Goedemorgen frummers, 
Nou, dat is voor het eerst in tijden dat Claudius niet opent.... ik hoop dat het een goed teken is en dat hij lekker heeft geslapen... 
Ik heb in ieder geval voor mijn doen heerlijk geslapen. 
Nu even een bakje neerzetten hier. 

Goedemorgen @Yvonne. 

Goeie morgen Vonny en Lika.                      

goeiemooiemorgen frummers
saunatas staat ingepakt
het is 17 graden hier binnen
maar nog geen kachel aangehad.
 Wel de winterjas en handschoenen
uit de stal gehaald.

Goeiemorgen Iedereen 

@Yvonne Gisteren heeft @ikkanhet  Geopend . 😊 Ik was zoals gewoonlijk vroeg wakker, maar ben weer gaan slapen. 

Dagpact

Claudius

Goedemorgen! Lekker dagje vrij onverwachts dus de hoogste tijd om even lekker te soppen thuis, nou ja lekker.....

Mooie dag allemaal!

Wil ik even delen... Eindelijk is het huis van onze vader te koop gezet en stopt de vechtscheiding echt en het vechten met mijn oudste broer ook. Natuurlijk is het raar dat een vreemde nu bezit krijgt van het huis waar ik ooit geboren ben. Ondanks alle oorlog heb ik er ook mooie tijden in ervaren. 

Maar zoals ik zeg, nu is de oorlog echt over. Mijn broer bemoeid zich er ook niet meer mee dus hoef ik daar geen ruzie meer mee te maken om vreemde mensen de erfgenamen te willen beschermen voor onrecht. En mezelf als onterfde met mijn goede wil voor gek te zetten en pijn te laten doen. 

Is niet meer nodig! En geeft mij rust. 

Mijn lieve broer, die 6 jaar ouder is dan ik kon niet zo goed praten over zijn gevoel maar vond zijn steun in een bepaald nummer, om de scheiding en alle shit waar we als kind beland zijn een plek kon geven. 

Ik wil dat graag met jullie delen, want zo voelt het nu ook voor mij.

De oorlog is over! En we kunnen allemaal rusten. En onze ouders kunnen rusten. Jammer dat we er niet alle 3 zo uitgekomen zijn, maar ik ben blij dat ik en mijn jongste broer dit wel zo kunnen afsluiten. Mijn oudste broer doet helaas niet mee maar zal ook wel een soort van rouwproces voor hem zijn, jammer maar helaas deelt hij dit dan zonder zijn jongere broertje en zusje.

Alhoewel ik niks meer van hem wil weten, hoop ik wel dat hij steun krijgt op zijn manier. Hij blijft toch mijn broer. En hoewel je hem niet meer vertrouwd gun je hem nog steeds ook het beste. En ben ik me ervan bewust dat als het huis eenmaal verkocht is hij ook verder mag gaan.

Ik ben alleen blij dat ik dit kan delen met mijn jongste broer, want lijkt me een eenzame weg om alleen afstand te doen van onze ouders. Niemand, hoe graag ze het ook zouden willen begrijpen, snapt die hele vechtscheiding niet, alleen degene die het meegemaakt hebben. 

Elk op hun eigen manier.

Goedeavond, 

Ik schrijf het van me af want heb geen zin om mijn zus te bellen en het erover te hebben want het is te vers en geen zin, eigenlijk zijn het allemaal kut smoezen.. 

Heb er gewoon geen zin in. 

Lampionnen kijkavond op school van 6 - 7 vanavond. Kinderen zijn bij ex. Hier onder wat app contact

Heb haar begin van de middag geappt, of ze mij op tijd wil appen hoe laat ze heen gaan zodat we samen naar binnen kunnen gaan... 

Rond 6 uur antwoord ze: Ik weet niet exact hoe laat wij gaan, eerst eten daarna gaan we. Toen antwoorde ik, Dan app je toch even als jullie klaar zijn met eten, dan kunnen we een kwartier later op het schoolplein afspreken? Toen zei ze, Wij gaan straks direct na het eten want ik heb een cursus om 19:00 dus dan moeten ik thuis zijn en alles opgestart hebben. Toen zei ik, Ik vraag of we op het schoolplein kunnen afspreken.

Toen zei ze, Ik laat je weten als we klaar zijn met eten. Dan gaan wij weg en naar binnen ivm cursus. Ik zeg, Ik vraag of we even op elkaar kunnen wachten op het schoolplein zodat we samen de lampionnen kunnen bekijken van de kinderen. Ik app nog, als het makkelijker is om bij jou af te spreken, dan moet je het zeggen, dan vertrek ik nu... Geen antwoord. 

Zei, Wij gaan nu. Ik zeg, Ok wacht je dan even, als jullie eerder zijn? Dan kunnen we samen naar binnen.

Zei, Wij gaan naar binnen. Ik heb om 19:00 cursus. 

5 minuten later was ik er.. Ze zijn binnen nergens te zien. Ik kijk snel buiten of de auto er nog staat, ja die stond er nog. Ik weer naar binnen, zijn ze weer nergens te bekennen 

Dikke kak zooi, ik bel haar op, ja we zijn er net uit... We staan aan het begin buiten. Ik voor de 3e keer de school door met een nep glimlach want de meesters en juffen keken al raar.

vervolgens weer gebeld, jou hoor daar zijn ze. Ik zeg ik heb de lampionnen van jullie nog helemaal niet gezien. Nou zegt ze ik moet naar huis, anders ga je samen met de kinderen, breng je ze dan ook thuis? 

Nou wat een goed idee zeg ik, ik zeg als je nou 5 minuten eerder had geappt, of 5 minuten had gewacht op het schoolplein, of gewoon je telefoon wel opneemt dan was dit allemaal niet nodig geweest. 

Ja tussen al die mensen neem ik mijn telefoon niet op zegt ze want dan versta ik er niets... 

Kut smoes nummero infinito ... 

Ik de lampionnen alsnog bekeken met de kinderen, voor de 4e keer door de school.... 18:58 waren ze weer bij haar thuis gebracht. Werkelijk waar... 

Wat een vreselijke kut wijf is het toch. Ik weer in de auto en zo'n vreselijke behoefte om naar de coffeeshop te gaan... En nee dat wil ik niet, maar alles roept in mij om rustig te worden, zo'n stress, zo'n kut situatie, alles in mijn hoofd gelinkt aan middelen gebruik... 

Uiteindelijk bij een parkeerplaats gestopt om gewoon nicotine te gaan roken, kak sigaren liggen nog thuis want die had ik niet meegenomen, kan er ook nog wel bij... ondertussen voelt mijn maag alsof hij wordt van geknepen van de stress. 

Toch niet langs de coffeeshop en thuis eerst gaan wandelen en flink nicotine roken.. 

Want ja sinds ik overspannen ben rook ik weer.. Behalve als de kinderen er zijn dan heb ik nicotine zuigtabletten. 

Nu uiteindelijk wat rustiger geworden... 

Maarrrr, trots opmezelf dan ik de stress reactie heb weten om te buigen naar een wandeling. Ik had meer dan een jaar geleden allang 2 six packs speciaal bier opgehaald of zoals afgelopen jaar flink geblowd... 

Dit moest ik kwijt, overspannen zijn helpt niet bepaald mee en toch heb ik het geflikt.. 

Maar de trots wil niet echt doordringen.. Morgen waarschijnlijk wel als alle andere gevoelens gezakt zijn, ik stond op standje ontploffen namelijk 

Wat een fijne vooruitgang @Spud, nu kunnen jullie het hopelijk langzaam afsluiten en ik hoop dat er geen gedoe is over een bod accepteren etc etc... 

@Freekie goed dat je geen van je smoezen hebt omgezet in drank of drugs.
En over de rest; jammer dat je je stress zo zelf oproept. Wat wil je bewijzen en aan wie?
Dat er geen vechtscheiding is? Dat jullie persé samen die lampionnen moet bekijken?
Het gaat niet om de buitenwereld en je kinderen kennen de situatie al lang denk ik.
Ik weet natuurlijk niet echt een oplossing, waar jij wel je rust in kan vinden. Maar je
had natuurlijk zelf kunnen gaan en hen opwachten? Als het dan toch zo moest?
In een burn out zie je vaak bergen, daar waar amper heuveltjes zijn. En is eigen initiatief
tonen en in de actie gaan ook een hele stap. Heb je hulp hierbij van een therapeut of coach?
Je zus zal er zijn voor je, maar kun je niet neutraal noemen natuurlijk. Jij hebt hier lessen uit
te leren. Die maken je sterker. Minder afhankelijk van wat de ander doet ook. sterkte en succes

@Freekie, thanks voor je reactie!  Ik ben onterft dus ik heb niet zoveel inspraak of een bod aanvaart wordt of niet daar gaat de notaris over en de nabestaanden. Maar dat de afwikkeling in zicht is en ik niet steeds overvallen wordt door rare mails van de notaris vind ik een prettig vooruitzicht. 

Ik las jou ontlading, pfff ik voel de stoom die uit je oren komt volgens mij wel goed, top hoe je het aangepakt hebt en je valkuilen hebt laten zijn voor wat ze zijn. Maar ja daar heb je geen enkele donder aan, als je gefrustreerd bent. (wel heel tof dat je er dan toch nog een vriendelijke reactie uit weet te schrijven naar mij toe, dankjewel)

Geen idee of je iets hebt aan mijn reactie, omdat ik persoonlijk middenin de fase zit om te leren accepteren dat communiceren met anderen niet altijd vlotjes verloopt, vanwege vooroordelen en een geschiedenis. Ik kan dus niks veranderen aan hoe je je nu voelt. Maar ik kan je frustratie wel begrijpen en volgens mij geef je er goed uiting aan door het van je af te schrijven. Ik hoop dat het je opgelucht heeft en dat er minder stoom uit je oren gekomen is. Ik zou zeggen, gebruik dit medium vaker om stoom af te blazen, want verder kan ik je geen advies geven omdat je volgens mij behoorlijk goed gehandeld hebt. En goed voor jezelf gezorgd hebt.

Verder ken ik je niet echt, dus wie ben ik dan om je op te zadelen met mijn mening of advies gebaseerd of enkel de frustratie die ik voel en eigen gevoelens? 

Ik kan alleen maar zeggen, dat ik hoop dat je je frustratie een plek weet te geven en zo op nieuwe ideeën komt  om om te gaan met afspraken maken wat betreft het gedeelde ouderschap. Je was er in ieder geval wel, misschien valt dat niet op bij de kids maar zoals ik je gelezen heb was dat alleen al een grote winst voor jou. Voor nu voelt het misschien niet zo oké, omdat het niet meteen het gewenste resultaat gaf maar wellicht met wat geduld zal het zich later terugbetalen en kan je daar de vruchten van plukken?

Voor nu, geniet van je behaalde winst! Aangezien je niet in oud gedrag vervallen bent maar het wel heel dichtbij hebt gevoeld. 

Heel veel succes nog!

Ik heb de tranen in mijn ogen staan (op een goede manier) bij het lezen van jullie reacties @lady jane en @Spud.

Ik ga ze nog een paar keer lezen

Ik ook Freek!