Goeiemorgen iedereen

Dagpact

Claudius

Goedemorgen Claudius!🌞 koffietje?☕️☕️

Dagpact:

Claudius 

Fonny🌞

@Fonny Dank U wel voor de koffie 

Mogge. Gisteren heb ik godbetert naar de reünie van Winterse Liefde gekeken en mij geërgerd. Sommige mensen lijken niet eens een beetje moeite te willen doen om gelukkig te worden. Maar dat is ons alcoholisten natuurlijk ook niet vreemd. Hoe vaak heb ik niet doelbewust en trefzeker de koers richting afgrond ingezet. Maar dat is nu voorbij.

Schilderijtjes kijken met mijn jongste zoon straks. En boeken uitzoeken in de bibliotheek, want hij kan intussen zelf lezen en doet dat als een malle. Zeven is een mooie leeftijd, hij slurpt nog enthousiast het leven naar binnen.  Ik probeer een stukje van die onbevangenheid ook overeind te blijven houden. Als tegenhanger van het cynisme dat met het ouder en wijzer worden vanzelf meegroeit.

goeiemooiemorgen frummers

heerlijk @Oskar, hij slurpt nog moeiteloos en gretig nieuwe dingen op. Boeken lezen is denk ik de meest simpele manier van leren gelukkig worden.
Soms zijn daar helemaal geen mensen bij nodig. Die creeer je wel tijdens de fantasieen bij het lezen. En lezen kan bijna altijd. Ligt de concentratie wat 
laag dan zijn er bladen, wil je je verliezen in een verhaal dan helpen thrillers wel met concentreren en dan is er nog zo heel veel ander moois om je in te verliezen.
Een hobby for life!

Heerlijk inderdaad: lezen. Toen ik leerde lezen werd ik ook een ander kind heeft mijn moeder wel eens gezegd. Ik denk ook dat boeken en schrijvers bijna meer invloed op mij hebben gehad dan de mensen om mij heen.

Maar met de introductie van het digitale crackpijpje schiet het lezen van een boek er wel eens bij in. Dat probeer ik terug te veroveren. En ik merk daarbij tot mijn schrik dat ik niet meer de rust en concentratie heb. Nu sukkel ik soms ook in slaap bij een goed boek. Vroeger was dat alleen bij Harry Mulisch.

Vroeger vond ik het vreselijk als volwassenen van die enorm flauwe grappen maakten. Nu doe ik het zelf, en kan het me niets schelen of jongeren zich daaraan ergeren. Grappig zelfs.  

Als net-60-er voel ik me een stuk onbevangener dan toen ik jong was. Hoewel dat cynisme en de treurnis er ook in kan sluipen natuurlijk. Maar daar werd ik toen ik jong was veel meer in meegesleept. Nu weet ik dat ik dat zelf deels kan sturen en stimuleren, dat gemoed. 

Shit, ik merk dat ik ook veel minder lees terwijl ik een tijd geleden nog vele boeken verslond. Inderdaad het digitale crackpijpje. Goed om dat te beseffen, eens kijken wat ik daarmee ga doen.

Morning. Lezen lukt mij eigenlijk niet meer. Digitale crackpijp en werk . Heel jammer. Mijn man heeft Vestdijk te pakken nu. Ik weet nog hoe gelukkig ik vroeger werd van zijn taal. Ik hoop dat het als ik minder werk ooit weer lukt. In vakanties lees ik wel, al is mijn concentratie inderdaad veel minder dan vroeger. 
 

Ben moe. Situatie met moeder slurpt energie. Vooral in mijn hoofd. 

Goedemorgen allemaal,

Straks voor het eerst werken in een winkeltje bij ons in het dorp.

als vrijwilliger
Ben heel benieuwd, want het feit dat ik me af en toe zo nutteloos voelt gaat dan misschien wel voorbij

Daaaaaar is de koffieeee... 

Goedemorgen frummers. 
Na die heerlijke zon van gisteren mogen weer een dag met aardig wat zonneschijn verwachten, fijn. 
Ik hoef vandaag nergens naartoe, dus wat rommelen in huis, wat lezen en lekker haken. 
Nog even een bakje, dan met de hond naar buiten (ben een beetje lui dit keer) en dan lui zijn.... 

Ja, ook ik merk dat het lezen veranderd is. Ik kon altijd 'verdrinken' in een boek, tegenwoordig stap ik er veel makkelijker uit. 
Toch maar eens aan gaan 'werken' ..... 
 

1 minuut geleden zei rapilos:

Straks voor het eerst werken in een winkeltje bij ons in het dorp.
als vrijwilliger

Heerlijk Rapi, leuk, ik hoop dat je het er heel erg naar je zin zult hebben. 
 

Dank je @Yvonne
Best spannend ☺️

Ja @Lika, ik kan me heel goed indenken dat dat energie slurpt. 
En dat loslaten.... ik denk dat dat wel héél moeilijk moet zijn, zo niet onmogelijk... sterkte hoor. 

Zo, tijd om de laptop dicht te klappen en in beweging te komen. 
Luitjes, maak er een mooie dag van, dag dag.... 

Vestdijk heb ik vroeger ook verslonden. Ik vond vooral de Anton Wachter geweldig. Verdrinken in een boek. Je onderdompelen in taal. En vervolgens in slaap sukkelen. De tragiek van het ouder worden. Tegenwoordig lees ik vooral poëzie. Taal op de vierkante centimeter. Dat kan mijn concentratievermogen nog wel aan.

En sinds gisteren keert met Bob Dylan een oude liefde terug. Die heeft warempel de Nobelprijs voor literatuur ook nog gewonnen. Stuck inside of Mobile with the Memphis Blues again. Schitterend.

Je kunt beter in slaap sukkelen bij een boek dan gekluisterd blijven aan je digitale crackpijpje, lijkt me zo.

Ik heb hoogstens in mijn jeugd veel strips verslonden, boeken lezen lag me nooit. 

De nog erg jonge therapeute die vandaag de muziek therapeute verving lachte pas veel later om een grapje dat ik maakte. Ze dacht voor zeker dat ik het ernstig meende. Ik maak tijdens gesprekken nooit bewust grappen, ik flap er maar wat uit. 

Wil ik gewoon even delen. Ik bracht vandaag glas naar de glasbak en daar stonden mooie glasplaten tegen de container. Dus bij het wegbrengen van glas, heb ik ook weer glas mee naar huis genomen. Voor het geval iemand dat kon gebruiken? En toen bedacht ik me daar kan dat meisje iets mee, wat ik onder mijn hoeden genomen heb qua dierenwelzijn. 

Ben er nog steeds niet enthousiast over dat ze een goudhamster in huis gaat halen, maar als dat is waar ze wel toestemming voor krijgt van haar moeder. Kan ik beter die meid positief stimuleren en haar helpen bij een kooi te bouwen waar die goudhamster niet uit kan ontsnappen. 

En dan kom je aan de deur, met dat glas en dan zie je de twinkeling in haar ogen van die meid en dan wordt ik ook blij. Zo mooi en zo leuk om te zien, hoe ze het meteen ging passen en meten en meteen weer verder doordacht over de bouwplannen. 

Ze is misschien wel laag begaafd beoordeeld en enorm beïnvloedbaar gediagnostiseerd, maar toch doet het mij dan deugd als ze iets krijgt en zelf aan de slag gaat en plannen op gaat stellen. Ik heb vroeger ook heel vaak te horen gekregen dat ik dom en beïnvloedbaar was, door dat steeds te horen te krijgen, ben ik uiteindelijk maar gestopt met nadenken en creatief bezig te zijn, totdat iemand me ook dingen gaf om over na te denken. Dat zie ik ook wel terug in haar.   

Ze gaat er gewoon meteen mee aan de slag en bespreekt haar creatieve plannen erover. Normaal praat ze niet zoveel, maar nu sprak ze honderd uit en niet enkel met mij maar met iedereen. Ik denk, omdat ze zich gezien voelde, maar dat is mijn vroegere probleempje altijd geweest, dus kan ook via mijn blik ook een projectie zijn. 

Maar dan nog, geniet ik van het feit dat ik een twinkeling in haar ogen zag. En druk bezig ging met de verbouwing van haar hamsterkooi. En zelfs over haar toekomst ging nadenken. Ik word daar dan weer blij van. 

En gewoon door iets heel simpels, je gaat je glaswerk wegbrengen en neemt weer glas mee naar huis, waar je iemand meer dan dat je verwacht, helpt. Want die had ik zelf eigenlijk ook niet zien aankomen. En kwam dus ook als een onverwacht cadeautje voor mij. 

En dat vind ik de leuke dingen aan het leven. En toevallig las ik vandaag een tekst, de zekerheid van het leven, is dat het altijd onzeker is. 

14 uur geleden zei rapilos:

Ben heel benieuwd,

ik ook Raps, viel het mee? Denk het wel he, ik zie jou wel in een winkeltje werken (reform of zoiets???)

Heb ik stiekem ook zo’n zin in. Ooit wil ik dat nog eens doen.

Mooi, om te lezen @Spud wordt ik blij van.