hé hé gelukkig Dinah want het was spannend zeg. Ik ben zo blij dat ze weer aan de betere hand is. Komt dat nu door de hom. middelen? Nou ja is eigenlijk ook niet zo belangrijk. Fijn hoor meis, je goeie verzorging wordt beloond.

Maak me een beetje zorgen. Kwiebus (mijn kater) is al 3 dagen weg. Is al eens vaker gebeurd. Maar toch maak ik me zorgen. Denk iedere keer weer dat ik hem hoor miauwen, maar als ik naar de deur loop is ie er niet.

Onze stokouwe was wel 's weken weg, maar kwam toch altijd weer terug.

Tot de laatste keer, dan.

Paar dagen, dikke week, was heel gebruikelijk.

Dus maak je nog maar niet druk, Bol.

Het is dan ook weer "de tijd" he

ik hoor de hele dag en nacht krolse katers

langskomen in de buurt. En mijn Kater is binnen

ook af en toe helemaal van slag, mauwt tegen muren, plafond,

zit als een gek de kat achterna. Dus het voorjaar zit in de lucht,

ergens:)

Hoi Bufie,

gaat goed zo ver...

Ik laat nu de veranda deur zo open dat hij wel naar binnen kan maar de hond niet naar daar.

Hond is eigenlijk heel rustig erbij.

Soms wel nog als de kat gaat uitdagen om te spelen, dan is ze te bruut en dan schrikt de kat en rent ze snel terug naar haar veranda. Ze weet dat ze daar veilig is.

Heb em ook al op de slaapkamer gelaten, want daar tussen de muren zitten de muizen. hij ging er direct op af en sinds geen muis meer gehoord.

Nu, ook al wat Jane zei, kattentijd begint dus volgende week komt de dierenarts om hem te castreren.

Nu volgende stap is eerst hem alleen, ook weer met de deur op een kier, alleen buiten te laten en dan samen met de hond.

Met de bedoeling dat ie naar daar vlucht en niet het bos in.

Maar zou ik daar niet mee wachten tot na de castratie?

Is het nodig om een teefjeshond te laten steriliseren? Nee natuurlijk niet, maar wat zijn de voordelen en de nadelen?

nee Dinah hij is nog steeds niet terug. Ik houd me maar vast aan wat mensen schrijven hier. Geeft me toch een stukje rust.

Als hij weg blijft begin ik niet meer aan katers. Poezen blijven over het algemeen veel meer rond het huis.

Jen ik zit er ook over te dubben om mijn Puck te laten steriliseren. Het voordeel is inderdaad dat ze niet meer loops worden, de onrust die ze hebben tegen de loopsheid aan, is dan weg. Ook worden ze niet meer schijnzwanger.

Nadeel is dat ze vaak dikker worden, veel rustiger, en kans op nierstenen, of kanker.

Bovendien is het erg onnatuurlijk om een dier nooit te laten jongen. Dat is waar ik mee zit, dat laatste.

Nee Dinah, maar als het goed is hebben ze hier bij de amivedi ook een website. Maar hij is gechipt dus als ze hem vinden hoor ik het meteen. Zeker als hij in Helmond terug gevonden wordt. We wachten maar af.

Ik heb Lara, mijn Whippet-achtige Greyhound wel laten steriliseren. Als ze loops was, kwamen er in het bos

allerlei honden op haar af, daar werd ze heel zenuwachtig van, en dan ging ze ervandoor.

Ze verdween met een bloedgang (leuk toepasselijk woord ha ha) in Den Einder, en ik maar roepen

en zoeken. Natuurlijk had ik haar ook vast kunnen houden, maar dan miste zo het lekkere

scheuren door de bosjes.

Ze is niet dikker geworden, blije hond, nu is ze veertien en is nog steeds een ouwe scheurkees!

Yes yes, Kwiebus is weer terug. Hé hé dat heeft me een paar grijze haren gekost. Puck zoooo blij en wilde hem helemaal aflikken maar het eerste wat

hij deed was naar de keuken. Vreten.

Heerlijk dat ie er weer is.

Wat fijn, Bol! Het is altijd wat met die gekke poezen, gaan zo volkomen hun eigen weg!

Ik had ooit een rode kater, Ginger, en die ging ook altijd een paar dagen wandelen.

De eerste keer ik overal langs, flyeren etc.

Later niet meer, was ik aan het wandelen gewend.

Toen was hij weer een keertje weg, zag ik hem liggen, dood, bij de AH.

Ik hem mee terug genomen, met zijn stijve pootjes in een AH tas.

Thuis hebben mijn man en ik hem begraven.

Huilen en nog eens huilen.

Kwam hij de volgende dag rustig aanlopen......

Was het een andere kat die we begraven hadden.

Omdat het lijkje nogal gehavend was, dachten we toch echt dat

het Ginger was!

Nu kan ik er wel om lachen, maar het was heel rot voor de baasjes

van die andere rooie kat. Wij weer opgraven, enfin toestanden!

Heel fijn Bol!!

Ik wil niet zeggen: told you so, dus zeg maar: ik zei 't toch.

Wat zal jij je weer lekker opgelucht gevoeld hebben.

Heb ook eens meegemaakt dat Tuffie, een poes, heel hoog in een soort van dennenboom zat. Hele lange

kale stam, met wat takjes. Ze durfde niet naar beneden. Omdat de brandweer niet meer kwam (tuin

konden ze niet inkomen) en ik durfde ook de boomwerkers niet meer lastig te vallen(klommen houtje-

touwtje zo de boom in) wachtte ik maar af. Het duurde lang. Iedere morgen stuurde ik zoon naar

Tuffie, om te kijken of ze al ergens beneden dood lag. Ik hoorde haar vooral in de avond heel hard

roepen, vre-se-lijk!

Na vijf dagen en vier nachten kwam ze gezellig binnenwandelen.

Ze zag er goed uit, niks vermagerd, liep wel gelijk naar haar etensbakje.

Binnen een dag zat ze weer in een andere hoge boom.

Daar kwam ze dan wel weer na een paar uur uit, waarschijnlijk had ze dan toch geleerd hoe

dat moest. Gedoe hoor met katjes, maar ik vind ze zo leuk

Dank jullie wel voor de lieve woorden Dinah en Hadd en alle anderen

ik lees nu pas dat Kwiebus weer terug is,

heerlijk Bollewops; onze kater was in zijn begin

periode hier ook bijna een week weg, vreselijk!

Hij was helemaal verwilderd en mager, nu is het weer

een luie vetzak. Maar hij is nooit meer weggelopen,

langer dan een paar uur.

Wie weet wat ie allemaal heeft uitgevroten:D

Ik ben ook heel blij hoor Lissy, maar mijn hondje nog meer, Kwiebus kreeg dan ook een super wasbeurt.

Ik heb nog een apart verhaal ha ha

Ik woonde in Duitsland net over de grens, en ik ging wandelen in een

Nederlands heidegebied. Ik had toen nog drie (grote) honden.

Terug gekomen bij de auto achterklep open, honden erin en klep

dicht. Lag mijn autosleutel nog binnen, Max stond erop en auto

potdicht. Daar sta je dan! Er kwamen wat mensen op af, en binnen

no time heel opstootje, mensen probeerden de honden weer op

de sleutel te laten stappen. Honden alle drie hysterisch, blaffen,

janken maar niet op die sleutel staan.

Er was gelukkig een echtpaar, en daar mocht ik bellen naar de

ANWB. Want mobiel lag ook in de auto.

Was nog lastig, want ik had Duitse auto.

Terug naar de auto, binnen een kwartiertje kwam een hele aardige

ANWB jongen, deed iets met een sleutelstripje, en joepie

autodeur was open! Ik hoefde niks te betalen, geen gedoe, hij

gaf dit incident gewoon niet door. Klasse!

Ik kwam doodop thuis, en heb toen heel lang de hondjes

geknuffeld. Man moest lachen, was dit soort dingen wel gewend

van mij, ik ben zeer chaotisch.

Sindsdien let ik altijd goed op waar ik mijn sleutel laat

Spud, jij ook leuk verhaal! Ha ha, kon je alles van boven zien, super!

De boomchirurgen waren al twee keer langs geweest om Tuf uit een hoge boom

te halen, ik durfde niet meer. Tuf was poes uit asiel, en ze was niet zo

gewend aan hoge bomen, en ze klom er iedere keer weer in. Mijn twee

andere katten waren doorgewinterde bikkels, wisten hoe ver ze konden

gaan, klommen ook wel hoog, maar konden ook weer zelf naar beneden.

Ik merk dat ik vol zit met verhalen, op het hoogtepunt van mijn

dierenbezit had ik drie katten, drie honden, twaalf kippen plus haan,

tien eenden en twee kalkoenen. Plus nog een stel ratten, maar dat

kwam weer door de kippen.

Meer verhalen volgt nog

Leuk Tuvalu schrijf maar lekker op het dierendraadje meid. Heerlijk hé? Zoveel dieren te hebben. Ze accepteren je altijd ook al ben je nog zo dwars, somber of sjacherijnig, een dier blijft je trouw.

Bol:heart:

We zijn ondertussen zover dat poes en hond samen in de living liggen te slapen.

echt dikke vrienden nog niet maar ze storen elkaar niet.

Overmorgen komt de veearts (Ja Had wij hebben hier nog een echte veearts) de kater zijn balletjes weg halen.

Dan paar dagen rustig.

Dan lente , hoop ik, en dan mogen ze samen buiten.

Poes heet Roxy BTW, ik roep eem roxy, proxy poes...

Hond is Marush, of ons Mush maar dat wisten jullie vast al...

Komt de veearts dat gewoon thuis doen bij jou Nien?

Ja Bol, dat is hier al eeuwen zo.

Straffer nog , toen ik klein waas deden ze het zelf, touwtje der rond als ze heel klein waren en dan vielen ze er af zonder bloed, wond of wat..

Ja ik weet natuurlijk ook wel dat dat vroeger was, maar nee idd ze doen dat aan huis.

Poes niet, poes moet minstens drie dagen blijven.

Zo toch aardig wat posts bijgekomen hier..

Heb ook niet alles gelezen nog maar wel even reacties op mijn post..

Echt leuk dat er hier ook veel dierenliefhebbers zijn..

Vlaamsmeisje: Leuk zeg dat je wel gewoon rijd en nog bosritten maakt..Dat is het enige wat ik nu erg mist..Mijn 1e paard is niet verkeersmak en mijn andere is bijna blind dus heel lastig.

Ik zit al vanaf mijn 5 de jaar met paarden en vanaf mijn 7de ook altijd les gehad..

op mijn 16de mijn eerste paard. Nu 4 jaar geleden mijn 2e met heel veel geluk en omdat ik fulltime manege en privelessen gaf en op stal werkte( ook mijn rug en schouder door gesloopt door zware karren trekken en met zware blazers lopen uitmesten enz..Daarom nu heel erg veel klachten en gestopt met werk)

gelukkig toenmallig kon ik wat regelen met stallingen enzo..Want was heel weinig geld in huis.

Ik kreeg de kans dat ik mijn instructrice opleiding mocht gaan doen. later nogmaals dus heb ook 2 diploma's.

Mag dus officieel lesgeven tot een bepaald niveau.

Springen ben ik nooit echt een super held in geweest haha.

Waar deed jij dan military dan? Neem aan dat dat niet zomaar op een manege werd gedaan??

Spud: Paarden erven.. Zo dat wil ik ook wel? Krijg je misschien eigen stal ofzo?

Zit je wel al in de paarden?

Je kan iig altijd met vragen bij me terecht altijd leuk om advies te geven of iets

Bolletje: Niks is raar dan bang zijn voor paarden.. ik heb echt zoveel mensen en kinderen meegemaakt die bang zijn voor paarden of zijn geworden.. Wat ik gigantisch jammer vind.. Want weet 9 van de tien keer waardoor het komt.

Heb ook aardig wat mensen over hun angst heen kunnenhelpen of iig meer vertrouwen kunnen geven..

Pff wat voel dat eigenlijk heel erg goed dat ik dat zeg.. Is al zo een tijd geleden maar ineens voel ik wel wat trots naar voren komen dat me toch wel wat dingen zijn gelukt..Manegepaarden zijn ook super slim hoor.. Die zien elke dag veel mensen en proberen toch om er onderuit te komen want elke keer t zelfde gaat ze vervelen dus dan maar lekker naar stal en eten haha..

Ik heb nooit angst gehad met paarden eigenlijk ben in mijn leven ong 10 keer gevallen. Heel weinig in vergeleken met een gemiddeld mens die paardrijd..

Als wat jij zegt een zweepje gebruikt moet worden en ze zeggen niet waarom of leggen niet uit waarom schiet het niet op.

Niet altijd is het niet dat een paard niet over de hindernis wilt maar dat de twijfel bij de ruiter ligt.(daar hebben ze dus vaak wel gelijk in..eigenlijk ligt het 9 van de 10 keer aan de ruiter....enniet omdat het paard niet wilt..) Of er moeten lichamelijke klachten zijn bij een paard.. In een manege is dat heel vaak zo. Niet leuk maar waar. Daarom is het echt belangrijk een goede manege te zoeken.

Belangrijk is gewoon ook dat ze jou gewoon super goed begeleiden en niet maar wat laten doen..

Ok zit op mijn praatstoel dat heb je als het over paarden gaat hahah..

Over achter een paard of pony lopen kan ik ook nog wel hele verhalen kwijt maar doe ik maar niet.hihi

Over mijn slangen ik heb of beter mijn vriend maar ik zorg voor ze net als alle dieren zijn Rattenslangen.

Zijn hier veel katten liefhebbers?? Ik kom er nu niet helemaal uit nog als ik alles terug leest dus hoop niet dat het erg is als ik af en toe wat vraag aan jullie?

Reed vroeger altijd de lastige moeilijke en eigenwijze paarden

Hey,

moest eerst even kijken naar de naam....

Nee de military s gingen we met de camion naartoe.

Hier vlak bij is er eentje wel, elk jaar.

Merk wel dat met het ouder worden ik meer schrik gekregen heb.

Zal nu niet zomaar meer, zelfs tijdens wandeling over een omgeknapte boom springen ofzo, als ik niet zeker genoeg ben.

Staan jouw paarden nu dan nog op de manege? of aan huis?