Hallo mensen,

heb mij nog niet voorgesteld, maar wil dit in een later stadium doen. Hoe gaan jullie om met partners die OOK teveel drinken, maar hier veel minder last van hebben. Wat ik bedoel is dat ik soms zonder dat ik het door heb doorschiet naar compleet niks meer onder controle heb en mijn partner zich hier boos om maakt/voor schaamt/ minder respect heeft.

Ik wil dolgraag veranderen, heb een moeder gehad met een alcoholprobleem, en sinds kort wordt het bij mij ook een probleem. Maar ik wil graag minderen, of stoppen. Maar stoppen lijkt zo'n enorme stap als mijn partner gewoon nog wel door drinkt (wat ook echt niet gezond is)..... en dan heb ik het niet over elke dag 2 biertjes maar minstens 10 net als ikzelf. Wat ik nu als laatste poging wil proberen is geen wijn meer drinken. Wijn zorgt bij mij voor de uitspattingen waarin ik door sla. Maar eigenlijk wil ik gewoon helemaal stoppen, maar ben zo bang dat dat niet lukt als mijn partner wel gewoon door blijft drinken...

Al geprobeerd online hulp aan te vragen, maar ze vinden dat ik teveel drink voor een online behandeling. Helaas is een face to face behandeling financieel niet haalbaar op dit moment....

Ik weet dat ik bergen over me heen ga krijgen nu. Je doet het voor jezelf, niet voor je partner. Als je zelf wil stoppen doe je dat. Neem je eigen verantwoordelijkheid.

Maar sta aan het begin van bewustwording dat ik aan het worden ben wat mijn moeder was. Alle (ook harde) adviezen zijn welkom.....

Ik heb zelf geen ervaring op dit gebied, want toen ik vorige zomer met drinken stopte leefde ik al zonder vaste partner. Maar misschien heb ik wel een idee.

Is het misschien mogelijk met je partner samen tot een experiment te komen waarbij jullie allebei bijvoorbeeld 3 maanden geen alcohol drinken? Gewoon om eens te kijken hoe dat bevalt en ook voor jezelf een betere start te krijgen voor het geval je partner daarna zou besluiten weer wel te gaan drinken. Je hebt dan waarschijnlijk de moeilijkste periode wel achter de rug en jullie weten dan beiden uit eigen ervaring waar de knelpunten liggen maar ook wat de voordelen zijn. Je zou dit eens met je partner kunnen bespreken, en misschien ook andere opties de revue laten passeren. Je mag denk ik best wat solidariteit vragen om je te steunen in je voornemen de teugels aan te willen trekken.

Dank jullie wel voor je reacties. Het gaat met onze relatie inderdaad niet de goede kant op, terwijl we veel van elkaar houden!

Mijn partner beseft wel dat hij ook teveel drinkt, maar ziet het probleem, behalve voor zijn eigen gezondheid, niet.

Het is zelfs niet zo dat ik meer drink, maar het komt anders aan bij mij dan bij hem... hij vindt als ik er niet tegen kan ik maar .iets stoppen. Niet hij ook.

Ikzelf weet nog niet zo goed hoe nu verder....

Hoi Nightmare,

welkom hier.

Poe...pittig hoor!

Is het een idee om naar de huisarts te gaan en daar je situatie neer te leggen?

Succes!

O, en als je van plan bent hier vaker te schrijven kun jezelf onder 'Wie is wie' plaatsen.

Daar horen de persoonlijke draadjes en wordt er op elkaar gereageerd.

Super bedankt weer voor jullie reacties!

Mezelf officieel voorstellen vind ik nog een stap te ver. Begrijp uit de posts die ik gelezen heb dat iedereen het al duidelijk heeft dat hij of zij willen stoppen. Zo ver ben ik nog niet. Ik zit nog in de struggle met mezelf of ik echt zo erg ben dat het echt niet meer kan, met hoe ik hier met mijn partner om ga etc. Misschien in een later stadium.

ik weet 100 % zeker dat ik me aan mijn partner ga storen als hij wel te veel blijft drinken. Ik denk dat onze relatie dan klaar is.

Aan de andere kant denk ik dat als een aantal punten opgelost zijn, waarvan financiën 1 hele grote, onze relatie beter zal zijn. Dit zorgt voor een enorme stress factor bij ons beide. Ik denk dan ook dat we ons drank gebruik beter kunnen handelen, althans ik. Het is ook niet al 20 jaar aan de gang, maar iets van de laatste 2 jaar waarin het erger is geworden. Ik ben nu 43. Daarvoor ging het alcohol gebruik prima.  Ik hoop (misschien ten onrechte) dat daarom het tij nog gekeerd kan worden..  

Net een gesprek via messenger met mijn broer gehad. Hij is misschien de enige die mij snapt zonder me zielig te vinden of alleen boos te worden. Hij kent het alcohol gebruik van mijn moeder en zijn eigen sores, hoop hier ook steun in te vinden. Ik ben wel eerlijk geweest naar hem. Pffff... wat een NIGHTMARE

Leestip.

Alcohol onder controle, zelfhulpgids voor het matigen van je alcoholgebruik” van William R. Miller en Ricardo F. Muñoz uit 2008 (oorspronkelijk: Controlling your drinking: Tools to make moderation work for you, 2004).

En weinig of niet drinken scheelt heel veel geld. Heel veel!

Hallo nightmare.

Jullie zitten beiden duidelijk klem. Er moet iets veranderen voor die 2 jaar zomaar ineens 5 zijn. Ikzelf was ooit in de situatie dat partner gestopt was en ikzelf niet in kon zien afhankelijk te zijn. Het werd wel konfronterender dat ik nu die fles alleen leeg dronk 's avonds en hem soort van de schuld gaf, want hij dronk zijn deel immers niet? En intussen voelde ik me er ook schuldig onder, ging minderen, sjoemelen en meer stiekem drinken. Wij hebben het niet gered omdat ik geen hulp kon vragen hierin toen. Later wel gelukkig. Ik las dat de Jellinek altijd partners betrekt in behandeling van drankmisbruik. Dat zou elke verslavingsarts moeten doen lijkt me. Misschien kun je in deze richting zoeken bij jou in de buurt. Dan heb je ook een reelere kijk op stoppen of minderen, want stoppen is een keus die haalbaarder blijkt dan minderen. Voor de meesten dan toch. Of jij de uitzondering kunt/wilt zijn zal blijken, maar daar kom je pas achter als je echt in de actie gaat. Hier komen was een goeie stap 1. Benieuwd wat stap 2 wordt en je verdere stappenplan. Succes!

Het samen drinken met een partner, of oogluikend toestaan dat die ander teveel drinkt (of jijzelf) dat is een ware instandhouder van de problemen.

Alcoholgebruik geeft een andere sfeer, zaken worden overtrokken, er is ontremming en nepeuforie. Woorden vallen sneller verkeerd, er is vaak emotioneel geharrewar. Ik heb zelf in meerdere relaties meegemaakt hoe dat gaat. (ik ben 63)

Ik heb toevallig deze week een paar dagen een man over de vloer (2e kennismaking met hem) en God zij dank drinkt hij al vrij lang niet meer. Dat maakt het contact open en eerlijk, zonder bedwelming. Tevens heeft hij ervaring met alcoholmisbruik, dus weten we beide waar het over gaat. Ontzettend fijn is dat!
Als ik jou was zou ik opteren voor hetgeen Bob hierboven ook zei: betrek je partner erbij (en zorg dat je inzichten hebt in de werking van a in de breedste zin, zodat je beslagen ten ijs komt).

Ik wens je kracht, moed en wijsheid!

Wat een lieve begrijpend reacties! Heel anders dan ik had verwacht had door (totaal andere) onderwerpen op andere fora. 

Ik blijf hier voorlopig lezen en reageren, en houd jullie op de hoogte. Nog niet de behoefte om me officieel voor te stellen, zo ver ben ik nog niet maar grote kans dat dit wel komt.

Hartelijk dank voor jullie tips en adviezen, ik ga er zeker wat mee doen!