Vandaag met zwerfkat naar de dierenarts geweest, ik dacht dat ze wel meegaand zouden zijn in mijn poging te helpen. Maar ze zien er geen heil in hem te opereren en hem te laten revalideren bij hun op mijn kosten. Ze dachten eerder over een spuitje en hem zo te verlossen uit zijn leiden.

Ik voel me zo vastzitten, hij is opgegeven en ik wilde hem niet opgeven. Hij straalt nog altijd zoveel leven in zijn ogen uit. Maar als een dierenarts zelfs niet meer wil meewerken, niet ziet wat ik zie, weet ik het ook niet meer.

Dat spuitje lijkt me niks, dan gruwelijk ik maar steeds bij zijn aanblik, hij is en blijft zich voordoen als een gelukkige kat in mijn ogen ondanks deze misselijke wond. En ik verneem van buren dat hij er nu niet anders uit ziet als voorgaande jaren. Het hoort dus bij hem, en hij heeft zijn vertrouwen en intreden gedaan bij mij, voor het moment dat hij het niet meer in zijn eentje red.

Zwerfkat geeft me vriendschap, en daar moet ik van genieten omdat hij mij in de toekomst wel laat zien welke hulp hij van me verlangt. Nu mag ik genieten van zijn vriendschap.

Oh Spud wat moeilijk.

Maar even een vraagje: willen ze hem helemaal niet opereren of willen ze de revalidatie niet op zich nemen?

Als ik me niet vergis dan was jij toch bezig met een plek te maken bij jou thuis waar hij zou kunnen revalideren?

zou het dan het proberen waard kunnen zijn toch nog een keer met de dierenarts te overleggen?

En wat betreft de keuze uiteindelijk tussen wel een spuitje of niets doen.

Dieren, ook katten, hebben de behoefte te behagen.

Het beestje geeft jou liefde, je zegt dat hij straalt..... dat kán een houding zijn die hij zichzelf aanmeet om het jóu naar de zin te maken Spud.

Als het beestje pijn heeft.... dan lijkt mij de keuze duidelijk als de dierenarts geen aktie wil ondernemen.

Sterkte ermee hoor Spud.

Spuddeke meis, wat zwaar voor je en hoe moeilijk

om hier te scheiden wat goed is voor de kat en wat voor jou.

De dierenarts is natuurlijk alleen huiskatten gewend over het algemeen,

dus die vergelijkt met hoe een kat er in zijn/haar ogen hoort uit te zien?

Aan de andere kant, wat Yvon schrijft is ook waar, en hoe objectief kun jij zien

of er geen pijn is op momenten dat jij er niet bij bent.

Ik wens je veel kracht om het juiste voor de kat te doen en daar ook rust in te vinden,

ook al blijft de kat leven, dan nog zul je twijfelmomenten houden.

Was de kat in de natuur gebleven dat had je niet in kunnen grijpen en lost de natuur

het op. Maar ja, de kat komt wel naar jou, dus dat geeft een stuk verantwoording:heart:

Lieve Spud, Mijn manneke zei altijd "als het dier geen pijn heeft, laat de natuur zijn gang gaan en het dier z'n leven gewoon afmaken", en ik denk dat dat goed is.

Is er op homeopatisch gebied niets wat hem kan helpen? Heb je daar al eens naar gekeken?

En is zo'n kapje niet iets om om z'n nek te doen? Meestal likken ze veel aan de wond waardoor deze open blijft.

Ik vind jullie berichten zo lief en zo ondersteunend. En toch merkte ik dat ik eigenwijs aan het zijn was. Ik prente me in, jullie zien niet wat ik zie en daardoor wilde ik niet echt luisteren.

Dus ik heb foto´s getrokken, kunnen jullie werkelijk zien waarover ik het heb en durf ik beter te luisteren en minder eigenwijs te zijn.

En het werkte meteen al, want nu zag ik dat de wond nog helemaal niet zo groot is als dat ik hier durf te omschrijven.

Komen ze dan, puk had echt geen zin om te poseren, was maar wat blij dat ik buiten kwam om weer een aai te krijgen, maar hier loop ik dan ook weer heel snel voor weg omdat ik het niet aan kan zien.

Ukkepuk nu

De wond

De wond vorig jaar, na wel behandeling

Mijn vriendje

Ik ben inderdaad weer begonnen met het middel waar ik vorig jaar de wond redelijk mee onder controle kreeg. En natuurlijk elke maand ontwormen en ontvlooien.

Alleen van de winter had hij dus even een beter hotel gevonden en kwam hij zo terug.

En ja, dat klopt, ik wil best mijn garage verbouwen om hem een revalidatieplek te geven de katten hebben inmiddels ook wel door dat hij daar overnacht. Maar de dierenarts vond het een nodeloze zaak om met zo´n abces aan het werk te gaan. En daar kan en wil ik me niet bij neerleggen, voor mij is het namelijk een goed teken dat ik dagdagelijks de pus naar buiten zie lopen. Dat betekend voor mij en mijn gebrekkige kennis, dat de ontsteking nog steeds naar buiten geslagen is en niet naar binnen, waardoor deze botten en andere organen kan besmetten. Voor mij is er dus hoop. Maar die wordt wel effe onder je voeten geslagen als een deskundige die mening niet met je deelt.

Om geld hoeven ze zich geen zorgen te maken, ik betaal die rekening wel!

Vind het gewoon moeilijk om me neer te leggen bij iets, waar ik nog wel een kans in zie. Nu heb ik me erbij neergelegd dat ik zijn dood hiermee zou kunnen bespoedigen en alleen maar wens dat dat beestje misschien een minuut, misschien maar een seconde, ook heeft kunnen voelen hoe het is om geen last van iets te ondervinden.

En nee, is geen optie om hem een kapje om te doen, hij is en blijft een vrije kat, daarmee zou ik hem echt in de problemen kunnen brengen. Hij is tam, begrijp me niet verkeerd, eigenlijk een echte schootkat maar totaan de voordeur. Hij is nog nooit binnen willen komen. Maar hij heeft inmiddels ook geleerd dat hij mensen zijn regels ook wel duidelijk mag aangeven, dus flink bijten kan hij ook.

Ik weet het gewoon niet, denk dat ik toch nog eens naar een andere dierenarts ga. Mijn middeltjes wil hij niet meer nemen lijkt het. En als die dierenarts ook zegt ik begin er niet aan, dan vind ik dat ik niet zo eigenwijs moet zijn.

En ik houd van hem, dus daarom val ik jullie lastig.

Spudtie is het niet toevallig een fistel? Moest ik net ineens aan denken.

En de ruwe plek om de wond heen zou het gevolg kunnen zijn van die pus. Dat spul zeker als het inderdaad een fistel zou zijn, kan heel erg bijten op de huid.

Maar buiten de wond ziet hij er toch prima uit? Niet uitgemergeld, kijkt helder uit z'n ogen. Voor mijn gevoel zeker geen dier wat je moet laten inslapen. Echt niet.

En ben je al eens geweest naar de Universiteit voor dierengeneeskunde? Daar hebben ze heel graag dieren waarvan men niet precies weet wat ze mankeren. Misschien kunnen ze het diertje daar eens goed onderzoeken.

Misschien zit er wel een vreemd voorwerp in z'n lijf wat constant ontstekingen veroorzaakt. Hebben ze wel eens foto's gemaakt?

pffff Spud, wat ziet dat er naar uit.

En ik heb het idee dat de wond vorig jaar aan de andere kant zat.

Ik zou zeker nog een andere dierenarts proberen en anders dat voorstel van Bol eens overwegen.

Spud, wat een lief beestje.

Hey lieve Buuf!!!

In mijn gedachten, voor ik de foto's zag, zag het er nog veel erger uit.

Misschien omdat ik hier ook wel vaak "wilde" katten zie rondlopen met van alles en nog wat.

Maar Bollie zou wel es gelijk kunnen hebben....

Een "vreemd iets" erin.. hagel van een geweer ofzo.

Maar verder vind ik em er gezond uitzien hoor!!

Met Roxy-proxy gaat alles nog steeds prima!!

En (hopelijk) binnenkort weer Zilvermeer weer he...

Eén van de foto's misschien gespiegeld?

Wanneer geld niet echt een probleem vormt, zou ik beslist gaan voor een second opinion. Dierenartsen hebben verschillende interessegebieden en willen nogal eens van mening verschillen. Het idee van bolletje is denk ik niet eens zo'n gekke optie.

Inderdaad! Ik ga gewoon naar Utrecht! Ik bel ze wel eventjes van te voren want anders lopen Uk en ik het risico dat we wel heel lang in de auto zitten voor weer niks.

Ben blij met jullie motiverende berichten, betekend dus dat ik nog zo gek niet denk en zeker wel het verschil nog kan maken tussen lijden in mijn ogen en lijden als het er daadwerkelijk is.

De dierenartsen hier komen mijn keel uit momenteel, zeker nadat ik ondervonden heb dat ze enkel theorie kennen en elk dier dat ze opereren eigenlijk een proef voor ze is als ze beginnen met hun werk. Had dat graag van te voren geweten, zodat ik de keuze had om mijn dier in alle vertrouwen als proefdier te laten zijn. Daardoor heb ik weer contact met mijn dierenarts in Nederland opgenomen, maar die vertelde hetzelfde verhaal. Je rond deze studie af met veel boekenkennis maar weinig praktijk ervaring.

Daarom zie ik het helemaal zitten om naar Utrecht te gaan, ik weet daar waar ik aantoe ben, iedereen is daar nog in opleiding en hoeft zich dus nog niet te profileren, als ik weet alles waardoor je baasjes kan geruststellen.

Ik help Uk en mezelf, en tevens help ik anderen om iets te leren door een praktijk geval aan te bieden. Beter dan dat kan ik het met mijn hulpverleners hart niet doen behalve altijd mijn portemonix te laten zien.

Thanks allemaal voor jullie feedback, maar in het bijzondere Bol. Ik houd jullie op de hoogte!

Marika, er zijn er veel meer hoor! Lees maar hier, maar ook in de krant en op internet.

Zoveel verhalen en met hun eigen oplossingen.

Hihi, niet zolang geleden hoorde ik dat hier een kattenvrouwtje gewoont heeft die net zoveel hielt van de zwerfkatten als ik. Alleen geen geld had om voor geneesmiddelen te zorgen, ze voerde ze en gaf ze onderdak. Ze is overleden, en na haar dood zijn ze hier een deel van de katten gaan vangen. Sommige kwamen terug en sommige zijn weggebleven.

Hoewel ik dat kattenvrouwtje helemaal niet ken, voel ik wel veel waardering voor haar. Alleen al door de verhalen, maar ook wat ik zie. Haar huisje staat nog leeg, nooit komt er iemand meer, behalve buren die wat meer parkeerruimte nodig hebben en zichzelf die ruimte toe eigenen omdat ze haar wel gekend hebben. Maar ik zie de zwerfkatten er naartoe lopen als een veilige haven. Zelfs mijn eigen katten vinden haar huis reuze interessant, tot bezorgdheid van mij, want tussen haar huis en het mijne zit een drukke weg. Ik zou wel graag het stokje overnemen van haar. In een buurt met enkel hondenmensen. Zij kon ervoor zorgen dat mensen ze niet meer af wilde maken maar accepteerde omdat ze er nu eenmaal zijn en ook een levenrecht hebben.

Mensen die hier al 10 jaar wonen, en mijn zwerver ongetwijfeld ooit eens hebben moeten zien met zijn wonden. Want vanaf het moment dat ik me ontfermde over hem, barste de verhalen los. Dat hij er elk jaar slechter uitzag. Ze hebben hem dus wel gezien en opgemerkt.

Omdat hij toevallig op mijn deurmat lag, dachten ze dat het mijn kat was. En wilde me waarschuwen dat hij een heel lelijke wond had. Lief en tevens ook wel onnozel vond ik. Maarja, als je niet van de katten bent, lijkt elke kat natuurlijk op elkaar, en ze weten dat ik veel katten heb. Hier met 8 komen wonen gaf wel indruk hoor! Nu heb ik nog 6 en 1 buiten. Ja van Uk kan ik denk wel zeggen dat hij inmiddels ook een beetje van mij is. Hij ligt op mijn deurmat, als ik wakker wordt en de voordeur open doe valt hij bijna binnen. Maar binnen wil hij niet zijn. Hij wil gewoon in mijn schoot kruipen als ik buiten bij hem ga zitten en al mijn andere katten niet ontsnapt zijn. Want nee, zij zijn geen vriendjes. Zal er ook nooit niet van komen ben ik bang. Vind het wel heel fijn, dat ze mijn grenzen accepteren. De garage is inmiddels Uks place. Behalve Vida, die hem echt geweldig vind, gaat er eigenlijk niemand meer binnen om hem eruit te schoppen. Als het nu regent, klimmen ze de kattenren weer in.

Ik houd gewoon van dieren en in het speciale katten!

Zo kan ik dus al mijn buren niet begrijpen met honden. Ik zie ze er echt nooit mee wandelen. Lopen altijd maar in de tuin en lijken zichzelf te moeten bedruipen. Dat snap ik dus weer niet, want voor mij staat een hond voor wandelen en samen leuke dingen beleven. Mijn buren en ik hebben dus nog heel wat te leren van elkaar!

Maar voor dit verhaal kwam ik helemaal niet, ik heb een veel grappiger verhaal

Tenminste voor wie kattenverhalen leuk vind.

Mijn achterburen zijn nu dode bomen aan het weghalen. En ik moet echt oppassen voor mijn katten nu. Want eentje vond het zo leuk dat een mens in een boom klom, dat hij ook wel verder durfde dan zijn normale hoogte. De beste man heeft eerst mijn kat naar beneden geholpen alvorens hij zijn werk weer kon hervatten. Met de boodschap houd je katten voorlopig even binnen.

Moeilijk hoor! Want als ze eenmaal naar buiten willen, heb ik 6 katten tegen mij, die me allemaal foppen en afleiden en voor de gek houden, dus er zijn er op zijn minst altijd 2 buiten. Ik heb maar besloten om binnen te blijven deze dag, wel jammer want de zon schijnt. Maar ergens vind ik het ook heel grappig.

Uk heb ik niet gezien, ik denk dat deze lekker zijn uitvlucht genomen heeft in opperkattenvrouwtje haar huis. Jeps ik ken haar wel niet, maar moet in mijn ogen wel een geweldig mens geweest zijn!

Nondeknetter! Sinds dat de bomen gekapt zijn, is Uk weg!

Da´s nog niet zo erg, want deze blijft wel langere tijd weg.

Maar nu ben ik bezig geweest met zijn plekje die hij ingenomen had in mijn garage, en nu kom ik toch wel tot een besef, dat ie naar de dierenarts moet. En ik zou hem graag meepakken, maar als de king er niet is doe je natuurlijk niks.

Het kleed waarop hij altijd lag, zit onder het pus en bloed.

Ik had me al gerustgesteld omdat zijn voerbak altijd leeg was, maar het is niet meer dan eens geweest dat de egels ook mee aten. Sinds gisteren, blijft die voerbak angstvallig vol. Maar ik ken dit, als ik over de top raak van mijn bezorgdheid is hij weer daar. Ik laat hem dus maar ontdekken, in die tijd bouw ik een heel leuk thuis voor hem. Want of mijn katten er nu mee blij zijn of niet, ik houd inmiddels van dat beestje, en als hij niet binnen wil komen prima, maar dan mag hij de garage als zijn thuis zien.

Nu nog afwachten of hij het dit keer overleefd heeft, heb een sterk geloof van wel! Hij zit nu bij iemand die hem ook veel liefde geeft maar wrs medicijnen niet kan betalen, hoop dat ie me met deze in contact brengt, kunnen we samenwerken om Uks wonden weg te werken.

Spud, ik hoop dat Uk echt heel snel weer voor de deur staat.

Niks is zo erg als niet weten wat er met je kat is gebeurd.

Ik ben ooit één kat kwijtgeraakt.... al meer dan 30 jaar geleden, maar ik weet nog hoe vreselijk dat was.

dochter vond gisteren 4 jonge katjes

de moeder was steeds bij ons bij het zwembad,

erg mager, we hadden haar water gegeven.

Nu bleek waarom ze zo mager is, ze zoogt nog.

Zooo schattig die kleintjes.

we hadden nog wat omelet van het ontbijt in de kamer

en dat ging er grif in. even later moederkat in de kamer:D

ik moest wel steeds aan jou denken Spud, er kopen hier verschrikkelijk

veel magere wilde katten en 10 min. voor etenstijd gaan ze in optocht

richting restaurant; net als de mensen die in de rij gaan staan alvast,

liggen zij in de rij op de muurtjes. Er is altijd wel een toerist die ze niet

kan weerstaan. En er is 2 x per dag vis ook:P

Nee, hoor! Totaal niet! Ik las en voelde betrokkenheid. Dus maak je alsjebliefd geen zorgen Marika.
Ik ben in hart en nieren kattenvangster, moest mijn job wel opzeggen maar geloof nog steeds in het princiepe. Alle katten neutraliseren. Daarom doe ik nu als hobby nog 1x per jaar een kat die in mijn leven komt op mijn kosten neutraliseren als dat noodzakelijk is.
En 1x omdat ik anders arm wordt, er zijn nog zoveel katten te doen en bovendien als mensen eenmaal weten dat je dat doet weten ze je te vinden ook met hun zielige verhalen. En ik wil het niet doen voor de mensen die wel een kat willen maar daar niet echt voor willen zorgen, liever bezuinigen op verantwoordelijkheden en liever naar een fastfoottent gaan. Nee, hoe zielig ook voor de kat, ik ga geen geld uitgeven voor extra hamburgers voor de mens.
Mijn dienst gaat uit naar mensen die zich over een kat ontfermen, er alles voor willen doen om een dier te helpen maar niet in hun macht ligt. Dan wil ik best betalen voor een operatie, dan doe ik goed voor het dier maar ook voor de mens. Want die zullen echt niet met het bespaarde geld naar een hamburgertent gaan, die voelen zich gesteund in wat ze doen en zullen alleen nog maar meer hun best doen.
Zo zie ik dat. En zo handel ik. Of dat goed is of niet, ik laat soms steekjes vallen helaas, maar dat moet wel, want anders help ik er een dier ook niet mee.
Buiten dat, elke kat die via mijn handen herplaatst wordt, wordt geneutraliseerd. Dat is een eis die ik stel aan nieuwe eigenaars.

En zo heb ik mijn eigen project dus, mijn aangelopen zwerfkat. En Jeps Yvonne JIPPIE JAHEE!! Uk is back! Maar hij durft op 1 of andere manier niet meer in de garage. Dus kan ik weer onvernieuw beginnen met zijn vertrouwen winnen, om hem vervolgens klaar te stomen voor een operatie. Heel misselijk nu, hangt een zwart slurfje aan zijn abcesskrater. Maar so be it, zo blijf ik bezig en blijf ik leren. Want ik heb een heel sterk geloof in als je iets veranderen wil moet je dat eerst bij jezelf doen. De hele wereld kan je toch niet helpen maar alles in de straal van jou aanwezigheid wel.

Hihi, Jane, waar ben je op vakantie? Nog geen zak kattenvoer gekocht?
Ja ik lach er maar mee, maar is toch ook wel heel schrijnend.
Gelukkig dat die katten mensen tegenkomen die wel een dierenhart hebben.

Gaat UK nu naar Utrecht Spud?

Voorlopig niet Bol, helaas!

Hij vertrouwd me niet meer zoals hij voorheen deed, wil niet meer in de garage, dus gevonden revalidatieplek is nu een gevangenis geworden. Ik ben wel in gesprek met mijn dierenarts in Nederland, of zij misschien voor een revalidatie onderkomen kunnen zorgen. Maar voor ze daar uitspraken over doen willen ze eerst de kat zien, wat ik heel goed begrijp. Maar ik mag hem niet meer pakken, optillen al helemaal niet, het enige wat hij wil is dat ik op de grond ga zitten met mijn knieëen opgetrokken en mijn armen om mijn knieëen heen en daar wil hij dan tussen liggen en dan moet ik hem wiegen. Aaien mag nog wel, maar vanop een afstand.

Maf hoor! Toen hij vertrok waren ze bomen aan het kappen hier en dat ging met veel herrie gepaard, in de tussentijd heb ik zijn uitgekozen plekkie in de garage omgebouwd dat het nu een echt mandje is, meer is er niet veranderd behalve dat ik mijn nek niet meer breek in de garage. Hij volgt me niet meer, hij blijft een meter voor de drempel staan. Onenigheid gehad met de andere katten misschien? Of dat hij het gewoon niet eens is met mijn plannen? Ik pieker me suf! Want ik wil er echt heel graag iets aan doen, ben zo bang dat de vliegen er straks eitjes in gaan leggen. Maar misschien wil hij gewoon niet. Vind ie het helemaal prima zo. En moet ik leren me daar gewoon maar bij neer te leggen.

Balen!!!

op Kreta Spud,

en kattenvoer? Ze zijn niks gewend he,

ik ben al bang dat ze van melk diaree krijgen,

maar het lijkt goed te gaan. de kleintjes eten/drinken

nauwelijks, maar de moeder des te meer en die geeft

het weer door he, komt wel goed, en er zijn hier altijd

wel mensen denk ik die ze wat geven.

succes met Uk jij!

Fijne vakantie Jane, en laat het kattenleedt je niet teveel bij de keel grijpen.

Je doet meer dan genoeg! Vergeet je eigen tijd niet.

Spudtie als de omgeving van een dier, dat gewond is, verandert, is zijn zekerheid weg, hij is nu erg kwetsbaar. Dat komt wel weer terug denk ik maar heeft gewoon tijd nodig.

Er zijn knoflookbonbons in de handel. Die geef ik mijn hondjes. Daardoor krijgen ze geen vlooien want geen een insect houdt van knoflook. Misschien zou je eens kunnen kijken of UK. dat misschien ook lust en anders door z'n eten doen.

En heb je al eens betadine geprobeerd om op de wond te doen?

Vervelend dit hoor, je wilt zo goed doen maar het dier is gewoon erg bang. Hij kan zich niet meer verschuilen in de bomen.

Sterkte lief kattenvrouwtje:sun:

ik geniet met volle teugen() hier Spud

ook van de katjes hoor, ze buitelen over elkaar heen, zijn speels

en ook alle grote katten hebben een glanzende vacht en zijn levendig,

al zijn ze mager. Ik heb zo het idee dat de toeristen ze nog best veel

bijvoeden; er "valt" geregeld wat van de tafels.

En in tegenstelling tot Tunesie en Turkije jaagt het personeel ze niet weg.

Pff Spud, fijn dat Uk weer boven water is, die onzekerheid is zo ellendig, maar wat jammer dat je eigenlijk weer zoveel stappen terug moet doen om zijn vertrouwen weer op het oude niveau te krijgen.

Tsjonge ik kan het wel het drama van Spud noemen onderhand....

Vanmiddag met 1 van mijn katten naar de dierenarts gegaan. En hoewel ik niet zo in gaten had dat het kantje boord was, was het dat wel.

Volgens de dierenarts dan.

Hoop dat ik snel gewoon weer kan genieten van dieren op mijn pad, want nu geven ze me soms veel stress.

Boll ik kan Uk gewoon ontvlooien, laat hij prima toe, en sinds dat er een wormenmiddel is dat je ook op kan spuiten gaat het ontwormen ook prima.

Betadine heb ik vorig jaar geprobeerd, maar blijkbaar is hij daar allergisch voor.

Lastig, te weten dat je weer van voren af aan moet beginnen met het vertrouwen en enkel kan kijken naar die wonden. Lijkt me in geen geval een goed idee om Uk nu een mega behandeling te laten ondergaan. Bovendien, vraag ik me af, waar halen ze al die huid vandaan? Want is nu minstens 5 cm huid wat er open en blood bij ligt. Zit zelfs nog een glansje op.

Jane, in dat soort landen waar jij nu vertoefd, is me opgevallen dat de katten een heel andere bouw hebben. Misschien zie je dat?

Yvonne thanks voor je begrip en je medeleven. Vind het echt heel moeilijk om weer vanaf 0 te beginnen. Gezien de wond die hij heeft. Die staat ook niet stil.

Heeft er iemand tips, om mijn eigen katten te overtuigen dat Uk een vriend is?

Gisteren was Maan hier, toen ik mijn kattenren pas nieuw had heeft hij zichzelf ingesloten. En mijn katten waren niet blij met zijn bezoek. 3 dagen is hij opgesloten geweest. Hij komt dus nog wel, maar als ik mijn kop laat zien loopt hij met een grote boog om mij heen.

Maan is een goede vriend van Uk, dus als ik maan zie, weet ik dat Uk niet ver uit de buurt is. Maan is alleen echt wild en Uk maar half.

Pfff, Uk leeft al zoveel jaar met die wonden, dit jaar zal hopelijk ook nog wel gaan? Gaan we van de winter als hij voldoende vertrouwen in me heeft, naar Utrecht....