Vragen en verhalen over je huisdieren.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
dit is een beeldend verhaaltje http://www.telegraaf.nl/tv/opmerkelijk/26235932/__Kat_bedolven_onder_kuikens__.html
over iemands huisdier☺
Een naar verhaaltje over mijn dieren persoonlijk. Ik maak me zorgen over hun veiligheid.
Sinds een jaar of 2 worden er al voerbakjes bij me weggehaald.
Die ik gewoon vervang. En een heel bord durf te beschrijven met de boodschap ga in gesprek in met mij.
Afgelopen lente een aangeschoten duif op een heel duidelijke plek voor me neergelegd.
Maar vandaag spant de kroon, samen met de sleutel van mijn kattenren (die ik er voor het gemak op had gelaten omdat ik vandaag daar verder aan de slag zou gaan)
Zijn er een beeld waar ik emotionele waarde aan hecht en de sleutel van mijn kattenren verdwenen.
Na heel veel proberen dat niet te doen, vat ik dit dus wel persoonlijk op.
En maak me zorgen over mijn katten en de zwervers. Jep je raakt me het meest door hen te treffen.
Helaas zorgt dat er niet echt voor dat ik iemand leuk ga vinden, terwijl het wel duidelijk is dat die iemand mijn aandacht wil.
Ik heb iemand echt boos gemaakt doorheen mijn leven 
Nu nog ontdekken wie, en ik beloof je deze zal dat nooit weer via dieren proberen te doen.
En als ik verlies vang me dan maar op.
Spud, heftige week! Wat fijn dat het toch de betere kant op gaat, ik hoop voor jullie mee!
Hee dat heb je goed gedaan spud! Hopelijk geneest het allemaal snel!
Je kat hoort op de pijnstillers te staan op het moment. Mocht je DA nog in de jaren 80 zijn blijven hangen en beweren dat pijnstilling niet mag omdat anders de poot teveel belast wordt, zoek dan ajb een DA die wel aan bijscholing doet. Beterschap voor je beestje.
Het lastige van katten is inderdaad dat ze lijden in stilte. Want pijn laten zien is zwak en dat maakt je tot prooi. Gelukkig zit je kat aan de pijnstilling, spud.
Terecht? Als ze het fatsoen hadden kwamen ze bij je in plaats van een mail. Natuurlijk is het vervelend, maar ze zijn er niet van gediend? Jij hebt toch kleine kinderen? Neem aan dat de hond dan 's avonds laat niet alleen is. Heel vervelend dat hij overdag een keer blaft. Ik zou een mail terug sturen, dat je er aan werkt. Alvast excuses voor het geval dat het nog een keer voor komt. Wat een *. Blafband ben ik op tegen. Vindt het persoonlijk een vorm van dierenmishandeling.
Ik ben ook buurvrouw van zo'n keffer
briefjes, gesprek, beloften
niets helpt.
Inmiddels heb ik moeite buuf te groeten zelfs
ze doet het dier niet weg
het heeft verlatingsangst
tja, en die wordt er nu stevig verankerd
want de uren en dagen dat het alleen wordt gelaten
lijken steeds traumatischer te worden.
Ik ben bang dat tegen de deur aan trappen angst nog versterkt
dus eer je dat gaat proberen Ietje zou ik iemand raadplegen
Ik vind het vooral sneu ook voor de hondjes zelf,
de baasjes blijven verantwoordelijk.
Maar mijn verstandhouding met de buren is er niet beter op geworden
en ik zal waarschijnlijk dan toch een keer de dierenpolitie inschakelen, want
het gaat door merg en been en ik word steeds uithuiziger.
Gelukkig is het nu mooi weer, maar dat kan elk moment omslaan in herfst/winterweer.
Oei, lady jane, dat is wel een héle moeilijke opdracht in je irritatie-training!
Wij hebben een asielhond, van top tot teen getraumatiseerd en neurotisch. Blaffen, piepen...
Ik geneerde me voor de buurman, geluidsoverlast is echt erg. Na een week of twee ging ik naar hem toe om in elk geval te laten weten dat ik het ook erg vond en toen... (Lady Jane, dit is geen tip hoor, dit kun je van niemand vragen) zei hij: breng hem maar hier als hij lang alleen moet zijn.
De constructie houdt nu al meer dan twee jaar stand. Zoveel mazzel kun je dus hebben, als baasje en ook als hond want hij gaat kwispelend heen en komt kwispelend terug.
ik ben geen hondenmens basta
en buuf zelf heeft al 2 x de politie op mijn dak gestuurd voor mijn kat
dus je begrijpt dat mijn irritatie niet echt objectief genoemd mag worden.
Maar de overlast is echt erg. Ik kom nu uit een nachtdienst en ben al weer
3 x wakker geblaft door de buurhond.
Ik heb gegoogled naar oplossingen en haar zelfs het tel. nr gegeven van een honden-nanny
net een straat verder op. Maar ze wil er geen geld aan uitgeven, wil hem niet meenemen naar fesstjes, en ja
ze werkt ook nog eens fulltime. Dan houdt het wel op wat mij betreft.
Dit duurt al 3/4 jaar inmiddels. Ik weet het ook niet meer, maar vind oprecht dat het haar verantwoordelijkheid is.
Je kunt niet alles hebben in het leven en soms is het slim om vooraf de voor en nadelen goed te overwegen.
Dan kan het nog tegenvallen, maar ook dan mag het niet het probleem van de buurt worden.
Er wonen ook mensen boven hen en die hebben er waarschijnlijk nog meer last van.
Ik overweeg als tussenstap een wijkteam te raadplegen, misschien wordt dat serieuzer genomen.
En Ietje, voor jou geldt natuurlijk hetzelfde, als je echt wilt werken, misschien toch geen hond meer dan.
Maar niet de hond als excuus dat je niet kunt werken, dit wist je toch van te voren wel? Ook al zou hij niet
blaffen, een hond is een mensen-dier, het is altijd sneu zo'n dier te lang alleen te laten in welke omstandigheden ook.
1
Daarom zei ik nadrukkelijk: het is geen tip! Want LadyJane, het is als 'suggestie' te belachelijk voor woorden.
Dit was een toevalstreffer, mazzel voor ons.
Wat een gekmakende situatie! Arme hond, maar nog veel meer: arme buren!
Wat houdt je tegen om het wijkteam in te schakelen? Is er een protocol voor dit soort gevallen? Vast wel.
Irritatie+slaapgebrek is heel, heel ongezond!
Ik gun je zo dat het toch gaat lukken Ietje
werk zou voor jou veel opleveren
op allerlei vlakken denk ik maar zo.
Ik heb contact met buurbemiddeling
hopelijk gaan wij er ook uit komen
zonder ruzie liefst.
Met eraan likken houdt ie in elk geval het wondje zelf schoon. Ik zou 't nog even aankijken.
Mocht het pootje los gaan zitten, dan zou ik wél snel actie ondernemen.. 
Sorry, gekkigheid natuurlijk. Maar ik zou er nog niet te veel mee zitten.. wel een beetje in de gaten houden.
Gefeliciteerd trouwens met z'n eerste verjaardag. En leuk getrimd, onlangs.
Die van ons is enkele weken geleden ook voor het eerst getrimd. Worst op pootjes. Nu begint er langzaam weer een beetje
model in te komen. 't Ouwetje is dit keer voor het eerst niet geplukt maar grotendeels geschoren.. kan niet meer zo lang staan.
Maar best mooi geworden. Ze lijken nu wel op elkaar.. qua grootte schelen ze niet meer zo veel.
Even een mededeling; mijn buuf heeft haar hondje een nieuw baasje gegeven
hopelijk een die meer thuis is en dat hondje een fijner leven kan geven.
Ik geniet erg van de rust nu.
1
Oh lady Jane! Ik vind het in de eerste plaats fijn voor het hondje, maar onmiddellijk daarna kom jij, wat een fijne oplossing!
Jee, wat zul je opgelucht zijn!
die van baasje ook♥
sterkte Ietje
( 't wordt net een kindje van je. he.)
getsie... sterkte, Ietje.
Wat is de diagnose dan Spud? Welke symtomen zijn nu dan dodelijk?
Hoe kom je erbij dat hij wel rustig dood zal gaan, zonder spuitje, en niet zal creperen?
Ben je bereid zo nodig terug te komen op je besluit?
Zelf heb ik ook een tijd gewacht ooit, met een terminale kat.
Hij at niet meer, maar had ook geen pijn.
Een kat die (nog) niet lijdt, hoef je ook (nog) niet uit het lijden te verlossen.
Maar......dit wel in overleg met m'n DA, en zodra hij slap en wankel werd en hard ging spinnen, heb ik 'm toch geholpen.
Bedankt Sheila, dat heb ik idd gelezen. Alleen vind ik dat net zoiets als doodgaan aan symptomen van ouderdom, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ben benieuwd wat die specifieke symptomen zijn, en wat de dierenarts ervan vindt.
Spud, gecondoleerd meis.
Zo te lezen was zijn weerstand gedaald tot nul, en dan houdt het op.
Aids is op zich geen doodvonnis, je kan deze katten nog jaren een goed leven bieden, maar er komt een eind aan helaas.
Of ik het ook zo zou hebben gedaan? Ik weet het niet....
Waar jij woont, komt de DA daar ook aan huis, desgevraagd?
Hoe dan ook, fijn dat je pijn in het bekje hebt uitgesloten, en sowieso dat je het beestje op de pijnstiller hebt gezet.
Nieren sparen had niet echt zin meer he?
Overigens: sinds een tijd bestaat er pijnstiller/ ontstekingsremmer die de nieren spaart....heet Ensior dacht ik zo uit m'n hoofd.
Sterkte nog met je verlies.
Spud: http://www.medpets.be/zoek/Cosequin?s2m_channel=70&gclid=CPGO1fmD088CFQYq0wodsrwJEQ
Met Onsior heb ik (nog) geen ervaring.
Spud, heel goed dat je je katten wil laten controleren, maar ik denk dat je je beter eerst op Vida moet concentreren en met haar terug moet of, beter nog, naar een specialist.
Verder spijt het me, maar ik ga niet weer in je kattengroep duiken. Jouw ideeën en die van mij liggen te ver uiteen.
Prive heb ik het laatste half jaar een flinke portie frustratie te verwerken gekregen, en daar laat ik het even bij.
Beterschap voor Vida, en succes met de rest!
Spud,wanneer Vida te veel pijn heeft,en het amputeren van het pootje geen optie is,neem dan je verantwoordelijkheid als poezenmens en laat haar inslapen.
1
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.