Woensdag 5 augustus
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Goedemorgen allemaal,
alle ramen en deuren vanochtend open gezet; nog even genieten van een koele bries. Vrije dag; nog geen plannen. Wel naar buiten. Fijne dag allemaal!
Goedemorgen
@takeiteasy met je hoofd onder de rok van fatima? Begrijp t niet helemaal, maar krijg er gekke associaties bij.
Goedemorgen allemaal,
Straks boodschappen doen, vanmiddag BBQ met 9 mensen op de tuin
wat en wie is Fatima in godsnaam
Onder de rokken kijken ??
Ik heb een conflict met familielid (moeder). Althans, zij met mij. Komt erop neer dat ze iets wat ik heb gezegd helemaal anders opvat dan ik heb bedoeld. Ze is een paar dagen geleden kwaad weggegaan hier en ik heb haar al gemaild dat ik het heel anders heb bedoeld dan zij heeft opgevat en dat ik het erg vervelend vind, maar ze blijft kwaad en krijg nog veel meer verwijten over me heen. Voel me onbegrepen en verdrietig maar probeer om het bij haar te laten nu. Ben wel blij dat ik niet meer drink, vroeger zou ik dan onder invloed ellenlange emotionele dramatische mails gaan sturen. Nu doe ik dit nuchter. Dankbaar.
Goedemorgen.
Dagpact:Manou
@Rosee ik ken het spanningen met familie.Sterkte.
Zie nogal op tegen de tropendagen
Tropische temperaturen houd ik ook niet zo van. Gisteren zo'n dag van 20 graden vind ik heerlijk. Dan mogen er wel een paar warme dagen tussendoor, als het daarna maar weer afkoelt.
Ik denk dat fatima van takeiteasy een parasol is? Het lijkt wel een raadsel.
@Rosee Daar zit een grote winst ja. Hoe vervelend en pijnlijk zo'n situatie ook is. Geen drama eroverheen en jezelf geen extra leed toebrengen. Sterkte.
Ben je bekend met een dergelijke opstelling door je moeder? Vaak zegt zo'n geraaktheid veel over de ander.
Zon en warm. Last van verbrande knieholtes.... Wandelen met bedekte knietjes vandaag!
Heerlijk weer om te varen, hopelijk is je boot snel gerepareerd Bor. Ik hoop dat je het over je boot hebt. En dat je niet zelf lek bent.
Vanmiddag wandelen, misschien moet ik maar een hoed op. Of kijken of we naar het bos kunnen, daar is het fijn koel. Verbrande knieholtes, dat kan vervelend trekken Lika. Lekker dikke crème smeren.
Maar is dat, zo'n ruzie die dan niet opgelost kan worden @Rosee Dat blijft dan toch zo in je achterhoofd hangen. Maar inderdaad, heel fijn dat je geen extra drama hebt.
Goedemorgen
Mijn moeder zegt de dingen die ze eigenlijk wil zeggen, vaak heel anders. Ik bijt soms drie keer mijn tong er bijna af, voordat ik reageer. De vierde keer ga ik er vol in...
Ik vind het zelf ook zo moeiljjk te zeggen wat ik nodig heb. Soms kom ik daar pas achter op het moment dat ik iets anders doe wat niet goed voelt.
Mijn moeder en ik hebben het geluk (?) dat ruzie niet kan en mag volgens ons. Dus met allerlei gedoe komen we er wel weer uit. Maar dat allerlei gedoe stuk, zou ik het liefst eruit knippen.
Ik dacht vroeger ook dat wij geluk hadden dat wij nooit ruzie hadden, totdat ik mensen ontmoette die dat wel hadden. Doodeng vond ik dat!! De wereld verging in mijn ogen. Maar die verging niet.
En wonder boven wonder? Na een ruzie, na het bijleggen konden zij weer verder. En bij ons? Bij ons was geen ruzie, waren wel veenbranden die ondergronds door konden gaan. Je wist eigenlijk nooit wanneer ze echt uit waren. Heel verwarrend vond ik dat.
Dus ja, dat gedoe, dat herken ik, ik vind het ook heel vervelend en kan me voorstellen dat je dat stuk eruit wilt knippen.
@Lika en @Jannigje ik zou het liefst nooit ruzie hebben, kan er niet mee omgaan. Vandaag al 3 mails van mijn moeder gehad, durfde ze bijna niet te openen, toch gedaan, spijt van, zoveel gemene opmerkingen. Kan van alles terugmailen maar heb het kort gehouden en gezegd dat ik hier niet in mee wil gaan. Ondertussen tril ik. Mijn broer heeft laatst het contact met haar voor de zoveelste keer verbroken, ik begrijp goed waarom. Zelf ook vaak het contact tijdelijk verbroken, maar vind dat toch te ver gaan, wil ook dat ze een goede band heeft met mijn kinderen. Maar goed, misschien is dit een leermoment voor me: niet mee laten slepen in kwetsende opmerkingen en grenzen proberen te bewaken (pfff klinkt als oorlog)
Ik hou mezelf gewoon niet staande in een ruzie. Kruip t liefst heel diep weg dan. Maar dat wil ik niet. Adem in adem uit..
Ik heb er ook zo 1 die er van alles uitflapt op de beschuldigende manier en dan moet je als "kind" maar de wijste wezen. Ik ben geemigreerd, dat is de "original sin" die mij nooit vergeven is, daarmee kan je eigenlijk nooit meer iets goed doen en is alles uiteindelijk mijn schuld. Of eigenlijk die van mijn vrouw, kwade genius die alles bedacht heeft.
Mijn moeder is net als mn wijnvoorraad: op afstand houden is het veiligst.
Ben verder ook geen ruziemaker, of iig niet iemand die daar graag uren voor uittrekt. Ik blijf lang vriendelijk en zoek graag de schuld bij mezelf, maar als het me echt te gortig wordt dan is het adios en zie je me ook niet meer terug.
Ik kan ook geen ruzie maken helaas. Mijn wereld lijkt dan te vergaan.
Moeilijk zoals je het beschrijft @Rosee.
Ah fijn, ik wil ook wel even van me af praten over mijn moeder. Voor mij is afstand ook het beste. Binnen de kortste keren erger ik me mateloos. Ik lijk wel haar ouder in plaats van dat het andersom is. Na de scheiding van mijn vader denkt ze ook nogal veel aan zichzelf. Als mevrouw op bezoek komt dan verwacht ze dat alles geregeld is, maar zelf rommelt ze vaak maar wat aan. Kortom, succes @Rosee
3 uur geleden zei bumperjim:Mijn moeder is net als mn wijnvoorraad, op afstand houden is het veiligst.
Dank, jullie reacties doen me goed.
Mijn ouders en vooral mijn moeder, is juist te lief. Of te eenvoudig misschien, ik weet het niet. Ze was er voor mij, en ook weer niet. Als ik met mijn pet er naar gooide op school, volgde er hooguit: volgende keer beter je best doen. Omdat het geen gevolgen had, mijn gedrag, ging ik steeds verder met alle gevolgen van dien. Mijn moeder praat nog steeds niet. Ja over het weer, dat vader weer de tuin netjes heeft. Maar nooit over gevoelens. Ook nu kan ik niet bij haar terecht. Ik probeer het telkens weer. Ze vindt het prachtig om de echo's te zien. Maar praat ik over mijn gevoel, twijfel dan komt ze niet verder dan: dat hoort erbij kind. Ik zou zo graag dingen willen delen, maar dat is eenrichtingsverkeer. Ze is echt wel blij met aanstaand kleinkind, maar je merkt niets aan haar. Ruzie zal je nooit met haar krijgen.
@Rosee, blijkbaar is dit niet de eerste keer dat je moeder zoiets doet, het feit dat je broer het contact verbroken heeft en jij ook al een aantal keer zegt genoeg. Maar oh oh wat lastig! Het is hard werken (althans voor mij) om het bij de ander te kunnen laten. Jij hebt uitgelegd dat je het anders bedoelde, meer kun jij niet doen. Maar zij accepteert dat blijkbaar niet en gaat door. En dat wroet dan bij jou. Hou dat maar eens buiten de deur!
Wat maakt toch dat wij dat wat we eigenlijk zouden willen zeggen níet zeggen? Ik weet van mijzelf dat ik dan heel onbeholpen kan reageren, vaak om inderdaad problemen te voorkomen, om conflicten uit de weg te gaan. Want zolang ik begripvol ben hoef ik geen ruimte te vragen voor mijzelf. Want dat durf ik dan niet. Dus inderdaad maar liever kiezen voor harmonie en niet voormijzelf.
Geen makkelijke taak, vader of moeder zijn.
Kind zijn trouwens ook niet, dat blijkt ook wel uit wat jullie schreven en weet ik ook uit eigen ervaring.
35 minuten geleden zei Fruitvlieg2019:Ik heb zelf geen kinderen maar zouden jullie kinderen over 30 jaar ook zo over jullie denken?
Vast niet precies hetzelfde, omdat we andere personen zijn. Maar ze zullen vast iets op te merken hebben.
De mijne zéker ook.
Hoe je ook probeert om er zo goed mogelijk mee om te gaan, het blijft een rotsituatie @Rosee Dat is gewoon een feit.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.