Vrijdag 4 oktober 2024
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Goeiemorgen Iedereen
dagpact
Claudius
goeiemooiemorgen frummers
Goedemorgen allemaal!!🌞 Vandaag de 8 kastelen-route in Vorden🚶♀️👣
Dagpact:
Claudius
Fonny
Goedemorgen frummers 😺🐶😺
Het is een heerlijke dag met gulle zon, genieten dus.
Tijd voor een bakje.
2 uur geleden zei Fonny:Goedemorgen allemaal!!🌞 Vandaag de 8 kastelen-route in Vorden🚶♀️👣
Veel wandelplezier @Fonny, je hebt er een mooie dag voor uitgekozen...
DAGPACT:
Claudius
Fonny
Yvonne
1 uur geleden zei Yvonne:DAGPACT:
Claudius
Fonny
Yvonne
Remi
Ik stort even een frustratie van me op het forum, trek het je niet aan doe er niks mee, maar ik heb dit even nodig.
Ik heb weer contact met mijn "moeder" wat betreft hoog sensitiviteit, ze had tijd voor zichzelf nodig dus ik heb haar een fijne vakantie gewenst en gunde haar de rust. Ik had eigenlijk beloofd dat ik zou wachten totdat zij contact op zou nemen met mij.
Ik vond het in het begin best lastig, maar vond het fijn gevoel dat ze op een dag weer contact op zou nemen met hele leuke vakantie verhalen.
Maar ik heb 2 terug onze afspraak verbroken, want ik werd bevangen door een gevoel dat dit wel kon.
Dus ik heb haar geschreven dat ik nog steeds aan haar dacht en dat ik hoopte dat ze het ook leuk had.
Ik schreef dat toen ze op weekend was met een vriendin en ze zei me dat ze later meer zou schrijven.
Ik heb dat zo gelaten, voelde gewoon goed.
Maar ze is gebroken, alles is los bij haar en ze voelt zich schuldig tegenover mij. Ze heeft het gevoel dat ze mij verwaarloost heeft, maar dat is niet zo want we hebben gewoon even afscheid genomen van elkaar.
Wat ik hier frustrerend aan vind is dat ik haar een fijne vakantie gewenst heb en op sommige momenten aan haar dacht en dacht die heeft het vast ook leuk.
Behalve dat mijn voelsprieten dus niet zo goed gewerkt hebben, voelen en iemand wat gunnen is lastig af te lezen.
Zit ze nu nog meer in de put dan toen ik haar een goede pauze wenste. En vind ik het oneerlijk wat haar overkomen is.
Of ik haar kan helpen of dat ik iets kan doen voor haar, oplossend denken vind ik heel frustrerend.
Ik ben gewoon blij dat ze contact maakt, maar dat ze zo gekwetst is weer door de harde maatschappij vind ik frustrerender dan dat mij iets rots overkomt.
Die pauze was om op adem te komen, maar in haar geval niet dus. En voor vertel ik mijn ongenoegen dus.
Het leven is rot bepaalde mensen maar ze blijven het proberen.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.