Verbeter de wereld

en begin bij jezelf.

Dat is eigenlijk alles wat nodig is.

Ik vind het pijnlijk te lezen dat een

helpende draad

ook wordt "vervuild" met afgeven op prof.hulpverlening.

Dat gebeurt al genoeg op de dagdraad.

Als ervaringsdeskundige in de hulpverlening

herken ik natuurlijk ook de goeden en de slechten

zoals ik die ook weet bij alternatieve instellingen

en ook de AA heeft goede en minder goede mensen

Als hulpvrager, ook ervaringsdeskundige, ben ik ze in allerlei soorten

tegengekomen. En heb het falen bij mij ook vaak aan hen geweten.

En weet nu dat ze allemaal een funktie hadden in mijn proces.

Ik heb gelezen dat de AA het hoogste % telt van mensen die

het redden. Dat schijnt het hoogst ( 12% nu) haalbare te zijn.

Nog veel te laag dus, want je gunt veel meer mensen dat ze

nuchter zijn en blijven.

Precies Jane!

Verbeter de wereld

en begin bij jezelf.

Daarom zoek ik steun in het plan

zelfhulpprogramma AA beter

bekend te laten zijn bij de hulpverleners.

Of het nu professionele ervaringsdeskundigen zijn, of

verslavingshulpverleners zijn.

Of niet professionele ervaringsdeskundigen!

We hebben allemaal EEN target; zoveel mogelijk mensen

nuchter krijgen en houden.

Ik zie heel vaak een goede samenwerking,

maar ook heel veel verbeterpunten.

Ook vind ik het voorlichtingsprogramma van de AA

naar de verslaafden toe aan een opfrissing.

Ik heb al ervaren dat betrokkenen open staan

voor verbetering. Het is toch vaak ;"onbekend maakt onbemind"

Aan het werk dus, Gwen!

Ik vind de mensen die naar de AA gaan helden, stuk voor stuk uit alle hoeken, naar die avond toe, knokken voor een beter leven, diep respect,

Jane

Vanaf mijn eerste meeting bij AA kon ik eindelijk

ophouden met knokken....

Dat heeft mijn leven ingrijpend veranderd.

Ik hoef niet meer te vechten.

Alleen maar te accepteren, en regelmatig

pauzeren, om even uit te rusten en te wachten

op een ingeving van God.

Als ik op een meeting ben voel ik

ook diep respect voor mijn fellows,

en ben dankbaar deel uit te maken van de groep.

Thnx, Jane

Quote Jane4:

Ik vind het pijnlijk te lezen dat een

helpende draad

ook wordt "vervuild" met afgeven op prof.hulpverlening.

Dat gebeurt al genoeg op de dagdraad.

Als ervaringsdeskundige in de hulpverlening

herken ik natuurlijk ook de goeden en de slechten

zoals ik die ook weet bij alternatieve instellingen

en ook de AA heeft goede en minder goede mensen

Als hulpvrager, ook ervaringsdeskundige, ben ik ze in allerlei soorten

tegengekomen. En heb het falen bij mij ook vaak aan hen geweten.

En weet nu dat ze allemaal een funktie hadden in mijn proces.

Ik heb er lang over nagedacht of ik hier op zou reageren, maar doe

het toch. Ik sta nl helemaal achter je posting, Jane.

Ook ik merk dat er hier vaak wordt afgegeven op hulpverlening.

Maar mijn eigen ervaringen zijn juist zó positief dat ik ze hier toch neerzetten wil.

Ik ben nu 2-1/2 jaar in therapie. Ik heb daar weer geleerd te lachen en te huilen.

Met emoties omgaan, met nachtmerries, met m'n hele binnenwereld.

En me weer geleerd te ontspannen.

Ze heeft me niet "geheeld", maar de gereedschappen aangereikt waarmee

ik mezelf kon helen.

Het is geen klagen en wenen daar (hoewel dat wel mág) , en er worden ook geen dingen gezegd

die ik "allang al weet", er wordt gewoon keihard gewerkt.

Het is dan ook pas nu, na 15 jaar vallen en opstaan, dat het me lukt om langere tijd droog te staan.

Keihard aan mijn problemen gewerkt, mijn angsten, fobietjes en stoornissen.

En nog ben ik er niet, maar dat geeft niet, sommige processen hebben tijd nodig.

En dat gun ik mezelf.

Therapie heeft mij geleerd dat ik geen "hopeloos geval" was, dat ook ik weer kon leren leven. Ik was nl alleen maar bezig met óverleven.

Nu heb ik wel heel veel geluk gehad, het klikt tussen haar en mij en dat is wel heel belangrijk. Ook de therapievormen die zij gebruikt liggen mij.

Dit zal voor iedereen anders zijn. Maar ik wilde toch graag ook eens iets positiefs opschrijven over de hulpverlening. Ik wilde geholpen worden, ik heb me laten helpen en het heeft geholpen. Maar je moet er zelf aan werken.

Fijn om te lezen, Nancy.

Zo belangrijk dat "het waar je mee bezig bent" precies

de juiste snaar in je raakt.

Waardoor je langzaam je leven weer terug krijgt.

Ik ben ook geweldig gesteund, het afgelopen

jaar, door verschillende hulpverleners.

Wat ik moeilijk vond, was de gebrekkige samenwerking

tussen verschillende instanties cq zelfhulpgroepen.

So right, Nancy...

Het werkt als je er aan werkt!

En het is keihard werken.....

Gwen,

ik heb gelukkig niet te maken gehad met verschillende instanties

cq zelfhulpgroepen.

Mijn therapeute is namelijk een vrijgevestigde, aangeraden door

een collega van me.

Wel heb ik 2 x te maken gehad met de Brijderstichting, 2 x een

behandeling gevolgd, zij gaven me

wel inzicht in mijn drankgebruik, maar niet in mijn problemen.

Dat was dus niet voldoende.

Pas toen ik bereid was om daadwerkelijk aan mijn problemen

te gaan werken, werd het voor mij duidelijk dat ik het drinken

niet meer nodig had. Ik hoef me niet meer te verdoven en

durf weer te leven.

En laat de emoties gewoon komen nu en verzet me er niet meer

krampachtig tegen.

Ach ja, zo volgt ieder zijn eigen pad...maar met

hetzelfde doel....

Aanpassing: gebruik van leesbril wordt soms aangeraden (tikfout)

Oh ja, daar wilde ik in mijn vorige posting mee afsluiten;

We hebben allemaal hetzelfde doel...

Zo is het.

Fijn je te lezen Nance

ik roep al jaren dat de persoon

soms belangrijker is dan de therapievorm.

Ik heb echter ook geleerd van personen met

wie de klik er niet was en was destijds financieel

niet in de positie een ander te vragen (vrijgevestigd dus).

En ook daar leerde ik mee omgaan, omdat waar ik me aan ergerde

soms wat zei over mijzelf en soms over hun reactie op mij en soms

zelfs over het feit dat ze gewoonweg niet voldoende in huis hadden.

Maar pas toen ik een poos niet meer dronk, kon ik daar wat mee.

Hard werken is het geweest idd en ik denk dat veel hulpverleners

water naar de zee lijken te dragen zolang de knop niet echt om is.

En dat is voor beide parijen heel frustrerend.

Toevallig gaat de Visie van Bill van 22 Mei hierover;

een stukje;

"wij verwelkomen ieders nieuwe en waardevolle kennis,

of ze nu uit een testbuis komt, of van een sofa van een

psychiater, of uit diepgaande sociale studies.

Meer en meer beschouwen we allen die werken op

het volledige gebied van alcoholisme als onze gezellen in de mars

van duisternis naar het licht.

We weten dat we tezamen kunnen realiseren wat

we door afzondering en rivaliteit nooit kunnen

bereiken.

Dit heeft wijze Bill in 1958 geschreven!

Alle diciplines kunnen hun handen ineenslaan,

Fellows verenigen zich, niemand valt erbuiten.

DAN pas kunnen we daadwerkelijk aan herstel werken!

Ook op het ADB-forum,

samen hebben we slechts een doel,

laten we ons daarop concenteren.

ik ben het bigbook kwijt, heb wel het kleine blauwe boekje met de stappen en tradities, ik wil de 4e stap doen, ik meen dat je dan 4 verticale kolommen maakte, met dingen waarin je was aangetast? weet iemand nog hoe dat nu zat? ik ben het ff kwijt, en kan het ook niet vinden met google, idioot eigenlijk????

je kunt m bij de bieb lenen gabs

,mits je lid bent natuurlijk.

online engelse versie

of frans of spaans.

:present:Top Jaap, dankjewel

Succes met Stap 4, Gaby

Ik ben er al maanden mee bezig, en nu ik Stap 5

ga doen met mijn sponsor, ben ik al mijn schrijfsels ongelofelijk

kwijt!

Ik heb het zo goed verstopt dat ik het echt gewoon NIET

meer kan vinden...

Heel raar. Maar daar zal ook wel een reden voor zijn.

Ik begin gewoon opnieuw, zonder te vervallen in

gedetailleerde miserie.(zoals in poging1)

Meer het groter geheel dus.

Maar het voelt eigenlijk wel als een bevrijding.

(Alleen moet ik wel degene zijn die het vindt....)

Wittebroodsmaanden.

Fellows die langer in herstel zijn herkennen het bij de nieuwelingen...

De roze wolk, de vastgebakken grijns...

De dankbaarheid voor het nieuwe leven.

T'is nogal wat allemaal...

Ik kan alleen maar hopen dat ik bij AA genoeg gereedschap

verzamel om moeilijke tijden nuchter te kunnen doorstaan.

Ik merk dat ik veel te snel veel te veel wil.

Dan zegt een fellow; 'easy does it'.

En dan probeer ik het easy te doen.

Maar dat werkt natuurlijk voor geen meter in

mijn verslaafde hoofd!

x:D

Ik heb gisteren op een meeting waar ze AA-literatuur verkopen

het miniboekje met Bezinningen gekocht...

Ben er blij mee.

Tactive is aan het vergaderen of er zinnen uit AA-literatuur

geplaatst mogen worden.Ivm copyright.

Ik weet dat het op andere fora veel gedaan wordt,

Gewoon, om te delen.

Tenslotte zijn deze boeken geschreven om zoveel mogelijk

alcoholisten de kans op herstel te bieden.

Dat is ook het doel van dit forum!

Een goede, droge dag allemaal.

Ik neem vandaag de eerste niet.

Gwen

De afgelopen zonnige lentedagen leiden tot veel

beroering.....

De meetings die ik bezoek zijn drukker dan normaal.

Op dit forum hebben zich meer mensen aangemeld,

dan in een gemiddelde week.

Welkom allemaal!

Alleen al door je aan te melden ben je al bezig met Stap 1.

En dat is het begin van herstel.

Het enige vereiste voor AA-lidmaatschap

is een verlangen op te houden met drinken.

Een gevleugelde uitdrukking die vaak

een relaas afsluit;"...and ,go to a meeting!"

Het werkt voor mij.

Even volle aandacht voor mijn herstel,

meditatie en resetten.

Voortbordurend op de Reflectie van vandaag;

AA heeft als belangrijkste doel;

"De boodschap doorgeven aan de nog lijdende

alcoholist"

Vandaag ga ik na een meeting zitten met mijn

sponsor om een begin te maken met Stap 5.

Ik ben er de afgelopen weken veel mee bezig geweest,

en hoop dat het een opluchting mag geven.....

Verder te kijken dan oppervlakkige gebreken.

Zoeken naar fundamentele fouten, die

verantwoordelijk waren voor mijn gehele

levenspatroon.

AA is voor mij een helings-programma.

Vandaag ben ik weer wakker geworden met

het diep, dankbare gevoel voor deze nieuwe

kans in dit leven.

Alleen was ik nooit gekomen waar ik nu sta.

Samen met het programma, mijn fellows,

mijn sponsor, dit mooie forum.

Bovenal mijn Hogere Macht, die ik God noem.

Dat we elkaar hebben mogen (terug)vinden.

Gwen