Heej die Will

In de eerste plaats heb jij jezelf teleurgesteld mij niet hoor,
en dat jij jezelf dit aan hebt gedaan is vreselijk vindt ik dan

en natuurlijk ben je down door het gebeurde,
je wereld staat nu helemaal op z,n kop,
maar lieve Will wees eens eerlijk tegen jezelf,
heb jij dit niet een beetje zien aankomen dan?

Ik moet eerlijk zeggen als mijn man me dit had gelapt(wat jij hebt geschreven dan )
Nu dan weet ik nog zo net niet ,of ik wel bij hem was gebleven

Maar Will wees vooral eerlijk naar jezelf toe ,
daar heb jij het meeste baat bij,

Maar ben wel blij als jij je af en toe even meld. en hoe he tmet je gaat

Ik wens je heel veel sterkte met alles

Lieve knuffel van Meiske voor jou:heart:

Bedankt meiske, de schuld treft in de eerste plaats mijzelf, maar ja, wat was er eerst, de kip of het ei, de eeuwige discussie. Het speelt allemaal geen rol meer.
It is finito, shluss, we hebben een goede 14 jaar samen gehad, iets opgebouwd om U tegen te zeggen en that's it.
Nu moet ik, hoe moeilijk ook voorruit kijken en er het beste van maken.
Ik dank je voor je steun en je vertrouwen, alsook iedereen hier.

En die knuffel neem ik maar wat te graag aan, want die ga ik de eerste tijd in rl heel hard moeten missen !

Lieve Wil,
het is de vraag of het nu om schuld gaat, ik denk het niet.
Je zit in een moeilijke fase nu en bent erbij gebaat zoveel
mogelijk in het hier en nu te blijven, zodat je toekomst zo
goed mogelijk ontstaat. Ik weet wat je doormaakt, zit er zelf al
ruim 2 jaar middenin, en het belangrijkste is dat je nu jezelf trouw blijft.
Goed voor jezelf zorgen dus en wat je nu bij T moet missen, idd maar even hier
vitueel halen. delen is helen schrijft Rudy al heel lang hier en daar is iedereen het wel
mee eens, neem ik aan. Je gaat hier sterker uitkomen Wil, al heb je daar nu nog geen troost aan.

Hoi Will;
ik vind het heel goed van je dat je hier blijft schrijven (en op de dagdraad).
Respect voor hoe je de problemen van dit moment het hoofd biedt zonder alcohol!
Mijn berichtje van 9 sept. blijf ik achter staan maar weet ook dat je daar nu nog niet aan toe zult zijn denk ik.
Je zit een een fase van verlies, diep verlies, van mensen en dingen die je dierbaar zijn/waren.
Het rouwproces dat je daarbij doormaakt is bitter en rauw en voelt vooral erg eenzaam.
Weet echter dat er mensen zijn die aan je denken, je alle goeds toewensen en waar je, hoe en wanneer dan ook, welkom bent.
Zelf heb ik een scheiding (na 15 jaar) en een overlijden meegemaakt dus weet wat rouwen is.
Wens je heel, heel veel kracht toe en nu ff het koppie nuchter houden nog om alle rompslomp er omheen goed op orde te krijgen.
STERKTE!

Bedankt sara, jane, meiske, cath, deesje, afin iedereen hier. Het zijn er te veel om op te noemen en wil niemand vergeten.
Dit gaat nog lang duren vrees ik, wat zou ik graag de moed vinden om mijn leven opnieuw op de rails te krijgen.
Goed dat jullie er zijn om me moed in te spreken. Ik lees jullie berichtjes wel honderd keer, opnieuw en opnieuw tot ik de kracht hervind.

hallo allemaal.

Ik sta ook op het punt mijn partner te verliezen. Zijn geduld is op. ben gisteren weer op mijn bek gegaan en nu lijkt het erop dat dit de laatste keer is geweest wat hem betreft. Hij heeft me de deur uitgezet en de politie heeft me weer binnen gelaten Hij was razend.Dat hij het opgeeft kan ik me voorstellen maar waarom moet dat met geweld gebeuren? We kunnen er toch beter over praten denk ik dan.

Desi, ik wil je niet ontmoedigen, maar praten is natuurlijk al zo vaak gebeurd
je partner wil daden en zijn vertrouwen is gisteren weer beschaamd. Hij zet je de deur
uit en stelt zo een daad, heel begrijpelijk. Jij hebt daar niets aan natuurlijk maar het is jue valkuil
om nu kritiek op hem te hebben, daar word jij niet beter van. Wat kun jij doen nu voor jezelf?
De AA beviel je het best, dus ik denk dat je je buddy moet bellen en samen kijken wat er mogelijk is.
Ik neem aan dat je een buddy hebt, anders er snel een zien te krijgen. Je relatie komt nu op de 2e plaats,
dat heb je veroorzaakt door weer te drinken, alleen aan jezelf/drank gedacht dus. Dit lijkt me ook de volgorde van weer op de been komen. ik hoop dat je dit niet te konfronterend vindt, maar aan zoete koekjes heb je nu ook niets. Er moet echt iets gebeuren Desi. Succes meis.

Ik wil mijn best zeker doen. Het gaat dagen goed en dan... kan me wel weer voor mijn kop slaan.

15 jaar

Ze is trouwens van mijn ex en niet van deze partner.

Desi, misschien beter even haar naam weghalen of veranderen in dochter:heart:

Ben te zeer onder de indruk om daar al over na te denken.

Lieve Desi

Tja jijzelf had dat dus kunnen zien aankomen,
zoveel LOSE beloften en toch keer op keer
weer de fout ingaan,

Al praat ik het niet goed dat hij je buiten de deur heeft gezet,
maar wees eens eerlijk naar jezelf toe,
had jij dit dan zolang en na zoveel beloftes gepikt?

denk het niet meis, en zoals Jane zegt,
het vertrouwen wat je dan al had (de partner dan)
keer op keer beschamen,dat kan niet goedgaan

En jij zult nu ook net als Will door dit rouwproces heenmoeten
hoe dan ook,

En Neem een Buddy van de AA echt die sleept je door moeilijke momenten heen
en komt ook bij je thuis, dan sta je er echt niet alleen voor
dit forum is denk ik te ver weg voor je meis

Wens je dan ook net als Will, en Bor heel veel sterkte toe
met een dikke knuffel van Meiske:present:

Sorry dat ik jullie teleurgesteld heb. Begin vandaag weer bij dag 1.

Ik ga vanavond naar de AA en vertel mijn verhaal.

Lieve Desi,
Ik zie he tniet als ons teleurstellen
NEE je hebt jezelf vreselijk teleurgeststeld

Want mensen geloven je er niet meer in(vooral je partner
en om dat weer om te draaien zal niet meevallen,
ook lees ik dat je het steeds voor een ander doet ne niet voor jezelf
dus ik zou zo zeggen ga voor jezelf in de eerste plaats ,
draai de negatieve gedachten die in je zitten eens om
in de positieve meis , ook jij kunt dit , dus zou ik zo zeggen
ga ermee aan de slag, al is het beslist geen gemakkelijke weg
maar het is echt de moeite waard

Knuf van me voor jou:heart:

grand cru?
flauw he
nee ik vind ook dat je duidelijk mag zijn hoor jet
en wat veel werk, 1 jaar pffff, maar idd je ontleent er kracht aan.

Beste Desi...veel sterkte, ik ben niemand om je de lesje te leren maar ik heb ook mijn man buiten huis gelaten omdat hij deed alweer iets dat hij had belooft om niet meer te doen, het leek me de enige manier om hem te laten zien en voelen hoe ik over dacht en voor stond.
Ik weet dat heel moelijk is...maar zoek alles hulp dat je kan, geef niet jouw macht, jouw leven aan de alcohol...want als hij wint betekent dat je alles verlies en ik bedoel alles: ook jezelf en dan is niets meer over.
Ik stuur je mijn energie en mijn kracht....
Liefs,
Susana

Nog eens even hier gekomen. We staan alweer een poosje verder en er is nog zoveel meer gebeurt.
Ik heb alles al in het dagdraadje gezet, dus ga ik hier niet in herhaling vallen.
Het gevoel binnenin is zo moeilijk te beschrijven. Pijn, onzekerheid, angst, tot brakens toe soms, overvallen mij op de meest onverwachtse momenten. Nachtmerrie na nachtmerrie zijn mijn deel geworden, ondanks dat ik nu toch al een lichtpuntje heb met de koop van mijn app.
Maar ook dat is nog bijlange na niet rond, was het maar zo, en had ik maar al de sleutel. Kon ik mijn gevoelens daar even uitwerken in het inrichten.
T doet ijzig tegen me, dochter zowaar nog meer en zoon wil me gewoon niet zien. Ook de vriendschap met mijn maatje zal naar alle waarschijnlijkheid nooit meer hetzelfde zijn. Betrap me er zelf op dat ik af en toe een sarcastische opmerking maak tegen T over hem.
Ben momenteel heel gevoelig, durf zelfs de antabus even niet meer nemen.
De sterke Will is even verdwenen achter de horizon, maar ik hoop dat, eens ik bezig ben met opbouw van app, deze gaat terugkeren.
En geloof me, ik ben nog steeds niet uit de woestijn hoor. Hoogstens af en toe even een pootje in het zand om dan halstarrend verder te trekken. Jullie leiden even, ik volg.
Schrijf me zeker niet af, want ik ga sterk terugkomen. Dat is een belofte

Wil, je bent hartstikke wiebelig nu (qua... van alles, dus ook de A). Ik verwijt je dat niet. Ik voel je pijn mee en heb mededogen. Ik weet dat je gevecht met de A toch op enig moment wel weer terugkomt/blijven zal.

Ik hou adb niet meer zo precies bij, maar heb begrepen dat T dus al een hele tijd iets met een kameraad van jou had? Hoelang zei je? 30 jaar??? (in elk geval heel lang)
Ik begrijp je verbijstering. Jouw slipper was ook niet netjes maar dit lijkt me iets van een andere orde....

Tjonge: wat is vertrouwen belangrijk!

Ik voel, dat je zo snel mogelijk afstand mag doen van dit stuk verleden. Je hebt je fors verkeken.

Wees een volgend keer wat zorgvuldiger....? Please.... miss heb je dat verdiend? En verloochen dan ook die ander niet!
Heeft dit ook niet met mentaliteit te maken??
Weten hoe kwetsbaar jezelf bent>>>> dus is de ander dat ook? (!)

Echt waar: ik denk dat je een goed leven nog wacht, maar dan met de juiste mensen.
Neem je tijd om te rouwen/boos te zijn/en praat er over met iemand... een hulpverlener?
Geef het tijd en val jezelf niet te hard.

BeCool!

Nog over mij en mijn relatie.
Wij waren oude vriendjes, geliefden van 31 jaar eerder.... Dat we vervolgens in de stress schoten vanwege scheiding, betrokken jonge kinderen/wonen/ex ega's en hun gevoelens e.d. spreekt haast voor zich, maar er midden inzittende dacht ik soms dat HIJ helemaal gek geworden was. Of ik misschien?
Nu er rustig vaarwater is blijken dingen niet te zijn zoals ze leken.... beiden willen we nu hetzelfde. Ons geluk en prettig ouder worden samen. Verantwoordelijk zijn.

Misschien is of wordt het anders als je wat ouder bent: dan ben je veel gebeuzel zát. Doorziet dingen meer. Je kiest dan anders. Misschien hooghartig dat zo te zeggen..., maar dat wil ik niet zijn. Toch is het anders mét het ouder worden.... mits je natuurlijk wel de juiste partner naast je hebt.
Ik wens jou Wil, een ander iemand toe. Iemand die over je waakt; je steunt en liefheeft: die komt er vast en zeker. Maar nu is de focus even op andere zaken. Overleven: de boel op orde krijgen.

Ik wens je alle goeds daarbij, en : houd daarbij je valkuilen voor ogen!!



xxx

Lieve Cathy,

Hij is een vriend die ik al 35 jaar ken en lief en leed mee heb gedeeld in het verleden. Nu blijkt dat er al een heel poosje (weet niet juist hoelang) er sterke gevoelens zijn tussen hem en T. Waarschijnlijk begonnen in mijn zwaardere drinkperiode, waar zij steun en hulp zocht in mijn vriend.

Ik heb foute dingen gedaan, zoals jullie wel weten, ben het spoor zelfs helemaal kwijtgeraakt op een gegeven moment. De zaak, de stress, de drank, te weinig aandacht/liefde, redenen zat. Ik heb hem dat ook allemaal verteld toen het gebeurde en dat doet me nu juist zoveel pijn.
Ik probeer te denken dat ik dit mee moest maken, om me even wakker te schudden. Klaar voor een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe uitdaging. Ik voel me sinds het laatste uur plots weer wat beter, een beetje maar, maar wel beter. Anders denkend. Het is zoals het moet zijn, en niet anders. Time WILL tell
Het rouwen/boos zijn/zelfmedelijden e.d. doorsta ik. Soms alleen, soms onder vriend/vriendinnen. Ik krijg een ongelooflijke steun van mijn dichtste familie. Vader is 80 en rept zich te pletter om alles goed, eerlijk en soepel te laten verlopen. De man verdient een standbeeld, alhoewel we al eens botsen (zelfde karakter ?)

Ik heb begrepen uit jouw uitleg dat jullie elkaar opnieuw hebben gevonden ? Wat vind ik dat prachtig. Het bestaat dus toch ?? Ga ervoor, want je weet pas wat je mist als het er niet meer is

Bedankt voor je troostende woorden Cathy, go with the flow, en laat je meevoeren. Geniet van je rustig leventje en wordt samen oud

Lieve Will, ik kan me goed voorstellen hoe pijnlijk jouw situatie is, ik ben nog jong maar mijn levenservaring heeft me geleerd dat bepalde mensen komen in onze leven voor een tijd en dan vertrekken ze...de bedoeling is dat je zelf afvraagt: wat moet hier leren? wat is hier de bedoeling van? als de tijd voorbij gaat en je objectiever wordt ga je het duidelijker zien....nu neem gewoon de tijd om te laten bezinken...daarna alles als een puzzel valt op zijn plek.
Liefs,
Susana

Hoi Wil,

Ben een poosje niet geweest maar begrijp dat het over is en ook nog op een heel nare manier.
'k Weet niet wat ik moet zeggen jongen maar ik leef met je mee.
Denk om jezelf...
Heel veel kracht en wijsheid wens ik je,
Harry

De oorzaak ligt nog steeds in het openen van onze zaak, wat mij betreft. Een weinig later is de drank er tussen gekomen en heb ik dingen gezocht die ik thuis tekort kwam. Onze relatie is daardoor op de klippen gelopen, ondanks mijn verwoedde stoppoging. (dewelke ik nog steeds doorzet, don't worry).
Ook T komt niet onbesproken weg, maar wat heeft het zin om elkaar te liggen verwijten.

Ik begin nu aan de volgende fase van mijn leven en de hoop laait alweer op in mijn lijf, ondanks de verkoudheid die zich laat voelen.

Als alles vlotjes verloopt, zit ik eind november op mijn nieuwe stek.

Nog eens bedankt Harry en Suz. Ik maak er het beste van en denk binnenkort er goed tegenaan te kunnen.
Gisteren een heel erg slechte dag gehad, niet geslapen na de nacht, en heel wiebelig. Het was goed dat ik de anta had genomen of de kans was groot dat het mis ging. Ben er nu veel te vatbaar voor !!

De eigen nieuwe zaak is al goed aan het lopen, het kan snel gaan