Goeiemorgen iedereen.

Dagpact

Claudius

Dag zevenendertig in de verslavingskliniek, dag achtendertig van nuchterheid. Voor mij begint de echte test om nuchter te blijven pas als ik niet meer in volledige opname ben, maar terug in dagopname. 

Ik verveel me hier ondertussen steendood. 

Vannacht droomde ik dat ik weer rookte. Ik geloof eigenlijk dat die verslaving dieper bij mij zit dan de drank. Maar de één neemt altijd de ander mee in zijn kielzog. Bovendien wil ik domweg nergens meer aan verslaafd zijn. De gedachte kwam ook op dat ik ten diepste mijn leven niet de moeite waard vond, als oorzaak van mijn destructieve gedrag. Een overtollig mens. Bij bewustzijn ben ik het daar helemaal niet mee eens, en vind ik mij soms best geweldig. Maar er rommelt wellicht wel meer in de krochten van mijn ziel dat de balans verstoort.

Succes in de kliniek Claudius. Eerst nu maar een stevige basis ;eggen van waaruit je weer duurzaam verder kan. Ik snap de verveling. Maar houd jij niet van lezen, of van schrijven? Je moet van de nood een deugd zien te maken.

Ik doe weer mee:

DAGPACT

Claudius
Oskar

@Oskar Ik mis vooral mijn hondje 

Goedemorgen frummers. 
Ik ben al een poosje 'op' en al een hele poos wakker. 
Er staat inmiddels een lekker bakje klaar. 

@Claudius, probeer te kijken naar wat wél kan in plaats van alleen het gemis te zien. 
Misschien is het mogelijk eens wat te tekenen of te schilderen? Schrijven? 

Doe maar niet dat roken @Oskar... het brengt je niets, het kost alleen maar, op meer dan één gebied  
En jaaaa, die ziel van ons. Breek me de bek niet open... 
 

DAGPACT:
Claudius
Oskar
Yvonne 

goeiemooiemorgen frummers.

1 uur geleden zei Oskar:

de krochten van mijn ziel

een prachtige uitdrukking, met soms vreselijke inhoud.
Erg onder geleden en nu hoor ik die af en toe aan bij mensen
die me lief zijn. Ook over overtollig/nutteloos zijn. machteloosheid.
Gelukkig is er meer dan genoeg evenwicht om er niet door te gaan drinken.

Goedemorgen lieve Frummers,

elke dag ben ik mij bewust van ‘mijn zegeningen’ dankbaar ook, er zijn zeker dingen mis gegaan in mijn leven waaronder drank waarschijnlijk de grootste is, ( nou ja de gevolgen daarvan denk ik) Maar de dankbaarheid voor wat er goed is gegaan en wat me ten deel is gevallen is zoveel…. Je daar bewust van zijn is een groot goed wat ik koester…..

vergeet dat niet mensen!, misschien mooi om daar is serieus bij stil te staan? Klagen wat er niet is, wat we missen waar we van balen is een primaire reactie van het brein. Maar geef de positieve wending van het leven ook eens voorrang… is best fijn 

Goedemorgen,

Het idee dat we als mens belangrijk, bijzonder of interessant moeten zijn speelt ons vooral parten denk ik. Dat er aan voorwaarden voldaan moet worden voordat we gewoon kunnen leven zoals dieren dat doen.   Dit drijft ons weg van onze werkelijke behoeften, want die passen vaak niet in hoe we denken te moeten zijn. Passen niet in het plaatje. 

Erik Stofferis heeft het over verslaving als zingevingsprobleem, ik ben het daar mee eens. Het leven heeft geen zin anders dan de behoeften vervullen die er opborrelen, in elk mens weer andere.  We hebben afgeleerd wat die behoeften zijn, we rationaliseren alles plat.  Of verdoven. Als je gevolg geef aan die individuele behoeften, dan vraag je je niet meer of of het leven zin heeft. Dan ben je er, je bestaat, dat is genoeg, het klopt.  Als het niet klopt blijf je aanklooien. 

Ook mee eens. Het geeft ook rust zo. Maar om te verduren dat anderen er nog zo mee worstelen, pfffft. Mijzelf helpt het wel zo te denken. Maar de worstelingen van ooit brachten drank en depressie mee.

Best moeilijk om terug te schakelen en je eigen individuele behoeften weer te vinden. Ik heb zo in eerste instantie geen idee waar en hoe ik moet beginnen...

Toch een idee! Ik ga Erik Stoffers googlen 🙂   

En bewust zijn/worden van alles wat goed is om me heen, dat is ook wel een dingetje.

DAGPACT:
Claudius
Oskar
Yvonne 

IJsvogel

Ja,  die krochten, na de eerste blije dagen  merk ik dat ook weer, zelfafwijzing, veel in mijn hoofd zitten. Dan ga ik daar maar weer over lezen. Ik merk dat mijn zelfbeeld samenhangt met presteren. Of het nou sporten, werken of bv huishouden is. Maar daar word ik niet perse blij van dus daar moet wat verschuiven. Maar wat zijn dan mijn echte behoeften? 

@Yvonne Schrijven heb ik geprobeerd, veel verder als mijn levensverhaal kom ik niet. Gedichten schreef ik vroeger ook. Ik mis inspiratie. 

Wat stel je anders voor mijn hondje gaan bezoeken? Zelfs als ik dat makkelijk kon regelen, vrees ik dat dit haar alleen maar ik de war zou brengen. 

Ik noem haar soms "kinneke", ze is ook soms als een hulpeloze baby, die veel omvalt . 

7 uur geleden zei Oskar:

Vannacht droomde ik dat ik weer rookte. Ik geloof eigenlijk dat die verslaving dieper bij mij zit dan de drank. Maar de één neemt altijd de ander mee in zijn kielzog. Bovendien wil ik domweg nergens meer aan verslaafd zijn. De gedachte kwam ook op dat ik ten diepste mijn leven niet de moeite waard vond, als oorzaak van mijn destructieve gedrag. Een overtollig mens. Bij bewustzijn ben ik het daar helemaal niet mee eens, en vind ik mij soms best geweldig. Maar er rommelt wellicht wel meer in de krochten van mijn ziel dat de balans verstoort.

Succes in de kliniek Claudius. Eerst nu maar een stevige basis ;eggen van waaruit je weer duurzaam verder kan. Ik snap de verveling. Maar houd jij niet van lezen, of van schrijven? Je moet van de nood een deugd zien te maken.

Ik doe weer mee:

 

DAGPACT

Claudius
Oskar

 Net geplaatst op mijn eigen draadje,ook in mijn krochten van mijn ziel rommelt het.

Mijn vriend heeft een terugval gehad.

Vandaag weer op de nul, maar helemaal kapot natuurlijk.

Betekend o.a. repetitie voor vanavond afbellen, wat ik eigenlijk wel jammer vind.

Vond het heel erg, om hem dronken te zien en daar moet zeker nog over gepraat worden.

Ik ben zelf ook op van de zenuwen vanaf zondag. Gisteren leek het wel of ikzelf een kater had, heb de hele dag zo'n beetje op bed doorgebracht.

Nu spijt natuurlijk en ik snap het allemaal zo goed. We hebben beiden best veel voor onze kiezen gehad, alleen zoek ik het niet meer in de alcohol.

Hij is niet stiekem gaan drinken, hij heeft het mij wel verteld. Ik denk dat ik strenger had moeten zijn en het voor zijn eigen bestwil weg had moeten gooien. Ik gooi wel nu de rest van het bier weg. Geen idee trouwens of er nog in de koelkast staat.

Moest het toch even kwijt hier. Hij is heel lief en ben heel erg blij met hem, wel zijn dolblij met elkaar, maar de drank moet geen roet in het eten gaan gooien.

Heb gezegd, dat ik hem helemaal niet leuk vind, met drank op.

Het ging zo goed, maar er zit nog veel verdriet bij ons. Ik kan soms ook ineens volschieten.

Dan heb ik gewoon verdriet. Heb al geleerd, dat drank niets oplost. Dat heeft het nooit gedaan.

Nu maar even lief voor hem zijn en wat begrip tonen. Even goed in de gaten houden, dat hij vandaag droog blijft!

Och @Spirit, wat naar om dit mee te maken, je lief staat zo dichtbij en dan drijft hij zover van je weg. Wat goed dat jij het droog hebt gehouden. Dat vind ik echt een prestatie hoor! Je bent zo sterk, ondanks het dealen met verdriet laat je het toch staan. En nu je lief bijstaan. Sterkte meis, je bent een toppertje 

Heb een stevige maaltijdsoep gemaakt

Dat zal er best in gaan.

Lekker gezond.

Voor de rest verwijt ik hem niets.

Snap het allemaal zo .

13 uur geleden zei Yvonne:

DAGPACT:
Claudius
Oskar
Yvonne 

Ijsvogel

Fonny

Vandaag overgeplaatst vanuit de detox naar de volgende groep,een hoop nieuwe gezichten maar ook een aantal bekende en oude bekende. 
 

hier word veel dieper ingegaan op verslaving en onderliggende problemen,veel strenge regels en consequenties bij het niet naleven ervan. 
 

een emotionele en zware  vermoeiende dag  

veel moeite gehad met het niet roken vandaag maar daar was ik me van te voren al bewust van,net zoals bij de alcohol ook je valkuilen om te gaan roken van te voren overzien. 
 

vanavond ook bezoek gehad van me internet maatje waar ik denk ik al zo n 5 jaar elke dag mee app,zo heel af en toe spreken we ook weleens in het echt af. 
 

ze had zelfgemaakt eten meegenomen voor me omdat het eten hier in de kliniek niet echt  lekker is,koekjes gebakken met letters versierd met de tekst ‘topper’ en me naam,chocolade en een blijde boodschap armbandje 

zo lief 🥹 

nooit oordelend altijd optimistisch en altijd een luisterend oor. 
 

vanaf zaterdag hoop ik drie keer in de week verlof te krijgen

daar kijk ik echt naar uit,want ik voel me heel erg opgesloten. 
 

@Zbb Vooral het gevoel opgesloten te zijn is heel herkenbaar voor mij. Al ga ik nu bijna steeds buiten wanneer ik wil. Wel niet tijdens de nacht en de sessies. Ook  verwachten ze je aanwezigheid tijdens de medicatiebedeling. S' avonds gaan de buitendeuren op slot.

Medicatiebedeling 

haha ik vind het een mooi woord. 
 

ja dat werkt hier ongeveer net zo

vanaf zaterdag wel drie keer per week verlof

@Zbb Ik hoop volgend weekend weer normaal verlof te hebben. Dat ze me dus niet meer verplichten om in de kliniek te slapen. Dat was omdat ik tijdens mijn verlof s'nachts rondwandelde. Dan was nog zo stom om hun dit te vertellen. Ik kruip er deze avond voor mij maar eens vroeg in. Ik ben moe. 

Dat is een mooi vooruitzicht @Claudius dat je volgend weekend weer met verlof kan. 
 

fijne avond en welterusten alvast

Ik ben schijnbaar een ijzeren dame,  lig nu in een ziekenhuisbed met mijn arm in het gips. Morgen kan ik weer naar huis en naar de katjes!

Geen idee wat er gebeurt is? Behalve dat een auto  me vol in mijn flank reed toen ik op de fiets zat en dat ik stuiterde op de bumper en toen ging mijn lichtje uit. 

En werd ik wakker in het ziekenhuis. En zegt iedereen dat ik geluk heb gehad en heel flexibel ben schijnbaar. Ik schijn heel behendig van mijn fiets afgesprongen te zijn. Gebroken pols, hersensschudding en gekneusd zo voel ik me. En vooral dat ik naar huis wil. 

Mijn telefoon doet het gelukkig nog dus ik heb wat vrienden kunnen vragen om te kijken naar de katten en schone kleren te brengen zodat ik niet half naakt de taxi morgen kan nemen. (voordeel van een plekje met verborgen sleutels die ik eigenlijk heb als ik mijn sleutels kwijtraak)

De verzorging is wel goed hoor, maar ik wil naar huis en weer gewoon werken morgen. Waarschijnlijk vanwege de taxi gaat dat niet en is mijn fiets ook kapot dus het is de brommer of lopen. Dus vrijdag misschien?

Ik verveelde me dus dacht ik kom bij adb effe iets vertellen. De schok moet nog indalen denk ik, maar ik ben mijn zelfredzaamheid nog niet kwijt, want de gebroken pols zit aan de rechterkant en ik ontlast die hand al vanwege die stomme nagel. 

En blauwe plekken en kneuzingen kan ik ook wel overheen komen als ik thuis ben

Alles goed dus.