Eergisteren vertelde mijn praktijkbegeleider dat ze in mijn patientendossier las dat mijn huisarts vermoedt dat ik ADD heb.

Ik weet hier weinig van, maar thuisgekomen ben ik gaan googelen en vond ik zoveel herkenning....

Ik heb een afspraak gemaalt met mijn huisarts, maar kan niet ophouden erover te lezen en begin het steeds prettiger te vinden als het waar zou zijn, het zou zoveel verklaren van alle moeilijkheden die ik tegenkwam in mijn leven. Wie herkent dit en vindt het prettig om erover te schrijven?

Hoi Kore,

Ik herken ook veel in de beschrijvingen van ADD en ook ADHD.

Heb daar ook uitgebreid over gesproken met mijn praktijkondersteuner.

Ja, het kan een verklaring geven voor de moeilijkheden die je tegenkwam en misschien wel tegenkomt.

Ik heb er voor gekozen daar niet mee verder te gaan. Waarom?

Ik 'ben' niet ADD, ADHD...of whatever....

Ik zal moeten dealen met hoe ik in elkaar zit. Een etiket helpt me daar niet bij. Daarmee zou ik een soort van excuus hebben om 'het' buiten mezelf te plaatsen. Let op, dit is hoe ik het zie en ervaar. Voor mij is de bewustwording hoe ik in elkaar steek en de acceptatie van hoe ik ben een startpunt.  Ik heb ook een tijd gedacht: geef me een etiket, misschien wel een pil en het is klaar...zo is het dus uiteindelijk niet hoe het werkt voor me. In gesprek met de ondersteuner, mijn man en een aantal mensen die dicht bij me staan is dat voor mij de uitkomst. Ik ben wie ik ben, met kwaliteiten en tekortkomingen. Door mezelf te onderzoeken, te communiceren met mensen die dicht bij me staan ga ik mijn eigen gebruiksaanwijzing steeds beter snappen.  Dat geeft mij kwaliteit van leven. Zo wil ik ook naar buiten kijken. En andere keuzes maken dan ik tot nu toe deed...in mijn eigen belang. Een heel proces...

Mijn overweging aan jou is: wat levert het jou op om een bevestiging te krijgen?

Mooi dat je dit zo aankaart Kore. 

Dank je wel voor je reactie, kruidenthee!

Ik bedoel het er nu wel mee bezig zijn niet als het buiten mijzelf plaatsen. Ook ik heb geleerd mijzelf te accepteren "met alles erop en eraan". Maar het verklaart wel veel, b.v. dingen die heel belangrijk en plezierig voor je zijn dan toch steeds weer niet afmaken. Met meer inzicht hierover kan ik, dat merk ik nu al, ook anders omgaan. Het maakt ook nu al dat ik met meer mededogen naar mijzelf kijk.

Dat mededogen was er wel, maar het is net of het nu echter en dieper uit mijzelf komt.

In ieder geval lijkt het mij fijn om er met iemand over te praten en wat minder eenzaam om het leven van alledag leren aan te kunnen.

Dank

Ha Kore,

Ik begrijp het. 

Vanochtend een artikel in de Volkskrant over ADHD, en medicatie.

Inzichten zijn wel belangrijk...weten hoe het bij je werkt...tenminste zo ervaar ik dat.

Heb er overigens af en toe flink last van hoor, dat volle hoofd...chaos, snel afgeleid zijn...

en inderdaad...vol enthousiasme aan iets nieuws beginnen en dan een tijdje..als de lol er af is afhaken....heel herkenbaar!

Nieuwe prikkels nodig, actie! Terwijl te veel prikkels me ook gek kunnen maken AARGh! Ingewikkeld....

Ik ben voorzichtig begonnen met meditatie...dat vind ik erg fijn. En af en toe toch maar lijstjes maken en zeker mijn agenda goed gebruiken.

En lief zijn voor mezelf...da's misschien nog wel de lastigste 

Voor mij is het lastigste op dit moment de verslavingsgevoeligheid.

Nu ik de alcohol en het niet-roken niet meer zo heel moeilijk vind, komen er "gewoon" weer andere verslavingen voor in de plaats. Het lijkt wel of ik aan alles wat ik leuk vindt verslaafd raak. Op een website las ik: ADD is eigenlijk gewoon een gebrek aan dopamine. Ik noemde het zelf altijd verlangen of, zoals mijn dochter toen ze 13 was eens zei : "ik heb altijd heimwee".Nu ik mij meer bewust wordt waar dit vandaan komt  kan ik misschien beter leren

omgaan met deze verslavingen. Het accepteren is altijd , bij mij althans, de eerste stap.

En inderdaad, het lief zijn voor jezelf een voorwaarde die dagelijkse oefening / herinnering vraagt

Verslaafd trouwens niet alleen aan doen, ook aan niet-doen

Ja....verslavingsgevoeligheid voor alles haha!

Wordt er soms ook wel verdrietig van...maar goed...het is wat het is en we zullen het ermee moeten doen.

En dat doen we ook! 

Het is inmiddels een half jaar geleden dat ik dit draadje begon.

Ik ben er destijds wel mee verder gegaan, omdat ik voelde dat het goed voor me was om dit serieus te nemen. Al waren er ook de mij bekende stemmetjes die me voor gek verklaarden om op mijn oude dag nog zoiets aan te gaan. Inmiddels is de diagnose ADD officieel, niet dat ik dat belangrijk vond, maar is nodig om de behandeling gefinancieerd te krijgen. En ja hoor, ik "loop" nu bij een echte psychiater , het is een hele leuke, directe man en hij zegt  en meent dat dat wederkerig is.  

Ik heb het verlangen om de laatste paar jaren van mijn leven nu eens ECHT te zijn wie ik ben en in vrede met mijzelf, mijn mensen en de wereld om mij heen om leren gaan..

Voor de begeleiding die ik hier nu een beetje bij krijg ( we zijn zelfs medicatie, wat ik nooit wilde aan het uitvogelen) ben ik echt dankbaar en ik heb er vertrouwen in.

Ik wil dit draadje gebruiken om te leren uiten wat in mij is, iets wat ik altijd heel moeilijk heb gevonden, maar broodnodig voor me is.

En wie het met me wil delen is welkom!

Mooi Kore! 

Deel, Kore, deel.... ik ben hier consument en slurp alles wat erover geschreven wordt, hier, op..
Ik herken veel in ADD en hang er veel van m'n vermeende tekortkomingen aan op, tegelijkertijd wil ik eigenlijk
niet weten of ik ADD 'heb' om mezelf geen excuus/legitimatie te geven voor m'n vermeende tekortkomingen.
Maar door de herkenning voelt het minder 'apart'...

Herkenbaar. En nee, niet om te gebruiken als "verkeerde" kapstok, maar om jezelf te leren snappen. Ik heb vorige week een fikse diagnose gekregen die het een en ander van jaaaaren omver gooit, die kwartjes doet regenen en die me daarom wel gaat doen beseffen hoe e.e.a." Zit" bij mij. Geen etiketteren, wel begrijpen hoe of wat. In mijn geval een lichamelijke kwaal met absoluut bijkomend psychische zaken, die bij die ziekte heel vaak blijken langs te komen. 

Fijn dat je begeleiding krijgt en ik vind je een dapper mens. Wilde k toch effe kwijt. ( ik ben ook geen jonkie meer overigens). 

Erg mooi wat je schrijft over je verlangen echt te zijn wie je bent. Ook mijn verlangen. Dank je wel dat je dit deelde vandaag. Je helpt er ook mij mee. 

Fijn Kore, dat je je gevoel hebt kunnen volgen.

En dat de diagnose en het traject wat je nu ingaat je verder helpt.

Uiteindelijk is dat waar het om gaat.

Ik wens je alle goeds!!

Dank voor het reageren!

Koh, het gaat niet over tekortkomingen, maar over dingen waar ik het moeilijk mee had en heb en daar graag anders mee om wil leren gaan. En aan ADD zitten ook heel veel leuke kanten, voordelen dus. Zoals :  Je kunt je weliswaar op dingen die je niet of matig interesseren moeilijk focussen, maar voor dingen die je wél interesseren ben je /ik vaag hyper-gefocust en dat heeft, mij heel veel aan vreugde , creativiteit en daadkracht  gegeven. Op dat gebied dus...En impulsiviteit, doen voor je denkt, maakt het leven ook wel avontuurlijker en echt niet saai ....

Ik zie ADD niet als een etiket, maar als een aangeboren defectje in je hersenen. Waardoor je b.v. geen dopamine aanmaakt op een "normale" manier. Dat is ook de reden dat verslavingen veel voorkomen bij ADD-ers. Daarom heb ik me ook laten " verleiden " om ritalin te gaan gebruiken. wat ik eerst pertinent niet wilde. Waarom wel bloedverdunners b.v. en dit niet? Ik vind het wel spannend of het ook echt gaat werken, tot nu toe merk ik het nog niet, maar ik ben de dosis onder begeleiding langzaam aan het opvoeren.

Misschien als ik iets jonger was geweest had ik er liever zonder medicatie mee om wil leren gaan. Maar ik ben ONGEDULDIG. Jaja...ik wil het en ik wil het nu.... !

En eerlijk gezegd vertedert mijn ongeduld me nog ook.

Waar ik op dit moment het liefst verandering in wil is dat ik wel allerlei plannen en ideeën heb om mijn leven prettiger en minder eenzaam te maken, maar tegelijk niet in beweging kom om eraan te beginnen. Te weinig daadkracht dus .Eigenlijk vind ik dit zo vreemd, omdat ik niet depressief of somber ben en wel plezier heb in wat ik wel doe. Maar het ontbreken van structuur en een sociaal netwerk gaan steeds zwaarder wegen.

Op https://forum.adhdblog.nl/ staan veel ADD ervaringen.

lid worden is volgens mij gratis.

Op 16-8-2017 om 12:20 zei Kore:

Dank voor het reageren!

Koh, het gaat niet over tekortkomingen, maar over dingen waar ik het moeilijk mee had en heb en daar graag anders mee om wil leren gaan. En aan ADD zitten ook heel veel leuke kanten, voordelen dus. Zoals :  Je kunt je weliswaar op dingen die je niet of matig interesseren moeilijk focussen, maar voor dingen die je wél interesseren ben je /ik vaag hyper-gefocust en dat heeft, mij heel veel aan vreugde , creativiteit en daadkracht  gegeven. Op dat gebied dus...En impulsiviteit, doen voor je denkt, maakt het leven ook wel avontuurlijker en echt niet saai ....

Ik zie ADD niet als een etiket, maar als een aangeboren defectje in je hersenen. Waardoor je b.v. geen dopamine aanmaakt op een "normale" manier. Dat is ook de reden dat verslavingen veel voorkomen bij ADD-ers. Daarom heb ik me ook laten " verleiden " om ritalin te gaan gebruiken. wat ik eerst pertinent niet wilde. Waarom wel bloedverdunners b.v. en dit niet? Ik vind het wel spannend of het ook echt gaat werken, tot nu toe merk ik het nog niet, maar ik ben de dosis onder begeleiding langzaam aan het opvoeren.

Misschien als ik iets jonger was geweest had ik er liever zonder medicatie mee om wil leren gaan. Maar ik ben ONGEDULDIG. Jaja...ik wil het en ik wil het nu.... !

En eerlijk gezegd vertedert mijn ongeduld me nog ook.

 

Waar ik op dit moment het liefst verandering in wil is dat ik wel allerlei plannen en ideeën heb om mijn leven prettiger en minder eenzaam te maken, maar tegelijk niet in beweging kom om eraan te beginnen. Te weinig daadkracht dus .Eigenlijk vind ik dit zo vreemd, omdat ik niet depressief of somber ben en wel plezier heb in wat ik wel doe. Maar het ontbreken van structuur en een sociaal netwerk gaan steeds zwaarder wegen.

Hi Kore,

Je post is al jaren oud, maar kwam op deze pagina uit via Google in mijn zoektocht naar gesprekken over ADD. Letter voor letter herken ik mijzelf in je beschrijvingen. Ik ben nog niet officieel gediagnosticeerd maar alles wat ik lees resoneert zo enorm met wat ik al jaren als losse flarden om me heen had draaien. En ineens worden die flarden een geheel.

Ik ben echt nog in de ontdekkingsfase, mocht je er nog zijn aan de andere kant van de lijn, zou ik graag wat ervaringen willen uitwisselen!

@PhoenixC als je Kore een pb stuurt dan krijgt ze daar waarschijnlijk een melding van in haar gewone mail, wie weet komt ze dan hier in contact met je? succes!