Vragen en verhalen over je huisdieren.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Wat een super verhaal Spud
wat boffen die dieren toch met jou
en de dierenliefhebbers hier ook!
2 bonuspunten 
(als tegenwicht voor die strafpunt, geachte moderator!)
Daar deed ik het niet om Jane. Ik deed het ergens anders om. Maar vind het wel lief van je. 
Omdat ik dit geschreven heb op kerstavond. En er lieve reacties op kreeg, maar ook de wanhoop.
Ook al weet je wel dat het in je eigen land soms ook niet altijd best met dieren gaat, sta je daar soms niet echt bij stil of wil je er niet meer bijstilstaan... (kan natuurlijk ook)
Totdat je ineens praktisch naast een asiel woont, waar de aangeboden dieren hen boven de pet groeit. Weigeren durven ze vaak niet omdat ze dan weten dat het dier zeker afgemaakt wordt (broodfokkers die hun afgedankte fokteven brengen) dus nemen ze ze maar aan. Wat betekend dat ze nu ruimte tekort komen en vooral tijd. De dieren worden per 10 en soms bij 20 in een hok gezet, geen tijd om te kijken of de dieren wel bij elkaar passen. Verspreidt over diverse plekken omdat de ene plek ze voor het asiel voorzien hadden volzet is. Blijft er dagdagelijks niets anders over dan bij de dagelijkse voederronde ook de doodgebeten kadavers van honden die de strijdt verloren hebben op te ruimen.
In de eerste instantie was ik heel boos op die mensen toen ik dit hoorde. Ik vond ze onverantwoordelijk, gemeen, zeker omdat ze de kuierlatten hebben genomen en de verzorging nu overlaten aan het kleine beetje vrijwilligers die ze nog hebben.
Maar nu begin ik steeds meer te begrijpen dat hun dierenliefde hun boven de pet is gegroeid.
Als ik het mezelf voorstel, dat ik een asiel zou beginnen. En de wetenschap had dat elk dier wat ik weigerde de kop ingeslagen zou worden, zou ik ze ook ondanks dat ik er geen ruimte voor heb of tijd ook onder mijn hoedde nemen. En veel pijn en verdriet ondervinden van de gevolgen daarvan. En misschien ook wel op een dag zeggen, ik verstop me zodat ze geen dieren meer kunnen brengen. En hopen dat het handje vol vrijwilligers wat ik rond me heen heb dit allemaal nog wel kunnen aanzien. En hun best doen voor de dieren die er zijn.
Dit heeft me wel aan het denken gezet. Ten eerste dat ik nooit moet overwegen om zelf een asiel te beginnen. Maar ten tweede toch eigenlijk bizar dat er zo´n overschot is aan dieren die dus in het beste geval terecht komen in een asiel.
En waarom zijn er zoveel dieren over?
Omdat de meeste mensen toch eerder kiezen voor jong?
Of het juiste merk? In dit geval ras?
Dus de vraag en dus de mark ernaar?
Staan mensen er wel eens bij stil als ze een leuk rashondje of raskatje kopen, dat daar een moeder en een vader achter zitten die het misschien helemaal niet zo goed hebben? Uitgebuit worden en als dat niet meer kan gedumpt of doodgeslagen omdat een spuitje geven tot verlies lijdt? Als ik heel eerlijk ben, ik eigenlijk nog nooit tot nu dan. Niet alleen omdat ik niet aan rasdieren doe, maar gewoon omdat ik eigenlijk nog nooit met de harde realiteit geconfronteerd ben. Tuurlijk wist ik wel van broodfok en was daar zwaar op tegen. Maar meer om de vele ziektes, aandoeningen en gedragsproblemen. Heb er eigenlijk nog nooit bij stil gestaan dat daar weer andere dieren achter zitten die het ook zwaar hebben.
Je ziet het soms wel op tv, dat wanneer er een ernstige kwaal geconstateerd wordt bij een aangekocht dier, dat mensen er maar moeite mee hebben dat de garantie daar net zo bij bekeken wordt als een koelkast of tv. Dan komt iedereen in opstand want dat klopt niet gevoelsmatig. En dat klopt ook niet.
Maar wat ik gek vind is dat men daar pas bij stil staat als het misgaat. Of daarmee geconfronteerd wordt als het misgaat.
Als het goed gaat staat niemand erbij stil. Terwijl fokteven en fokpoezen op de lopende band afgedankt worden als ze voldoende nestjes hebben geproduceerd.
Maar wat doe je eraan? Lijkt me erg moeilijk en ingewikkeld misschien om hier en daar een stukje te droppen zoals dit? Mensen aan het denken zetten en misschien komt er wel iemand met een goed idee? Want ik heb ze niet, ik heb immers ook met oogkleppen rondgelopen.
En ik weet dat ik de hele wereld niet kan helpen. Maar als het bij je om de hoek gebeurt vind ik wel dat je er aandacht aan mag geven. Al vinden de eigenaars van dat asiel en de vrijwilligers van niet. Omdat ze met mijn berichten bang zijn dat de inspectie komt en die dieren weer ergens anders plaatst in een overvol asiel. Zij volgen immers de wet en kijken niet verder.
Mensen op nonactief zetten is makkelijk, zorgen voor dieren niet.
Mooie stukjes Spud.
Maar dat de dierenliefde de mensen boven het hoofd zou zijn gegroeid..... daar vind ik je toch wel heel mild in hoor.
Een broodfokker kent voor mijn gevoel geen echte dierenliefde... die wil alleen een dikke portemonnee.
En al die mensen die zo makkelijk aan een beest beginnen omdat het pupje zo aandoenlijk is... omdat het zo mooi in het plaatje van het gezin past... omdat het zo'n stoer gezicht is .....
en die er na verloop van tijd achter komen dat het toch wel veel werk is, dat er toch wel kosten aan zitten, dat je huis niet meer brandschoon blijft, dat je echt moet opvoeden, dat ..... en dan het beestje maar naar het asiel brengen (in het gunstigste geval) met het verhaal dat het kind allergisch is ...
Hm.....
Ik denk ook dat mensen gewoon goed moeten nadenken voor ze aan een huisdier beginnen.
En dat men dan beter in eerste instantie eens bij een asiel kan gaan kijken in plaats van een pup uit een nestje.
Ik denk dat het goed zou zijn poesjes te laten steriliseren, er zijn al zo ongelooflijk veel poesjes die zwerven of in het asiel terecht komen...
En wat mij betreft kan daar allemaal nooit genoeg aandacht aan gegeven worden hoor.
Petje af voor wat jij allemaal doet....
Ik heb per toeval een rashond - uit het asiel, maar eigenlijk ben ik van de straathonden die doorgaans gezonder zijn - minder genetsche ziektes.
Jen al iets gehoord over dat de hond gesignaleerd is?
Hey Ik heb het huisdierendraadje gevonden!!
Even voorstellen:
Wij hebben twee honden, één zwarte Iabrador van 11 jaar oud & één frans bullletje van 3 jaar oud. Soms zijn ze weleens lastig vooral als het regent Maar ik kan me geen betere vrienden wensen als die twee. Als je verdrietig bent of juist enorm vrolijk je krijgt de aandacht die je op dat moment nodig hebt. Onze Iabrador denkt dat hij een schoothondje is en kruipt het liefst 24/7 bij je op schoot, terwijl onze Bulll de keet/gezin en iedereen die hij er bij vindt horen beschermt. Ze zijn allebei erg lief met onze kinderen en horen echt bij ons gezin. 
Komt jouw Labrador ook altijd met een speeltje in z'n bek aanzetten Willem? Ik vind dat altijd zo aandoenlijk als honden dat doen. Zooooo lief.
Mijn Iabrador haalt de handdoek, die we gebruiken om 'm mee af te drogen, altijd uit de gang als hij wat te vieren heeft, of vindt dat er wat gevierd moet worden En die kleine Bulll springt dan als een puppy om hem heen, altijd leuk een feestje 
Mooie stukjes Spud.
Maar dat de dierenliefde de mensen boven het hoofd zou zijn gegroeid..... daar vind ik je toch wel heel mild in hoor.
Een broodfokker kent voor mijn gevoel geen echte dierenliefde... die wil alleen een dikke portemonnee.
En al die mensen die zo makkelijk aan een beest beginnen omdat het pupje zo aandoenlijk is... omdat het zo mooi in het plaatje van het gezin past... omdat het zo'n stoer gezicht is .....
en die er na verloop van tijd achter komen dat het toch wel veel werk is, dat er toch wel kosten aan zitten, dat je huis niet meer brandschoon blijft, dat je echt moet opvoeden, dat ..... en dan het beestje maar naar het asiel brengen (in het gunstigste geval) met het verhaal dat het kind allergisch is ...
Hm.....
Ik denk ook dat mensen gewoon goed moeten nadenken voor ze aan een huisdier beginnen.
En dat men dan beter in eerste instantie eens bij een asiel kan gaan kijken in plaats van een pup uit een nestje.
Ik denk dat het goed zou zijn poesjes te laten steriliseren, er zijn al zo ongelooflijk veel poesjes die zwerven of in het asiel terecht komen...
En wat mij betreft kan daar allemaal nooit genoeg aandacht aan gegeven worden hoor.
Petje af voor wat jij allemaal doet....
Yvonne,
Dit begrip komt van heel diep en van alles veel te snel veroordelen. Misschien dat je het niet goed begrepen hebt, maar deze mensen vangen dus afgedankte dieren op van broodfokkers. Omdat de fokkers anders deze honden de kop inslaan omdat een spuitje te duur is.
Heb er zelf heel veel moeite mee gehad om met hun manier van werken om te gaan. Puur omdat ik geconfronteerd werd met hun problemen. Zo heb ik me ontfermd over een hond van hun die zij lieten lopen omdat hij toch steeds ontsnapte. Deze met hulp van buren gevangen en weer terug naar dat asiel gebracht. Maakte me dan ook boos dat ze hem weer losgelaten hebben. Of een kat met een ongeregistreerde chip waarvan ze ontkende dat deze van hen afkwam. Terwijl bij nader onderzoek bleek dat deze wel van hen afkwam. Ik was toen heel erg boos en vond ze onverantwoordelijk, liefst van al maakte ik hen stuk omdat ik niet begreep waarom ze zo met dieren omgingen.
Maar na verder onderzoek, kan ik niet anders concluderen, dat ik er ook geen zooitje van zou maken. Ik help dieren ook graag, en als ik geconfronteerd wordt met het feit dat een dier hoewel ik daar de ruimte niet voor heb, ik deze wel een pijnelijke dood bespaar denk ik dat ik ook foute keuzes zou maken. Dit dier onderdak bieden en mijn eigen dieren zeer ongelukkig maken. Want mijn katten vinden honden en andere katten gewoon niet leuk, omdat het al veelste druk is in huis.
Daarom ben ik gestopt met opvangen, ben meer met het geluk van mijn dieren bezig en als ik een oplossing voor een ander dier zie doe ik daar mijn best voor.
Jen al iets gehoord over dat de hond gesignaleerd is?
Ik heb per toeval een rashond - uit het asiel, maar eigenlijk ben ik van de straathonden die doorgaans gezonder zijn - minder genetsche ziektes.
Die mening deel ik met je, zowel bij katten als bij honden. Maar hoop dat je toch van je rashond geniet. 
Ik ben meer een kattenmens, maar soms kom ik zeer indrukwekkende honden tegen.
Zo werkte ik op een asiel en daar werd ik verliefd op een volbloedt rednose (pitbull opgefokt tot killer) genaamd Thalia. Ze was meteen een beetje mijn hond, want tijdens het wandelen had ik geen lijn nodig ze luisterde wel. Enige nadeel was, dat ze een hekel aan katten had. Die beet ze het liefst dood. Er liep toen een diergedragskundige rond op het asiel en ik heb hem gevraagd hoe ik daar verandering in kon brengen. Hoe ik haar kon laten zien dat ik dat niet leuk vond zonder haar te straffen. We hebben dus veel geoefend bij de buitenrennen van de katten en dat lukte. Daardoor vond ik haar nog leuker en begon zelfs te twijfelen om haar te nemen. Zij was bureauhond en er kwam een bureaukat. En geen probleem als ik aanwezig was. Maar zonder bijzondere aandacht tussen de hondenmensen en de kattenmensen maakte ze nog soms een foutje. Is ook enorm moeilijk voor een hond om meerdere baasjes te hebben. Gelukkig is ze geadopteerd door hondemensen met de boodschap laat haar niet met katten. En hoop dat ze het goed doet nu. Want voor een kattenmens was zij een lieve maar moeilijke hond.
Yvonne,
Dit begrip komt van heel diep en van alles veel te snel veroordelen. Misschien dat je het niet goed begrepen hebt, maar deze mensen vangen dus afgedankte dieren op van broodfokkers. Omdat de fokkers anders deze honden de kop inslaan omdat een spuitje te duur is.
.
Spud, ik mijn veroordeling betrof absoluut niet de mensen van het asiel hoor, maar de broodfokkers.
Dáár kan ik geen enkel begrip voor opbrengen namelijk.
Wat leuk om de dierenverhalen tegen te komen en ja, wat gebeuren er toch ongelooflijk nare dingen met dieren. Met Oud&Nieuw nog, met katten en vuurwerk en vorig jaar een hond een rotje in zijn bek, de boel dichtplakken en hahaha, wat leuk! Ik word nog misselijk als ik aan dat soort dingen denk.....
Zelf heb ik 2 rottweilers. een teefje van 5 en een reu van nog geen 2. Geweldige honden, al denkt niet iedereen daar zo over. Voor ons is het voor het eerst dat we 2 honden hebben. Onze teef bleef zo speels en druk dat we een maatje wel leuk vonden. Onze kinderen zijn volwassen en we hebben nog geen kleinkinderen, dus onze honden nemen toch wel een heel belangrijke plaats in. Onze reu is een schat maar wel 1 met een gebruiksaanwijzing. Hij is erg afwachtend en angstig, maar ook erg waaks en aanwezig. Ik werk zelf met autistische mensen en volgens mij is hij ook autistisch. Ik heb het opgezocht op internet of dat bestond, maar daar zijn de meningen nog al over verdeeld. Onze teef is gewoon een lieverd, maar wel erg dominant. Iedere dag ga ik met ze naar de hei waar een losloopgebied is. Zo kunnen ze hun energie kwijt en kom ik ook weer aan mijn beweging.....
Nou die hormonen kwestie die heb ik voor onze Bulll, nadat deze de sloffen van vrouwlief, voorbijlopende honden/katten/kinderen en de onderbenen van bezoek liefkozend werden "bereden" vakkundig laten regelen door de dierenarts
Na de reëen. Een leuk bezoek gehad van de roofvogels.
More special omdat ik een roofvogel freak ben. 4 Bruizerds/Havikken boven mijn huis vliegend en roepend. Heerlijk!!!!!!
En een reminder dat wanneer ik mijn kinderboerderij begin ik toch zeker wel een overhang maak.
Gaaf zeg spud een kinderboerderij!
Ik heb altijd dieren om me heen gehad nu 3 poezen en 2 ratjes!
Goh dat hoor ik vaker ;-) ze zijn ontzettend lief mn mannen, johnny zit dan bij mn vriend op de schouder maar zodra hij mij ziet zie je hem bewegen en springt zo naar mij.
heb je ook poezen? Na het eten als we rustig gaan zitten liggen we bedolven onder een poezendeken ;-)
Goed gelezen MG! ;-) 3 idd van bjjna 2 tot bijna 15 jaar jongste heeft ons 'nieuwe' huis al behoorlijk gesloopt ;'-))
Haha wij doen af en toe een poging dat ze op bed mogen maar de laatste x viel de jongste mijn voeten aan onder de dekens.. hier ook al poezen verloren ja dan vloeien de tranen ook hoor, ze hebben allemaal hun eigen karakter.
Nooit geweten dat een hond bij het drinken van de onderkant van zijn tong een soort lepeltje maakt en het daarmee naar binnen werkt.
Ja, hij heeft verschillende hoekjes waar wij niet bij kunnen.
Gaat altijd op de kattenbak ook al is hij buiten, heb hem wel zien sproeien en kleine plasje doen. We hebben ook een kattenbak buiten en daar gaat hij ook op. Weet natuurlijk niet zeker of er andere katten opgaan. Zie niet alles.
Het lijkt wel goed te gaan met hem. Eet nog niet zoveel als anders maar misschien voedt dit speciale voer beter? Ik heb het idee dat hij ook minder op de bak gaat? Hij is alleen zo schrikkerig, als er maar iemand binnen komt vliegt hij weg. Kijkt je ook vaak met van die grote ogen aan, ook als je hem wilt aaien schrikt hij. Hij komt dan ook niet op schoot.
Dribbeltje
Een klein dierenasiel waar de katten samen rondliepen. Hij was toen 3 mnd dus we hebben hem nu bijna een half jaar.
Wel via de officiële kanalen dus.
Hij doet het trouwens wel steeds beter, komt ook steeds vaker buiten kijken. De tip van MG mee naar buiten doen we al maar die 'nare' buurtkat komt alleen als wij er niet zijn. Ik heb hem gisteren wel met de spuit te pakken gekregen toen hij weer naar binnen kwam. Daar is hij wel van geschrokken maar of het helpt?
Geef je kleine katertje veel brokjes, vis en hart, daar wordt hij groot en sterk van!
Mijn hond "kent" nu drie bevelen: kijk, zit en af. Het probleem is dat ze gewoon weet dat dat drie dingen zijn die koekjes opleveren. Dus: als ze ziet dat ik een clicker in de hand heb, en ik zeg wat, dan gaat ze zitten, kijkt naar mij, en als ik dan nog niet klik dan gaat ze liggen. Altijd raak!
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.