sponsor en mijn meetings.

Vandaag weer heerlijk gewerkt van 8 tot 12 uur.
Tevreden gevoel aan overgehouden en ook mijn collega's geven aan dat ik veel rustiger en minder gejaagd overkom.
Kreeg complimenten dat ik er nu een stuk beter uitzag dan 6 maanden geleden, helder uit mijn ogen kijk en er veel gezonder uitzag.

Wat een bekroning op je werk meis, 6 dec. de laatste dag, wat moet jou dat een goed gevoel geven zeg.
Ja en nog eens een compl. op het werk, je dag kan niet meer kapot. Nou je hebt al die dingen wel verdiend hoor er mag best wel eens iets positiefs tussendoor.

Goedemorgen pacters,

Dag 132
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een fijne, maar ook drukke dag gehad.
Lekker gewerkt. Ging met een voldaan en tevreden gevoel naar huis toe.

Gisteravond naar een meeting geweest.
Aldaar een opmerking gemaakt over mijn onveilige gevoel wanneer er tijdens die meeting gesproken wordt met 'naam en toenaam,beroep,woonplaats,etc' over mensen uit andere groepen.
Dit was vorige week al zo, maar ik was toen te boos en gekwetst om er direct wat van te zeggen.
Aangegeven dat het ingaat tegen de intentie van de AA, druist tegen de privacy en anonimiteit in, en dat ik wanneer dit niet verandert een andere groep ga opzoeken.

Vandaag weer therapie en vanavond ga ik mijn vriend mededelen dat ik naar de forum-meeting gaat.
Tijd voor mijzelf.
Kijk een beetje op tegen het gesprek, want ik weet dat mijn vriend zich wat achtergesteld voelt door mijn meetings, de therapie en mijn deelname aan het forum.
Daarnaast heb ik nooit tijd voor mijzelf gevraagd dus ook dit is nieuw voor mij.
Een leerpunt voor mijzelf.

Benieuwd Blondie om je te onmoeten!
ik zou niet langer meer wachten het je vriend te vertellen,
natuurlijk voelt ie zich wat achtergesteld, je neemt nu ook veel tijd voor jezelf
ook de meetings, therapie en het forum zelf, het kost vreselijk veel tijd.
Maar hij moet zich realiseren dat het niet alleen voor jezelf is, kids en hij
profiteren ook van de nieuwe Blondie. Maar je mag je wel afvragen waarom je het vertellen
hebt uitgesteld? Het feit ligt en blijft er, maar hij zal zich misschien meer serieus genomen
voelen als het tijdig wordt gecommuniceerd. Ik had dus vaak die andere rol en voelde me ook vaak voor een voldongen feit gesteld, terwijl als ik dingen op tijd wist, ik mijn dingen anders zou hebben gepland.

Goedemorgen pacters,

Dag 133
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een fijne en relaxte dag gehad op therapie, al had ik wel wat onrust in mijn lijf om mijn vriend te gaan vertellen over de meeting van het forum.
Hij nam het hardstikke fijn op en motiveerde me juist om er naartoe te gaan...
Zo zie je maar weer welke doemsenario's je zelf kan bedenken en daardoor je eigen onrust kan creeeren.
Niet denken, maar doen in dit geval dus !!!

Vandaag dus meeting met een aantal van jullie en ik heb er dikke zin in !!!
Wat gezonde spanning, maar het voelt daarentegen fijn om een keer de mens achter de PC te ontmoeten.

Goedemorgen pacters,

Dag 134
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een waardevolle dag gehad met een aantal forumleden en ik heb genoten van de mensen achter de avatars.
Toch heel anders IRL, al moet ik ook zeggen dat het met name het uiterlijk was waar ik een andere voorstelling bij had.
Qua reacties is, iedereen die ik heb gesproken, zoals ie hier schrijft.

Ook genoten van de wandeling op het strand.
Ik realiseerde mij dat ik nu echt kon genieten van de zilte lucht van de zee, het mooie uitzicht, de paar wolkjes die aan de lucht voorbij trokken, het lopen aan de waterrand, voelen hoe mijn laarzen wegzonken in het rulle zand.
Ik leef veel intenser en kan weer genieten van de simpele dingen van het leven, wat mij veel rust en plezier geeft.

Gisteren ook gesproken over dit draadje met een aantal forumleden en aangegeven dat ik het jammer vind dat ik nu een van de weinigen ben op het forum die hier schrijft, wat niet de opzet was voor mij bij het opzetten van dit draadje.
Ik schrijf hier mijn ervaringen inmiddels als een soort van Blog en zal daar in ieder geval mee doorgaan tot mijn therapie is afgerond (6 December)
Ik hoop dat het voor anderen geen drempel is dat ik dit draadje nu als een soort van Blog voor mijzelf gebruik en dat ik daarmee hoop dat anderen er wat uit halen wat voor hen relevant is.
Dit draadje is voor iedereen en niet alleen voor mij !!!

Vandaag naar een verjaardag en mijn kids weer ophalen bij mijn ex.
Vanavond een kleine start maken met stap 4.
Methodes om ermee aan de slag te gaan doornemen en bekijken wat naar mijn gevoel de manier is die het beste bij mij past.
Ik merk dat ik nu veel meer op mijn gevoel afga en niet alles meer rationeel benader...

Goedemorgen pacters,

Dag 135
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een drukke en naar mijn gevoel ellelange dag gehad.

Op de weg naar Oma gaf mijn vriend aan al een paar dagen slecht geslapen te hebben omdat hij de intimiteit en de sex mist in onze relatie en dat hij bang is dat hij zijn heil buiten de deur gaat zoeken als dit zo blijft.
Op dat moment kwamen gevoelens van schuld, verdriet, teleurstelling maar ook boosheid bij mij boven.
Ik voelde mij schuldig dat hij zo slecht kon slapen omdat ik nog niet de intimiteit kan toestaan die hij verwacht, verdrietig en teleurgesteld in mijzelf dat ik hem dat niet kan geven op het moment, maar ook boos omdat hij daar geen begrip voor op kon brengen.
Ik ben duidelijk naar hem geweest dat ik op dit moment hem niet kan geven waar hij zo naar verlangt, maar ook dat ik boos,verdrietig en teleurgesteld was.
Boos, verdrietig en teleurgesteld omdat ik het gevoel had in een hoek gedreven te worden en het idee had over mijn grenzen te moeten gaan om de relatie een kans te geven.

Verjaardag bij Oma was gezellig.
Er werd mij een wijntje aangeboden, wat ik zonder moeite en met trots eenvoudig geweigerd heb...
Ondanks en misschien wel dankzij het gesprek in de auto op weg naar Oma voelde ik mij sterk in mijn voornemen die eerste niet te nemen.
Gevoelens die ik hiervoor gedempt zou hebben met drinken liet ik nu gewoon toe, hoe pijnlijk ook, het was het niet waard om te gaan drinken, want wat zou ik daarmee bereiken ???

Vandaag weer naar therapie, alwaar ik mijn gevoelens in de groep zal gaan delen.
Delen geeft mij de mogelijkheid om de situatie en mijn gevoelens in perspectief te gaan zien en daardoor te dealen met de situatie en mijn gevoelens.
Het geeft mij rust.

Blondie? alles goed?

Goedemiddag pacters,

Dag 136
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een zware en vermoeiende dag gehad.
Zowel op therapie en de relatieperikelen, alsook door de bijwerkingen bij het stoppen met mijn anti-depressiva.
Ik heb veel last van een zwaar maar verdoofd hoofd (alsof mijn hoofd los van mijn romp staat), duizelingen, hard kloppende slapen en stijve kaken.
Ik weet dat het het gevolg is van het stoppen met de anti-depressiva aangezien ik dit gevoel ook heb ervaren toen ik ging minderen.
Het gaat over, maar is geen pretje !!!

Op therapie gisteren is mij inmiddels wel duidelijk geworden dat ik vrij stevig in het programma sta en het toepassen en hanteren van stap 1 t/m 3 gaat mij steeds natuurlijker af, alsof het een deel van mijn leven is geworden.
Ik kan legio voorbeelden noemen waaruit blijkt dat ik inmiddels het volledige vertrouwen heb in mijn Hogere Macht (al kan ik nog niet benoemen wat het voor mij is in een woord).
Mijn manier van probleemoplossing vroeger werkte niet (wegdrinken van emoties en problemen), over alles de controle hebben werkte niet, beter dan goed zijn gaf mij veel teleurstelling in mijn leven, waardoor ik nooit tevreden kon zijn met het leven dat ik leefde.
Ik merk nu door mijn emoties toe te laten (niet vechten ertegen), door mijn emoties en mijn gedrag te onderzoeken en te luisteren en te delen met anderen, hulp te vragen en te accepteren door er mijn lering uit te trekken en met adviezen ook werkelijk wat te doen dat mijn leven een stuk prettiger is.

Wat betreft mijn relatieperikelen heb ik mijn gevoel gedeeld in de groep, wat mij weer wat meer rust in het koppie geeft en de kalmte om de problemen even te parkeren tot de relatietherapie.
Rust en kalmte door erop te vertrouwen dat het leven mij toekomt zoals het is en daarbij ook te leren accepteren dat het niet altijd rozengeur en manenschijn is.

Vanmorgen weer gewerkt.
Het kostte mij wel veel moeite om naar mijn werk te gaan door een slechte nachtrust 9hooguit 3 uurtjes geslapen en onrustig) en de bijwerkingen van het stoppen met de AD, maar ik ben toch blij dat ik gegaan ben.
Ik ben met een tevreden gevoel thuis gekomen.
Zo naar relatie/systeemtherapie waar ik de relatieperikelen van afgelopen tijd aan de therapeut ga voorleggen.
Mijn voornemen is om de relatie niet mooier voor te doen als dat ie is (wat de vorige keer gebeurd is) maar duidelijk en kijkend naar mijn eigen aandeel te delen en te luisteren naar de adviezen van de therapeut.
Wordt vervolgd...

Goedemorgen pacters,

Dag 137
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een vermoeiende dag gehad.
Nog steeds veel last van de bijwerkingen van het stoppen met de AD.

Gesprek met relatietherapeut verliep oke.
Inmiddels duidelijk kunnen maken dat onze relatie toch echt wel wat hulp kan gebruiken.

Relatietherapeut adviseerde mij wel om contact op te nemen met de psychiater van Tactus om te laten onderzoeken of ik misschien toch enigszins symptomen van ADHD/Autisme in mij zou hebben, temeer ik in mijn hoofd een vrij grote chaos blijf ervaren en daarnaast het beste functioneer wanneer alles op orde en onder controle is.
Daarnaast is mijn zoon ook klassiek autistisch/ADHD, wat toch vaak erfelijk bepaalt is.
Ik twijfel er nog over mij te gaan laten onderzoeken aangezien het voor mijn gevoel niet veel meerwaarde geeft, behalve dat er dan misschien wat puzzelstukjes op hun plek zullen vallen wat betreft mijn controle-gedrag.

Vandaag weer therapie.
Ik ben eerlijk gezegd de dagen wel aan het aftellen.
Ik heb het gevoel toe te zijn aan de volgende stap, het toepassen van de inmiddels opgedane kennis en ervaring in het echte leven.

Vanavond ga ik een start maken met stap 4 en ik kijk er eigenlijk niet eens meer zo tegenop.
De ervaringen van mensen die de stap hebben gedaan heeft mijn angstgevoel dusdanig laten afnemen dat ik er eigenlijk zelfs enigszins naar uitkijk om mijn stap 4 te schrijven en achtereenvolgens stap 5 (het delen met) te gaan doen.
Dat gevoel van opluchting zoals door velen beschreven/geshared in meetings wil ik ook ervaren !!!

Blondie: :present:

Een etiketje kan een heleboel verklaren, en misschien dat je, als je dan een pilletje slikt, meer rust ervaart. Maar het lijkt mij ook nuttiger om te onderzoeken wat je controle-gedrag veroorzaakt en dan dusdanig te doen dat je dit gedrag kunt loslaten. Misschien weer Stap 2 en 3. Vertrouwen op Dat Wat Is En Ook Altijd Zal Zijn c.q. De Werkelijkheid. Machten die we, met wat voor medicatie dan ook, niet in de hand hebben. En inderdaad Stap 4 (en 5).
Stap 4 -een grondige en onbevreesde morele inventaris van onszelf opmaken- laat ons onszelf zien zoals we werkelijk zijn, zonder (ver)oordelen van buitenaf, ook niet door onszelf... Alles opschrijven, alle gevoelens, gedachten, en motieven die we hadden als we ons in het nauw gedreven voelden, alsook de goedbedoelde waarmee we anderen dachten te helpen of plezieren. Alleen God (zoals jij hem begrijpt) is hierin je getuige, en die weet het toch allemaal al. Die zal alleen maar glimlachen als je jezelf eens kunt zien zoals Hij dat altijd al gedaan heeft, en eerlijk zult toegeven dat je tegen de bierkaai aan het vechten bent als je jouw eigen wil ten koste van alles wilt doordrijven. Controle hebben over het leven is zoiets als controle hebben over een pak melk waarvan de verpakking ineens in het niets oplost. Probeer dan die melk nog maar eens bij elkaar te houden. Dat zal met de grootste wilskracht niet lukken. De melk zal op de grond vallen en als een enorme plas blijven liggen.. de zwaartekracht heeft in dit geval meer Macht dan jij.. Door dit gewoon te nemen zoals het is kun je anders naar melk in een plas op de grond kijken dan wanneer je nog steeds in je hoofd hebt dat je die melk zonder verpakking in je handen zou moeten kunnen houden.
Acceptance and commitment.. geeft mij enorme rust in m'n hoofd.

Blondie,
misschien is dit te laten onderzoeken dan iets wat je voor je vriend/ jullie relatie kan doen?
Voor hem kan het nl wel veel meerwaarde hebben, al is het maar begrip voor
die puzzelstukjes die er nu nog zijn. Het kan een handvat zijn voor jullie beiden
en als er niets uitkomt heb je het gedaan om autisme uit te sluiten. In dat geval kun
je misschien wel met gedragstherapie verder komen w.b.t. de controle-behoeften.

Goedemiddag pacters,

Dag 138
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een vermoeiende en emotionele dag gehad.

Door het stoppen met mijn AD stuiteren mijn gevoelens van up naar down naar up naar down, etc...
De balans in mijn emoties is verdwenen en ik stuiter van luchtig denken naar serieus (doem)denken, van genieten van de kleine dingen des levens naar irriteren/ergeren aan alles en iedereen, van hardop en vanuit volle borst gemeend lachen naar plotseling om niks huilen...
Verstandelijk weet ik wel dat mijn lichaam de tijd nodig heeft om zich weer aan te passen aan de situatie zonder de AD, maar af en toe ben ik in staat om gewoonweg weer te starten met de medicatie en het bijltje erbij neer te gooien...

Op therapie mijn twijfel uitgesproken wat betreft het laten onderzoeken van autisme/ADHD.
Ik heb besloten het toch te laten onderzoeken, maar ik wil daarnaast wel blijven werken aan het loslaten van mijn controle-gedrag/perfectionisme.

Vanmorgen weer gaan werken.
Veel moeite om naar mijn werk toe te gaan gezien mijn disbalans in mijn emoties, maar toch gegaan.
Wel bij aanvang van mijn dienst mijn baas en collega's op de hoogte gesteld van mijn stuiterende gevoelens en heel fijn opgevangen.
Achteraf blij dat ik toch naar mijn werk gegaan ben, omdat het mijn gedachten even kon afleiden.

Vanavond gelukkig weer naar een meeting.
Vooral op dagen zoals deze ben ik blij dat ze er zijn.

Goedemorgen pacters,

Dag 139
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een stuiterende dag meegemaakt.
Vooral de stemmingswisselingen maken me erg moe.
Ik hou maar voor ogen dat ook dat voorbij zal gaan en ik wel weer in balans zal komen.
Geduld is een schone zaak.

Gisteren een fijne en zinvolle meeting gehad.
Ik merk dat op dagen dat ik wat rot in mijn vel zit, de meetings erg belangrijk voor mij zijn.
Zorgen er voor dat ik met beide benen op de grond blijf en niet ga paniekeren, maar alles in het juiste perspectief blijf zien.
Aanstaande zondag een extra meeting bezoeken...

Vandaag een gesprek met mijn counselor en daarna therapie.
Ik hoop dat ik wat spoed kan zetten achter het ondergaan van de onderzoeken naar autisme/ADHD, als het dan toch gaat gebeuren dan het liefst NU !!! (Verslavingsgedrag ??? )

Blondie, is het te laat je gisteren te laten onderzoeken:D

Goedemorgen pacters,

Dag 140
Ik neem vandaag de eerste niet !!!

Gisteren een fijn gesprek gehad met mijn counselor.
Voorbereidingen getroffen voor mijn afscheid van de groep/therapie en doorspreken van mijn nazorgplan.
Helaas nog geen afspraken kunnen maken voor de onderzoeken wat betreft Autisme en ADHD.
Dat komt wel... (thnx BamBam voor het terugfluiten)

Gelukkig zijn inmiddels ook de bijwerkingen van het stoppen van de AD verdwenen.
Mijn emoties zijn weer meer in balans , zo voelt het en ook mijn mede therapiegenoten gaven aan dat ik in mijn expressie weer ontspannen en rustiger overkom.

Vandaag ga ik een start maken met het schrijven van stap 4.
Ik ben er klaar voor, geen kop meer in het zand steken, maar oprecht en grondig naar mijzelf kijken, mijn eigen aandeel gaan zien in mijn verleden en heden.