Dag allen, heb al veel draadjes mogen lezen. Lees dat veel mensen al maanden of langer niet gedronken hebben. Wat zijn voor jou de grote veranderingen in je gevoel en zijn na maanden nuchter zijn? En krijg je ook reacties vanuit je omgeving? Mogelijk van mensen die geen weet hebben met jou gevecht met alcohol. Ben benieuwd!

Wat is het toch raar dat je je als niet-drinker altijd moet verantwoorden tegenover mensen die wel drinken. En als je dat dan doet, door eerlijk toe te geven dat je er niet goed mee om kan gaan, hoor je ze denken, goh, die is verslaafd, zielig hoor, nou ik gelukkig niet, en ze nemen nog een slok... 

Maar dat “moeten” das een opgelegd idee  Anderen (drinkers dus) willen niet in hun eentje de verantwoordelijkheid van een uit de hand gelopen avond dragen en die slapte wordt afgewenteld op de niet drinker, dan mag die zich ff netjes verantwoorden waarom hij/zij niks drinkt. Ipv dat de ander zich verantwoordt voor het debiele gedrag, de uitgewoonde lever en het rijbewijs dat ingenomen was geweest als oom agent op de juiste plaats op t juiste moment was geweest. 

Waarom wil je weten hoe dat voor een ander voelt, Roosje?

Ik heb alleen maar opluchting gevoeld bij de mensen om me heen. In eerste instantie nog met de logische twijfel of ik het vol zou
houden, later werd het al snel normaal gevonden dat ik niet dronk. Nu kan men zich niet eens meer voorstellen dat ik een
drankprobleem had. Alleen de mensen in mijn zeer directe nabijheid weten nog hoe het was als het toevallig ter sprake komt, maar ik
heb hun volste vertrouwen.
Voor mezelf is de wereld precies hetzelfde gebleven met al z'n prettige dingen en al z'n narigheden, maar ik heb geleerd om
niet meer zo van de kaart te raken als iets niet gaat zoals ik graag zou willen. Geen vermeende redenen meer om me te 'verzuipen".
Me 'verantwoorden' voor m'n niet-drinken heb ik, bij mijn weten, nog nooit hoeven doen.
Ik ben gestopt met drinken, de wereld draait gewoon door, ik draai gewoon mee.. zoals vroeger. Geen wonderen, geen
plotselinge rijkdom en supergezondheid, geen paradijs. Gewoon... ik drink niet meer. That's all, uiteindelijk. Voor mij dan...

Kohtje verwoordt het wel mooi. De wereld gaat gewoon door 

Om mij heen wisten en weten niet veel mensen van mijn verslaving. En dus ook niet van mijn 10 maanden droog staan. 

En de mensen die er wel van weten zijn er niet mee bezig. 

Ik ervaar het ook (niet meer) als een gevecht. Om dan maar de laatste zin van Kohtje te kopiëren: gewoon...ik drink niet meer. That's all.

Geen grote veranderingen in mijn gevoel...ik voel nog net zo heftig als toen ik dronk  Verdoof het alleen niet meer. Wat verandert is bij langer droog staan iis, dat ik wat meer vertrouwen in mezelf heb gekregen. Dat ik het dus echt kan ADB worden. En daarmee er wat meer ruimte komt om zaken aan te pakken. 

Die laatste zin daar zit echt de essentie denk ik

Bedankt voor al jullie reacties.Beter over jezelf voelen en ruimte om zaken ook echt aan te pakken. Mooi! We gaan er weer voor! Gisteren toch weer de snelweg naar verdoving gekozen. Helemaal overprikkeld. Wil dan echt ff niet voelen. Stom, maar is gebeurd.

@Roosje01 leuke draad. Ik ben meer dan 5 maanden gestopt en vind het een wereld van verschil. Ik merk dat ik minder last heb van depressieve gevoelens, me sterker voel met meer zelfvertrouwen, dingen weer aan durf te gaan, voel dat ik weer echt leef ipv stil sta. Ook gestopt met roken en gezonder gaan eten en mezelf met meer respect gaan behandelen. Voel het als een avontuur. Soms voel ik me ook kwetsbaar en zoekende naar iets om me achter te 'verschuilen' nu ik niet meer drink, ik mis de gekke lol en uitbundigheid, maar die komt steeds meer terug, ook zonder alcohol. Ik ben er nog lang niet, maar iedere dag is er 1 en ik wil nooit meer terug naar hoe het was.

Een totaal andere wereld. Veel rustiger en minder pieken en dalen. Wel intensere momenten.en wat @thee zegt: ruimte om zaken aan te pakken. Vooral het ontbreken van schuld en schaamte is (bijna) nog steeds een dagelijks genot. Na anderhalfjaar....

Goede vraag Roosje,

Ik ben zelf ook net gestopt en het is fijn om te lezen hoe anderen dit op de langere termijn ervaren. Het geeft mij motivatie om door te zetten. Hoewel ik nu al na bijna 2 weken zoveel positieve verandering ervaar. Maar dat is nog maar het begin. Ik wil meer!!!

Vooral mij is het meer de rust, ik hoef niet meer te drinken, wachtend tot het moment dat ik weer een glas (fles) wijn mag, wachten tot iedereen op bed ligt kan ik nog één nemen

Hoeft niet meer.

En ik kan opeens alles veel beter onthouden, en zoals @Rosee hier boven al schreef je voelt je sterker en veel meer zelfvertrouwen je leeft weer 

Ben wel trots op jullie! "gewoon" weken/maanden stoppen. Drankmonstertje fluistert regelmatig in mijn oor! Zal hem eens een opduivel geven! Iig nu ad thee. Fijn om te lezen dat het leven mooier is zonder drank. Je zintuigen staan op scherp, geen duffe kop en veel meer zelfvertrouwen! Fijn, al jullie reactiet!  Motiveert echt!

@Roosje01 ja geef die drankduivel van jetje! Gun jezelf een leven zonder schuld en schaamte en moeheid en katers, dag voor dag de eerste niet nemen en tot je stomme verbazing en trots, ondanks alle triggers en lastige momenten - die overigens gewoon voorbij gaan- heb je er een paar maanden opzitten. Dat gaat jou ook lukken.

@Rosee Ik ga hem zeker een opduvel geven. Nog tips voor de trekmomenten? Is nog wel een ding. Hoop dag 3 vandaag nu wel te halen. Deze ochtend iig geen vermoeide katerkop, maar genoeg energie om voor het werk te gaan sporten! Leven is mooi zo!

Niet gaan zitten kniezen op een trekmoment van “ik mag niet”. Drink wat anders, doe wat anders en het moment gaat vanzelf over  

Wat mij ook helpt tijdens de trekmomenten is om gewoon te denken: 'ik heb trek. Nou en? De wereld vergaat niet. Het gaat weer voorbij.' Bij mij begon de trek rond 5 uur en dan ging ik iets doen waarbij ik niet kon drinken, sporten ofzo. Nu is de automatische connectie 5 uur drank meestal voorbij. Soms lastig moment als ik op terras zit, maar hoe lang doe je over 1 glas? Ik niet lang, en daarna wil je de volgende. De trek wordt echt minder, zet m op! Lekker dat je vandaag zonder kater wakker wordt en heerlijk kunt sporten!!!

Ik vind het een leuke vraag. En ook leuk om de reacties van anderen te lezen.

Ikzelf merk nu na bijna 11 elf maanden dat ik veel evenwichter ben. Ik heb geen halleluja-stemmingen meer en ook geen "heel de wereld is tegen me" stemmingen meer. Ik neem mijn verantwoordelijkheid in plaats van me te verstoppen. En door dat keer op keer te doen, groeit mijn zelfvertrouwen. Daardoor sta ik sterker in mijn schoenen. De schaamte verdwijnt en het twijfelen aan mijn eigen oordeel ook.

En het mooiste is...het is gewoon geworden. Ik hoef niet meer. Alcohol is niet meer nodig. Ik vind het niet fijn om te drinken en daarom doe ik het niet meer. Ik kan het wel doen hoor, het is zo gekocht en opgedronken. Maar ja, ik drink geen alcohol dus waarom zou ik. Ik koop en drink ook geen tomatensap. Kost ook geen moeite. 

Zo heel af en toe denk ik waarom heeft mijn aanloop naar een alcoholvrij leven 5 jaar geduurd. Heb 5 jaar lang minder of meer serieuze pogingen gedaan om te stoppen. En ze mislukten allemaal. Ik heb er helaas geen antwoord op. En daarom ben ik nu maar gewoon blij met mijn besluit 

@NickyLJ80 mooi om te lezen. Waarom dit 5 jaar heeft geduurd? Misschien omdat je er nog niet klaar voor was en er naartoe moest groeien( wat klinkt dat zweverig haha) ik vraag mezelf soms af waarom ik 5 maanden geleden pas echt wilde stoppen. Dacht wel vaker dat ik nu echt eens met die alcohol moest kappen, maar dat was een ander gevoel, omdat ik vond dat het moest, niet omdat ik met alles in mn mezelf voelde dat ik het wilde. Misschien was dat bij jou ook?

helemaal eens met je Nicky, en tja zo vraag ik me wel eens af, waarom ik tot mn 55ste moest worstelen eer ik het licht zag.
De aanleiding van deze site, maar vanbinnen was ik mezelf zo zat dat ik wel moest veranderen, en slechter kon niet (dacht ik) dus

het moest wel beter worden. En alles werd idd beter, niet makkelijker, ik moest leren echt verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat ik deed, en NIET deed.
Want ik deed veel niet in die tijd dat ik nog dronk. Wel in mijn hoofd, maar niet in de realiteit. Ook nu kan ik nog heel goed uitstellen en energie daaraan besteden i.p.v. aan het uitvoeren van wat toch moet, of ik graag wil. Maar blijkbaar verandert niet mijn hele wezen. Maar ik heb er wel veel meer beheersing/controle in, en ik ben veel milder geworden, heb het woord compassie leren voelen en gebruiken, ook naar mezelf. Juist naar mezelf. En aan dingen die ik nog wil veranderen blijf ik gewoon werken, ik leer nog steeds. Hier op t forum en hier in het echie. t leven is zo slecht nog niet♥

Heel herkenbaar Etty, nu ik niet meer drink zie ik wat er 'mis' is in mijn leven. En het niet drinken heeft me ook de moed gegeven om er iets aan te doen. Elke dag die ik niet verdrink, waarop ik niet vlucht of verdoof, geeft me meer vertrouwen in mezelf.

Het beëindigen van de relatie met de vader van mijn dochtertje is de meest heftige beslissing geweest. Die relatie maakte dat ik me waardeloos voelde, niet goed genoeg, niet gewaardeerd en vooral eenzaam. Dat dronk ik dus weg, en hoe. Waardoor ik me nog waardelozer en beroerder voelde. Door één aspect van dat cirkeltje te doorbreken (niet drinken), verdween dat cirkeltje en kon ik eruit.

Dat gaat niet van de een op andere dag, kost veel tijd. Maar stap voor stap maak ik mijn leven wel weer leuker. Of beter. Waardevoller. Betekenisvoller. Kies maar een term. Neem ik weer de verantwoordelijkheid voor mijn geluk, in plaats van dat ik hem bij een ander leg en 'slachtoffer' ben. Komt dat nou allemaal door het niet drinken? Weet ik niet. Maar dat het heel erg helpt om nuchter te zijn weet ik wel zeker.

Hmm..wat een gezweef eigenlijk als ik het zo lees