Hyperventilatie.


Ik heb ook hyperventilatie gehad, heel soms steekt het nog eens de kop op maar ik weet het in een heel vroeg stadium tegen te houden.
In een zakje in en uitademen kan, maar beter en niet zo opzichtig werkte bij mij; langzaam in 3 tellen inademen, dan 7 tellen uitademen. Het zit hem erin dat als je in paniek raakt sneller gaat inademen en ook meer, dus teveel zuurstof krijgt.
Als ik bij iemand was zei ik; even niet praten wacht even, en deed ik even die oefening. Als je hem oefent is het voor een ander onzichtbaar en dat geeft ook weer rust. dat zakje is zo opzichtig.

sterkte,

Liefs Myriam

Wat ook goed helpt tegen hyperventilatie is een kommetje van beide handen maken en daar in ademen.
Is niet zo opzichtig als een zakje en helpt goed als je de contole over je ademhaling kwijt bent.

Gisteren kwam het weer op. Bah...
Heb maar een aantal keer last gehad van hyperventilatie bij zo'n paniekaanval en kan dat wel aardig intomen. Vind het gevoel gewoon echt eng.

Het begint met ijl in het hoofd zijn. Heel warm krijgen. Hartkloppingen. Benauwd krijgen. Als het verder gaat beginnen bibberen, vingers die gevoelloos worden en echt denken dat ik dood ga gaan.
Nu ja moet het jullie niet vertellen.

Als het aan de kassa gebeurt herhaal ik altijd...komt wel goed, komt wel goed. Als je wil zet je je spullen gewoon neer en loop je naar buiten (alleen voel ik me meestal lichamelijk niet sterk genoeg op zo'n moment) of ik typ een bericht naar een fictief iemand (a girl's gotta do wat a girl's gotta do) of ik tel mijn vingers. De ademtechniek komt niet echt aan bod omdat ik me echt moet concentreren op iets anders dan mijn lichaam. Anders wordt ik echt paniekerig.
Misschien moet ik eerst de ademhaling letten en dan op de rest.

Ik dacht dat ik hier geen last meer van zou hebben nu ik gestopt ben met drinken

Helaas fleur, maar er zit al (doods)angst onder hyperventilatie,
je ademhaling is het beste om te doen, waar daarmee
erken je het, geeft het de ruimte en het mag dan ook weer weg.
Alle andere dingen betekent het bevechten, wegjagen, symptomen onderdrukken
en dan komt het terug. het is niet fijn, maar je kunt erdoorheen ademen,
liefst met begeleiding, en terwijl je dan met de oorzaak werkt, lost het op.
Als je er meer van wilt weten, dan per pb graag. Sterkte!

Net naar de winkel geweest en voelde me onderweg al niet lekker worden. Heb redelijk goed geslapen...misschien ligt het aan het minder zoutrijk eten? Ik weet het niet maar het ligt aan iets.

Van het moment dat ik me nog maar een beetje ijl begin te voelen zoals daarnet staan alle antennes klaar.
Zoals hier werd gezegd probeer ik me te concentreren op de ademhaling. Dus diep inademen via de neus en buikje opblazen en diep weer naar buiten via de mond. Maar ik werd er nog ijler van .
Het is een aaneenschakeling van..het ene gevoel lokt het andere uit. It's all in the mind?
Het ging wel in de winkel maar het komt inderdaad weer terug jane4 zoals jij zegt maar ik kan het op geen andere manier onder controle houden. Alleen met die ademhaling oefenen als ik effectief al in de winkel sta durf ik niet. Wat als ik er plots geen controle over heb.?
Het is absoluut geen trigger om te drinken omdat ik weet dat drinken het alleen erger maakt maar ik word er heel droevig van .

Vraag me af of het iets met mijn voeding kan te maken hebben..
Zoiets is toch niet gangbaar? Moet toch aan iets liggen?

Fleur, het kan geen kwaad even je bloeddruk en Hb te laten meten.
Over je voeding kan ik niets zeggen, maar wat tutti frutti eten kan wel eens helpen op korte termijn,
dan is het je bloedsuikerspiegel. Als het blijft maar even langs de arts misschien?

Een vriendin van mij heeft ooit ernstige last van hyperventilatie gehad.
Ik ben een keer met haar mee geweest naar haar behandeling daarvoor.
Mij werd gevraagd of ik ook zo'n aanval op wilde wekken om eens te voelen wat dat is.
Zo gedaan dus: moest heel diep in en uitademen alsof ik een ballon aan het opblazen was.
Op een gegeven moment raakte ik de controle over het ademhalen kwijt en begon ik dus als een gek te hyperventileren. Het was een akelige ervaring. Maar zoals ik al eerder heb beschreven het in en uitademen in de handen resulteerde erin dat ik de ademhaling binnen een minuut weer onder controle had.
Zou het toch eens proberen. Het is vaak de angst voor de angst.

Aicha, de angst voor de angst kan alleen ontstaan als je al de ervaring hebt van een enge aanval
je weet danwat die angst met je doet, maar zo'n eerste aanval ontstaat meestal niet zomaar.
Daar kan echt een traumatische ervaring aan ten grondslag liggen. Dan dien je echt ademtherapie te volgen om te leren dat je zelf die aanvallen kunt helen. Daarin wordt ook de aanval opgewekt, maar met deskundige begeleiding die de veiligheid biedt waarin de client weet dat hij/zij er doorheen kan ademen en deze aanval zal overleven en er grip op krijgt. na verloop van tijd wordt het minder en gaat weg, want dan kun je zonder trucjes je angsten onder ogen zien en aangaan.
Zoals jij m uit mocht proberen is het logisch om met je handen (symptoombestrijding)
je adem weer te regulieren. ik ken het van fietsen in de hoge bergen, te weinig zuurstof in de lucht;
ook dat is een incident en dan kun je het symptoom bestrijden.

Drie tellen rustig langzaam inademen ( dus niet heel veel in ademen) en in 7 tellen langzaam rustig je adem laten ontsnappen ( uitademen) dit zolang nodig.

Het beste is om dit enkele keren per dag thuis te oefenen in een situatie wanneer je geen hyperventilatie aanval hebt. Dan is het al een gewoonte geworden wanneer je dat wel hebt.

Fleur,

wanneer jij ijl in je hoofd word, meteen met deze oefening beginnen tot het ijl weg is.

Ik weet wat het is heb het zo erg gehad dat ik bijna opgenomen werd omdat ze dachten dat ik het aan mijn hart had ( ze hadden niet aan hyperventilatie gedacht toen)