Ik drink al een poos geen alcohol meer (min een paar dagen waar het fout ging ) ivm

een alcoholprobleem.

Waarschijnlijk herkenbaar voor velen, maar de hele wereld heeft er een mening over

en ik moet mezelf constant verdedigen en het uitleggen.

(en aangezien ik een dame ben raad je waarschijnlijk de standaard vraag al

als ik zeg dat ik niet drink... )

Het uitleggen dat deed ik in het begin even (en als iemand echt geinteresseerd is of ik

wil het graag vertellen aan die persoon dan doe ik dat nog wel) maar daar ben

ik op een gegeven moment mee gestopt want het is vreselijk vermoeiend.

De laatste tijd krijg ik vooral (vooral van personeel, echt bizar...) in horeca gelegenheden

veel gezeur erover.

Waarom ik toch altijd alleen maar frisdrank drink, en laatst vroeg ik om een Radler 0 %

(dat is mijn lievelingsdrankje, sterker nog die met alcohol lust ik niet eens omdat ik smaak

van Radler 0 zo gewend ben, haha..).

Toen kreeg ik als reactie, ik verzin het niet, hoezo je bent toch niet zwanger.

Anyway, ik word doodmoe van dat gez**k erover, en ik ben eigenlijk vooral erg

verbaasd dat je je alleen maar met alcohol moet verdedigen.

Echt ik vind het zo bizar.

Waarschijnlijk herkent iedereen dit wel, mijn vraag is hoe jullie daarmee omgaan.

(want ik begin me er zo ontzettend aan te ergeren, misschien zeg ik maar gewoon ja als ze

vragen of ik zwanger ben, om van het gezeur af te zijn.. )

Hoi Alice,

Welkom op het forum! Voor mij een heel herkenbare vraag. Toen ik net gestopt was met drinken worstelde ik er erg mee. 

Nu vertel ik mensen niet wat ik niet fijn vind aan drinken, ik vertel ze wat ik wel fijn vind aan niet-drinken. 

Ik voel me goed, fris, lekker in mijn vel, uitgerust, fit, stralend, helder, enzovoort. Ik zou dit gevoel voor geen goud meer kwijt willen. Daarom drink ik niet.

Ik doe het zo, omdat ik heb gemerkt dat als je vertelt waarom drinken niet fijn is, er altijd wel een weerwoord komt (gedacht vanuit die andere persoon, die vaak het gevoel heeft zich te moeten verdedigen voor z'n eigen gebruik). Als ik daarentegen zeg dat ik me super voel zonder alcohol, dan valt daar weinig of niets tegenin te brengen.

Tegen goede vrienden vertel ik inmiddels wel het hele verhaal, maar dat heeft wel even geduurd. In dat soort gesprekken ga ik meestal niet in op vragen over hoe erg het was of hoe veel ik dan wel niet dronk en of ik een alcoholist was. Ik vind dat zelf minder relevant. Mensen vragen daar soms ook naar om hun eigen drinkgedrag er tegen af te zetten. Wat ik wel zeg is dat het voor mij een problematische gewoonte was, dat ik elke dag dronk en dat ik mezelf niet meer was en mijn gevoelens verdoofde. Daar krijg je dan vaak op terug: "Oh, maar ik verdoof niets, ik drink voor de gezelligheid." Daarop kun je eventueel zeggen dat drinken per definitie verdoving is, want ethanol is een verdovend middel. Maar je kunt het ook lekker zo laten natuurlijk. :-)

Een snelle oplossing, als je helemaal geen zin hebt in gedoe, is: "Ik moet morgen topfit zijn, want ik moet vroeg op / ik heb een drukke dag / ik heb een heel belangrijke afspraak / opdracht, enz."

Succes!

Yo

welkom Alice.

Ik krijg al zeker 2 jaar geen enkele vraag of opmerking meer.

Een enkele keer leg ik aan mensen die ik net leer kennen uit

dat ik ooit wel dronk, maar een probleemdrinker neigde te worden

en soms al was. Dat voorkomt vragen en ik maak het niet groter dan het was,

want ook ik heb geen zin meer in de projecties van anderen op dat gebied.

Toen ik pas was gestopt vertelde ik in eerste instantie dat ik aan het versoberen was.

Dat deed ik voorheen vaak met vasten/soberder eten, dus niemand vond dat gek.

En langzamerhand heb ik het vrienden en familie heel selectief wat uitgebreider uitgelegd.

Ik denk, dat hoe minder het voor jezelf een issue is, hoe minder anderen het zelfs op zal vallen.

Bedankt voor jullie reactie!

Yo: ik heb precies hetzelfde! Ok op momenten dat ik even niet lekker in mn vel zit

heb ik soms (wordt steeds minder) echt nog wel zin om te drinken maar ik doe dit niet uiteraard.

Maar ik voel me  lichamelijk net als jij een stuk beter zonder alcohol, inderdaad de dingen die jij omschrijft.

(echt ik werd zo ziek van die rommel, ok dat krijg je als je geen maat kunt houden maar het is zo fijn

dat ik dat niet meer heb)

Ik had het helemaal niet bekeken hoe jij het zegt, ik vind het een geniale reactie!

Lj: zit ook wel wat in maar ik weet niet of ik dat ook zo 'luchtig' kan brengen.

Ik denk dat ik nog te snel in het verdedigingsmeganisme schiet met de gedachte 'daar gaan we weer...', haha.

Bedankt voor jullie begripvolle reacties!

Hoi Alice,

 

Welkom op het forum! Voor mij een heel herkenbare vraag. Toen ik net gestopt was met drinken worstelde ik er erg mee. 

 

Nu vertel ik mensen niet wat ik niet fijn vind aan drinken, ik vertel ze wat ik wel fijn vind aan niet-drinken. 

Ik voel me goed, fris, lekker in mijn vel, uitgerust, fit, stralend, helder, enzovoort. Ik zou dit gevoel voor geen goud meer kwijt willen. Daarom drink ik niet.

 

Ik doe het zo, omdat ik heb gemerkt dat als je vertelt waarom drinken niet fijn is, er altijd wel een weerwoord komt (gedacht vanuit die andere persoon, die vaak het gevoel heeft zich te moeten verdedigen voor z'n eigen gebruik). Als ik daarentegen zeg dat ik me super voel zonder alcohol, dan valt daar weinig of niets tegenin te brengen.

 

Tegen goede vrienden vertel ik inmiddels wel het hele verhaal, maar dat heeft wel even geduurd. In dat soort gesprekken ga ik meestal niet in op vragen over hoe erg het was of hoe veel ik dan wel niet dronk en of ik een alcoholist was. Ik vind dat zelf minder relevant. Mensen vragen daar soms ook naar om hun eigen drinkgedrag er tegen af te zetten. Wat ik wel zeg is dat het voor mij een problematische gewoonte was, dat ik elke dag dronk en dat ik mezelf niet meer was en mijn gevoelens verdoofde. Daar krijg je dan vaak op terug: "Oh, maar ik verdoof niets, ik drink voor de gezelligheid." Daarop kun je eventueel zeggen dat drinken per definitie verdoving is, want ethanol is een verdovend middel. Maar je kunt het ook lekker zo laten natuurlijk. :-)

 

Een snelle oplossing, als je helemaal geen zin hebt in gedoe, is: "Ik moet morgen topfit zijn, want ik moet vroeg op / ik heb een drukke dag / ik heb een heel belangrijke afspraak / opdracht, enz."

 

Succes!

Yo

Dat is echt goede raad bedankt.

 

ik ben eigenlijk vooral erg

verbaasd dat je je alleen maar met alcohol moet verdedigen.

Echt ik vind het zo bizar.

Ik heb geleerd dat moeten verdedigen niet moeten maar een keuze is. Een keuze die bij mij voortkwam uit schaamte hoe onmatig ik met drank omging en daarover liegen en verstoppen deed. Naarmate de tijd vordert maakte ik me er minder druk om en kan je ook makkelijker zeggen dat die tijd een behoorlijke tijd achter je ligt. Ik maak nu wel eens bewust de keuze open te zijn omdat ik me erover schamen wel voorbij ben.

En ik heb ook wel eens een wedervraag gesteld. Als ik nu gestopt was met roken kreeg ik van iedereen ondersteuning en support, waarom moet ik als ik wat drink zonder alcohol wel uitleg geven. Veel mensen zonder alcohol probleem hebben niet nagedacht dat het best bizar is de verschillen in de reacties op mensen die willen stoppen met roken en op mensen die niet meer drinken.

En dat stiekem heeft voor mij te maken met liegen en bedriegen en dus schaamte. Terwijl ik met niet drinken ook gelijk meer open en eerlijk wil leven.

Het excuus bijvoorbeeld ik moet morgen vroeg op was vroeger om thuis verder te drinken. Ik wilde juist breken met die patronen. Het omarmen van je verslaving, het heeft jaren een heel groot deel uitgemaakt van mijn leven. Dat is nu eenmaal zo. Daardoor ben ik wie ik nu ben en daarin wil ik leren om ook echt open te zijn. Maar dat wel pas nadat ik het gevoel verslaafde zijn niet meer zo had. Hierdoor is het een verhaal over de verleden tijd die je best trots kan vertellen. Met recht want het is hard werken. Ik heb vanaf het begin geen excuus gebruikt om bovenstaande reden. Wel een half verhaal dat mijn huisarts ivm bloeddruk vind dat ik me moet matigen tot 1-2 consumpties alcohol per dag. En dat ik dat niet kan en daarom helemaal niet drink. Dan zeg ik feitelijk ik kan niet matig drinken en heb een probleem met drank.

Ja dat heb ik ook, mensen die echt interesse tonen vertel ik het wel.

Ik schaam me er ook zeker niet voor, waarom zou je, niemand kiest voor deze

'ziekte' .

Maar goed ik heb niet altijd de energie om er op in te gaan, zeker niet bij dat standaard

cliche gezeik a la 'ben je met de auto, ben je zwanger, nou jij hebt eeeeecht geen alcoholprobleeeeeeeeeeeem hoor' enzovoort.

(ok mijn probleem was nog niet vergevorderd en ik was er godzijdank net op tijd bij, maar dat laatste wordt ook gezegd tegen die hard zuipers

die 1 a 2 flessen per dag achterover kegelen dus slaat nergens op...)

Ik kreeg trouwens IRL nog een hele goede tip tegen de irritante reacties van iemand die met alcoholisten gewerkt heeft:

zij adviseerde me om met een beetje humor te reageren ipv van meteen in de verdediging te schieten.

Dus bijv. als je bij horeca commentaar krijgt (serieus, dat krijg ik dus...) te reageren a la 'oww verdien je anders niet genoeg' of weet

ik veel wat.

Leek me ook wel een goede, want idd. ik voel me echt wel aangevallen en ben vooral bang dat ik het weer uit moet leggen en daar heb ik

dus absoluut geen zin in.

Bedankt voor jullie reacties en vooral voor de herkenning, doet me goed, vooral omdat ik bij 'geleidgestemden' niks uit hoef te leggen..

Een mooi voorbeeld, waarom krijg je bij het stoppen van roken wel alle steun van je omgeving en als je stopt met alcohol vooral onbegrip. Voor mij is dit heel duidelijk, alcohol is de enige harddrug die geaccepteerd is in onze samenleving! Het is gewoon in de vrije verkoop! Hoe zou Nederland reageren als er cocaïne en heroïne bij Albert Heijn in het schap zouden liggen? Volgens mij zou de wereld dan te klein zijn. Mensen zijn wel vaak tegen het gebruik van cannabis - wat een softdrug is - omdat dat iets vaags voor ze is. Maar over de gevolgen van een "overdosis" alcohol wordt gewoon lacherig gedaan. "Hij kon niet meer op zijn benen staan, joh" :D .

Acceptatie begint bij het realiseren van de gevaren, zoals roken ook pas sinds 20 jaar in de ban is gedaan. Ik verwacht dat, dat met alcohol ook zal gebeuren. Dit proces gaat alleen veel langzamer, juist omdat het nu nog zo volkomen normaal wordt gevonden. Als je stopt met alcohol wordt je nu dus gewoon nog "abnormaal" bevonden. Misschien zijn alcoholgebruikers over 20 jaar wel hetzelfde als de rokers nu. Niemand wil nog last van die vieze verslaving hebben. Collectieve acceptatie, helaas is dat voor ons nog niet zo ver.

Vandaag op n borrel na t werk vroeg n collega ook 'goh ff geen alcohol`? toen ik alc vrij bier bestelde. Ik zei ja, daar heb ik ff zin in (zo vaak komen die borrels niet voor bij ons op t werk). Toen reageerde die collega weer met ' zeker nog even voorzichtig doen na die operatie (van 5 1/2 week geleden)/ Dat beaamde ik dan maar. Totaal geen zin om me te moeten verdedigen in dit opzicht. Maar wel irritant zulke vragen. Vooral omdat t bij mij nogal n issue is nu (dinsdag de fout in gegaan door 5 bier te drinken)...

Ik geloof niet dat het echt een goed ding is, maar in mijn omgeving weet vrijwel iedereen van de problematiek tussen mij en alcohol. Dus vragen krijg ik zelden, hoogstens opgetrokken wenkbrauwen, zowel als ik ineens niet meer drink, als wanneer ik ineens wel weer drink. Verdedigen of uitleggen is er dus nooit echt bij, maar goedbedoelde adviezen dan weer wel, ook niet altijd plezierig.