Borderline,
oftewel een Borderline Persoonlijkheids Stoornis, is een psychische aandoening. Mensen die een Borderline Stoornis hebben, hebben als 'grootste gemeenschappelijke deler' dat ze erg INSTABIEL zijn. Instabiel in emoties, gedragingen, relaties, zelfbeeld, stemmingen. In de DSM (Diagnostic Statistic Manual) staat in een aantal punten beschreven wat de 'criteria' zijn waaraan iemand met borderline 'moet voldoen'. Als je last hebt van vijf van de negen criteria, zou je borderliner kunnen zijn. De DSM is geen boekje om zelf een diagnose mee te stellen, dat moet namelijk gebeuren door iemand met verstand van zaken, bijvoorbeeld een psychiater. Ook is het zo dat veel mensen zonder borderline zich in bepaalde punten kunnen herkennen, zij het in mindere mate.

1. Stemmingswisselingen
De stemming kan van het ene op het andere moment omslaan, zelfs zo plotseling dat mensen in de omgeving geen idee hebben van wat er is gebeurd om de stemming te laten omslaan. Vaak wordt dit omslaan van de stemming 'bestempeld' als 'overgevoeligheid'. Stemming kan wisselen van heel gelukkig naar diep ongelukkig, of bijvoorbeeld vreselijk boos.
2. Impulsiviteit
Borderliners nemen vaak beslissingen in een impuls. Zonder over de gevolgen na te denken hebben ze besloten om bijvoorbeeld een opleiding te gaan volgen, die dan in tweede instantie toch niet bevalt en gestopt wordt. Impulsiviteit uit zich ook vaak in eetstoornissen, geldverkwisting of overmatig drank- of drugsgebruik.
3. Identiteitsproblemen
Veel borderliners hebben weinig zelfvertrouwen. Ze weten niet goed wat ze willen met hun leven, en weten niet goed wat of wie ze zijn.
4. Chronisch gevoel van leegte
Veel mensen met borderline hebben een 'leeg' gevoel. Alsof ze zijn 'afgesneden' van het voelen van dingen.
5. Zwart-wit denken
Voor een borderliner is iemand OF geweldig, OF helemaal waardeloos. Het ene uiterste of het andere. Er zit geen of weinig grijs tussen het zwart en wit.
6. Zelfverwonding/automutilatie
Soms lopen spanningen zo hoog op dat borderliners zichzelf beschadigen. Dit gebeurt niet altijd 'bewust'. Soms is de toestand een soort roes waarin het verwonden gebeurt.
7. Psychotische en dissociatieve verschijnselen
Borderliners hebben soms (kortdurend) last van psychotische verschijnselen. Meestal gaan deze (rand)psychoses na enkele uren over. Vaak is er dan sprake van overmatige achterdocht, stemmen horen, in de war zijn.
Dissociatie heb je in verschillende vormen. Je kunt het gevoel hebben dat je niet meer in de realiteit staat, dat alles aan je voorbijgaat, zonder dat je er deel van uit maakt (derealisatie). Ook kun je het gevoel hebben dat je in een lichaam zit waarin je niets voelt (depersonalisatie). Het komt ook voor dat je bijvoorbeeld ergens heen gaat, maar dat je achteraf niet meer weet hoe je er bent gekomen, of zelfs dat je er bent geweest. Dit kunnen behoorlijk angstige ervaringen zijn. Dissociatie is een veranderde bewustzijnstoestand, alsof de verschillende functies van je hersenen niet goed op elkaar zijn afgestemd. Anderen kunnen dissociatie soms waarnemen doordat ze merken dat je er niet helemaal bij bent, of een afwezige indruk maakt.
8. Angst voor verlating
Veel borderliners zijn doodsbang om alleen gelaten te worden. Ze proberen dit tot het uiterste te voorkomen
9. Woedend worden om niets
Mensen met een borderline-stoornis kunnen soms woedend worden om niets, en moeite hebben om die woede te beheersen.

Wat zijn de oorzaken voor het ontstaan van een borderline persoonlijkheidsstoornis?
Er zijn meerdere mogelijke oorzaken voor het ontstaan van een borderline stoornis. Het ontstaan van de stoornis wordt meestal gezien als een combinatie van aanleg en omstandigheden (bio-psychosociaal model).
Bio staat voor biologisch en heeft te maken met aanleg, lichamelijke factoren, erfelijkheid. Bij de borderlinestoornis zijn impulsiviteit en emotionele instabiliteit waarschijnlijk in aanleg aanwezig.
Psycho staat voor psychologisch, en heeft te maken met de opvoeding, ingrijpende gebeurtenissen en ervaringen. Bij mensen met een borderline stoornis is vaak sprake geweest van een instabiele gezinssituatie en/of ingrijpende ervaringen, zoals mishandeling, sexueel misbruik, scheiding van de ouders. Echter: niet alle borderliners hebben zo'n verleden, en het is ook niet zo dat iedereen met zo'n verleden een borderlinestoornis ontwikkelt.
Er zijn deskundigen die hechtingsproblematiek zien als kernpunt van de borderline stoornis. Borderliners hebben geen stabiel beeld van zichzelf, en hebben vaak moeite zich aan anderen te hechten. Of ze hechten zich veel te sterk, of juist helemaal niet.
Sociale staat voor de omgevingsfactoren (maatschappij, de cultuur waartoe iemand behoort).
Borderline lijkt vooral voor te komen in de Westerse wereld. Het zou kunnen dat onze maatschappij, waar mensen onder relatief grote druk moeten presteren, waarin individualisme hoogtij viert, en waarin normen en waarden minder duidelijk zijn, een rol kan spelen bij het ontstaan van de borderlinestoornis.
Het is niet goed mogelijk een duidelijke oorzaak aan te wijzen voor het ontstaan van een borderline persoonlijkheidsstoornis. Wel kunnen we sterk vermoeden dat het gaat om een combinatie van factoren die uiteindelijk bijdragen aan de stoornis. Een factor op zich is niet 'de oorzaak' van het ontstaan. Het is een complex van factoren die de stoornis tot gevolg heeft.

Hoe kun je leren omgaan met je borderline-stoornis?
Als je erg veel last hebt van problemen die te maken hebben met een borderline persoonlijkheidsstoornis, kom je vaak terecht bij een hulpverlener. Dit kan de huisarts zijn, maar ook een psychotherapeut of psychiater. Dan krijg je dus 'therapie'. Over het hoe en wat van therapie kun je meer lezen in het volgende hoofdstuk.
Als je geen therapie aandurft, of als je het niet nodig denkt te hebben, kun je voor jezelf al een aantal dingen doen om het leven makkelijker aan te kunnen. In het volgende hoofdstuk staan een aantal tips uit het tijdschrift Deviant die ik heel zinvol vind.

Geschiedenis van de borderline-stoornis
De borderlinestoornis wordt nog niet zo lang erkend en bestudeerd. In de jaren dertig is de term voor het eerst gevallen. De term duidde een 'grensgeval' aan, de grens tussen neurose en psychose. Na de jaren dertig is er nauwelijks aandacht besteed aan 'borderline', misschien wel omdat er voor de personen die dit 'etiket' kregen, geen goede behandeling was. Therapie bestond voornamelijk uit praten over het verleden, en daarvan raakten deze mensen vaak nog erger in de war.
In de jaren zestig was er een psychiater (Onno Kernberg), die de borderline stoornis weer boven tafel haalde. Hij plaatste de borderline persoonlijkheid op een eigen plek naast de neurotische persoonlijkheid en de psychotische persoonlijkheid. In wezen is dan de naam 'grensgeval' niet meer van toepassing, omdat de stoornis een eigen plek krijgt, maar dat terzijde.
In de jaren zeventig werd de borderlinestoornis gezien als een stemmingsstoornis, doordat borderliners vaak depressieve perdiodes doormaken. Maar eigenlijk is dat niet juist, omdat borderline nog veel meer kenmerken heeft dan alleen de stemming.
In de jaren tachtig werd de borderlinestoornis opgenomen als aparte persoonlijkheidsstoornis in de DSM-III (Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders). Die DSM is een boek dat wereldwijd wordt gebruikt door psychiaters, waarin alle psychiatrische stoornissen beschreven staan.
In de jaren negentig wordt veel onderzoek gedaan naar de borderline persoonlijkheidsstoornis. Vooral om de stoornis beter af te grenzen: welke symptomen horen er wel bij en welke niet. Dit om zo min mogelijk verwarring te creeren met andere stoornissen. Nu is er wetenschappelijk nog veel te onderzoeken aan het borderline-syndroom, maar wel is duidelijk dat het echt een herkenbare stoornis is, die met recht als aparte stoornis in de DSM is opgenomen.

kijk verder op www.borderline.nl of andere sites !!!

Borderline is niet alleen grenzeloos qua inname van dingen, maar ook in je activiteiten en het feit dat je je grenzen vaak niet aangeeft. Een ander kenmerk is het zwart wit denken.. of het is goed, of het is fout.. Daarbij mag je natuurlijk geen fouten maken en moet alles perfect zijn.
De ene dag voel je je fantastisch en de volgende dag ben je ineens heel depri (vaak ook omdat je die dag dat het fantastisch gaat weer veel te veel doet). Vaak heb je erg heftige gevoelens en wil je die het liefst wegmaken.. met wat dan ook.. Je leven hangt vaak aan elkaar van afweermechanismen. Verder heb je vaak een niet zo realistisch (te negatief) zelfbeeld.

Er zijn goeie behandelingen voor, antidepressiva kan je gevoelens wat minder scherp maken, bij sommige mensen werkt een snufje antipsychotica ook heel goed. Verder is het heel goed om gedragstherapie te doen, of de linehan. Therapie moet zich er niet zozeer op richten je verleden te onderzoeken maar vooral op gedragsverandering. bv assertiviteitstraining om te leren je grenzen te verkennen en aan te geven, RET therapie om je gedachten te leren uitdagen en zo zijn er nog meer van dat soort therapieen.

Als je met prozac begint zal je je eerst wel waziger en rottiger voelen, dat duurt meestal een maand ofzo voordat je serotoninespiegel zich daaraan heeft aangepast. Dat is even doorzetten helaas.

Verder is er veel informatie over borderline te vinden op internet.

Als je meer vragen hebt kan je me altijd pb-en

Wat ik nog even kwijt wil.

Toen ik de diagnose borderline trekken kreeg (een iets mildere vorm van borderline) viel er zoveel op zijn plaats, na 12 jaar (vaak) zinloos therapeuteren was er eindelijk een tastbaar iets waar ik mee aan de slag kon. Want er is dus echt mee te (leren) leven. Ga dus op zoek naar goeie hulp, mensen die verstand van zaken hebben, Linehan, cognitieve therapie, en stel je er voor open.

Met de juiste behandeling is er goed te leven met je beperkingen!

Heb je hiervoor ook medicatie of iets dergelijks?
Ik krijg en anti-depri en anti-psychot.
Groetjes

Ik slik antidepressiva en die maakt mijn stemmingswisselingen stukken minder en mij stabieler, ben daardoor veel minder snel uit mijn evenwicht. Ik heb al een paar keer geprobeerd af te bouwen maar dan zit ik binnen de kortste keren weer te janken om niks en fladder alle kanten op. Daarnaast heb ik seresta voor de grootste pieken. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik sinds ik niet meer drink die steeds minder nodig heb. De pieken zijn minder groot nu.

Soms kan antipsychotica dus ook helpen, of vooral de combinatie van die 2. Bij mij werkte dat niet.

Tja ik heb ook een lij-dens-weg achter de rug. Chronische depressies, vreselijk.
En maar vrolijk doen en werken hè. Tot je ongeveer dood neervalt.

Maar goed, ik heb stemmingsregulators, eerst lithium (kan ik niet tegen) nu Tegreton (beter), en Efexor een flinke dosis. verder wat pammetjes indien nodig en anti-psychotica.

2 x geprobeerd Efexor af te bouwen, 2 x zo depri dat ik alleen maar dood wilde, ik wist niet dat eens mens 98 uur kon huilen achter elkaar.

Dus de rest van me leven aan de pillen, en waarschijnlijk t.z.t een doosje mee naar de Hemel voor onderweg (geintje).

Maar, de dokter van het UWV zijn zoooooooooooooooooooo knap dat ik gewoon kan werken hoorssss !!!!!!!!

Heeft iemand ooit die uitzending gezien van Zembla; "Fatale Herkeuring" brrrrrrrr, eng gewoon.

Ook ik ben een borderliner, ik gebruik sexorsat en Remeron.

Ik kom niet voor therapie in aanmerking omdat ik maar een paar kenmerken heb. Soms gaat het maanden goed en dan wordt de spanning weer teveel en weet ik nog steeds niet hoe ik die kwijt kan dan met behulp van alcohol en slaaptabletten. Ook problemen met het aangeven van grenzen. hoe leer je dat?
Vandaag een rotdag maar het is nu overleven en dat kan ik wel, het is leven waar ik een probleem mee heb.

Houtje, geen wonder dat je me zo aansprak!

Heeft iemand wel therapie en helpt het?

groetjes,
Anjo

Borderline:

Ik weet t niet en volgens mij de meeste hulpverleners ook niet.

Mijn bescheiden mening. Men weet eigenlijk niet wat er met je mis is. Je bent overmatig, overgevoelig en e.d.

Als ze geen sticker meer op je kunnen plaatsen ben je borderline, ik geloof t niet zo!
:):(:):wine:

welke woorden zijn gecensureerd?

Dat is onzin Dick.. Het is niet perse een vergaarbak!

borderline of borderlinetrekken hebben te maken met persoonlijkheidsstoornissen en of is een persoonlijkheidsstoornis en er is wel degelijk een goeie diagnose te stellen. Ik heb vermijdende en afhankelijke persoonlijkheidsstoornis met borderline organisatie. Dat is een milde vorm van borderline (in zoverre het mild kan zijn) Ik heb daar dus dagbehandeling voor gevolgd, en waar ik dat heb gedaan zaten verschillende soorten dagbehandeling voor verschillende mate van borderline. (Zo heb je bv de Linehan therapie voor de zwaardere gevallen) Ik kreeg gedragstherapie gecombineerd met psychoeducatie, PMT en gezinstherapie. Over het algemeen worden daar erg goeie resultaten mee behaald. Borderline is dan ook zeker behandelbaar.. niet te genezen maar wel mee te leren omgaan.

Vroeger waren het de hopeloze gevallen die opgegeven werden en in achtergebleven zorginstellingen is dat soms nog zo, dat idiote etiketje van.. dat wordt toch niks meer..... maar als je op de goeie plekken terecht komt blijkt dat je er wel degelijk mee kan leren omgaan. Het zal nooit overgaan, dat realiseer ik me terdege maar ik heb nu wel geleerd wie ik ben, geaccepteerd dat ik overgevoelig ben, en dat ik verdomde goed mijn grenzen in de gaten moet houden, dat ik op een lager tempo moet functioneren dan de gemiddelde mens, dat ik veel tijd en rust voor mezelf in moet plannen om dingen op een rijtje te krijgen en het overzicht te houden. Ik ben inmiddels uitbehandeld, al heb ik nog wel wat coaching hier en daar en werk ik op een werkplek met mensen met een psychiatrische kwetsbaarheid. Therapie voegt niks meer toe.. de rest zal ik zelf moeten doen en omdat ik in de dagbehandeling de handvaten hiervoor meegekregen heb is de keuze aan mij om die ook te gebruiken, en dat doe ik ook.

Het moet maar eens afgelopen zijn met al die horrorverhalen over borderliners. Het zijn vaak zulke leuke, gevoelige, emotionele, heftige, creatieve humorvolle mensen die het verdienen om gewoon ook de plek te vinden die bij ze past!

Tapas,

Mensen die niet weten omdat ze niet willen begrijpen en/of leren kunnen wij met al onze informatie van de hele wereld niet wijzer maken !!!!

Trouwens, zal Dick zich verdiept hebben in dit onderwerp of jouw antwoord?

Grtzj,

zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Wat mij soms zo kwaad maakt is dat vooral in de verslavingszorg zo ontzettend negatief naar borderline gekeken wordt. Ik weet nog dat toen ik "in de verslavingszorg was dat me keihard gezegd werd dat ik geen borderline had want ik gedroeg me niet zo, nee logisch ik heb daar een behandeling voor gehad.. goh zei die arts..is daar dan een behandeling voor? Hij had maar 1 adres van een psychotherapeut die er iets meer over wist. Dat er hier in de omgeving een heel specialistisch team zit en dagbehandelingen worden gegeven wisten ze niet eens bij die instelling.. ik was perplexed, dat ik als BLer een verslavingsarts moest wijzen op de vormen van behandeling die hier in de omgeving zijn. Ja daar kan ik zo kwaad om worden. Ook een vriendin van mij met borderline kenmerken is al een jaar bezig goeie hulp te vinden en ik help haar daarbij op weg.. maar ze wordt zo tegengewerkt.. omdat ze niet alle kenmerken heeft willen ze haar niet doorverwijzen naar goeie hulp en moet ze maar wat gesprekken gaan voeren met een psychotherapeut, terwijl dat nou net niet is wat helpt om er grip op te krijgen.. wat een onzin.. Ze heeft nu een second opinion aan moeten vragen om toch nog de diagnose te krijgen en hopelijk nu eens de juiste hulp!

Ja sorry, maar ik snap dat soms echt niet. Heb ik dan zo'n geluk gehad? Toen ik mijn intake had omdat ik voor de zoveelste keer weer vastliep in mijn leven heb ik ook zoveel weerstand ondervonden. Er werd gewoon keihard gezegd dat ik toch alle hulp zou afwijzen en weglopen.. en pas toen ik een klacht had ingediend tegen deze intaker kwam ik bij de juiste persoon terecht en kon ik eindelijk de goeie diagnose krijgen en de hulp die ik nodig had. Het wordt de BLers vaak echt niet makkelijk gemaakt en dat is lastig want dan lopen ze ook weg.. en klopt het etiketje weer.

Hoi Aura,

Dat hebben veel Bl ers, periodieke misbruik van middelen.
Daardoor heeft het bij zo lang geduurd voordat ik door had dat ik een probleem had met alcohol
want ik dronk immers alleen maar met vlagen.
Helaas is een op een gegeven moment veranderd in vlagen van niet drinken.
Op het moment gaat het redelijk goed maar als ik drink dan ga ik ook door tot het putje.

Dagen zoals vrijdag en gisteren horen ook bij bl dan zijn mensen te ver over mijn grenzen gegaan
en dan trek ik het niet.

En het is niet alleen kommer en kwel, je bent door je gevoeligheid ook gevoeliger voor andere dingen.
Het lijkt wel of je ook intenser kan genieten van mooie dingen, dat je kleine dingen meer op pikt.
Ik was met een vriendin samen op vakantie geweest, bij terugkomst zaten we aan vrienden te vertellen wat we hadden gezien en beleefd. Bleek dat de helft van de dingen die ik had opgemerkt aan haar voorbij waren gegaan totdat ze zei: "We waren toch wel op dezelfde vakantie?"

Ik ben dankbaar voor de medicatie voordien was het een lijdensweg. Zo depressief dat ik alleen maar rust had als ik sliep.

Het blijft knokken en er is veel onbegrip. Maar wat Tapas zei is waar vaak zijn het hele leuke mensen.

Anjo

Hallo Aura,

Het allermoeilijkste is dat het aan komt dat je je grenzen stelt.
Daar knalde ik vrijdag tussen tegen aan, dat mijn zoontje door bleef gaan , heel lief bedoelt
maar dat was echt lastig. Hij luisterde gewoon niet. liefje even stil zijn dan is mama zo weer oke.
En dan kook ik, wordt ik zo boos ook op mezelf, hele klassen met dat grut krijg ik stil met gewoon een blik, nee niet zo'n rotblik maar gewoon non-verbaal we gaan aan de slag en dan zo iets simpels niet over kunnen brengen aan mijn eigen kind. Mijn snelkookpannetje is dan echt aan het koken en dat stomme ventiel werkt dan echt niet.

Afstand nemen is niet altijd mogelijk in deze wereld.
Kennis is macht zeggen ze, het zal ongetwijfeld waar zijn. Soms voel ik me juist door de kennis zo machteloos. Je weet dat het dalen en toppen zijn en dat het door het verstrijken van jaren hooguit wat minder diep of wat minder hoog zal worden.

De strijdende mens.........Zo voelt het soms.

Anjo

Daarom is het ook zo belangrijk om als borderliner technieken te leren om om te gaan met die dalen en pieken en de heftigheid van gevoelens. Zoals ik al eerder schreef heb ik dus een dagbehandeling gehad die zich hierop richtte, groepstherapie, dus oefenmateriaal te over.. pfff.. Dat is inmiddels 6 jaar geleden maar nog steeds zie ik elke dag dat ik de dingen die ik daar geleerd heb toepas... eerst denken dan zeggen (ahum), negatieve gedachten uitdagen.. accepteren dat bl een deel van jou is waar je mee zal moeten leven, accepteren dat je vaak rust en afstand voor jezelf in moet bouwen om niet overspoeld te raken door je emoties, weten dat als je fouten maakt dat je daar altijd op terug kunt komen op een later tijdstip, leren je gevoelens te verdragen.. Leren dat bepaald gedrag een signaal is dat je over je grenzen gaat, zowiezo je grenzen leren ontdekken en ontdekken wie je zelf nou eigenlijk bent.

Het neemt de Borderline niet weg maar maakt het wel leefbaarder. Aura, je zou aan je hulpverleners eens moeten vragen of er mogelijkheden zijn voor cognitieve en gedragstherapie bij jou in de buurt. Ik had het graag 20 jaar eerder geweten, hoewel.. dan was ik nu nooit geworden wie ik nu ben denk ik dan maar.

joh dat klinkt goed!! Het zal zwaar zijn, dat kan ik je nu vast vertellen, maar blijf gewoon luisteren wat de peuten daar zeggen, al gaat het helemaal tegen alle aannames die je zelf hebt in. Zij kennen het mechanisme goed genoeg om je een andere manier van tegen dingen aan te kijken te leren. Ik ben blij voor je dat je de juiste hulpverlening hebt gevonden want dat lijkt soms wel onmogelijk te zijn. Ga je de Linehan doen trouwens?

bereid je er maar vast op voor dat het zwaar maar heel leerzaam zal zijn!! heel veel succes gewenst!!

Hallo allemaal.
Ook ik heb borderline. Low Lever is gediagnostiseerd.
Ben verslaafd aan spanning en alcohol.Ik ben afgekickt eind aug en vol goede moed een nieuwe start willen maken. Helaas lukt het niet en ben weer gaan drinken.............alleen niet meer iedere dag.
Een goede vriend heeft me onlangs het mes op de keel gezet.........alcohol of ik ben er niet meer zoals voorheen.

Ik moet dus een keuze maken..................

Dag Ekeim,

De keuze maken is niet zo moeilijk, jezelf een belofte doen....
Maar je er aan houden is een kwestie van volhouden en doorzetten, en vooral de voordelen gaan zien en voor ogen houden.
Doe mee op Ditjes en Datjes en probeer motivatie te halen uit verhalen van anderen en leer daar ook de valkuilen te herkennen zodat je ze misschien kunt omzeilen..

Groetjes, Kohtje.

...

Anna,

Wat een prachtige ode aan je zoon. Ik denk dat die jongens een pracht van een moeder hebben waar ze heel zuinig op moeten zijn....

Thanks Kohtje, alleen ook een moeder die jarenlang haar steun en troost gezocht heeft in wijn..:$

Misschien wel ten gevolge van dat grote moederhart..

hallo allemaal
wat fijn dat hier wordt uitgelegd wat borderline is
er bestaat namelijk veel onduidelijkheid oevr

ook ik heb bordeline
ben jaren in therapie geweest ervoor
op een kliniek voor persoonlijkheidstoornissen
in zeist
heb daar enorm veel geleerd

ik vind het jammer dat mensen met borderline vaak over 1 kam geschoren worden
terwijl er juist met de diagnose borderline
er verschrikkelijk veel niveau's zijn

je blijft altijd last hebben van je zwakke plekken
maar je leert ze ook herkennen
en hoe je daar op moet reageren
er valt dus heel goed te leven met borderline

medicatie help daar ook mee
ik gebruik zelf nu alleen nog maar prozac
en weet dat ik dat altijd zal moeten blijven gebruiken

de een heeft suikerziekte en gebruikt insuline
en ik mis een stofje in mijn hersenen
en moet dat met prozac aanvullen

iedereen die wat meer wil weten kan ook reageren via pb
ik wil alles graag uitleggen

liefs eva

Ik heb zelf een therapie afgesloten,is niet zalig makent maar je krijgt de handvaten!
En was wel fijn om anderen te ontmoeten die het zelfde hebben,maar ook moeilijk je ziet je eigen kwetsbaarheid.
O ja de therapie heet de dgt word vaak gegeven door ggz.
p

Ook ik ben jaren geleden gediagnosticeerd met Borderline, heb een aantal therapieen doorlopen.
Vandaag de dag twijfel ik (nog steeds) of het wel Borderline is/was, mede gezien het feit, dat een Psycho-therapeute, die ik twee-wekelijks zag, in conflict was met een Psychiater, die ik 1x per maand zag.
Eerstgenoemde vond dat ik leed aan PTSS, laatstgenoemde aan BPS.
Ik persoonlijk hecht(te) meer waarde aan de mening van de Psychotherapeute, omdat zij mij, mi. beter kende.
Ik herken wel veel in de BPS symptomen, maar ik denk ook dat in ieder mens wel een aantal van die symptomen aanwezig zijn.
Vandaag de dag kan ik niet veel meer met die stickertjes, ze helpen me niet verder.
Vandaag de dag ben ik 'gewoon' een alcoholiste.

Groetjes, Cacao