Gisteren ben ik de fout ingegaan. Het was een weloverwogen beslissing om de fout in te gaan. Want ik heb de tijd en woorden gehad om het voortijdig te stoppen. Maar alles in mij schreeuwde 'Meer, meer, meer'.

Het is nu 'the day after' en ik heb natuurlijk een kater. Maar in plaats van me schuldig te voelen, teleurgesteld te zijn, boos te zijn, denk ik alleen maar 'Meer, meer, meer'.

Kent iemand dit gevoel? Wat heb je er aangedaan? Hoe ben je weer op het rechte pad gekomen? Want ik heb nu het gevoel dat ik alleen maar verder wil afglijden, terwijl er ergens in mijn achterhoofd een stemmetje zegt:"Maar je was zo goed op weg".

Hoorde dit in een dagdraad of is het zo geoorloofd? Want ik had het gevoel een eigen draadje te moeten hebben.

Hai Madeleine,

Ook ik ben destijds na mijn eerste half jaar de mist in gegaan

gewoon omdat ik dacht het wel weer eens te kunnen proberen

om toen de weg terug te vinden naar weer geen drank vond ik vèèl moeilijker

ik heb er toen 3,5 maand over gedaan om weer helemaal op niets te komen

op de een of andere manier was zie 'aanzet' naar drank weer gezet.

Als je echt terug wilt naar geen drank

zorg dan dat je vandaag niet haalt en/of in huis hebt

ook al heb je iets staan wat al gekocht is

het geld is ècht veel minder waard dan het nuchtere bestaan

vandaag weer de eerst stap zetten Madeleine

laat zien wie de baas is

als je ècht wilt...ben jij dat!

Succes meis

Makkelijk is het niet

maar het is te doen

look at me

Note: wat bij mij ook heeft gewerkt (en nog steeds)

is om mijn eigen 'wie is wie' terug te lezen

waarom kwam ik hier, hoe verging het me etc.

misschien kun je voor jezelf nog iets op je eigen 'wie' draadje zetten

kan misschien ooit nog eens van pas komen op een moeilijk moment?

P.S Ik heb ook niet voor niets mijn onderschrift genomen hè

hai madeleine,

Ik herken dat wel, even niet van de laatste weken hier maar een aantal jaren terug. Ik had mijn aklcoholgebruik geminderd maar langzaam gleed ik weer steeds verder weg en als ik aan het drinken was werd het ook alleen maar meer, de volgende dag met een kater wakker net zoals jij en dan dacht ik eerst : Ik drink nooit meer, na een paar uur veranderde dat al.

Wat dan hielp was om het inderdaad niet in huis te halen en om het steeds per dag met mezelf af te spreken. wat ik nu ook probeer te doen.

Niet te ver vooruit kijken want anders ging ik denken 'ik mag nooit meer drinken

wat mij helpt is denken aan die keren dat ik doodziek was van de drank, of dat ik andere mensen verdriet deed omdat ik een boze dronk had gehad of juist te gezellig had gedaan. kortom in je hoofd halen wat de negatieve consequenties zijn. wat drinken is eigenlijk alleen de eerste paar glazen leuk en daarna ook niet meer

Dus niet naar de supermarkt vandaag, haal wat anders lekkers te drinken in huis !!!

het lukte je de afgelopen 2 weken zo goed, probeer die spirit weer op te pakken !!!!!

succes !!

Hai Madeleine

Denk dat een belangrijke vraag aan je zelf stellen...wat wil ik eigenlijk

Hoe ga ik dit oplossen..

Kan ik dit alleen

Hoe graag wil ik dat..

Al eens hulp bij de huisarts gezocht

Librium heeft mij rustig gehouden in de tijd van drang en chaos in mijn hoofd

ik ben bang dat ik het zonder niet gered had...

had ook stemmen ..dromen..huilbuien...

Wel heb ik extreem veel alcoholvrij in huis gehaald en ik zoop het alsof er alcohol in zat

Alleen het effect bleef weg,,maar ja bleef toch aardig kalm met die librium

En gesprekken wat ik bij tactus had heeft me veel goed gedaan...de deur staat daar voor mij nog steeds op een kier ondanks dat ik zeker weet

dat ik geen druppel meer aanraak

Toen ik stopte met roken en drinken zei een hulpverlener tegen mij als ik nu tegen je zeg dat je nooit meer zult roken en drinken wat denk je dan aan?

Ik moest toen huilen...zei dat het leven geen zin had..ik voelde me zo ongelukkig...ik moest afscheid nemen van mijn 2 grootste vrienden..

Ze zei tegen me ook jij bent niet verslaafd aan de alcohol en de nicotine..jij bent verslaafd aan de dopamine

IK nog harder huilen<Ja dat kan er ook nog wel bij>

Doordat ik die librium kreeg en gestopt was met alcohol en roken kreeg ik nog steeds een goed gevoel in mijn hoofd en dat werd niet meer gelinkt naar alcohol en nicotine..

Die librium had ik ook nodig ik voelde als het uitwerkte ..dan nam ik nog een librium en en kon weer een tijd vooruit

En zo kwam ik de dagen door totdat je er klaar mee bent en dat heeft echt lang geduurd..

Belangrijk is ook dat je de tijd invult met dingen die je genoegdoening geeft..dat kan van alles zijn

Sport is ook een belangrijke ..je helemaal uit de naad zweten en alle ellende eruit sporten

Bij mij werkte en nog steeds groepssport ...dit motiveert en stimuleerd vooral als je alleen naar sportschool moet

Sport is wel een ding wat je regelmatig moet doen en een paar maand vol moet houden om een lekker gevoel te geven..

Ik hoop dat je hier wat aan hebt...je hebt het zelf in de hand..lijkt makkelijk maar is keihard de waarheid!!

Doorzetten is het antwoord naar succes

Gr Huttula

Dank jullie wel!

Vanmiddag ben ik terug naar bed gegaan. En ondanks de verbouwingen van de onderbuurman, nog een paar uurtjes kunnen slapen. Ik heb een prachtige droom gehad, echt waar, soms gebeuren die dingen, en ik heb het gevoel dat mijn onbewuste mij vertelde waarom ik wilde stoppen en waarvoor ik moet vechten.

De zin in drank wordt alweer minder. Is nog wel aanwezig. Sluimerd zeg maar. Vooral omdat het weekend is. Zo'n gevoel van week is toch al naar de maan. Maar goed, dat is ook zonde. Want het hele weekend beroerd zijn wil ik ook niet.

Huttula, een paar weken geleden heb ik me gemeld bij de huisarts. Hij heeft me doorverwezen naar verslavingszorg. Hij wilde me diazepam voorschrijven. Dat heb ik afgewezen.

Je moet het jezelf niet moeilijker maken als het makkelijker kan..

Maak je droom waar

Dank jullie wel. En het is ook vallen en weer opstaan.

Ik heb net mijn voorsteldraad bijgewerkt. Maar nu vraag ik me af of het hier niet beter tot zijn recht was gekomen. Twijfelen zit in mijn aard.

Ik sluit me bij Kirky aan.... een kennis van me zei ooit tegen mij: het maakt niet zo veel uit achteraf dat je voor de vierde keer onderuit bent gegaan, als je maar weer op staat en terugkijkt naar waar je over uitgegleden bent!

Adb worden is een heel proces. Bewustwording is een hele grote belangrijke in dat proces. Ik heb dat aan mezelf gemerkt. Gedachtenloos die fles opentrekken is zo lastig te veranderen! Er zijn heel veel keren geweest dat ik achteraf eigenlijk de opbouw naar het drinken niet registreerde op de een of andere manier. Een vreemd soort automatisme was het geworden, waar ik mezelf achteraf vreselijk voor op mijn donder gaf.

De gedachte van: de week is nu toch al verpest, wat maakt die ene keer extra nu nog uit heb ik ook vaak genoeg gehad. Dat heeft denk ik veel te maken met perfectionisme, alles in een keer goed willen doen.

Ik heb het vele drinken ook wel bewust gedaan. Om heel wat redenen die ik voor mezelf achteraf onzin vind, maar wel gedaan. Nu ik daar op terugkijk heeft het me vreemd genoeg ook verder gebracht op mijn adb-pad. Het was voor mij een stap die ik nodig had om me bewuster van mezelf te worden. Ik voelde me erna nog even rot, maar niet zo zielig meer. Ik had de keuze namelijk bewust gemaakt om te gaan drinken. Het stuk zelfbeklag is daardoor voor mij een stuk minder geworden en ik kreeg meer inzicht in wat er met me gebeurde. Er was daardoor meer ruimte om echt te kijken naar de redenen en mijn emoties, heel confronterend, maar excact wat ik nodig had.

Misschien heb jij deze stap wel nodig om jezelf verder te helpen. Van onbewust jezelf klemdrinken naar bewust en dan meer ruimte creeeren om de stap te zetten naar een bewust alcoholvrij leven.

Stap voor stap, Madeleine.... het geweld dat je jezelf door het drinken aandoet zal je waarschijnlijk om leren zetten naar kracht om jezelf te worden zonder drank.

Liefs