Goeiemorgen lieve frummers 

Het slapen wordt iets beter gelukkig.

Hebben deze week een dyson luchtververser binnen gekregen voor op de slaapkamer.  Ook mag ik voor het naar bed gaan 40 mg codeïne nemen.

Gisteren met de dochter van overleden kennisje getelefoneerd en de link gekregen om de dienst online bij te wonen. Dat is wel fijn.  

Fijne dag allemaal 

Goedemorgen @ikkanhet en goedemorgen frummers. 
Wat fijn dat het slapen wat beter wordt. Ik hoop voor je dat dat een opgaande lijn blijft... 
En ik hoop dat de chemo je niet al te beroerd maakt.... 

Hier is het bewolkt momenteel en het waait, alles staat lekker tegen elkaar open. 
En als het goed is krijgen we dan vandaag eindelijk wat regen... 
Eerst maar even een bakje... 

7 uur geleden zei Lika:

@Francoisewat een leuke hond! Geweldig. Wij hebben ook altijd ‘tweedehands-jes’. Zou best 1 keer in mijn leven een puppy willen, maar tot nu toe altijd volwassen tweedehands. Tevreden mee. Het is zo mooi om te zien hoe ze steeds meer vertrouwen. Dat gaat heel lang door. Ik ben heel trots op mijn Spanjaard. Ik wens je heel veel geluk met jouw nieuwe huisgenoot!

Wij hebben in het verleden wel een puppie gehad, hartstikke leuk hoor, maar heel eerlijk: het feit dat je een afdankertje een kans op een goed leven geeft is toch zoveel meer. Wij hebben onze Spaanse nu bijna 12, wat een rijkdom, dat kan ik gewoon niet eens in woorden uitdrukken. Ik ben gewoon hartstikke dankbaar dat we al zo lang van haar mogen genieten... 

7 uur geleden zei Lika:

Oh en @lady jane: ouder worden voel ik ook in mijn lichaam. Ik ben veel te zwaar, dat helpt totaal niet om lekker te bewegen, maar wat eerst wel en nu niet meer
mogelijk is…. Amai!
Goed dat jullie er niet bij waren toen ik na het zwemmen weer aan boord wilde klimmen. Leuke komische scène:-)

Tsja, dat lijf dat niet meer wil wat jij wilt... pffff. En ja, ook ik ben te zwaar, en dat helpt ook niet echt mee. 
'Doe er dan wat aan'  mopper ik met regelmaat tegen mezelf, maar ik doe er de verkeerde dingen aan dus. 

DAGPACT:
Yvonne 

goeiemooiemorgen frummers

een hele goede morgen allemaal,

vandaag donker en regenachtig, maar dat is niet zo erg.
we kunnen wel weer wat water gebruiken

Gisteren laat naar bed ivm met dat etentje van zus
daardoor B&B gemist helaas, maar kijk ik vanavond even terug

Net gereageerd op een oppasadres met drie honden en twee katten, plus grote moestuin en grasveld in the middle of nowhere
Lijkt me leuk 😊

Ik was ook op zo'n site aan het zoeken deze week.
Zag een vraag om 1 maand op een vogel te passen in Drenthe.
moest meteen aan jou denken, maar het was erg kort dag.
de adv. staat er nog, benieuwd of die man nog zijn maand Marokko heeft kunnen halen.

Nou, een maand vind ik dan ook wel erg lang hoor Jane
Dit is een adres van 1.5 week, net mooi en een lekkere hoop te doen elke dag 😊

Ik wil juist niks te doen hebben, zodat ik tijd heb de omgeving te verkennen
maar een maand vind ik ook veel te lang. eerst een weekendje uitproberen.
of gewoon lekker in mn eigen bedje blijven slapen
mijn vader ging zo op huizen passen na zijn pensioen; eerst betaalde hij daarvoor, 
toen via via van gratis gehoord en 3e fase was er goed aan verdienen zelfs (een echte Zeeuw)
ik heb hen ooit opgezocht toen hij op een miljoenenvilla in Wassenaar paste; pfoehee,
zo wil ik echt nooit wonen!

5 uur geleden zei Yvonne:

DAGPACT:
Yvonne 

Fonny 

25 Jaar geleden paste ik een paar keer op een huis met katten van mensen in Amsterdam. Zes weken in de zomer. Ze hadden een heel inspirerend huis met een soort winkel atelier aan huis met kasten vol crea spul wat ik allemaal mocht gebruiken en mij uitleven. Zo leuk. Heerlijk avontuur! 

Goedemiddag,

Wat een leuke manier om nieuwe steden te ontdekken, door op huizen te gaan passen. 

DAGPACT:
Yvonne 

Fonny 

Marissa

Thanks voor je reactie Woman. 

Het voelde goed om het alleen al van me afgeschreven te hebben maar doet ook wel heel veel deugd om te lezen dat er herkenning is. 

Na een overlijden gaat het leven door wordt altijd gezegd en volgens mij is dat ook zo. Tenminste bij het overlijden van mijn moeder heb ik dat zo ervaren. 

Maar dat was mijn eigen keuze en misschien verkeerde vorm van communicatie naar werkgever en sociale omgeving. Ik heb geen idee? Wat ik wel weet is dat ik een eigenwijze ben qua gevoel dus ik luisterde ook niet heel erg naar anderen toen ik bezig was om ons mam te helpen met haar euthanasie. En ondanks alle twijfels van mijn omgeving zelfs mijn broers ging ze gewoon met een glimlach dood, eigenlijk heel mooi. En daar teer ik nog steeds op. Het stelde me gerust.

Ja, beste mensen ik heb door dat ik beter privé kan gaan, maar ik heb geen idee hoe ik dat tegenwoordig kan doen en verder is het misschien ook wel helpend.

Dus ik ga hier verder, na het overlijden van ons mam en ik tijdens corona tijd het huis van ons mam op heb proberen te ruimen en alles wat ik daar met waarde nog vond met mijn middelste broer gedeeld heb omdat hij de administratie deed. Zat mijn oudste broer op de camping met de smoes ik kan niet komen helpen vanwege de corona want dan steek ik misschien de oudjes hier aan.

Maar die heeft eigenlijk altijd tegen ons mam gezegd dat ze niet dood zou gaan. Nu ja uiteindelijk kreeg ik dat huis ook niet opgeruimd en de administratie broer had corona, hebben we besloten om het huis dan maar te laten ontruimen door de woningbouw. Omdat ik er alle emotionele spullen al uitgehaald had en dat we die ontruiming zouden konden bekostigen van het geld wat ik daar allemaal ook nog gevonden had.

En toen begon het grootste gezeik, onder het mom van emotionele waarde had ik het huis van onze moeder leeggeroofd. Dus dat is misschien wel een gelijkenis Woman. Ik ben mijn huis niet kwijt geraakt, maar hij heeft de gezamenlijke auto die we van ons mam gekregen hebben opgeëist, notabene waar ons mams spullen in dozen rond stonden in mijn garage.

En wat ik ook zei, hij zou me voor diefstal aangeven omdat de auto op zijn naam stond. Terwijl hij hem eigenlijk gesloopt had en geparkeerd stond om nog gemaakt te worden. Ik heb mijn garage leeggeruimd en die kut auto op de oprit gezet, met het advies neem iemand mee met startkabels want anders start de auto niet.

Want dat had ik zelf al uitgeprobeerd. Ik had toen echt geen zin meer om hem te woord te staan. Wat? die afspraak van dat wij juist geen ruzie zouden maken over de erfenis van onze ouders?

Ons mam had geen geld, maar alles wat ze had stak ze in haar kinderen.

Pfff, ik heb het afgekeken met een vriend met een tas koffie en die bevestigd ook dat mijn broer behoorlijk agressief was.

Toen had ik nog een beetje humor, dat schilderij wat hij van ons mam wilde die mogelijk wat waard was, maar uit zijn lijst viel toen ik het van de muur haalde, heb ik in plastic folie gewonden en in de auto gezet. Samen met steven king boek waar de naam van zijn vrouw in stond en een zakje merci karamel want dat vindt mijn schoonzus ook lekker. 

Wel had ik bij dat zakje Merci een dubbele betekenis natuurlijk. Maar dat zal hij ongetwijfeld begrepen hebben want toen is hij echt gaan vloeken en tieren.

Dat was de laatste keer dat ik contact met mijn broer had.

Tot het sterven van mijn vader, hij had ook het contact verbroken met ons pa. Maar vroeg toch of de roddels waar waren over onze pa bij mijn middelste broer. Die wist van niks dus is hij op onderzoek gegaan en voordat ik het wist kreeg ik een berichtje van mijn leuke broer dat ons pa dood was. En dat ik niet bij de uitvaart mocht komen. En verder ook niks mocht weten.

Nou, ik had niet bij zijn uitvaart willen zijn daarvoor was ik teveel verwijderd van hem.

Maar wat het meest ergen was, was wel dat ik zijn exacte sterfdatum niet mocht weten zodat ik de erfenis zou kunnen weigeren. Want dat was het eerste waar ik aan dacht, ik moet zijn erfenis weigeren.

Ik weet nu meer, maar dat kan ik dus niet doen. Die hele stomme erfenis weigeren. 

Mijn hele leven had mij al de tang, hoewel ik het contact met hem verbroken had. Kon hij op elk moment van mijn leven opdagen om een drama te maken.

En hij doet dit met zijn kut testament nu nog steeds. Ik hoef zijn geld niet! Maar mijn moeder heeft ook geïnvesteerd in hem en dat geld van de inleg van mijn moeder wil ik wel.

En verder mijn vader maakte misbruik van kleine meisjes, en in 2019 heb ik na heel veel nadenken melding gemaakt van mogelijke kindermisbruik. Omdat ik foto´s te zien kreeg van zijn oppas kindjes op de wc. Ja misschien was er niks mis mee, maar voor mij was het een stapje naar iets gruwelijkers. Ik weet dat ik zijn leven daarmee misschien verpest heb en de dame met de kids ook. Maar naast mijn verleden met jeugdzorg en de wetenschap dat hij mijn tantes verkracht heeft. Kon ik voor mijn gevoel niet anders doen dan melding te maken en hopen dat de kids niet uit huis geplaatst worden. 

Ik heb daarom ook gewoon mijn naam genoemd en dat ze die ook mochten zeggen, en dat is het moment dat ik mijn vader losliet.

Maar nu loopt ie vervelend te doen. oh my god. Testament, onterft dus eigenlijk geen recht meer en nog steeds afwachten.

Ik was eigenlijk klaar met dat mijn vader me heel onverwacht kwam bezoeken en dat het niet leuk was voor mij, maar ik ook geen ruzie wilde.

de oorlog gaat nog even door dus. Totdat de boel afwikkelt is.

En verder heb ik gewoon een praktischer vraag. Ik heb mijn haar sinead o Connor kaal laten scheren. 

En het groeit nu weer een beetje aan. Maar zoals het vroeger niet omhoog wilde staan staat het nu altijd overeind. 

Dinsdag moet ik mijn legitimatie vervangen en ik heb geen zin om daar 10 jaar mee op de foto te staan. 

Dus hoe krijg ik die weerborstels plat? Met gel lukt het niet.

Nog een match met je Woman, jij bent creatief, ik heb nog heel veel creatieve dingen van mijn mum liggen. Veren, kralen, kleine beeldjes 

Oh Spud, wat een verhaal. 

Ik zal je een deel van de mijne vertellen. 

Mijn allerliefste vader had zijn huis geruild met mijn incest broer. Om te voorkomen dat ze allebei belasting moesten betalen hebben ze alleen economisch het huis aan elkaar verkocht, niet juridisch. 

Toen ik het huis erfde en mijn broer uitkocht wist ik dat niet. De notaris had ook niets gezegd. Na jaren viel het mij op dat er een dubbele waterschaps belasting binnenkwam. Omdat mijn broer dat niet betaalde, betaalde ik die, nadat een boekhouder had uitgezocht hoe dat zat met de juridische eigenaarschap. Het idee dat mijn incest broer nog eigenaar was van mijn huis gaf me walging. 

Toen ik geen papieren rekening meer kreeg van waterschapsbelasting kwam ik er na veel bellen achterdat ze het stuurden naar Berichtenbox van MijnOverheid. Mijn broer had dat niet (zei hij) met het gevolg dat ik deurwaarders kreeg met dreiging dat ik mijn huis kon kwijtraken. 

Na juridische hulp van een vriendin geregeld dat ik ook het juridische eigendom zou krijgen. Maar ik moest daarvoor 5000 euro betalen en dat had ik niet. 

Een half jaar uitstel gevraagd en elke maand 500 euro sparen, met vakantiegeld, spullen verkopen. Ik leefde op doperwten met een klein stukje rookworst per dag. 

Mijn broer werkte natuurlijk niet mee. Dit was voer voor zijn sadistische narcisme en hij genoot ervan dat ik het moeilijk had. Hij saboteerde waar hij maar kon en peperde het lekker in. Toen hij getekend had heb ik onmiddelijk alle contact, connecties en toegang geblokkeerd. 

Uiteindelijk heb ik het huis verkocht en nu ben ik vrij en kan eindelijk voor mezelf zorgen zoals het nodig is om goed te kunnen leven, zonder dat dat mijn familie als duivelse gremlins aan mijn rugzak hangt. 

Wees sterk, Vrouw. Soms is het nodig om te grommen en je tanden te laten zien. 

 Tjee @Spud en @Woman weet niet zo goed hoe te reageren. Wat een geschiedenis. En wat doen mensen elkaar toch aan en waarom??

Ik wou iets heel anders hier opschrijven, maar ik weet het niet meer. Ik word oud:-)

Denk dat we in hetzelfde scheepje zitten. Gaan we het opengooien of nog prive? 

Mensen kunnen gechockeerd zijn maar dat is net wat we zjjn;

Lika voel je niet schuldig je bent oké, is ook heftig.

Woman, het enige waarin we verschillen is een incest vader en een incest broer. 

Ik wilde het eigenlijk niet op forum opengooien maar ik ben de geheimen gewoon beu. 

Mijn vader heeft dankzij mijn moeder niet misbruikt; Maar geestelijk ben ik misbruikt.

Tof dat je het ook aan wilde halen openbaar. Ik hoop dat je verder niet schaadt. Ik hoop je nog te spreken. 

Liefs, Spud

Lieve Spud, 

Voor mij is het alweer wat langer geleden dus doet het geen pijn meer er over te schrijven. Dit is een klein deel van de grote hoop. 

Ik weet nog wel hoe het voelde. Elke dag huilend wakker worden van wanhoop en maar weer ploeteren terwijl je weet, dit gaat nog heel lang duren. 

Hoe overleef je dit? Hoe doe je dit? Ik hoop je via deze weg wat kracht te geven. Het gaat voorbij en er komen andere tijden aan. Verlies niet de hoop. 

Also this will pass. 

even bijpraten? Ik denk dat het forum nu wel de pijn meegekregen heeft. Jij hebt ook durf.  

The Gambler (youtube.com)

Zo weer even 'bijgelezen'. Ik reageer niet want ik weet niets qua reactie te zeggen. 

Gisteren was ik bij een bruiloft van een collega. Netjes de 0.0 aangehouden, ik was bang voor een welkomstdrankje met alcohol. Maar ik had me al voorbereid om te vragen, zit er alcohol in...? Ja? Oh dan sla ik even over..

Maar zoals vaak, gaat het altijd anders. Het welkomstdrankje was er niet, de rest van collega's waren grotendeels ook met eigen vervoer dus dronken ook 0.0.

Mooi om te zien dat je geen drank nodig hebt voor feestjes. Dat ben ik niet gewend. 

Morgen met opa en oma en zus en kids naar Slagharen.

Zondagavond kinderen naar ex brengen voor haar 3 week vakantie.. Hoop dat ik nog puf heb om te motorrijden maar waarschijnlijk niet.. Thuis komen in een leeg huis zonder kinderen, na 3 week met kinderen is altijd moeilijk... 

Oei @Freekiedàt kan ik me voorstellen. Maar gelukkig heb je ze wel een fijne tijd kunnen laten beleven, volgens mij. Je moet weer even acclimatiseren zelf. Moeilijk ja.

en ja, wat je zegt:

1 uur geleden zei Freekie:

Maar zoals vaak, gaat het altijd anders

Precies dat!

Moeie dag. Ik slaap moeilijk in. Het is zo half drie. En dan ben ik overdag moe…

@Yvonneover dat te zwaar zijn. Ik kan afvallen, of in ieder geval : ik kon het. Al drie keer in mijn leven gedaan. Maar dan… Ergens heb ik eten en emotie verbonden. Zie dat maar weer eens te veranderen. Ik lees nu : ‘mindfull afvallen’ en ‘uit de ban van emotie eten’ ligt klaar. Dan nog een keer herlezen en serieus de oefeningen ((h) erkennen van je saboteurs en daar adequaat mee omgaan). Ik wil geen dieet meer. Ik wil zo graag gewoon…