Ik merk wel een verschil met hoe oud ik me van binnen voel en hoe oud ik ben. 
Ik hoor Jan Wolkers dat ooit ook een keer zeggen op de radio. Toen was hij 70 geworden. Dat het raar is. Van binnen blijf je op een leeftijd hangen. Maar je wordt natuurlijk wel ouder. 

Ik kan me ook jong voelen. Als ik dan met jongeren praat, naar mijn gevoel op gelijk niveau, en zij  "u" tegen mij zeggen, slaat dat subiet om.

En soms voel ik me stokoud. Sommige mensen hebben een bepaalde leeftijd in gedachten waarop ze zijn blijven hangen. Dat herken ik niet, het wisselt nogal eens.

Ik zie mezelf vaak als een ventje van 20 dat grijs is geworden. Ook andere mensen probeer ik zo te zien. Gaat meestal nog op ook. Het maakt ook verder niks uit. Tis niet omdat we (bijna) 50 zijn en iets meer hebben meegemaakt dat we altijd gelijk hebben.

En ik heet ook niet graag u. Zeg maar mooi jij ook al bem je 20. Sommigen (fransen) hebben daar vreselijk veel moeite mee. Anderen helemaal niet, daar kan ik dan ook het best mee overweg. 

En daar keek je vroeger dan tegenop  

Maar het is OK ik vind het prima om ouder te zijn. Je kan er toch niks aan doen. 50 jaar lang 20 blijven wordt vast heel saai. 

@bumperjim Je kunt er inderdaad niets aan doen. 

Aan het ouder worden zelf doe je niets. Maar hoe je ermee omgaat maakt wel enorm veel uit.

@bumperjim zoiets ja. In mijn hoofd verander ik niet echt met de leeftijd.

Ik merk bij mezelf dat ik minder alternatief en strijdvaardig ben. Laat dat maar aan de jongeren over, denk ik soms gemakzuchtig. Dan word je oud. 

Straks word je rechts @Lonster dan ben je rijp om begraven te worden  

Op 1-8-2021 om 09:07 zei Claudius:

Tijd voor een nieuwe stelling? 

"De geest blijft jong, maar het lichaam verouderd?"

Daarmee bedoel ik dat mensen zich steeds jong voelen, maar veel dingen gewoon niet meer aankunnen. En dat levert problemen op. 

 

Eigenlijk verandert de geest niet, hoe het is ' in het hoofd' lijkt niet te veranderen, hoe ik  in het leven sta ook niet,  of ik

merk de verandering niet, dat kan ook.

Ik vind nog precies de dingen leuk als toen ik kind was en beleef er hetzelfde plezier aan. Enkele voorbeelden:

Chocolade, gebak, speelgoed, prutsen aan apparaten, toen fietsen, nu auto's, rondstruinen in een stad, of  in de natuur,

boeken lezen, ook strips en croquetten.

Lonster zegt soms  gemakzuchtig  te worden.  Heb ik ook wel, maar het  is natuurlijk ook dat je inmiddels weet dat een hoop

aktie nergens voor nodig is.

ouder lichaam, tja vind ik eigenlijk niet zo interessant.

5 uur geleden zei bumperjim:

Straks word je rechts @Lonster dan ben je rijp om begraven te worden  

Hoe was dat ook? Ben je jong en rechts, dan heb je geen hart, ben je oud en links, dan heb je geen verstand? Ik gok dat mijn verstand nooit komt. Maar hé, mijn hart is best groot.

ik ben oud en heb 2 linker handen
en n groot hart soms ook
verstand takelt af
zalig zijn de simpelen van geest
zei men vroeger, toen snapte ik dat niet.

Ik ben een dame op leeftijd en heb twee handen waar ik tevreden mee ben. Ik merk niets van een aftakelend verstand, dat is het fijne van aftakelen je merkt het niet. Maar ik heb het geluk dat ik niet meer zo eenzaam ben. Daar moet je voor opletten als je ouder wordt. We hebben allemaal een alcoholverleden. Als we daar naar terug kijken kunnen we toch niet anders dan gelukkig zijn. Aan het aftakelen kan je niet zo veel doen, je richten op het positieve wel.

@brazer ik heb bepaalde interesses niet meer. Dat is steeds in verandering 

Ik zit wat na te denken over alcohol als oplosmiddel voor problematiek en hoe het onvermijdelijk is om naar een ander middel te grijpen als 1 de alcohol niet meer werkt of 2 je gestopt bent met alcohol drinken. Als in, zolang je de onderliggende problemen niet hanteerbaar weet te maken, blijf je een verslaafde. Maar ik krijg het momenteel niet echt in een stevige stelling verpakt.

Het automatisch zoeken naar een vervanging, het gaat tenslotte helemaal niet om de alcohol, maar om de uitwerking. Dus als je door iets anders hetzelfde teweegbrengt, wat zou je je dan op de borst kloppen?

Sommige van mijn onderliggende problemen kun je ook een soort verslaving noemen. Maar ja voor de alcohol wordt naar vervanging gezocht. In de zin van hetzelfde effect weet ik niets. 

Nee, het gaat me dan wel echt om de vervanging. Zelfde effect is meer dat je, in mijn geval dan, gewoon even totaal niet meer jezelf bent. Geen donker en zwart en rot. 

Op 10-8-2021 om 21:33 zei Quinn:

Dus als je door iets anders hetzelfde teweegbrengt, wat zou je je dan op de borst kloppen?

Ik zit hierover na te denken. Is het niet een achterdeurtje dat open aan het gaan is?  Ik gebruik andere middelen (soms) dan kan ik net zo goed weer gaan drinken? 

Het is altijd goed om te proberen enigzins met jezelf te leren leven maar daarnaast zal altijd de behoefte blijven om aan je eigen hoofd te ontsnappen. 

Zaak is om iets te proberen te vinden met als uitgangspunt dat het middel niet schadelijk voor jezelf of voor de jouwen is. 

Als je los wilt komen van je verslaving zul je dingen in je leven moeten veranderen. Als je alleen het middel weg haalt en dat vervangt voor een ander middel schiet je er niets mee op. En het is geen verdienste, want je doet er eigenlijk niet veel voor.

Amen

8 uur geleden zei Lonster:

En het is geen verdienste, want je doet er eigenlijk niet veel voor.

 

Wat bedoel je met deze zin? Zoiets als: met een verslaving hoef je alleen maar te stoppen?
 

Dus in die zin doe je er eigenlijk niet veel voor?  
 

9 uur geleden zei Lonster:

Als je los wilt komen van je verslaving zul je dingen in je leven moeten veranderen. Als je alleen het middel weg haalt en dat vervangt voor een ander middel schiet je er niets mee op. En het is geen verdienste, want je doet er eigenlijk niet veel voor.

 

Ik geloof dat ik niet in staat ben om het leven echt aan te kunnen zonder enig middel. En in die middelen zitten dan gradaties. In verslavende werking, sociale acceptatie, dat soort dingen. Maar echt zonder? Nee, ik geloof niet meer dat ik dat kan.

12 uur geleden zei Reacher:

Wat bedoel je met deze zin? Zoiets als: met een verslaving hoef je alleen maar te stoppen?
 

Dus in die zin doe je er eigenlijk niet veel voor?  
 

Het was mijn vertaling van de stelling. Als je het ene middel vervangt door een ander middel met dezelfde werking, ben je nog even verslaafd. Als je van je verslaving af wilt, gaat het niet enkel om het stoppen met het nemen van het middel. 

Als ik dit naar mezelf vertaal betekent dit bijvoorbeeld dat ik wat moet doen met mijn neiging om weg te lopen voor emoties die ik niet wil voelen.

En niet compenseren met veel eten, internetten, valeriaan, thc, zoeken naar iets dat mijn brein tot rust brengt of afleidt met dingen buiten mezelf.

Daarom spreek ik ook voor mezelf, hoe ik de stellige stelling vertaal naar mezelf.  

Voor mij is het niet wezenlijk om te weten waarom ik onrustig ben, of emotioneel. Wat ik wel wil, is mijn emoties ervaren en niet wegeten, drinken etc.

Dat dit niet voor iedereen opgaat, begrijp ik. Als die emoties overweldigend of alleen maar pijnlijk zijn klinkt dit als een onmogelijke opgave.