Goedemorgen frummers, 
Ik moest even nadenken wat voor dag het vandaag is... Zaterdag dus! 
Het wordt tijd dat alles weer het (voor nu) 'gewone'  ritme gaat krijgen dus. 
Bakje om de dag te beginnen maar. 

Goeiemorgen,

Ik zat met mijn gedachten al op maandag

Even deze draad weer omhoog halen om verwarring te voorkomen. 
En nu als een speer even aan de slag....ik kom straks tijdens koffietijd wel even echt bijlezen... 

Goedemorgen. Dank voor de koffie @Yvonne. Is hard nodig. Duf opgestaan. 

Goedemorgen. Moe nog, maar een jarige hier. Hoppa!

@nancy ik herken je verlangen naar alleen zijn. Bij mij is het overgewaaid. Gek genoeg. Na een crisis en bespreken. Ik kan nu beter mijn behoefte herkennen en durf die beter te uiten. En mijn partner luistert en beweegt mee.

Gek genoeg heeft het geleid tot meer verbinding, een verhuizing en meer durven loslaten.

Ik wens je dat iets goeds voortvloeit uit je behoefte in 2021.

Lijkt me ook niet fijn @Marika steeds dat rekening houden met.

goeiemorgen frummers

Nancy

Kan me bij Jopie aansluiten, ik woon ook graag alleen. Zou ook wel op een soort hofje of ergens op een plek willen wonen met anderen, alles voor jezelf en daarnaast gemeenschappelijke ruimtes en activiteiten.

Ken maar weinig relaties om me heen waar ik jaloers op zou zijn. Die prikkels van een ander de hele dag om je heen, ik zou er niet tegen kunnen. Je kunt je net zo goed opgesloten of geïsoleerd voelen met een partner of familie. Dan liever alleen, ik kan het gelukkig ook goed met mezelf vinden. En soms is het inderdaad een opgave, want je moet zelf stappen zetten als je inzakt of als er iets is.

@Lonster, toch ben je alleen niet verplicht om dingen te doen of stappen te zetten. Als je ze laat, dan laat je het. Heb ik ook een tijd gedaan. "Zoek het allemaal maar uit" mentaliteit. Je komt niet verder, dat wordt dan ook niet verwacht van je. Een tijd rust kan heel helend werken. Wel heb ik altijd mijn werk gedaan om financieel onafhankelijk te zijn. Dat is mij in mijn jeugd met harde hand bijgebracht. Ook was ik in die jeugd zo eenzaam, dat ik niet meer in staat ben om eenzaamheid te voelen. Ik kan mij eenzamer voelen in gezelschap dan alleen. Vreemd genoeg kwam juist mijn moeder aan met de eis dat ik voor haar ging zorgen nog ruim voor ze echt hulpbehoevend werd. Dat zal voor een narcistische vrouw wel een normale gedachte zijn, "dan hangt iedereen weer om je heen en ben je het centrum van de aandacht". Toen ze dit wilde afdwingen door nogmaals met haar testament te zwaaien en alles naar mijn dochter te schuiven heb ik kneiterhard voor mezelf gekozen en met haar gebroken. Zij ziet mij nooit meer. Dit was ook het stukje verdriet dat gisteren opspeelde. 

Soms komt dat verdriet, maar een stap terug wil ik niet. Omdat ik zeker geen voetveeg van haar wil zijn.

Goedemorgen

Haha, ik lees dat iedereen hier wel alleen zou willen wonen. Ik ga ook nooit meer samenwonen, dat weet ik zeker. Dicht bij elkaar in de buurt maar wel allebei in een ander huis. Al kan samenwonen natuurlijk ook wel weer gezellig zijn, voor mij ook teveel onrust en prikkels. 

Ik heb gisteren definitief met mijn zus gebroken. Krijg van dat mens alleen maar stress. Heb het altijd toegelaten voor mijn moeder maar is einde oefening nu.

Wat moeilijk voor je @Tatum. Herken dat trouwens wel, die eenzaamheid in gezelschap.

Zeg gisteren tegen mijn moeder, ze is net haar vader, Zegt mijn moeder dan kan ze er niets aan doen dan moet je haar zo accepteren. Ik zeg ow waarom ben je dan gaan scheiden van mijn vader.

Ik heb een soort van een lat-relatie met mijn ex vrouw. 
 

heerlijk vind ik het !!

ik op de boot en zij in haar huisje 

Als we behoefte hebben aan gezelschap zoeken we elkaar op en als een van ons nukkig is gaan we gauw weer allebij ons eigen ding doen. 
 

ik zou niet snel meer samen willen wonen. 

7 minuten geleden zei Rosee:

Wat moeilijk voor je @Tatum. Herken dat trouwens wel, die eenzaamheid in gezelschap.

Het zijn momenten van gevoelens die komen en gaan. Golven, net zoals trek. Na de breuk met mijn moeder ruim een jaar terug heb ik ook niet meer gedronken. Daarna kreeg ik langzaam het contact met dochter terug. Ze is zelfs langs gekomen voor mijn verjaardag (die ik niet vier) en heeft hier gegeten met kerst. Daar ben ik weer heel erg dankbaar voor.

En daarintegen woonde ik al op een boot voordat ik haar leerde kennen. 
 

ik heb eigenlijk nooit in een huis kunnen wennen. 
 

heb het wel twee keer voor meerdere jaren geprobeerd. 

@ikkanhet sorry als ik gisteren  beetje  fel reageerde  ..  irriteerde mij  .  Normaliter  uit ik mij niet  zo snel maar moet  leren dit te doen 

Voor  vandaag  nieuwe  ronde nieuwe  kansen .

Zojuist zei Lieke7777:

@ikkanhet sorry als ik gisteren  beetje  fel reageerde  ..  irriteerde mij  .  Normaliter  uit ik mij niet  zo snel maar moet  leren dit te doen 

Voor  vandaag  nieuwe  ronde nieuwe  kansen .

Ja hebben we allemaal wel eens. En inderdaad een nieuwe ronde

Had het gisteren ook zwaar gehad. Moest keuzes maken en heb voor mezelf gekozen. Normaal doe ik mijn moeder altijd haar zin geven. Stond vanmorgen op met een hartslag van 141 dus ga nu eens ikke ikke denken ipv anderen te plezieren.

21 minuten geleden zei Tatum:

toch ben je alleen niet verplicht om dingen te doen of stappen te zetten

Als ik niets onderneem word ik er niet vrolijker op. In beweging blijven is goed voor me, en sociale contacten ook. Als ik langer dan drie dagen thuis ben zonder contacten, raak ik gedeprimeerd. Voor de lockdown kon ik dagelijks naar mijn werk, had ik mijn portie sociale contacten daar. 

De familiedrama's heb ik ook volop gehad. Gelukkig is dat nu klaar. De laatste jaren van haar leven heb ik voor mijn moeder gezorgd, over mijn trots en pijn heen gestapt en de breuk die er eerder was weer goedgemaakt. Mijn zus heeft dat nooit kunnen doen en is bitter gebleven. 

Dat zorgen voor een ander mis ik. Geen ouders meer, en geen kinderen of een huisdier. Daarom ga ik kijken of ik iets in de zorg kan gaan doen. 

Mijn moeder verwachtte dat trouwens helemaal niet van me. Dat is wel wat anders dan wat Tatum beschrijft.

Heb met mijn zus vorig jaar de as van mijn vader uitgestrooid die stond al 7 jaar bij het crematorium.

Goedemorgen! Ook nog mensen die wel gelukkig samen wonen hier? Of zeg ik over een jaar of 20 hetzelfde?