Goeiemorgen iedereen.
Er is een groot verschil tussen iets weten en ernaar handelen. 

Ook vandaag ga ik geen alcohol gebruiken. 

 Dagpact:
renaldo61

Dagpact:
renaldo61

 MaryArt 🎆

Goeiemorgen allemaal,

Toch wel blij dat de kerstdagen voorbij zijn. De weken er naar toe vond ik leuker dan de dagen zelf. Ik voelde me best wat alleen op eerste en tweede kerstdag. Eens kijken hoe ik dat volgend jaar kan oplossen. Ik zou wel ergens willen helpen met koken of zo, maar in een dorp heb je daar geen mogelijkheden voor. Dan moet ik al naar een stad in de buurt. Ik zie mezelf ook niet in donker en met vorst naar een stad fietsen die 10 km. verderop ligt. Dat is een nadeel van op het platteland wonen, er zijn veel beperkingen. Het openbaar vervoer is ook knudde. Ik geloof dat ik 1,5 uur bezig ben met 2 bussen en dan nog terug ook 🙄 

Nu op naar oud en nieuw! 

Dagpact:
renaldo61

 MaryArt 🎆
Mormel

Goeiemorgen @MaryArt  en @Mormel

Ik heb het grootste deel van mijn leven ergens op de boerenbuiten gewoond, ver van naaste buren. Ik denk dat ik een eerste gevoel van eenzaamheid kreeg nadat ik hopeloos verliefd werd op mijn tweeënveertigste. Nu dat ik het centrum van een stad woon, voel ik me eenzamer dan ooit. Zelfs met mensen rondom U kan je een gevoel van eenzaamheid hebben. 

Ik herinner mij dat ik samen met mijn grootmoeder naar het plaatselijke kruidenierswinkeltje wandelde, dat was steeds een belevenis van enkele uren, want na het winkelen gingen we steeds bij een buur praten. 

Mogge mensen. Het gevoel van eenzaamheid wordt niet veroorzaakt door te weinig mensen om je heen, maar door het gebrek aan contact met hen die je omringen. In de volstrekte eenzaamheid en stilte van de natuur voel ik mij doorgaans juist gelukkig. Als ik met veel mensen om me heen gezellig zit te kwaken overvalt mij vaak hoe ontoereikend eigenlijk elk contact is en hoe fundamenteel onze eenzaamheid. Uuteindelijk is iederien allenig.

Zelf woon ik vrij landelijk en leef ik zonder wagen dus ik herken wel wat MaryArt beschrijft. Denk dat de kans reëel is dat er volgend jaar een verandering komt in mijn woonsituatie en dan keer ik terug naar een stad als ik de middelen daartoe heb want dat heeft toch stevige voordelen als je zonder wagen wilt leven. 

Goedemorgen allen! ☀️

Hoop vroege vogels hier. Hier vandaag een drukke dag, soort receptie maar zonder alcohol, dus dat is prettig.

Fijne dag allemaal!

25 minuten geleden zei Mormel:

Dagpact:
renaldo61

 MaryArt 🎆
Mormel

Mariposa

4 minuten geleden zei Mormel:

Zelf woon ik vrij landelijk en leef ik zonder wagen dus ik herken wel wat MaryArt beschrijft. Denk dat de kans reëel is dat er volgend jaar een verandering komt in mijn woonsituatie en dan keer ik terug naar een stad als ik de middelen daartoe heb want dat heeft toch stevige voordelen als je zonder wagen wilt leven. 

Dat klopt, momenteel heb ik geen auto meer en ik mis ook geen auto

Ik heb mijn gehele jeugd op het platteland doorgebracht. Als kind was ik gelukkig in die vredig kleine dorpsgemeenschap en omringd door bossen. Als tiener vond ik het saai. Ik verlang nog steeds terug naar die kleinschaligheid, want ik romantiseer dat alles enorm. Maar ik geef nu de voorkeur aan kleinere provinciesteden, het liefst dicht bij de natuur zodat ik makkelijk kan vluchten als de meute mij benauwt.

Eenzaam of alleen is wel een verschil. Ik heb van eenzaamheid meestal geen last maar je alleen voelen is toch anders. Dat is het missen van mensen om je heen terwijl ik daar normaal gesproken ook geen last van heb. 

Dat klopt 

Ik gebruik de termen vaak door elkaar geloof ik. Maar alleen is volgens mij domweg fysiek niemand in de buurt en eenzaamheid het bewust zijn van de onmacht contact te leggen. Ik vind het wel fijn om een paar mensen om mij heen te hebben, mijn gezin, waarbij ik gewoon mijzelf kan zijn zonder moeite en onrust. (Irritante term, ‘gewoon jezelf zijn’. Ik zou ook niet weten wie ik anders zou moeten zijn.)

Maar het streven, mijn streven, in elk contact is vinden van herkenning, begrip en het komen tot verbinding met de ander. En daar gaat het vaak mis. Bij elk woord dat ik spreek of schrijf voel ik vooral hoe het tekort schiet en word ik mij bewust van het anders zijn. Niet dat ik nou zo’n vreemde snoeshaan ben, maar ik bedoel meer hoe geïsoleerd elk individu uiteindelijk is. Die eenzaamheid vind ik vaak verschrikkelijk.

Maar goed. Ik praat teveel. Er gaan ook hele periodes voorbij dat ik van bovenstaand totaal geen hinder heb.

52 minuten geleden zei Mariposa:

 

Fonny🌞

1 uur geleden zei knakker:

. Het gevoel van eenzaamheid wordt niet veroorzaakt door te weinig mensen om je heen, maar door het gebrek aan contact met hen die je omringen.
 

Ja dat ist. 

Dat heb je heel goed omschreven @knakker Het zijn idd twee begrippen die vaak door elkaar gehaald worden. En ik denk dat ik me constant eenzaam voel zonder dat ik daar bij stil sta of wil staan. Ik ben al zo gewend om moeilijk aansluiting of herkenning te krijgen dat ik me daar allang geleden bij neergelegd heb. Zelfs bij mijn zussen is het al lastig. Die zijn door hun kinderen, kleinkinderen en partners ook niet meer dezelfde mensen zoals ik hun ooit heb gekend. Dat vinden hun van mij ook natuurlijk. Het is niet anders. 

@knakker Maar je treft toch ook wel snoeshanen die op je lijken? Genoeg om verbinding te krijgen maar niet te veel op je lijken dat het ook interessant blijft?

Hier zojuist ons "neefje" (nou ja, bijna 30) uitgezwaaid die voor 4 maanden naar Azië vertrekt. "Home office", godbetert, met zn laptopje. De werkgever die dat wil subsidiëren die kom ik graag heel snel tegen.

Ik kan wel janken van de jaloezie 😭😭😭😭😭

goeiemooiemorgen frummers

Ik heb een beetje wat @MaryArt beschrijft.
Ben veel alleen maar zelden eenzaam en wat @knakker beschrijft dat
met mensen zijn meer eenzaamheid brengt als er geen echte verbinding is.
En dat is vaak, want de meeste gesprekken gaan over het ontevreden deel
van het leven. Oorlog, politiek, machtsmisbruik, kortom alles wat via de media
zo ons koppie inrolt. Waar ik me aan erger, aan wie ik een hekel heb. Dus wat
ik doe om dat dragelijker te maken is mezelf waarderen/bezig houden, selectief mensen
opzoeken, werk en sport gebruiken als sociaal contacten. Thuis in mn uppie ben ik nooit eenzaam.
Actief blijven helpt ook om me normaal/gemiddeld te blijven voelen, en daar trapt iedereen in, inclusief ikzelf.
Maar ik ben ook gewoon een buitenbeentje, rare floeper, en ik mag dat ook zijn van mezelf.
En als ik terug kijk op de laatste 2 dagen, dan waren ze verdrietig maar ook juist wel in contact en puur.
Verdriet verbindt wel. En dat voelt anders dan zgn discussies die nergens toe leiden. 
En niemand hoeft te doen alsof. En vrolijkheid met veel eten en drank is ergens ook niet echt.
We doen zo alsof in gezelschappen dat ik me juist dan eenzaam en anders voel. Een op een vind
ik makkelijker en echter. 
En @bumperjim sjaloers ben je vaak op iets wat je zelf niet hebt en ook verromantiseert idd, mooi weer,
verre oorden, heerlijk eten dat biedt thuiswerken met de pc wel. Maar dan is er denk ik geen hond om je de natuur
te helpen opzoeken, werken met je hoofd geeft ook veel stress en of je echt verbinding maakt daar???
Maar de ontevredenheid met waar je nu mee wordt geconfronteerd kun je misschien ook anders oplossen?
Geld kompenseert wel wat, maar niet het gat in jezelf dat staat voor wat je mist nu. Misschien moed als nr 1???

Ken het wel, zo'n misselijkmakende golf van jaloezie als iemand één van mijn niet geleefde levens dreigt te gaan leven.  Kan je wat mee doen, voelen wat er nou echt toedoet in jouw leven en actie nemen, of niet, ebt vanzelf weer weg.  En komt vanzelf weer terug:-)

Ik denk altijd aan  een citaat uit de film Mid90s die me is bijgebleven: 'A lot of the time we feel that our lives are the worst, but I think that if you looked in anybody else's closet, you wouldn't trade your shit for their shit.'

Goedemorgen allemaal,

Eerste kerstdag gevierd met kinderen en kleinkinderen.
Super gezellig geweest, we waren met 15 man.
gisteren een dagje niksen met partner
Vandaag een crematie van de mevrouw waar ik zo lang heb gewerkt en haar nog regelmatig bezocht daarna.
Zou er dinsdag weer naartoe gaan en had beloofd een oliebol mee te nemen voor bij de thee, waar ze nog hartelijk om moest lachen.
Kaart in de bus, in plaats van een kerstkaart dus een rouwkaart
Maar ja, 93 jaar en kon bijna niets meer.
Beter voor haar, maar blijft toch even een schok

En over eenzaamheid gesproken;
Dat was ik wel op eerste kerstdag, toen partner kerst vierde met zijn familie ergens ver weg.
Eigen schuld, dat wel, want ga nooit mee.
Ze vieren 3 dagen kerst met overnachtingen met 45 man.
Sorry, dat vind ik echt veel te druk.
Dus partner gaat er dan 1 dag heen, was 16.00 weer bij mij alwaar we de kerst vierde met mijn familie dus.
Enfin, lang verhaal, komt goed

Goedemorgen, mooie draad hier. Eenzaamheid is voor mij het gebrek aan verbinding. Maakt dan inderdaad niet uit of je mensen om je heen hebt. De een kan beter alleen zijn dan de ander denk ik. Bij mezelf merk ik: hoe ouder ik word, hoe fijner ik het vind om alleen te zijn. Ook al vind ik vriendschappen en familie ook belangrijk.  Kerstdagen waren precies goed voor mij: eerste kerstdag familie, tweede kerstdag heerlijke wandeling met een vriendin en koffie bij mij. Was daarna nog uitgenodigd om bij een andere vriendin en haar gezin te eten maar had zin om lekker thuis te blijven, viel zelfs om 8 uur 's avonds in slaap tijdens een serie. Moet niet gekker worden. Lekker alcoholvrij gebleven. 

@lady jane @Etty Haha nee hoor, ik zei dat voor de grap, ik hoef het niet persé allemaal. Ik ga wel lekker 3 weken op vakantie daarheen, volgend jaar of eentje daarna, das lang zat.

Lekker eten en lekker weer, daarmee heb je t wel gehad, voor de rest is Thailand natuurlijk een shithole 😝😝😝

Dagpact:
renaldo61

 MaryArt 🎆
Mormel

Mariposa

flavieke

Stormy69

Spirit