Hey allemaal,

Ik ben hier voor wat advies.
Ik heb het idee dat mijn vader te veel bier drinkt en hiermee worstelt. Ik merk dit bijvoorbeeld aan zijn gedrag, ik heb het vermoeden dat er in het weekend 1 of 2 kratten bier doorheen gaan en nu vond ik laatst ook nog eens door de weeks verstopte lege blikjes.

Ik heb nu zo'n 1,5 jaar geleden samen met mijn broer mijn vader hierop aangesproken. Dit nadat ik mijn zorgen tegenover mijn broer had gedeeld. Mijn vader klapte toen dicht en beloofte beterschap. 

Ik bleef echter twijfelen en heb mijn vader in het afgelopen jaar nog 2x aangesproken. Een keer via Whatsapp, zijn reactie was toen dat ik mij geen zorgen hoefde te maken en een keer face to face. Hij verzon toen een smoes. Ik ging hier verder niet meer op in en hoopte dat de boodschap duidelijk was en hij zijn leven zou beteren.

Maar zoals gezegd heb ik hier mijn twijfels over. Ik weet dat ik het gesprek nog een keer moet aangaan en nu ook moet doorzetten als hij dichtklapt of ontkent. Maar ik pieker me nu suf hoe ik dit het beste aan kan pakken. 

Wat het nog eens lastiger maakt is dat ik tegenwoordig vrij ver van mijn ouderlijk huis af woon en ik het idee heb dat mijn moeder van niks weet. Hoe oneerlijk ik het ook vind, ik wil kijken of ik er eerst samen met mijn vader uit kom. Ook omdat ik erg bang ben voor de reactie van mij moerder. 

Lang verhaal kort, hebben mensen hier misschien tips wat te doen? Wat kan ik het beste wel of niet doen, wat kan ik het beste wel of niet zeggen en welke hulp moet ik aanbieden?

Hulp wordt heel erg gewaardeerd!! 

Alvast bedankt!

Cas

Welkom hier. 

Kan het ook zijn dat je vermoeden er misschien naast zit?

Ik zou gewoon het gesprek aan proberen te gaan. Niet met een houding van het moet nou potdorie afgelopen zijn, maar gewoon vriendelijk informerend, liefdevol, begripvol. Misschien valt het mee. Misschien ook niet en komt er een aap uit de mouw. Maar ook dan: begripvol en behulpzaam. Boven alles niet vergeten: hulp werkt alleen als hij het zelf wil.

En waarom die geheimzinnigheid? Naar je moeder snap ik het, dat kan natuurlijk te gevoelig zijn. Maar waarom niet gewoon open erover praten met je vriendin. Een probleem is beter op te lossen als het uit de taboesfeer is.

Dank voor de tips en het welkom. Je hebt ook helemaal gelijk. Ik moet het gewoon uit de taboesfeer halen en het gesprek eerlijk aangaan. 

Heel veel sterkte ermee. Is niet bepaald makkelijk