Poeh, binnenkort wil ik Puck laten steriliseren. Loop er al een hele tijd aan te denken en merk dat ik het toch uitstel, terwijl ik normaal gesproken iemand ben van gelijk handelen, zeker als ik ergens bang voor ben. Ik ben bang en maak me zorgen. Haal er van alles bij waardoor ik het niet durf. Bang dat ze dood gaat enz.

Maar ik moet het toch doen omdat ze zich niet prettig voelt als ze loops moet worden. Dus me morgenvroeg toch maar over die angst heen zetten en bellen.

En dan maar eens kijken wanneer Mojo ook kan. Daar maak ik me veel minder zorgen om omdat dat een hondje is dat veel minder gevoelig is. Dat is altijd leven de lol en vreselijk druk en speels, Puck is heeeeeel gevoelig en gauw bang.

Ja moeilijk Bol.

Maar als je in gedachte houdt dat de kans op melkkliertumoren en baarmoederontsteking en schijnzwangerschap veel minder wordt, zou dat je een beetje gerust kunnen stellen.

Bovendien zeg je zelf dat Puck zich niet prettig voelt als ze loops moet worden, dus eigenlijk help je haar er ook mee.

Ook kan je de dierenarts vragen of je erbij mag zijn, op het moment van de narcose en als ze wakker wordt. Meeste dierenartsen doen daar niet moeilijk over en de dieren waarbij ik dat gedaan heb, hadden wonderbaarlijk nadien minder moeite met een dierenartsenbezoek als andere.

En misschien overwegen om Puck en Mo tegelijk te laten doen? Voelen ze zich allebei ziek en hebben ze nog wat steun aan elkaar????

Sterkte met je keuze en beslissingen. Blijft moeilijk.

Experiment is geslaagd tot zover! Viel in ieder geval reuze mee, Mick leek het ergens wel prettig te vinden, had helemaal geen stress in die bak en ook helemaal geen haast om uit die bak te komen toen de sessie erop zat. Hihi, was dus zinloos om me zo bezorgd maken.

Nu kijken of de medicatie ook aanslaat. Maar ik ga in ieder geval deze avond voor het slapengaan nog zo´n sessie doen, want heb er nu een goed gevoel bij.

Spudtie je hebt helemaal gelijk meid er zitten toch wel wat nadelen aan als ik het niet laat doen. Van de andere kant weet je dat ik niet zo happig ben om in te laten grijpen en wil het liefst de dieren op een zo natuurlijk mogelijke manier laten leven, maar goed dat zou ook betekenen dat ik ze moet laten jongen en dat doe ik niet. Maar het belangrijkste voor mijn ukkies is dat ze gezond blijven.

Heb ik ook al zitten denken hoor om ze allebei te laten helpen maar het is dan toch bijna E700,--

Dat heb ik er wel voor over hoor maar moet even kijken. Misschien doe ik het wel dan zijn ze niet alleen.

Wat fijn voor je dat het experiment geslaagd is zeg. Ja ze zal zeker rustiger worden van die lucht en dat moet haar een goed gevoel geven. Wat zal jij vannacht slapen zeg.

Best pittig ja die prijs.

Ik weet niet hoe het in Nederland zit, maar hier berekenen ze de prijs per kg lichaamsgewicht van je hond, omdat het narcosemiddels blijkbaar hartstikke duur is.

Moet je nagaan wat je kwijt zou zijn voor 2 Duitse Doggen.

En of je die 700 euro nu ineens betaald of verspreidt over jaren, je betaald het toch.

Je moet natuurlijk helemaal zelf weten wat je doet, maar lijkt mij in geval van Puck en Mo eigenlijk wel handig om ze tegelijk te laten helpen. Ook ivm de drukte van Mo, als je ze appart zou doen, zou je toch iets van een benche of zo in huis moeten halen om Puck een beetje te kunnen laten revalideren en bij te laten komen. Met z´n 2en ziek zou dat misschien niet hoeven. En, maar dat vind ik een voordeel en moet je echt zelf over nadenken, veranderd er in de groepsstatus minder, omdat ze allebei op hetzelfde moment ziek en zwak zijn. Moet hier een kanttekening bij zetten: ik weet niet hoe dat bij honden zit, maar bij katten zie ik daar dus het voordeel van.

Mick (mannetjes overigens )

Doet het super goed op dat spul, heb hem al een tijdje niet zo actief gezien.

Maar ik moet oppassen dat ik niet te vroeg juich, want met de vorige medicatie zag ik dit ook gebeuren en daarna ging het weer mis. Moet dus even geduld opbrengen en de behandeling over een langer traject bekijken. Maar het heeft mijn dag vandaag in ieder geval heel goed gedaan.

Sowhat ze verstijfde wat en haar oogjes werden nog groter. Ze piepte een paar keer en ze kreeg slikneigingen. Nee het was niet ernstig. Heb gisteren op internet wel andere aanvallen gezien. Gelukkig blijft ze heel rustig en wil heel dicht bij mij zijn. Das eigenlijk het enigste. Precies eigenlijk hetzelfde als mijn vorig hondje.

Dacht gisteren wel een tijdje, wat moet ik hier van leren, omdat ik dit nu weer mee maak met een hondje waar ik zielsveel van houd. Maar ik kom er nog niet achter.

Wat lief dat je zo snel reageert Sowhat.

Die aanvallen krijgt ze voordat ze loops moet worden, dus het is, voor zover ik kan zien, niet vaak. Dat had mijn vorige hondje ook.

Puck is 3 en een half jaar.

Heb net het DAP. gebeld en volgende week donderdag worden ze geholpen allebei.

Ik blijf er bij tot ze gaan slapen.

Heb het zo geregeld dat ze allebei tegelijk geopereerd worden, dan worden ze als het goed is, allebei zo'n beetje tegelijk wakker.

Nou dat is dus geregeld. Ben blij dat ik het gedaan heb, nu maar hopen dat die aanvallen niet meer terug komen. Want dat schijnt te kunnen gebeuren. Héhé.

Bol, goed dat je ze laat steriliseren.

De hond van mijn moeder, een bouvier, had ook last epilepsie.... eerst medicijnen die toch niet konden voorkomen dat ze alsnog aanvallen kreeg, later laten steriliseren en ze heeft er nooit meer last van gehad. Het beestje is 16 geworden....

Doet me goed dit te lezen Vonnie. Ik hoop echt dat het bij haar ook zo werkt. Hoewel ze er niets van merkt vind ik het toch vooral verschrikkelijk voor haar. Mijn andere hondje weet ook niet wat Puck dan overkomt en raakt een beetje van slag.

Realiseer me maar weer eens dat ik wat dat betreft zo ontzettend blij ben dat ik geen kinderen heb. Het zal je kind maar overkomen. Ik zou geloof ik even helemaal dood gaan als mijn kind dit mee zou moet maken. Vreselijk al die zorgen om iemand waar je zielsveel van houdt.

Ik heb deze morgen besloten dat ik Mick morgen laat inslapen.

En om eerlijk te zijn, na dat telefoontje kwam er rust over me heen.

Geen twijfels meer of ik wel goed genoeg voor mijn beestjes zorg of me er te gemakkelijk vanaf maak, gunnen, misgunnen, schuldgevoelens uit het verleden. Er kwam een zekere berusting over me heen of hoe je dat zegt? Alles viel van mijn schouders en ik kon alleen nog maar denken, dit is goed.

Beslissingen maken vanuit je hart en naar eer en geweten, kunnen geen foute beslissingen zijn.

Ik hoop deze gedachte nog heel lang vast te houden.

En ja, tuurlijk schiet ik op sommige momenten even vol, maar dat mag zolang het geen drama wordt want dat is het per definitie niet. En zo heb ik er geloof ik de afgelopen weken wel over geschreven. Spijtig achteraf. Was nergens nodig voor geweest.

Leermoment, wat ik weer mee ga nemen, want terugdraaien of wissen kan en doe ik niet.

Tsja, stom misschien dat ik dit vraag? Maar willen jullie alsjeblieft niet reageren met wat erg of verschrikkelijk of iets. Zou namelijk erger en verschrikkelijker zijn, als ik Mick gewoon zou laten lopen en steeds maar op zou lappen zodat hij er weer even tegen kan, want realistisch gezien en dat wist ik al een hele tijd, zou hij nooit beter worden alleen maar zieker. Het is dus goed, dat wil ik alleen maar even zeggen.

Goed dat je beslist hebt Spud, dapper.

Ik ken het gevoel wel Spud, de zorgen verdwijnen en als je achter je beslissing staat is het goed. Je kiest voor je dier en niet voor jezelf. Dat is voor mij altijd een teken dat iemand zielsveel van z'n dieren houdt, kan niet anders.

Dank jullie wel!

Zag het meeste op tegen het vangen, had niet zo´n goesting om op het laatste moment nog achter hem aan te jagen. (vanwegen eventueel opkomende twijfels weer)

Maar het voelde als zo´n juist besluit, dat ik rustig en kalm kon blijven en het niet zo stresserend is verlopen.

Nu ligt hij in zijn mandje, zodat de katten nog afscheid van hem kunnen nemen. Doe ik altijd, alleen vraag ik me af of ik dat niet, meer doe voor mezelf dan voor hen. Immers het lijkt alsof ze er geen interesse in hebben.

En dan strakkies begraven. Mooi weer om nu buiten te liggen gelukkig.

Als ze me in 2010 toen ik hier met 9 katten ging wonen gezegd hadden dat ik in 2013 er nog 5 over zou houden had ik ze finaal uitgelachen. Best snel hoe dingen kunnen gaan. Sta je eigenlijk niet bij stil totdat het gebeurt.

Avond,

ben te moe om op andere draden te reageren...

Buufky... ik heb met vorige hond net te lang getwijfeld en gewacht..

Nog steeds "spijt" van!

Verder hier alles goed. Roxy-proxy + Mush = dikke vrienden.

Nieuwe kat, nooit buiten geweest (is jaar of 9) vind gras geweldig.

Instructies bij nieuwe kat... allerlei medicijnen, deze om over te geven (langharig= harballen), andere om dan weer net niet over te geven....... nooit gegeven...

Lila (want zo heet ze) vindt t allemaal prima hier. De Rox speelt den baas.. hihi.. hij is amper een jaar! Hij toont haar hoe ze moet bomen klimmen enzo...

Mush vindt t allemaal best...

Je weet me te vinden hé Buuf!

(ben nu heeeel erg verkouden, geen stem etc pfffffffffffffffffffff)

Nou als Lila het gras gevonden heeft, denk ik dat je binnenkort die haarbal pillen ook wel weg kan gooien Buuf.

Zit nu met een nieszieke kat, (ook verkouden dus )

Dus ik blijf even bij je uit de buurt, om jou katten niet te besmetten en zelf niet verkouden te worden.

Spijt hoef je niet te hebben. Heb ik inmiddels geleerd, dieren besluiten meestal zelf wanneer ze gaan, ongeacht of het lijkt dat wij dat moeten beslissen.

Kijk maar

Tuurlijk geloof ik er niet alles van, haal eruit wat ik eruit wil pikken maar toch haal ik er steun uit, zeker het afgelopen jaar waarin ik ongeveer op de lopende band dieren zit af te geven of geconfronteerd wordt met zieke dieren.

Straks ben ik in vele zaken een specialist zal ik maar zeggen.

Spud, heb even een paar dagen niet gelezen hier, maar zie dat jouw kat nu rust heeft

Ja Yvonne dat klopt. Beestje heeft nu geen pijn meer en dat is weer een opluchting voor mij. Het is goed.

En toch ook een beetje raar, vooral zo tijdens etenstijd, dan tel ik nog wel eens mis en vul 6 bakjes ipv 5. Moet dan geregeld aan mijn moeder denken toen mijn broer op zichzelf ging wonen, in het begin dekte ze de tafel dan ook nog voor 3 ipv 2.

Enfin de kattenwereld helpt me wel door het geneuzel van de voerbakjes heen. Waar er nu binnen 2 bakjes minder zijn, zijn er buiten 2 bakjes bijgekomen. 1 in de garage waar die zieke zwerfkat zijn intrek heeft genomen en 1 buiten zo ver mogelijk van mijn huis en zo ver mogelijk van mij af. Prachtig mooi dier, pastel grijze tijger die behalve eten absoluut niks van de mens wil weten maar wat een prachtig en wijs gezicht dit daar op! Bijzonder al die katten op mijn pad.

Haha, wat dat betreft ben ik wel echt een kattenvrouwtje.

Overmorgen is het zo ver dan gaan m'n diertjes onder het mes. Ben er best zenuwachtig over en het doemdenken ligt om de hoek te kijken. Moet veel denken aan het zinnetje "houdt het klein".

Niet doemdenken Bol.

Denk maar dat je de beste keuze gemaakt hebt voor jou beestjes.

En dat je er verder geen controle op kan hebben.

Jou beestjes zijn blij met jou en de keuzes die je voor hun maakt.

Ontie hier is nu dik 2 jaar, en wordt echt volwassen.

Luistert goed, hele drukke eraf, staart niet meer voortdurend dominant recht omhoog maar naar achter en naar gelang de stemming/het gebeuren hoog of laag, niet meer gelijk agro reageren als 'n andere hond agro doet maar wel haar ground staan, kortom: ik ben trots.

Ze is consequent maar mild en liefdevol opgevoed, luisterde daardoor wel 's minder, maar ik heb altijd gezegd: ze weet het wel, het komt wel als ze groot is, laat haar maar lekker klein en ondeugend zijn. Nu oogsten we. En 'n grote schat was het altijd al. Nergens bang voor ook. Vandaar dat drieste. Moet er niet uit. Maar mag wel met bedachtzaamheid.

De bedachtzame

Dank je Sowhat.

Ja Spudtie dat is ook zo. Heb gisterenavond nog twee zwagers (allebei dierenarts) gebeld omdat ik toch wel erg gespannen ben en die vertelde allebei dat het een routinehandeling is. Die operaties worden zo vaak uitgevoerd dus zijn voor dierenartsen een fluitje van een cent. Dus moet ik maar eens rustiger worden. En dat komt ook wel.

Heerlijk Haddie dat het zo goed gaat met je hond en leuk hoe je dit verteld.

Genieten hé met zo'n lobbes.

Fijn dat het allemaal goed is gegaan Bol.

Had..... heerlijk he, trots mogen zijn op zo'n beessie.

Leuk zoals je het omschrijft.

Die van ons is dik anderhalf... en gaat ook gewoon de heel goede kant op.

Daar ben ik zeker heel blij om Von, want al met al merk ik dat het me heel veel gedaan heeft. je kent dat wel, dat diepe zuchten enz.

Gelukkig merk ik dat dat vandaag ook weer wat minder wordt. Ze heeft net wat gegeten en dat voelt goed:present:

Hee Marika, zijn jouw dieren al meeverhuisd?

Dat lijkt me nog niet meevallen, je hebt er nogal wat, toch?

Zelf is het al een hele klus om op een nieuwe stek te aarden

en je thuis te gaan voelen, met de dieren zal het ook wel wennen zijn.

Ik hoop dat het allemaal lukt met jou/jullie

welkom thuis alvast:musicnote:

Spud, ik heb braaf

tahoe, mihoen en gado gado op

maar realiseerde me net wel

dat ik de katten lekker kattensnoepjes en eten

zit te voeren waar wel vlees en vis in zit:huh: