Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, vandaag inderdaad 1 jaar.

Akelei, dank je voor je mooie slinger

Een jaar is best wel lang als ik er zo op terugkijk... kan me niet eens meer echt herinneren dat ik zoveel rookte.

Want veel was het: iets van anderhalf pakje per dag.

Kreeg het benauwd op het laatst.

Lag 's avonds in bed te piepen de eerste tien minuten.

En had toch nog niet genoeg aan die peuken: soms pakte ik al een nieuwe als ik de oude nog niet eens op had...

Wat was ik mezelf zat.

Die eerste tijd dat ik gestopt was beheerste de sigaret nog mijn hele leven.

Bij alles wat ik deed kwam het gevoel opzetten dat ik 'nu toch wel een peukje even mocht' .... Nee dus.

Ik moest mezelf constant voorhouden hoe beroerd ik de laatste tijd aan het eind van de dag van die dingen was geweest, hoe ik had gepiept, hoe dwangmatig ik bezig was geweest, hoe ergerlijk ik het vond bij een bijeenkomst van meer dan een half uur te moeten zitten omdat ik dan niet even een peukje kon opsteken......

Nu kan ik me niet meer indenken dat ik zóveel heb gerookt.

Ja, ik mis het peukje af en toe nog echt.

Niet meer zo vaak, maar ik mis het nog wel.

Zou zo graag eens lekker bij een bakje koffie op een terrasje een sigaret heel ontspannen willen roken.

Maar ik weet ook dat dat niet zomaar kan, dat ik waarschijnlijk binnen twee weken weer anderhalf pakje per dag dwangmatig weg aan het werken ben dan...

Dat er niets lekker ontspannen meer aan is dan.

Ik ben voor mijn gevoel geen stopper meer.

Ik ben niet echt meer bezig met het proces van stoppen.

Het stoppen is gestopt , ik ben een niet-roker geworden.

Ik hoef niet meer te roken.

En das eigenlijk best prettig.

Dát is pas een ontspannen gevoel.

Het enige echt echt heel grote nadeel is in mijn geval dat ik de focus heb verlegd: ik ben gewoon meer onmatig gaan eten.

Alle kilo's die ik er in de voorafgaande jaren af had gelijnd zitten er weer aan.

En ook daar voel ik mij niet goed bij.

Had me voorgenomen om met ingang van vandaag nu echt daaraan te gaan werken.

Grappig, want ik had helemaal niet meer gedacht aan die datum van 1 jaar.

Eigenlijk een mooi moment om daar nu serieus mee aan de slag te gaan.

Stoppers.

Ik ben een niet-roker.

Ik was een enorm zware roker, meer dan 30 jaar.

Ik ben tientallen keren gestopt en ook weer begonnen.

Een hopeloos geval.

Ik weet nog dat ik een jaar geleden stopte en dat er natuurlijk weer lacherig over werd gedaan: 'wedje afsluiten hoe lang ze het dit keer volhoudt?'.....

Kan... maar ik dééd tenminste nog een poging, degenen die die opmerkingen maakten deden niet eens hun best...

Voor iedereen is stoppen weer anders.

Maar ik denk dat bepaalde gevoelens bij het stoppen overeenkomen.

Ik weet dus een beetje wat jullie doormaken...

Ik weet inmiddels dat het slijt, dat je stukje bij beetje die sigaret los kunt gaan laten.

Luitjes, het kan dus gewoon.

Doorgaan met stoppen hoor.

Het kan

Yvonne, gefeliciteerd.

Dat af en toe dat gemis van een sigaretje nog langdurig gemeen de kop op kan steken weet ik ook nog uit eigen ervaring.. Ik heb het nu niet over dat ene maandje dat ik nu gestopt ben. Het gemis is er nu praktisch elke dag nog wel een keer, vooral 's morgens bij het opstarten van de dag.

Ik heb het over jaren geleden. Op 13 april 1991 ben ik gestopt met roken en ben ergens in de zomer van 1994 weer begonnen, met één onschuldig lijkend peukie... Pas afgelopen 13 februari is het me weer gelukt om langer dan 24 uur niet die eerste te nemen. Maar in die drie jaar rookvrij destijds, voelde ik me helemaal geen roker meer, ook geen gestopte roker.. ik stond helemaal niet meer bij roken stil.. en toch kan ik me nog enkele momenten uit die tijd herinneren dat ik bij wijze van spreken kwijlend zat te kijken naar iemand die van een sigaretje genoot, dat die hunkering bijna fysiek pijnlijk werd.. gewoon omdat ik in dat ene korte moment weer precies wist wat ik "miste".. Ik wist toen nog niet dat verslaving levenslang blijft, dat ik nooit meer "niet verslaafd" kan worden. Verslaving kan wel een oude, goed genezen wond worden, maar is ook makkelijk weer open te rijten. Me daarvan bewust, neem ik ook vandaag die eerste maar niet.

Zoals ik van de week op m'n scheurkalender zag staan:

Dit is het begin van een mooie dag,

tenzij ik andere plannen heb.

Ik ben weer begonnen met roken sinds vorige week met al die ellende.

En niet een beetje, maar echt kettingroken, tot ik er misselijk van word.

Ik kan gewoon geen maat houden.

Met sporten heb ik er ook erge last van, pijn op de borst, hijgen en een blaffende rokershoest.

Ik kom me maar even melden op dit draadje, kan ik steun uit putten.

Ohhhhh Yvonne ik ben zoooo slecht

Ben je helemaal vergeten.

Ik had je hier al een keer eerder gefelciteerd maar dat was

10 dagen te vroeg.

Ik was echt van plan het te onthouden en toch is het er bij in geglipt

Dat ik te laat ben maakt me niet minder trots, want ik ben echt super trots op je

Ondanks al je trekmomenten heb je t toch maar mooi volgehouden.

Super

Hier alsnog de felicitaties 12 slingers en hopelijk neem je ze nog aan van deze telaatfeliciteerder...

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

:musicnote:;)

Oooooooh Witje, wat erg....

Nee hoor, helemaal niet erg, ben zelf net zo, echt.

allemaal hartstikke bedankt voor de felies en de slingers.

Aak nog steeds van het roken af, zie je wel, het kan gewoon

Kohtje, Kore en Marika.... hoe gaatie nu dames?

Lies... tsja, jammer, maar gewoon maar weer opkrabbelen lijkt me, uithuilen en opnieuw beginnen toch?

Oh, Aak, toch.

Ik zal zo snel mogelijk stoppen, kunnen we samen somberen, maar doorzetten.

De hoestende

Yvonne, dank voor de belangstelling. 't Gaat hier steeds meer moeiteloos. Hoe ik 't doe, doet er niet toe, daar heb ik op het dagdraadje wel het een en ander over verteld. Moet je alleen wel even waarschuwen dat je zult schrikken als je me ooit in werkelijkheid zult tegenkomen.. de kans dat ik ooit een echte dame zal worden zie ik als verkeken..

Gaat dus hartstikke goed Marika, dikke pluim hoor:present:

En ik begrijp heel goed dat je niet wilt aankomen verder.

Ik ben sinds het stoppen 20 kilo gegroeid.... dat is een grote boodschappen vol met echt zware spullen, heb het een paar dagen geleden even uitgeprobeerd.

Dat is een gigagewicht dat je constant extra mee moet torsen.

En dat merk ik ook .

Ik heb nu een paar dagen vrij en gebruik die ook om ook dat stukje weer op de rit te gaan krijgen.

Koh ook hartstikke goed, lekker.

Uhm, jou als echte dame tegenkomen? Uhm je was toch een mannetje... of... uh.... begin ik weer te twijfelen hoor.

Misschien is dit wat www.stoprokenblog.nl heb er veel aan gehad.

Ben in april 2 jaar van het roken af, met hulp van chmpix.

Leuk dat je de link hier even plaatst stoppert, en wie weet wie er ook een heleboel aan kan hebben.

Hoe gaat het trouwens met de dames en de heren stopperds?

Had.... wanneer ben je weer zóóóó zat van dat je de knoop doorhakt en je zakkie aan de wilgen hangt?...

Aak? Hoe istie? Om in de termen van de hulpverleenster te spreken: Moet wel moeilijk zijn he? Bij iedere sneeuwvlok krijg je extra trek:D

Maar zonder dollen: lukt het nog steeds??

Je haalt de woorden uit mn mond Yvonne

Ik ben ook zeeeer benieuwd hoe t hier met iedereen is.

CHAMPIX

Vraag dat maar aan je dokter. Daarmee kan zelfs de meest verstokte roker mee stoppen!

Lees wel ff goed de bijsluiter, sommige mensen krijgen psychische bijwerkingen (depressie ed) - daarom moest ik er na 2 maanden mee stoppen ...maar het werkt goed! Het heet Champix, en het is geen nicotinevervanger..dus na 2 weken (je mag de eerste 2 weken nog doorroken :-)) is je lichaam ook gelijk schoon van de nicotine (i.t.t. nicotinepleisters etc waarbij die verslaving in stand blijft)..Met Champix is het na 4 - 8 weken zo dat alsof je nooit gerookt hebt...het komt gewoon helemaal niet meer in je op om er een te nemen...het is alsof de sigaret gewoon uit je geheugen is gewist..als of je nooit roker bent geweest: je denkt er gewoon 0,0 niet meer aan..en als je er een ziet doet het niks met je! Echt een wondermiddeltje. Ik rookte met gemak 1,5 pak Gauloises Blauw op een dag..meerdere pogingen niet succesvol..maar met Champix zonder moeite er van af!

Ha akelei,

Ik kreeg dus na 2 maanden ook last van psychische bijwerkingen, dus moest er (helaas) mee stoppen...en toen weer snel gestart :/ maar ik ken genoeg mensen die er zonder bijwerkingen mee zijn gestopt...ook mensen waarvan je zou denken dat ze nooit zonder kunnen...Ik ben nu al weer meer dan 24uur 'clean' (ik ben gistermiddag gestopt met roken en drinken). Gebruik nu tijdelijk nicotine kauwgumpjes.

Je moet maar zo denken, misschien helpt het, dat het idee van roken een fout in je hersenen is dat het lekker is. Stel je zou verslaafd zijn aan poep eten. En iemand zou zeggen: hee, dat is eigenlijk helemaal niet normaal, niet gezond en niet fris. Daar zou je wel mee eens kunnen zijn toch? Je weet dat je hersenen zeggen dat het lekker is - maar je bent wel bewust dat het niet klopt. Dat er iets fout zit. Zo is het met roken ook! Als hairspray of deoderant inademenen lekker zou zijn: zou je het nu toch ook niet gaan doen?? Zo moet je roken ook zien: het is niet iets normaals, lekker of goeds...het is puur vergif. Dus luister niet naar dat stemmetje!

Het beste wat mijn pogingen altijd werkte is: de behoefte die je opeens sterk voelt, verdwijnt meestal na een paar minuten wat anders gaan doen...Je moet even die eerste maand door, dat gevoel wat je nu ervaart ("ik moet roken") is er niet voor altijd..je hoeft niet altijd te blijven knokken...dat gevoel verdwijnt op een gegeven moment..dus niet toegeven.

Quitters never win, and winners never quit. Be strong en succes !!

Och Aakie, wat jammer nou.

Maar geef niet op hoor, het gaat gewoon lukken.

En dat duiveltje blijft misschien wel eeuwig op je schouder zitten, maar zal steeds minder te vertellen hebben.

Ik zit net jouw stukje te lezen.... en bijna gelijk komt het gevoel bij me op om gewoon toch ook even... ééntje maar ... moet toch af en toe eens kunnen....

In mijn direkte omgeving rookt helemaal niemand en dat is maar goed ook.

Op mijn werk roken wel mensen uiteraard, maar dat moet dan buiten, af en toe ga ik even mee naar buiten een frisse neus halen en even bijkletsen, maar ik weet gewoon dat ik er daar echt geen moet opsteken, dan is het binnen de kortste keren weer gewoon....

Dat duiveltje gaat misschien nooit weg Aak, ik kan hem wel veel eerder stil krijgen inmiddels.

Had ik een minuut of twee geleden nog gewoon lekkere trek in een peuk.... nu ben ik blij dat er geen binnnen handbereik lag...

Een jaar geleden was dat niet zo gemakkelijk gegaan hoor.

En ja, er zijn mensen die stoppen en die nooit meer naar een peuk talen.

Dat overkomt mensen die Champix gebruiken, maar ook mensen die zonder enige vorm van 'hulp' stoppen.

Dat zijn de dubbele bofkonten denk ik dan maar.

Maar het gaat je lukken hoor Aak, echt:sun:

Je maintiendrai

Aak:present:

@ Akelei...het blijft een rot verslaving

1 peukie opsteken en je hoofd zit al weer te vragen om een nieuwe shot

Het idee dat je nooit meer rookt pfff vertel mij wat om dood ongelukkig van te worden

Maar het slijt...naarmate dat je niet meer rookt word de vraag naar een peuk ook minder

En op een gegeven moment wil je ook echt niet meer...tot zover heb je nog wel even die strijd met jezelf...

Je longen verdienen een kans..zolang het nog kan

Verslavingen werken eigenlijk allemaal hetzelfde...

OP dit moment ben ik bezig met mijn zoetdrang onder controle houden

Pak ik 1 ding wat zoet is...hou ik die drang en kwel ik mezelf..en wil alleen maar meer

Ik moet echt afscheid nemen van zoet....ja en alleen het idee dat ik nooit geen zoet kan nemen doet pijn

Maar aan de andere kant...genieten deed ik er toch al niet van

Nu alleen de stap nog maken...ben er bijna klaar mee...met dat zeurhoofd van mij

Ik zelf denk ook dat als je eenmaal een verslaafde geest heb...ook niet normaal met daar mee om kunt gaan..het is alles of niets

Dat is me nu wel duidelijk...

Nou ja ...lang leve het gezonde leven...er valt immers nog meer om van te genieten

Daar gaan we maar voor

Succes

Gek he, dat 'het niet lekker meer vinden' en er toch mee doorgaan...

Zo herkenbaar.

Maarru, Aak, het gaat je lukken hoor.

Achteraf vind ik het wel eens jammer dat ik op geen enkele manier meer kan achterhalen hoeveel stoppogingen ik gedaan heb....

Gemiddeld kost het mensen drie pogingen.

Ik kom volgens mij nog niet met dertig weg, hahaha...

Ik doe mee!

Vandaag eerste dag. Niet gerookt. Niet gedronken. En ik leef nog haha!

Gefeliciteerd Suki!!

A journey of a thousand miles, starts with the first step!

go girl!!!

Vandaag 50e rookvrije dag. Houd voor mezelf in een hoekje van de agenda het aantal dagen bij, ook van alcoholvrij.. Is een soort van ritueeltje geworden. Als ik de agenda dichtsla weet ik vaak al niet meer welk getal ik net opgeschreven had. Maar het is mijn eigen persoonlijke pactje en tevens parelsnoertje.. verder totaal onbelangrijk, maar ach.. elke gek hep s'n gebrek..

Zo gek is dat niet Ko. Heb nog steeds spijt dat ik dit ergens in 2007 of 2008 nagelaten heb. Wie weet had het me veel ellende bespaard. Je wilt toch, bewust of onbewust, niet terug naar 0 hè?