Ik zie dat dit onderwerp al van een aantal maandn terug is.
Ik zit nu in hetzelfde schuitje. Jouw verhaal is identiek aan mijn verhaal.
Op dit moment zijn we de zaken aan het regelen:
- makelaar om huis te verkopen
- scheiding regelen

Mijn vrouw durft niet meer zegt ze. Ik doe geen belofte maar doe het gewoon zeg ik. Alle energie die ik in het redden v an mijn huwelijk stop is ter vergeefs.
Zij is klaar. Ze houdt nog wel van me maar het vertrouwen is weg.
Misschien als we elkaar over 2 jaar tegenkomen zegt ze. Ik ben natuurlijk erg gefrustreerd maar begrijp het wel.
De kans dat weelkaar opnieuw ontmoeten is natuurlijk nihil want ikga niet wachten en zij natuurlijk ook niet.
Jammer zo een einde. Overigens blijkt er meer aan de hand. Zij vindt dat zij meer van mij heeft gehouden dan ik van haar.
Depannekoek met verwijten wordt steeds groter.

Ik ben benieuwd hoe het nu staat met je relatie en met je drank gebruik.

Vergeet die wending al maar Job, niks wending, alleen meer van hetzelfde
Ondertussen modderen we maar wat verder hé, up's and down's !
Het lijkt soms wel dat al wat ik doe of probeer een maat voor niks is, langs de andere kant doe ik heel veel leuke dingen in gezelschap.

Domoor, die naam heb je jezelf gegeven, maar als ik je zo lees ben je dat helemaal niet hoor, je zou je anders hier ook niet aanmelden, dus noem ik je oor. Luisterend oor of zo hé
Ik heb momenteel geen relatie, mijn hart ligt in gruzellementen en de drank, tja, soms wel, soms niet. Meestal hou ik er de maat wel in, maar het gebeurt als ik thuis helemaal alleen zit met mijn poesje ik me de vrije loop geef. Wat lost het op........niets. Ik weet dat, maar het verzacht even, tijdelijk, de roes, het alleen in bed kruipen of wakker worden op de zetel. De dag nadien, is de dag nadien.
Moeilijk, moeilijk, moeilijk, maar niet onmogelijk. Ik weet dat ik hier ooit uitkom, ik weet dat eerst mijn binnenste rust moet vinden en mijn hoofdje ook, dan pas kan er echt sprake zijn van een ware revival.

Hoop ik, pffff

Ik ken het gevoel Will.
Ik heb er al een paar huwlijken opzitten.
Met alle kennis van de wereld zullen wij vrouwen nooit snappen. Voor ons mannen is het eenvoudig: goed is goed en fout is fout.
Dames zijn meestal al een aantal maandjes (jaren) bezig zonder dat wij dat zien. Zijn we blind? Zijn we simpel? Zijn we dom? Of begrijpen we het gewoon niet.

Ik heb de wijsheid natuurlijk niet in pacht maar drinken lost niets op. Ik weet niet wat jou gevoel is maar de drank heeft veel stuk gemaakt of niet.
Momenteel ben ik zeer sterk. Als ik in een moeilijke situatie kom neem ik een Refusal als slot op de deur. Mij gaan ze niet verslaan.

Ik denk dat je het beste je ex met rust kan laten en zorgen dat je boven komt te staan maar je lijkt me zelf wel een kerel die weet wat hij moet doen.
Ik laat niets van me horen en er gaat geen dag voorbij of ze zoekt contact.

Hoe meer je jaagt des te meer zal ze je afstoten. Het is moeilijk maar eigenlijk moet je met je borst naar voren net doen of je er klaar mee bent. Ik houd dat ook niet altijd vol maar zo snel ik zeg dat ik er ook klaar mee ben raakt ze in paniek.

Domoor gaat binnenkort Dappere heten!

Dappere oor, tja. Venus en Mars zeker hé. Mission Impossible

Nee hoor, ik heb veel te veel respect voor de vrouwelijke helft van de bevolking. Ik blijf bij het feit, dat goedheid met goedheid zal beloond worden. Het mag alleen niet meer te lang duren voor mij

Bijna een maandje verder. Is er iets verandert ??

Nee, niet veel. De vriendinnen blijven de vriendinnen, niets meer, niets minder. De band die ik er mee heb is sterker dan ooit, het drinken is heel erg ADB, maar ik zit op heel dun ijs en dat besef ik. Het laatste weekend voelde ik me weer helemaal terug naar "af".
Ongelukkig, diep denkend aan wat ik had, wat ik kwijt ben, draaien in de maag, hartpijn, etc etc. Het feit dat ik de vrijdag daarvoor te veel wijn had gedronken zal daar wel niet vreemd aan zijn. Begonnen in mijn kersverse tuin met twee vriendinnen en thuis alleen geëindigd met de zoveelste fles. Uitschuiver van formaat dus, maar.......wel heel lang geleden.
De laatste tijd train ik er echt op om, ten eerste niets te drinken (zoals die beruchte eerste) en ten tweede (als ik er niet tussenuit kan) iets te drinken om daarna over te schakelen op water. Het lukt me redelijk goed so far.
Na dit beruchte weekend heb ik dinsdag in Gent een prachtige dag gehad met de vrouw waar ik mee in Agadir heb gezeten, en wonderwel ben ik er ook daar in geslaagd heel matig te drinken met heel veel water tussendoor. Gisterenavond met hetzelfde persoontje dinnertje in putteke stad gehad en idem dito als voorgaand.
Heel veel ligt aan het gezelschap heb ik al gemerkt. Als ik met persoon A op stap ben loop ik erg veel risico om behoorlijk dronken te worden, met persoon B veel minder en met persoon C nog veel minder.
Klinkt allemaal complex en vermoeiend, maar het gebeurd als vanzelf.
Na mijn laatste putje ben ik veel sterker naar boven gekomen. Mijn tuin is zo goed als af, morgen haal ik mijn stalen ros bij mijn ex, plus nog enkele dingetjes en volgende week hopelijk de rest wat er nog staat. Dan ben ik volledig gekapt en hoef ik er niet meer te zijn.
Momenteel voel ik me heel goed, mijn pc zaak loopt als een trein en heb veel dingen om naar uit te kijken, maar ik weet dat ik ook vlug kan terugzinken. Voor ik het besef zelfs.

Anyway, nog enkele maandjes en ook de financiële kant is dan ook volledig geregeld en kan mijn volgend leven pas echt opnieuw van start gaan. Uitgaan zegt me nog steeds niets, stilzitten in een hoekje ook niet. Pakken zoals het komt en we zien wel.
Opbouwen wil ik, opbouwen zal ik, opbouwen gaat gebeuren en dat is een belofte

Huil al eens graag uit hier op het forum

Goe bezig Will! Komt allemaal in orde

Eind mei en voel me toch stukken beter over het algemeen, ondanks de peren die ik nu krijg voorgeschoteld. Oude kameraad van mij ligt met een zeer zware bacterie op de intensieve en is nog lang niet zeker of hij erdoor gaat komen. Heeft al talloze ab kuren gekregen, doch geen enkele werkt tot hiertoe. Ook vanmorgen mijn levernacier van vroeger thuis gaan bezoeken. De man (een ex-paracommando, en halve beer) zag er niet uit. Ook door een bacterie, het is om bang van te krijgen. Komt daar dan bovenop dat ik straks na de nacht mijn collega/vriend zijn vrouw ten grave ga dragen.
Het drinken is redelijk, maar ook nog bijlange niet zoals ik zou willen. Heb nu al 2 anta's genomen op 4 dagen tijd. Ik vecht ertegen en toch durf ik er tussen door nog op drinken. Een beetje maar, alleen, thuis uit wanhoop en verdriet. Geen enkele vriendin uit de wereld die me daarbij kan helpen hoe goed ze hun best nog zo doen !
Ook daar is alles niet rozengeur en manenschijn. Soms denk ik wel, hé, dit schijnt van de grond te komen, hier bloeit iets, maar dat wordt dan algauw weer de kop ingedrukt door het één of het ander. Ondertussen lijk ik wel een hart van steen te krijgen. Na al dat gebeuk er op voel ik minder en minder. Voordeel is dat ik het me allemaal zo niet meer kan aantrekken, nadeel is dat ik mezelf niet meer ben
Waren we maar al enkele weken verder, maar tegen dan zeg ik waarschijnlijk precies hetzelfde, pffff.

Mijn ex T zit nu te genieten op Corfu "ons" vakantieeiland bij uitstek, en zo gauw ze terug is moet ik nog steeds enkele dingen gaan ophalen bij haar thuis. Ook dan wordt de financiële kant ineens helemaal geregeld. De papieren zijn er, de afspraken nog niet. Maar weer een stapje dichter bij het einde.
Heb deze week telefoon gehad vanuit Corfu, van mijn vriend die ons steeds de speedboten verhuurde. Hij was er het hart van in en heeft veel bij me losgemaakt. Dit jaar kan ik er niet meer naartoe gaan, doch heb beloofd zeker om volgend jaar af te komen. Hij vertelde dat ze me nog steeds graag zag en zo, bla bla bla, ik weet beter en zij zal het hem zeker niet hebben verteld. Coit, speelt geen rol, ik neem het nog steeds zoals het komt.
Dank U frummers voor het altijd luisterend oor, dit schrijven werkt heel erg bevrijdend voor me, maar dat wisten jullie al hé

Will: ik wens je sterkte en wijsheid.
Liefs,
Susana

Will.

Fijn dat je er zo goed over kunt schrijven. Als je je hart kunt luchten helpt altijd.( Helaas ben ik daar niet zo makkelijk in).
Sterkte me je vrienden en kop op, het zonnetje zal ook voor jou weer gaan schijnen.

Ben jij niet erg gevaarlijk bezig met de Anta en drinken (Al is het maar een beetje?).Je weet wat de gevolgen kunnen zijn.
Sterkte Will met alles

Mijn oor mag je altijd lenen Will, juist goed van je dat je hier van je af komt schrijven. Dat lucht misschien op. Geeft ff ruimte in het hoofd zogezegd.
Sterkte met alle peren...(vond ik een mooie zin van je om iets naars te zeggen, als je begrijpt wat ik bedoel).

Hey Will. Een hart van steeen .. Het is een cliche, I know, maar het hoort er allemaal bij nu.
Het goed nieuws is; het gaat over!! Ook cliche maar het is wel waar. En ik kan het weten. Verwerken kost heel veel tijd. Maar verwerken gaat wel sneller als je het ondergaat. Hoe meer je het wegdrinkt, het komt evenhard terug
Ga je nog naar de psych momenteel of is dat alweer afgelopen?

Dank voor de weeral oh zo steunende woordjes iedereen. Dat van die anta en drinken moeten jullie niet te zwaar nemen hoor. Het is niet zo dat ik anta neem en dan binnen de 24u toch iets nuttig, maar het is gebeurd dat als ik het heb genomen ik de dag daarna 's avonds toch al een glaasje wijn aandurf. Maar zelfs dat is eerder sporadisch. Ik drink liever niet, zelfs zonder de anta te nemen

Bedankt Mupke, je geeft me moed en hoop. Ik wil helemaal niet gevoelloos zijn, ik heb een warm hart normaal gezien, maar ik ervaar nu eerder kilte en koude binnenin, nog steeds. Pas op, het gaat beter hé, zonder twijfel, maar dit gevoel, dit euh......, bwa, ik kan het niet goed omschrijven, but it suck's !!!
Geen psych meer, is nu al een poosje geleden. Moest het zijn dat ik me opnieuw slechter ga voelen maak ik direct een afspraak zenne

Zelfs bij de begrafenis van mijn collega/vriend zijn vrouw vond ik me eerder kil vanbinnen, behalve toen ik buitenliep en de man me snikkend vastnam. Dan pas kwamen de tranen bij me op, al was het maar even.

Zit ook al de hele tijd te denken aan Corfu, not a good feeling, maar ik kan er niks aan doen. Morgen komt zij terug en kunnen we beginnen afronden. The beginning of the "real" end
Thuis alles okay, bazma weer veel aan't niezen, maar ook veel liefde gevend, net of ze het aanvoelt.

In elk geval frisse dag vandaag, en voor de komende dagen ziet het er ook goed uit.

Hey Wil!
Nog steeds niet alles koek en ei daar bij jou.
Toch... vele malen beter dan een hele poos terug!
De laatste afrondingen nu. Ga ervoor en zorg dat je verder kunt.

Fijn dat adb je behulpzaam is en je je verhaal kwijtkan.
Ik lees je graag. Doet me goed van je te horen!
Later eens meer van mij.
xxx Cathy